Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κοίταξε γύρω σου και θαύμασε την τελειότητα της κατασκευής, την ακρίβεια, την αρμονία, την κίνηση και τον ρυθμό, τίποτα δεν μπορεί να γλιστρήσει εκτός χρόνου , όλα τα μυστικά είναι κρυμμένα εδώ μέσα, αν είσαι πιστός και υπομονετικός, ίσως έχεις την τύχη να σου αποκαλυφθούν, όχι όλα, κάποια από αυτά, όσα επιτρέπεται να ξέρεις, γιατί υπάρχει ένα σημείο που δεν πλησιάζουμε ποτέ πολύ κοντά, είναι σαν μαύρο άπατο πηγάδι, όποιος πέσει εκεί μέσα θα πέφτει για πάντα.

ΣΕ ΣΤΑΔΙΟ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ (Γ.Δ.Χ.) Τ' Αγριολούλουδα σου άστραφταν από ομορφιά Στο πενιχρό κιβούριό σου. Σε έβλεπα ακίνητο. Με ένα Πλήθος - προς Επίρρωσίν σου. Δεν ήξερα τι έκανα Εκεί. Ούτε μπορούσα να σε Αναστήσω. Ήθελα όμως. Μάλιστα. Διακαώς.

Τo έβδομο ποιητικό βιβλίο του Θεοδόση Βολκώφ περιλαμβάνει πρωτότυπα ποιήματα σε αυστηρές κυρίως μορφές (σονέτα, μπαλάντες, βιλανέλες κ.ά.), ποιητικές μεταφράσεις, καθώς κι ένα εκτενέστερο σύνθεμα, αρθρωμένο σε σαράντα οκτώ τετράστιχα και γραμμένο στην αγγλική. Δώσε μου χρόνο Ω δώσε, Κύριε, να φτάσω στα ογδόντα με το κορμί και το μυαλό μου ακέριο, κι εγώ ναό θα Σου πυργώσω στέριο που θα δοξάζει και θα υμνεί πάντα τα όντα. Αν όχι, ευδόκησε να φτάσω στα εξήντα, κι ορκίζομαι πως θα 'χω ως τότε χτίσει κάστρο τρανό μες στην τρανή σου φύση και με το αίμα μου β...

Όταν μου προτάθηκε από τις Εκδόσεις Vakxikon.gr η επανέκδοση του urban poetry, ενός βιβλίου που πρωτοκυκλοφόρησε το 2009, ενώ ανάγεται συγγραφικά σε ακόμα προγενέστερο χρόνο, η αλήθεια είναι πως βρέθηκα σε έναν κατά περίεργο τρόπο ευχάριστο αιφνιδιασμό. Δεν ήταν κάτι που είχα κατά νου, ωστόσο η αναδρομή στο συγγραφικό παρελθόν δημιουργών που κατέκτησαν μέχρι σήμερα με το έργο τους την πρώτη θέση στην ιεραρχία της αναγνωστικής μου τέρψης, μου είναι διαδικασία γνώριμη, αφού ουκ ολίγες φορές αναζήτησα -ακόμα και εξαντλημένα από την κυκλοφορία- βιβλία μόνο και μόνο για να έχω τ...

Τριάντα επτά σύντομα κείμενα συνοδευμένα από αντίστοιχα ποιήματα, βυθισμένα στα βάθη των συναισθημάτων και των νοητικών προβληματισμών της δημιουργού με γλώσσα πλούσια και πολύσημη που διευρύνει τις διαστάσεις τους. Με βλέμμα διεισδυτικό επιχειρεί να εισχωρήσει σε κάθε κατεύθυνση της πολυσύνθετης κοινωνικής πραγματικότητας. Έργο ώριμο, άρτιο και από κάθε οπτική ολοκληρωμένο σηματοδοτεί ένα ακόμη κερδισμένο στοίχημα στην πορεία της Παναγιώτας Μπλέτα. Λογοτεχνία που σπάει τις σιωπές... που βάζει το δάχτυλο στις πληγές για να τις ξύσει...

Η ματιά μου φυλλορροεί στις πεταμένες σκέψεις, από Ένα χτες που άλλαξε πορεία. Όταν οι άνθρωποι μαραίνονται. Ανθίζει ο εαυτός τους στις πλατείες...

Η επιστροφή της εμπειρίας μέσω της ίδιας της απαξίωσης της γλώσσας, στην προκειμένη περίπτωση της λογοτεχνικής-ποιητικής γλώσσας. Με αυτό τον τρόπο, μέσα από τον ίδιο της τον εαυτό, αναγκάζεται η γραφή να προχωρήσει σε μια ουσιαστική ρήξη με την τέχνη της αναπαράστασης θέτοντας το λογοτεχνικό υποκείμενο απέναντι από το κενό της ύπαρξης, μόνο του απέναντι στην προσπάθεια έκλυσης του απωθημένου-ακατέργαστου μέρους του που βρίσκεται εκεί πριν την ίδια την ύπαρξη του δομημένο ως γλώσσα που πάντα του διαφεύγει. Με αυτό τον τρόπο καταφέρνει η σκέψη να ξεφεύγει από τα στεγανά της...

Το βιβλίο απαρτίζεται από δύο μέρη. Το χρώτο απ' αυτά, τα "Ultima Georgica" (ο τίτλος παραπέμπει στα "Γεωργικά" του Βιργιλίου αλλά και στα "Χριστιανικά Γεωργικά" του Francis Jammes), είναι ένα δοξαστικό που βαδίζει στα χνάρια του σολωμικού "Κρητικού" και του "Μήτηρ Θεού" του Σικελιανού. Οι happy few που γνωρίζουν και αγαπούν αυτή την παράδοση θα μπορέσουν -ελπίζω- να τα οικειωθούν. Τα τρία δραμάτια του δευτέρου μέρους ίσως ξενίσουν τον αναγνώστη. Γι' αυτό σπεύδω να τον προϊδεάσω. Στα νεώτερα χρόνια έγιναν πολλές προσπάθειες αναβίωσης της αρχαίας τραγωδίας, συνήθως από ποι...

Το να ‘σαι μόνος δεν σημαίνει απαραίτητα πως η κοινωνία σε έχει αποβάλλει. Υπάρχουν στιγμές που απορρίπτεις εσύ το σάπιο σου περιβάλλον για να γευθείς την τραγική ελευθερία και την περηφάνια που σου προσφέρει η μοναξιά. Ας νομίζουν πως έχουν νικήσει. Δεν φοβάμαι, δεν υποτάσσομαι. Αυτά τα δύο απαγορεύονται στους Ελεύθερους. Πίσω απ’ τα τείχη που έχω υψώσει αναπνέω τα λόγια του ιερού παιάνα της Θείας Επανάστασης.

ΨIΛΗ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ Όνειρα άλλων -ανθρώπων- λησμόνησα πρώτη φορά σαν σήμερα όταν ξάφνου κατανόησα πως χωρά στο όνειρό του μόνον ο ιδιοκτήτης. Το όνειρο κόβεται και ράβεται στα μέτρα του ενώ σχεδιάζεται -γενιές- πριν μόνο γι’ αυτόν από ιδιωτικούς μόδιστρους με αυστηρά μέτρα. Πρώτη φορά σαν σήμερα εννόησα πώς είναι να μην χωράς στην ιδιοκτησία ονείρου κανενός ιδιοκτήτη ούτε στα κοινόχρηστα ούτε με δικαίωμα έστω χρησικτησίας, ήτοι μετά θυσίας ετών φωτός ζωής. Περισσευάμενη, λοιπόν, περισυνέλεξα τα αρχέγονα πατρόν μου και άρχισα να βαδίζω ε...

Η πόλη γνώρισε το απόγειο της ακμής της μετά την ολοκληρωτική καταστροφή της από σεισμό 8 Ρίχτερ. Το μισό στάδιο καλύφθηκε απ’ τις κατακρημνίσεις και τις προσχώσεις, το άλλο μισό ανέβηκε άθελά του στην πλαγιά του νέου λόφου που διαμορφώθηκε απ’ τις τεκτονικές ανακατατάξεις. Το γκρεμισμένο βουλευτήριο μεταφέρθηκε εσπευσμένα - ούτε δυο αιώνες δε χρειάστηκε για τη μεταφορά. Το τοποθετήσανε δίπλα στα ερείπια του πολιούχου ναού και παραδίπλα εναποθέσανε τα ερείπια της παλαίστρας. Τα νεκρά κτίρια εκτέθηκαν το ένα δίπλα στο άλλο σε λαϊκό προσκύνημα. Οι γεροντότεροι είχαν ξεχάσει ή...

TOPOR ΧΕΙΜΩΝΑΣ Σαβατόβραδο. Διασχίζω την rue de Seine βιαστικά (η αγορά είναι ακόμη ανοιχτή) και καταλήγω, όπως συνήθως, στην Palette - και μπαίνω· ο Abram κάθεται, ήδη, στην θέση του. Σας διαβεβαιώ, επί λόγω τιμής, πως αυτό που έπιασα να γράφω είναι ένα ποίημα σοβαρό ποίημα για την Τέχνη του Topor, αλλά τώρα, πίνοντας μια ξανθιά μπίρα, γουστάρω να σκαρώσω ένα γελοίο τραγουδάκι Γιατί τρως κι άλλη ντομάτα αφού είσαι χοντρός σαν πατάτα. Ο Topor, διαβάζοντας πίσω απ' τον ώμο μου, με διακόπτει: - Μα, δεν μπορείς να μιλήσεις για τα Υψηλά μου Ιδεώδη; - Α...