Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι αλεπούδες γελάνε όταν δεν τις βλέπει κανείς. Έχετε δει αλεπού να γελάει; Ορίστε.

ΑΓΑΠΗ Μέσα σε όλα αγάπη Στην πέτρα, στο νερό Στην διαβρωμένη κοίτη Στο μαύρο σύννεφο Αγάπη στον αέρα Στης μάνας τα φιλιά Στο δάκρυ του πατέρα Σε μία αγκαλιά Στα ματωμένα λόγια Στο κλάμα του παιδιού Στης μοναξιάς τα ζόρια Αγάπη είναι παντού.

[...] Δεν θα χαρακτήριζα, παρ' όλα αυτά, τον Μπάρα ακραιφνή απαισιόδοξο, αρνητή του φαινομένου της ζωής που θέλει να ακυρώσει τα αίτια και τα αιτιατά του: αντίθετα, τον θεωρώ ορθόδοξο, στοχαστικό πραγματιστή. Ανήκει στην κατηγορία εκείνων των δημιουργών που έχουν το προνόμιο -αλλά και το βάρος- να θεωρούν τη συμφιλίωση με τον αρχέγονο γνόφο θεμελιώδη ποιητική εμπειρία. Γι' αυτό ακριβώς και το βιολογικό του τέλος δεν συνεπάγεται και το τέλος της ποίησής του: μας έρχεται, χωρίς να διστάζει, μας γνέφει, διακριτικά, από εκεί. (από την εισαγωγή του βιβλίου)

[...] Το βασικό κίνητρο της ενασχόλησής μου με το έργο του Αλεξάνδρου Κοντοζή είναι διπλό: Το ένα τμήμα ανάγεται στην ανάδειξη στοιχείων (ανεξάρτητα αν αναφέρονται σε πρόσωπα ή γεγονότα), που προσθέτουν γνώση, πληροφορία, αλλά και μνήμη στην μνήμη, ως ελάχιστη ανταπόκριση στο χρέος απέναντι στην ιστορία και στο κάλεσμα για ανάδειξη του πολιτισμού σε όλες τις πτυχές του, τον οποίο υπηρέτησαν Έλληνες όπου γης. Το άλλο ανάγεται στις δικές μου καταβολές. Το πρώτο αναδεικνύεται μέσα από τις σελίδες που ακολουθούν. Για το δεύτερο είναι αναγκαίο να αναφερθώ σε ορισμένα στοιχεία. [...

[Δείγμα γραφής: Ιούλιος με μια πευκοβελόνα ενδοφλέβια Το τζάμι σπασμένο το φεγγάρι στο πάτωμα κι εσύ υποκύπτοντας στα πράγματά σου Ενώ στο πλάι σου η γυναίκα λύνει το στηθόδεσμο κι αποδημεί το άσπρο ]

Οι άνθρωποι κινούνται σε παράλληλες πορείες γυρεύοντας να συναντηθούν με άλλους ανθρώπους, με την ψυχή τους. Η μαγική, μυστική γλώσσα της ποίησης αποτελεί το ένα μέσο για αυτήν τη συνάντηση. Μέσα από τα 34 ποιήματα της συλλογής "Αλγοδοχείο", σμιλευμένα από τη Μονσούλ της Ανδαλουσίας έως τα καλντερίμια της Κομοτηνής, ο δημιουργός αναζητά να προσδιορίσει έναν ορίζοντα και στη συνέχεια να τον μοιραστεί με τον αναγνώστη. Αν αυτή η μοιρασιά βοηθήσει ένα χαμόγελο να σχηματισθεί ή ένα δάκρυ να γεννηθεί, θα έχει νικήσει για μια στιγμή την απόσταση που μας χωρίζει. Δείγμα γρα...

"Ο Πούχνερ είναι μια εκλεκτή περίπτωση "ηρωικού μηδενισμού", όπως τον περιέγραφε ο Καμύ στο δοκίμιό του για τον Σίσυφο και αλλού· το δοκίμιό του έκλεισε λέγοντας ο Καμύ, ότι τελικά φαντάστηκε τον ακαταπόνητον ηρώα του μύθου "ευτυχισμένο". Αυτό ταιριάζει και για τον Πούχνερ, έστω και αν αισθάνθηκε το χρέος να πει την αλήθεια πάντα, με διάφορους τρόπους". Μιχάλης Μερακλής "Η στοχαστικότητα της ποίησης του Πούχνερ διαπνέεται από έναν λυρισμό που υπονομεύει τον κίνδυνο της διανοητικής σκλήρυνσης, και από μια διάθεση εξομολογητική που, όπως και ο φιλοσοφικός εκλεκτικισμός τ...

Η Λουκρητία Δούναβη με τη νέα, τέταρτη κατά σειρά, ποιητική συλλογή της συμπληρώνει τον κόσμο που οικοδομεί χρόνια τώρα, τόσο με την ποίηση όσο και με την πεζογραφία της, έναν κόσμο που, όσο πόνο και αν έχει, μπορεί να τον εκφράσει συμπυκνωμένα η σολωμική ιδέα για τη ζωή ως "μέγα καλό και πρώτο".

ΛΑΣΠΗ Να λοιπόν- εγώ που δεν είχα τίποτα- βρέθηκα με δυο κομμάτια λάσπη στα χέρια μου κι ανάμεσα στα δόντια ένα σφυρί και δεν ξέρω να προσπαθήσω να χτίσω πάνω στα παλιά ή να τα γκρεμίσω κι αυτά; ή, πάλι, με τη λάσπη, να χτίσω την ψυχή μου στο κορμί μου να τη φυλακίσω, να μη χαθεί όπως βολοδέρνει; εγώ που δεν είχα τίποτα μπορώ νά 'χω τα πάντα αρκεί να βρω κάπου να τα χωρέσω.

Χειμερινό ιντερμέτζο Αδέσποτος άνεμος απ’ τη χαραμάδα κι έξω βοή του άγριου χειμώνα κρύο, σφιχταγκάλιασμα η θαλπωρή φουντώνει στο λάγνο μου αηδόνι. Στο φλογισμένο στήθος σου έρωτας, αγάπης ξεχείλισμα -Σε θέλω, μου ψέλλισες... Το πρωί με το ξύπνημα ήταν όλη η γη στα λευκά - Ευτυχία, ευτυχία σου φώναξα!