Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εκατό ποιήματα σχετικά με τη μουσική, συνδυασμένα με στίχους από την Τρικυμία του Σαίξπηρ.

Μια λεκτική απόδραση στην ομορφιά τού πήγαινε και του έλα, στις χώρες όπου τα πρόσωπα δημιουργούν εκ νέου και στον παράδεισο που ο καθένας φτιάχνει για λογαριασμό του έρωτα. Ο Βασίλης Βασιλείου, στην πρώτη του συλλογή, μας συστήνει τον κόσμο των ποιημάτων που θερμαίνονται από το αδυσώπητο παρόν· έστω κι αν αυτό δονείται σε άλλο χωροχρόνο. Ουδέποτε Λες πως τα πράγματα δεν είναι πια απλά, αδίκως πέθανα οι σκοτωμένοι, ειρωνικοί, απείθαρχοι, με το μακραίωνο βλέμμα τους, λίγο πιο δεξιά από το ουδέποτε. Στον αναντίρρητο φόβο, εκκείμενος βρέθηκα, αναγομώνον...

Είκοσι οχτώ ποιήματα για την ευπιστία και τη δυσπιστία. Σε καιρό ειρήνης, σε καιρό πολέμου. Για την αυτοχειρία και την εκδίκηση. Για πτήσεις και πτώσεις. Εξιστορήσεις. Μονόλογοι. Σε έμμετρο ή ελεύθερο στίχο.

Α' Το πρώτο κλειδί κάτω από την πέτρα με φύλακα ένα σκουλήκι και μια αμυδρή αγωνία πριν το βρεις. Μπαίνουμε στην αρχαία αυλή με την ολόφρεσκη αναρχία της το πλέγμα της κληματαριάς τώρα γυμνό τη σκεπάζει. Σωρός τα φύλλα, πορτοκαλιά, κίτρινα και καφετιά, προχωρημένος μαρασμός, σχεδόν πορεία στη σήψη καλύπτουν κάθε σπιθαμή του τσιμέντου. Μια απρόσμενη οσμή λουλουδιών θα είναι η μουσμουλιά που ανθίζει το χειμώνα. Το βουνό κατάλευκο και κοντινό, παραστάτης, παρουσία, βάρος, ασφάλεια και φόβος λάμπει στο φως, λάμπει και στο σκοτάδι. «Σαν πυγολαμπίδα», θα φωνάξουν δυο...

[...] Κι όμως με απασχολούν τα γερατειά. Στους "Δρόμους" έχω αφιερώσει κεφάλαια για το θέμα. Στα τελευταία μου ποιήματα (γραμμένα όλα μετά τα 65) που μπορείτε να διαβάσετε εδώ, αποκαλώ τον εαυτό μου γέροντα. Γιατί όμως αφού δεν το νιώθω; Ψάχνοντας και αναλύοντας βρήκα ότι αναφέρομαι συχνά στα γηρατειά όχι επειδή με αφορούν, αλλά επειδή με τρομάζουν. Τα νιώθω να με απειλούν με ένα πλαίσιο αναφοράς που μου είναι ξένο και απεχθές - στο οποίο όμως θα έπρεπε να ανήκω. Το αποδέχομαι (υπερβάλλοντας μάλιστα) σχεδόν τα προκαλώ, για να τα ξορκίσω. Έχοντας την αίσθηση πως κοροϊδεύω....