Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι είναι ένα ποίημα τεσσάρων διαστάσεων; Ένας απλός τρόπος για να διαβάσουμε ταυτόχρονα αυτοκόλλητες δράσεις, σκέψεις ή αισθήσεις, κρατώντας ακέραιη τη μορφή της καθεμιάς. Δηλαδή; Σώμα, ψυχικές ουσίες, ύλη νοός -ξέχωρα κι αδιαχώριστα. Αλλά και: ένας τόπος, όπου ο χρόνος παγιδεύεται σε πολλαπλά fractals, χωρίς να αδικείται το αδυσώπητα αμορφοποίητο χάος του. Τόσο πολύ; Ναι, ίσως, όχι. Τι είναι το 4-D; Ένα βιβλίο με "τετραδιάστατα" ποιήματα, που διαβάζονται ως γλυπτά εν χρόνω, ή ολογράμματα. Ως αυτό που είμαστε, έξω-μέσα, όλοι μας: Μέρος και όλο. Rollercoaster παρελθόντος-...

Ο χώρος και ο χρόνος. Δυο εκδοχές ενός ταξιδιού που σε πληροί και σε πνίγει εξίσου. Πόθοι και μνήμες, στριμωγμένες σε στενά δωμάτια καταχείμωνο, στο πίσω μέρος ενός φορτηγού κατακαλόκαιρο, στο άδειο βλέμμα των παραθύρων όταν δεν θέλεις στ’ αλήθεια κανείς να σε δει ανεξαρτήτως εποχής? είτε απλωμένες, σαν μπουγάδα που μοσχοβολάει σε μια ταράτσα, στην κορυφή ενός λόφου, σαν σημαία, σε μια παραλία ασυγχώρητης επιθυμίας, σαν θαυμασμός. Η Μάριον και ο Άγγελος, αλλά και όλοι όσοι παρελαύνουν στις σελίδες αυτού του βιβλίου, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να προσπαθούν να διαφύγου...

Μη γυρεύεις να με δεις μόνο νιώσε με. Ο κορδαλλός είχε φτιάξει τη φωλιά του στο ικρίωμα της αρχαίας κολόνας που 'γινε τζαμί κι ύστερα μοναστήρι. Το φίδι άφησε το λιόκρινο στη φωλιά του κορδαλλού κι έφαγε τ' αυγά... Ο κορδαλλός πήρε το λιόκρινο κι ανέβηκε ψηλά για να το κλώσει στα σύννεφα χάθηκε... Μη γυρεύεις να με δεις μόνο νιώσε με.

Χαϊκού, ιδεόγραμμα, καλλίγραμμα σε αλληλοεπίδραση πασχίζοντας, με τη μοναδική ανάσα που απαιτείται για την ανάγνωση του πρώτου, να οριοθετήσουν τη λογική αφήνοντας ελεύθερες τις πέντε αισθήσεις.

40 ποιήματα του Κώστα Βάρναλη για παιδιά έρχονται στο φως, 90 περίπου χρόνια από τότε που πρωτοεκδόθηκαν. Όπως επιβεβαίωσε και η προσωπική έρευνα του Ηρακλή Κακαβάνη, είχαν δημοσιευτεί -κατά παραγγελία- και με την υπογραφή του Νώντα Έλατου (ψευδώνυμο του εκπαιδευτικού Επαμεινώνδα Γ. Παπαμιχαήλ) στην ποιητική συλλογή "Ο κορυδαλλός", καθώς η μεταξική δικτατορία δεν επέτρεπε στο μεγάλο μας ποιητή να δημοσιεύσει τίποτε με το δικό του όνομα. Τα ποιήματα αυτά θα έμεναν ίσως στην τυπική αναφορά της επιμελήτριας του "Αρχείου Βάρναλη" Θεανώς Μιχαηλίδου, που τα συμπεριέλαβε στην εργο...

Ήταν το 1998, όταν η ματιά μου στάθηκε στο δημοσίευμα μια εφημερίδας, που έκανε λόγο για την κοινοτική οδηγία εκείνη που οδηγούσε σταδιακά στο κλείσιμο των καρνάγιων. Βρέθηκα γρήγορα στις Σπέτσες, νησί κοντινό στην Αθήνα, θέλοντας να φωτογραφίσω ένα μικρό ναυπηγείο πάνω στην ώρα της δημιουργίας, αλλά και αναζητώντας παράλληλα ξεχασμένα και πληγωμένα από τον καιρό ξύλα και σκαριά. Τα βρήκα όλα και τα φωτογράφισα με τη γνώση ότι σώζω με το φακό μου κάτι που χάνεται. Δεν ήξερα ωστόσο αν θα μπορούσα να εκδώσω το υλικό. Η ευτυχής συγκυρία της συνάντησης με τον κ. Βαγγέλη Μαριν...

Κοιτάχτηκαν κα τα χείλη δάκρυσαν. Φιλήθηκαν κι αναστέναξαν τα άνω άκρα. Ορκίστηκαν και τα μέλη πόνεσαν. Αλγεσίδωρος ο έρως παραλήρησε στην πόλη και σύρθηκε στους κόλπους της. Πλέκοντας μύθους.

ΠΡΟΣΩΠΑ Τα πρόσωπα που κάποτε Τα κοίταζες στα μάτια Θάρθει καιρός Που τη μορφή θ'αλλάξουν παντελώς Και τ'όνειρο σου απρόσμενα Σε ραγισμένους καθρέφτες Θα θωρείς.

Κάθε φορά που θέλω να ταξιδέψω με όχημα το συναίσθημα και να βιώσω κάθε μορφή συναισθήματος, διαβάζω ποίηση. Genny Gemma

Ξεχασμένα πλέον τα όνειρα μιας ζωής που άφησες κι έφυγε... Ό,τι ακόμα απόμεινε δικό σου είναι το δάκρυ που πέτρωσε!...