Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είναι σίγουρο ότι θα πούλαγε και τις εφτά ψυχές της για λίγο σεξ... Πολύ λίγο, όσο πατάει η γάτα! Ο λόγος για τη Λουκρητία, τη μονίμως ανικανοποίητη γάτα του Αρκά, που φλέγεται από ερωτικό πόθο. Ο παλιός ανεμιστήρας της Κυρίας της είναι ανίκανος να ανακουφίσει τις εξάψεις της, και βέβαια πιο ανίκανος είναι ο Καστράτο, ο ευνουχισμένος σύντροφός της, στόχος και αθώο θύμα των τρομερών της εκρήξεων. Όμως δεν είναι δικαιολογημένες οι εκρήξεις της Λουκρητίας όταν βλέπει την ερωτική της ζωή να φυτοζωεί; Και φυτοζωεί κυριολεκτικά, αφού το μόνο που της μένει για λίγη επ...

Τα "Βρόμικα κόμικς" ή "Οι Βίβλοι της Τιχουάνα", ερωτικά και χιουμοριστικά κόμικς που εμφανίστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες στην κρίση του 1929, παρουσιάζονται στην ανθολογία αυτή μέσα από 34 ιστορίες. Πολιτικοί ηγέτες, ηθοποιοί του Χόλλυγουντ, χάρτινοι ήρωες των κόμικς και πρόσωπα-σύμβολα για τον αμερικανικό λαό, κανείς δεν γλίτωνε από το βρόμικο πνεύμα και την ασεβή χυδαιότητα αυτών των φυλλαδίων που παράγονταν παράνομα και πουλιούνταν λαθραία σε όλη τη χώρα. Από τον Ντόναλντ Ντάκ στον Στάλιν και τον Μουσσολίνι, από τον Ταρζάν στην Γκρέτα Γκάρμπο, τους Μάρξ Μπράδερς, τον...

Ο Ιπποκράτης, το καινούργιο χάμστερ που μόλις έφτασε στο εργαστήριο, τα έχει χαμένα. Ευτυχώς όμως γι' αυτόν, υπάρχει ο Βάκιλος, ένα μικρό ποντικάκι που ξέρει όλα τα κατατόπια και που αναλαμβάνει την ξενάγησή του. Θα του γνωρίσει τα άρρωστα ποντίκια, τα τυφλά κουνέλια, τις κατακρεουργημένες γάτες και θα τον οδηγήσει στα άδυτα της ιατρικής έρευνας μέσα από νυστέρια, σύριγγες, δοκιμαστικούς σωλήνες και... ακράτητα γέλια. Γέλια μέσα σ' αυτήν τη φρίκη; Ναι, γιατί ο Βάκιλος δεν είναι πειραματόζωο, είναι... πειραγματόζωο. Δεν χάνει ποτέ το κέφι του, ούτε καμία ευκαιρία για σ...

Ήταν Δεκέμβριος του 2002 όταν πρωτοεμφανίστηκε στην ιστοσελίδα filaki.gr με τον τίτλο "Ιστορίες της ζούγκλας". Από τότε βγήκαν εκατοντάδες κόμικ ιστοριούλες και για 10 συναπτά έτη καταφέρνει να χαρίζει γέλιο, να μας εξάπτει τη φαντασία, να μας φτιάχνει αλλά και να μας εκνευρίζει, να μας εξαγριώνει... Προσωπικά, προχτές, ξανάρχισα το αλκοόλ μετά το τελευταίο στριπάκι του jungly... 10 χρόνια νηφαλιότητας καταστράφηκαν μέσα σε 10 λεπτά... Ο ριψοκίνδυνος δημιουργός Άκης Μελάχρης "συμμάζεψε" σε αυτό το συλλεκτικό κόμικ άλμπουμ 120 επιλεγμένες ιστοριούλες από τα 10 αυτά έτη! Α...

Ένας ισοβίτης με 622 χρόνια ποινή; Συμβαίνουν κι αυτά. Ακόμη κι αν πρόκειται για τα καλύτερα χρόνια της ζωής. Και πόσο θα' χουν φτάσει τα νοίκια όταν βγει!... Γιατί, φυσικά, ελπίζει σε μιαν αύξηση του μέσου όρου μακροβιότητας. Αλλά αυτό δεν είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να του συμβεί. Χειρότερο κι απ' την απομόνωση, όπου το πλέξιμο δεν είναι ακατόρθωτο (και το κέντημα άθλος). Χειρότερο απ' τη μαγειρική της φυλακής, αιτία πλήθους εξεγέρσεων... Τι μπορεί να είναι χειρότερο; Ο Μοντεχρήστος! Σύμβουλος μοναξιάς, επαγγελματίας της απόγνωσης, μαυρίζει με το χιούμορ του την...

Τίμα τον πατέρα σου… Η βιβλική Εντολή είναι απόλυτα γνωστή στο μικρό σπουργίτι, γιατί όλη τη μέχρι τώρα ζωή του αγωνίζεται με αφοσίωση για να την παραβεί μέχρι κεραίας. Εν τω μεταξύ, όμως, μεγαλώνει και μαζί του μεγαλώνουν οι φιλοδοξίες και τα όνειρά του. Ο πατέρας του πια δεν του φτάνει για να εκφράσει όλο το μέγεθος της επιθετικότητάς, της περιφρόνησης και του χλευασμού του. Έτσι, λοιπόν, εγκαταλείπει την ταλαίπωρη και εξουθενωμένη πατρική εστία και ανοίγει φτερά για να μάθει τον κόσμο, παρόλο που ξέρει ότι ο κόσμος είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως. Αυτά και άλλα...

Ο κορυφαίος συγγραφέας τρόμου και πιο επιτυχημένος εμπορικά μυθιστοριογράφος, σύμφωνα με τους "New York Times", Joe Hill, γιος του Stephen King, δημιουργεί μια ολοκαίνουργια ιστορία σκοτεινής φαντασίας και θαυμάτων: το "Locke & Key". Γραμμένο από τον Joe Hill και με το χαρακτηριστικό σχέδιο του Gabriel Rodriguez, το "Locke & Key" μιλά για το Keyhouse, μια απίθανη έπαυλη στο New England, με φανταστικές πόρτες, που μεταμορφώνουν όσους τολμούν να τις διασχίσουν... και σπίτι ενός γεμάτου μίσος, αδυσώπητου πλάσματος που δεν θα ησυχάσει αν δεν ανοίξει την πιο τρομακτική πόρτα...

Τι κοινό έχουν ένας δικαστής από την Αθήνα, μια ανθρωπολόγος από την Αλαμπάμα και μια αρχαία, ξεχασμένη φυλή του Αμαζονίου; Μπορεί η τέχνη, η φαλαινοθηρία και τα παραισθησιογόνα ναρκωτικά να σώσουν τον κόσμο από την ελεεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει; Τo "Pernilongo" είναι μια πολυπολιτισμική ιστορία για την καταραμένη φύση της ανθρώπινης φυλής: Η βία, η απληστία, ο φθόνος και η ματαιοδοξία συνοδεύουν τον άνθρωπο σε κάθε του βήμα. Μια ιστορία που μπερδεύει μελωδικά την απόγνωση με την ελπίδα, το γήινο με το μεταφυσικό και τον βάρβαρο ψυχισμό του σημερινού κ...

Ένα θάνατο τον έχουμε κι αυτό είναι απολύτως σίγουρο. Εκείνο όμως που δεν είναι σίγουρο είναι το πώς θα είναι τα πράγματα μετά. Θα βρεθούμε σε χλοερούς παραδείσους, παρέα με τους σπουδαίους ανθρώπους του παρελθόντος, όπως τον Σωκράτη, τον Μότσαρτ και τον Αϊνστάιν, ή θα καιγόμαστε στην κόλαση με τον Ιούδα και τον Κάιν; Θα ακούμε αγγέλους να μας διηγούνται από πρώτο χέρι υπέροχες ιστορίες από τη Βίβλο ή θα ακούμε διαβόλους να μας περιγράφουν με τι φριχτά τεχνάσματα παίρνουν τις ψυχές των ανθρώπων; Ο Αρκάς, σ' αυτό το τρίτο άλμπουμ της σειράς, "Η Ζωή Μετά", εξετάζει...

Frogs was staged at the Lenaea festival in 405 B.C. and won first prize. It is a "philological comedy", as its central theme revolves around the oeuvre of Aeschylus and Euripides. As usual, there are political implications too… Frogs seems to be Aristophanes' way of settling the score with Euripides, who advocated genuine social and political reform as the only cure for the ills of Athens. Aristophanes, however, felt that the city could only regain its former glory by looking back to the grand theocratic era of Aeschylus, the earliest of the three great tragic poets, who se...

Άραγε, για να σταματήσουν οι πόλεμοι, να σωθεί η Δημοκρατία και να προκόψει γενικά ο κόσμος, χρειάζεται να εκτελέσουμε τις προσταγές ενός σοφού ποιητή που μας προκαλεί δέος ή να ακολουθήσουμε τις συμβουλές ενός γοητευτικού ποιητή που μας ευφραίνει; Πω, πω, τόσα χρόνια τα ίδια διλήμματα!

Οι γυναίκες της Αθήνας, δώδεκα χρόνια μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, βλέπουν ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά στη διακυβέρνηση της χώρας. Έτσι μ' έναν έξυπνο τρόπο, καταλαμβάνουν αυτές την εξουσία! Επαγγέλλονται μια κοινωνία κοινοκτημοσύνης, δίκαιη και ειρηνική. Θα πετύχουν άραγε το σκοπό τους;

Ενώ ο εμφύλιος -Πελοποννησιακός- πόλεμος συνεχιζόταν, εξυπηρετώντας συμφέροντα που πάντα εξυπηρετούν οι πόλεμοι, ο Δικαιόπολης αποφάσισε να συνάψει ιδιωτική ειρήνη με τον εχθρό - μόνο γι' αυτόν και την οικογένειά του. Παρανοϊκό; Ίσως! Αλλά αν αντιτάξει κάποιος παράνοια στην παράνοια του πολέμου, τότε ίσως προκύψουν θετικά αποτελέσματα.

Οι πολλοί, οι απλοί άνθρωποι του λαού, επιθυμούν την ειρήνη γιατί σε κάθε πόλεμο αυτοί πληρώνουν το πιο μεγάλο τίμημα. Τους πολέμους όμως τους αποφασίζουν οι λίγοι αλλά ισχυροί και για τους ίδιους πάντα λόγους: για περισσότερη δόξα ή για περισσότερα χρήματα!...

Τι κάνει μια νεαρή και γεμάτη ερωτικούς χυμούς γάτα σε ένα σπίτι όπου τα μόνα αρσενικά είναι ένας ευνουχισμένος γάτος και μια παλιά φωτογραφία; Φυσικά, υποφέρει. Αυτό ακριβώς κάνει και η Λουκρητία, η φοβερή γάτα του Αρκά, αντιμετωπίζοντας τη σκληρή της μοίρα -το μόνο σκληρό πράγμα μέσα στο σπίτι- πότε με κρίσεις καταστρεπτικού θυμού και πότε με κρίσεις καταστρεπτικότερου χιούμορ. Σε κάθε περίπτωση, όμως, "ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος": γιατί ο Καστράτο, ο γάτος του σπιτιού, αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες της και πολύ περισσότερο αδυνατεί να τις καταλάβει. Αυτ...

Σπουργίτι είσαι και φαίνεσαι. Το μικρό σπουργίτι αρνείται με πείσμα το είδος του, γιατί, όπως υποστηρίζει, το να είσαι μικρό σπουργίτι δεν έχει κανένα μέλλον? το πολύ που μπορεί να γίνεις είναι μεγάλο σπουργίτι. Και μεγάλο σπουργίτι είναι ο πατέρας του, Το πιο λαμπρό παράδειγμα προς αποφυγή. Άλλο ένα άλμπουμ των Χαμηλών Πτήσεων του Αρκά, στο οποίο ο μικρός φτερωτός σατράπης ίπταται μαζί με τον ταλαίπωρο πατέρα του πάνω από ζοφερά αστικά τοπία, φιλονικώντας αδιάκοπα για να επιβάλει τις απόψεις του. Απόψεις που σίγουρα έχουν ενδιαφέρον, αφού "από πουλί και από τρελό...

In every era, comedy’s backbone and sinew is the element of exaggeration. In the case of the play Ladies'day, that was presented at the Great Dionysia of 411 B.C., the over exaggerated issue is Euripides’ loathing of women! So here we have a comedy that aims its arrow at one man alone and undoubtedly offers us a very colorful portrait of the personality and work of the renowned playwright! Euripides, much like Aristophanes, could see the cracks in the foundations of ancient greek society. However, the solutions (both political and social) that he suggested weren’t to Aristo...

It was the fall of 422 B.C. and the peloponnesian war had been on for ten years! The two opponent cities, athens and sparta, had reached the point of exhaustion in all fields. Immediately after the amphipolis battle, where the two bloodthirsty leaders Cleon and Brasidas where killed, the efforts for negotiations finally began. Aristophanes’ longing for peace was clearly depicted in the homonym play he staged at the great dionysia of the following spring. the play was rendered in gentle yet deeply soulful lyricism, the kind that simple folk would be able to feel, as they are...