Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο ΠΑΛΜΟΣ Όλα ξεκινούν μ'έναν παλμό. Μ'ένα καρδιοχτύπι ανεπαίσθητο. Έτσι ξεκίνησε κι αυτό. Δε σε ρωτάει αν το θες. Ποτέ δε σε ρωτάει. Απλά, φωλιάζει στις ανυποψίαστες καρδιές και ομορφαίνει τους παλμούς τους. Και τους παλμούς όλου του κόσμου. Ύστερα γίνεται ποτάμι και σε παίρνει. Κι εσύ, πιασμένος από ένα τόσο δα κλάδάκι, υποκρίνεσαι ότι αντιστέκεσαι στο ρέμα. Όταν πια, λίγο μετά, τ'αφήσεις να σε πάρει, τότε προσμένει, ταξιδεύοντας μέσα στα ορμητικά νερά, τον επόμενο παλμό που θα ομορφύνει πάλι τη ζωή σου.

ΑΝΩΜΑΛΗ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ Η ηδονή και ο φθόνος Το πάθος και η καταστολή Ο ανόργανος βίος και ο ευνουχισμός Το σκοτάδι και η ανοησία Η ένταση και η ευδαιμονία Το ιδεώδες και η εκσπερμάτιση Τα πρώτα ποιήματα του Πειραιώτη Αντώνη Καβούρη που συνοδεύονται με 5 έργα του ζωγραφικής και ένα σχέδιό του στο εξώφυλλο.

27 ή Ο άνθρωπος που πέφτει Μετέωρα βράχια που ξερνάνε όρθια πτώματα πριν απ' την πτώση, πάνω λιγοστό γαλάζιο Να μου θυμίζει ανάταση για να συμπληρωθεί, όσο πιο απλά, πικρό το σχήμα ειρωνείας Και κάτω πλήθη να κραυγάζουν αδιάφορα τρώγοντας ό,τι απέμεινε από τους μάγους.

Το μικρό κορίτσι μεγάλωσε Κοιτώντας το φεγγάρι μέσα από τις φυλλωσιές Δεν ήξερε ότι δεν ήταν παρά η λάμπα του δρόμου Το μεγάλο κορίτσι πετάει πέτρες στις λάμπες Του αρέσει Να σπάει φεγγάρια

"Οι 29 ολονυκτίες ενός δίσεκτου Φεβρουαρίου γράφτηκαν κατά την διάρκεια δύο δίσεκτων Φεβρουαρίων, αυτών του 2012 και του 2016. Κάθε μία από αυτές είχε σαν αποτέλεσμα ένα από τα 29 αυτά ποιήματα. Ετεροβαρή μεταξύ τους, δεν θέλησα να τα αλλάξω γιατί είναι κάθε ένα από αυτά μία κατάθεση ψυχής της συγκεκριμένης στιγμής". (Τζούτζη Μαντζουράνη) Αποσπάσματα από την ποιητική συλλογή: "Χαϊδεύω το μολύβι μου, μα εκείνο μ' αποφεύγει... Μόνοι μας θα κοιμηθούμε ο καθένας μας απόψε..." "Γράφω γιατί οι λέξεις είναι πιο δυνατές από τα λόγια. Γράφω γιατί χαράζω στο χα...

Εικοσιεννέα ποιήματα που μένουν ακόμα... ανοιχτά, και επτά διηγήματα μικρά... που τρέχουν γρήγορα, στο ίδιο βιβλίο ...τα όνειρα και οι πραγματικότητες.

80 ανοξείδωτα κομμάτια, άρρηκτα ενωμένα μεταξύ τους, συνθέτουν αυτήν την στοιχειωτική, ακλόνητη, έμμετρη πολεμική μηχανή. Heavy Metal θεματολογίες, μόνο για ατσάλινα νεύρα.

Το υβριδικό POP project για την επανάληψη του εγώ στα social media. Ποιήματα που εξερευνούν τους σούπερ ήρωες της διπλανής πόρτας, ποιήματα γεμάτα από δυνατά ρεφρέν, λάικ που πέφτουν βροχή στα δίκτυα της ζωής τους, χρώματα και κάθε είδους φωτογραφίες του αεικίνητου εγώ τους - που δε σταματά να επαναλαμβάνεται, όπως εκείνο το τραγούδι που δε βγάζεις απ’ το μυαλό σου.

Το υβριδικό POP project για την επανάληψη του εγώ στα social media. Ποιήματα που εξερευνούν τους σούπερ ήρωες της διπλανής πόρτας, ποιήματα γεμάτα από δυνατά ρεφρέν, λάικ που πέφτουν βροχή στα δίκτυα της ζωής τους, χρώματα και κάθε είδους φωτογραφίες του αεικίνητου εγώ τους - που δε σταματά να επαναλαμβάνεται, όπως εκείνο το τραγούδι που δε βγάζεις απ’ το μυαλό σου.

Ξεχασμένα πλέον τα όνειρα μιας ζωής που άφησες κι έφυγε... Ό,τι ακόμα απόμεινε δικό σου είναι το δάκρυ που πέτρωσε!...