Νεοελληνική ποίηση

Άγρυπνη αυγή

Εκδόσεις των Φίλων (1989)

Λίγα Λόγια... Ο χρόνος τελειώνει, ο πιο οδυνηρός που έχω γνωρίσει, σφραγισμένος με την απουσία, άφησε και μια σκληρή και ακατανόητη εμπειρία: Το πνεύμα χωρίς απάντηση. Ο διάλογος ξαφνικά ανύπαρκτος. Τα μύρια ημερήσια ερωτήματα, έπεφταν στο κενό. Προσπάθησα να βρω διέξοδο στην πίστη μου, στην αρχαία σοφία, στα σύμβολα της φύσης και της Γραφής. Τα ποιήματα που ακολουθούν, φτωχά δείγματα του αδιέξοδου. Ι.Τ.

Άγρυπνες ώρες

Χαραμάδα (2009)

Άγρυπνες σιωπές

Βεργίνα (2018)

Πυγολαμπίδες Κόκκινα τριαντάφυλλα ανάμεσα στους θάμνους κι ένα καριοφίλι στα χέρια του ανέμου. Μικρό σπουργίτι στον ώμο της μέρας, γλυκό φιλί στα βλέφαρα μιας λεμονιάς. Ιδρώνει η κόρη με το κανάτι της θάλασσας στον ώμο, ξεδιψάει η μικρή ροδιά με το χρώμα τ' ουρανού. Φωτοστέφανα οι λόφοι με τον ήλιο στα μαλλιά, τα δέντρα σκυφτά στις λιτανείες του φθινοπώρου. Κι η βροχή να φέρνει τα δάκρυα της Παναγιάς στο ποτάμι με τ' αγάλματα στις όχθες και οι μέρες να στήνουν καρτέρι στις πυγολαμπίδες. Ανάσες ζεστές τ' απομεσήμερα, τα κορίτσια πίνουν το νερό της σιγαλιάς. Τ...

Άγρυπνες αντιλόπες

Μανδραγόρας (2013)

"Ες Αεί": Κι όποτε πότισα εκείνο το τριαντάφυλλο ποτίστηκαν μαζί οι εσταυρωμένοι Κάτω απ' το περβάζι μου Γιατί τι άλλο είναι τα ποιήματα Από χιλιάδες χέρια που τεντώνονται αιμόφυρτα από λουλούδι σε λουλούδι

Αγρός κεραμέως

Θεμέλιο (1990)

Αγριόχορτο στόμα

Ενδυμίων (2015)

Άκου πουλάκι μου! / Αδιάφοροι οι θεοί για ανθρώπους / Αυτοί για θεούς ενδιαφέρονται / Άντε ! Πέτα / Οι φωλιές είναι / Θάνατοι γλυκείς / Μήτε γουλιά στο σύμπαν / Στάλα θάματος Πτερέ / Δεν γράφω να / Αποφυλακιστώ Να αποκεφαλιστώ / Να μετανιώσεις Ζαλιστώ / Ελλάδα / Κάμε τη δουλειά σου Μείνε μακριά μου / Να μια ανάστροφη Τα 42 ποιήματα χωνεύουν και ξερνούν τις εποχές μιας άνοιξης, βουτώντας το ψωμί στο θάνατο του νου, μίας παγκόσμιας κοινότητας μίσος αναμασώντας. Ο Σίμος Ανδρονίδης τονίζει στις αναφορές του: '' Το ποιητικό "Αγριόχορτο στόμα" αποτελεί μια σύγχρον...

Αγριοστάφυλα σε πατητήρι

Πλανόδιον (2010)

Αγριολούλουδα

Μαυρίδης (1981)

Αγρινίου. Καρόλου Ντηλ και Τσιμισκή

Άγρα (2004)

Γράφω το νερό με ωμέγα/ για να πίνουμε κι οι δυό/ να διψώ για τα φιλιά σου/ και μ' αυτά να ξεδιψώ... Στη νέα του συλλογή τραγουδιών "Αγρινίου, Καρόλου Ντηλ και Τσιμισκή", ο Θοδωρής Γκόνης προτάσσοντας απόσπασμα μιας επιστολής του Γεωργίου Βιζυηνού και ένα ποιήμα του Τέλλου Άγρα συνεχίζει με τρόπο προσωπικό μια παράδοση λογοτεχνίας και ζωής που υπάρχει πάντα και ας κρύβεται... Οι τρείς ενότητες του βιβλίου, "Αγρινίου", "Προς Εμμαούς", "Καρόλου Ντηλ και Τσιμισκή" είναι ως επί το πλείστον τραγούδια ανέκδοτα, ενώ στις άλλες δύο ενότητες ανθολογήθηκαν στίχοι που έχουν γίνει...

Αγριανθός

Οσελότος (2020)

Όλοι μας έχουμε έναν Αγριανθό μέσα μας. Έναν αντάρτη ανθό έτοιμο ν’ ανθίσει μέσα στην καθημερινότητά μας και να αναδείξει τη μοναδικότητα της στιγμής. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα δάκρυ. Ένα δάκρυ πόνου, χαράς, λύπης, αδικίας, έρωτα. Γιατί αυτό είναι η κάθε μας στιγμή. Ένας Αγριανθός. Μοναδικός και ξεχωριστός.

Άγρια χόρτα

Κίχλη (2017)

ΒΡΟΧΗ Βρέχει σήμερα απ' το πρωί· βρέχει υποσχέσεις στις παλάμες του κόσμου κι όλοι τρίβουν τα χέρια τους με μανία Βρέχει ουρανό στη θάλασσα, στάχυα στην άμμο Παιχνίδια παιδικά στις καμινάδες των σπιτιών και υπομονή στον ύπνο των μεγάλων Βρέχει αέρα στην πλώρη των καραβιών, βρέχει τραγούδια στα χείλη των εφήβων με τα διπλωμένα χέρια και τα σκισμένα παντελόνια Βρέχει σπίθες φωτιάς στης μνήμης τα κενά κι αλάτι στις πληγές των δρόμων Στριγγλίζουν τα φανάρια στις διαβάσεις Βρέχει ηλιαχτίδες στους ώμους των κοριτσιών και αυτοκινήτων αναρτήσεις στα μπαλκόνι...

Άγρια μέντα

Αρμός (2019)

Άγρια ηρεμία

Αστάρτη (2000)

Άγρια ενδιαιτήματα

Γαβριηλίδης (2016)

Εμπνεύστηκα τα ποιήματα αυτής της συλλογής περνώντας χρόνο με μια σειρά ακουαρέλες του Walton Ford. Διάλεξα 100 από αυτές κι έγραψα ένα ποίημα - περιγραφή για την καθεμιά. Έτσι προέκυψαν 100 ποιήματα, σύντομες ελεγείες μιας οργιάζουσας φύσης. Ως επιπρόσθετη απόπειρα εξύμνησης, έδωσα στο καθένα τον τίτλο ενός από τα 100 διαφορετικά ονόματα με τα οποία περιγράφεται ο Θεός στο Κοράνι. Μια τέτοια χειρονομία μού φάνηκε ταιριαστή στην επίπονη προσπάθειά μου να περιγράψω το θαύμα. Με σχέδια των: Ηλία Καφούρου, Ντόρας Οικονόμου, Μαρίας Λάλου, Βασίλη Νούλα, Σοφίας Σιμάκη, Πέτρ...

Άγρια αγγελική φωτιά

Άγρα (1997)

ΑΝΙΣΗ ΜΑΧΗ Καλή μου μοίρα κρεμασμένη Απ' το παράθυρο Τώρα είσαι μια γυναίκα Σαν όλες τις άλλες Πολύ χλομή για να 'σαι ευτυχισμένη. Θυμάσαι εκείνο το βράδυ Στο καφενείο με τους μύθους; Η νιότη πετούσε τα άνθη της Σαν μπαλάκια από ψίχα ψωμιού. "Ακόρεστη ώς το τέλος", ψιθύρισε. "Μυστήριο το νησί και το μυστηριώδες καράβι Αίνιγμα τόσος πόνος να πάει χαμένος". Κι έπειτα οι βροχές σάπισαν Τα βράδια που λυσσομανούσε η κραυγή "Ακίνητος !" Και αντιγύριζε το σκοτάδι "Στην κόρη που έχω μαζί σου Θα δώσεις τρία δαχτυλίδια. Δεν υπονοώ τίποτε, είναι Κάτι τελείως πρ...

Αγράμπελη και κισσός

Γαβριηλίδης (2012)

Ω έρωτα, έρωτα βαθύ. Έρωτα πλατανόφυλλε, πλατύφυλλη ηδονή μου. Στάχυ μου μονοσύλλαβο, δε λέγεις να σωπάσεις. Το φιλί σου βαθύτερο κι απ' τον καιρό του Κέρτη. Το σώμα σου παλλιροϊκό με ανεβοκατεβάζει. Τα λόγια σου ακριβά, του έρωτα ζαφείρια. Άμμος είμαι η χρυσή στο ξέσπασμα της ηδονής σου. Δεν έχω άλλη άκρη από σε, δεν έχω άλλον δρόμο. Οι γλουτοί σου κορφές των Δελφών μου. Οι σπόνδυλοι σου ανεμόσκαλα ανάλαφρα την ανεβαίνω.

Άγουρες ευαισθησίες

Ιδιωτική Έκδοση (2006)

Αγοράκια κοριτσάκια

Νεφέλη (2004)

"Πόλεµος πατήρ πάντων" Ξυπνώ κι είναι το στρώµα µου εχθρός,/ τη νύχτα περιδιάβαινα σε δάση/ διψασµένα· σε είχα διαρκώς, µα δεν σε είχα. Τώρα θ’ αναπλάσει/ το πάθος µου από γυαλί σε σµάλτο/ θλιµµένο επιστήθιο πουλί/ που κάθησε στον ώµο µου· σαν άλτο/ σαξόφωνο µου ακούγεται η φωνή/ σου - άτονη, δειλή αντωνυµία/ να πέφτει απ’ το ψηλότερο κλαδί./ Όλοι γελούν στην έξω πολιτεία,/ κι ανάµεσά τους σίγουρα και συ/ γελάς, και λάµπεις ήδη στο σκοτάδι,/ µια δύναµη σαν πόλεµος και χάδι. (Από τη σελ. 39 της ποιητικής συλλογής).

Αγορά

Γαβριηλίδης (2014)

Όλοι αυτοί Καταραμένοι δύο και τρεις φορές όλοι αυτοί - παντού πάνω στη γη - οι οποίοι "λόγω και έργω" εξαπατώντας μας "παντί τω τρόπω" χωρίς καμία τύψη και αιδώ επεξεργάζονται υπέρ αυτών τη μεθοδευμένη καταστροφή μας και συνειδητότατα στερούν από εμάς το παρόν στο όνομα ενός ανύπαρκτου μέλλοντος.

Άγονη γραμμή

Ιωλκός (2012)

Ο στιβαρός και άμεσος λόγος του ποιητή πλαισιώνεται από τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Με ισχυρές ματιές στο παρελθόν και στο παρόν, ο δημιουργός είναι επίκαιρος. Βιώνει την ελληνική δυστυχία και χωρίς υπερβολές και υπεκφυγές καταθέτει το λόγο του, την κριτική του και την αγανάκτησή του στην "Άγονη γραμμή". Δείγμα γραφής: ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ Έχτισαν το παλάτι τους Πάνω στη ράχη μου Και πριν καλά καλά το τελειώσουν Παραπονούνται ότι έγινε μικρό. Τι φταίω όμως εγώ ο δύστυχος Πού 'ναι η ράχη μου μικρή Από κατασκευής της;

Συνολικά Βιβλία 13434
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου