Θυμιστόρημα 1978-81
Γιάντσιος Κωνσταντίνος
Πλέθρον (1989)
[Δείγμα γραφής: ΣΑ ΓΥΑΛΙ Έτσι κούφια με την επαναληπτικότητα περιστρόφου ή τεχνητού εμποδίου μ' ένα μονόλογο πυρετό, γλιστρώντας μες στους καθρέφτες, στάζοντας. TEMPO RUBATO Αργά τα βράδια σηκώνομαι συχνά ν' αλλάξω θέση στα δέντρα του κήπου μου. ]
Ανατολική θάλασσα
Ορφανίδης Νίκος
Εκδόσεις των Φίλων (1989)
Κι έπειτα το κύμα/ να σε ντύνει νεκρό ακρογιάλι/ και τούτα τα δίχτυα των ψαράδων/ π' απόμειναν μαρμαρωμένοι/ στον ήχο των ψυχρών αργυρίων. [...] ("Στάσιμο")
Ζωολογικός κήπος
Κοζίας Γιώργος
Στιγμή (1989)
ΨΙΘΥΡΟΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΣΗ Βιολέτες πνίγονται στη στάχτη. Τεράστιοι καπνοί από σονέτα και πρελούδια κόβουν τον πάγο σαν διαμάντια. Μαύρα κερκέλια έρχονται και φεύγουν. Σαν τραπουλόχαρτα σε χέρια λεπρού. ΤΟ ΚΙΒΟΥΡΙ Πετάχτηκα απ' το κρεβάτι. Ήπια ένα ζεστό. Κοίταξα το ρολόι. Άρπαξα το παλτό. Έβαλα το καπέλο μου. Βγήκα έξω. Πρόλαβα το κιβούρι. Ανέβηκα πάνω. Έκανα τσιγάρο. Κάποιος έσκουξε. Χάθηκε το φεγγάρι. Τότε πρόσεξα το κιβούρι ν' αλλάζει μέσα στον ζωολογικό κήπο. BLOW OUT Κομμάτια σάπιου χόρτου ανεβαίνουν στον ουρανό. Νυχτερινές λάμψεις ερεθίζο...
Είναι επικίνδυνο ν' ανοίγεις την πόρτα σου σε άγνωστες μικρές
Μπασδέκη Γλυκερία
Πλέθρον (1989)
Δείγμα γραφής: Κάθε βράδυ βγαίνει βόλτα με ένα καρότσι. Μέσα του δεν υπάρχει μωρό, αλλά γάτα. Τη φωνάζει Αγαύη και είναι τριών μηνών. Κάθεται πάντοτε στο ίδιο παγκάκι. Στον Βοτανικό κήπο. Την παίρνει αγκαλιά και απαγγέλει στίχους από τον Άμλετ. Γύρω του μαζεύονται διάφοροι: πόρνες, φονιάδες, τραβεστί, νταβατζήδες, νάνοι από το διπλανό τσίρκο, άρρωστοι με Έητζ που το 'σκασαν από το Λοιμωδών. Τους αφήνει να τη χαϊδέψουν κι αν έχει κέφια, τους δίνει να την κρατήσουν για λίγο στην αγκαλιά τους. Μόλις αρχίσει να φέγγει σηκώνεται βάζει την Αγαύη στο καρότσι και...
Άγρυπνη αυγή
Τσάτσου Ιωάννα
Εκδόσεις των Φίλων (1989)
Λίγα Λόγια... Ο χρόνος τελειώνει, ο πιο οδυνηρός που έχω γνωρίσει, σφραγισμένος με την απουσία, άφησε και μια σκληρή και ακατανόητη εμπειρία: Το πνεύμα χωρίς απάντηση. Ο διάλογος ξαφνικά ανύπαρκτος. Τα μύρια ημερήσια ερωτήματα, έπεφταν στο κενό. Προσπάθησα να βρω διέξοδο στην πίστη μου, στην αρχαία σοφία, στα σύμβολα της φύσης και της Γραφής. Τα ποιήματα που ακολουθούν, φτωχά δείγματα του αδιέξοδου. Ι.Τ.