Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Άκαρδη χαρά φεύγεις με το πρώτο φως· μιας νύχτας στάση. Με τον χρόνο μου σμίγαμε τις σκιές μας· με σημάδευε. Άνυδρη σκέψη· ήλιος της συνήθειας θαμπός, πληκτικός.

Τα "Χαϊκού νήματα", είναι δεκαεπτασύλλαβες απόπειρες να αποδοθούν αυτά που απαρτίζουν τον εσωτερικό κόσμο του γράφοντα αλλά και οι προσλήψεις του από τον εξωτερικό κόσμο, με τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια και οικονομία. Από τη ρόκα, οι λέξεις γυρίζουν στο αδράχτι και φτιάχνουν χαϊκού νήματα, με τα οποία κομμάτι κομμάτι γίνονται τα πλεκτά της ποιητικής του. Καθείς και πρίσμα Η ποίηση προσπίπτει Μα πού το φάσμα;

"Το χαϊκού είναι ένα όραμα χωρίς σχόλια..." Ronald Barthes Και αυτό το όραμα είναι μια αστραπή που διαρκεί μόνο 17 συλλαβές. Μέσα σ΄αυτόν τον χωρο-χρόνο το χαϊκού πρέπει να προλάβει να τα πεί όλα! Έτσι, αναγκαστικά είναι ελλειπτικό, πυκνά υπαινικτικό, δεν μπαίνει σε λεπτομέρειες, δεν δίνει ιδέες, αλλά εικόνες, και από αυτές μόνο το περίγραμμά τους. Τα χαϊκού λοιπόν, αυτά τα τρίστιχα των 17 συλλαβών στην φόρμα 5-7-5, είναι από χρόνια γνωστά στους Έλληνες βιβλιόφιλους. Σ' αυτό το βιβλίο ο αναγνώστης θα βρεί 140 χαϊκού γραμμένα σε δύο γλώσσες, κάτι που πιστεύουμε πως γίνετα...

Η παρούσα συλλογή περιλαμβάνει 70 Χαϊκού και ένα Κικό. Πέτρες και σκόνη. Πέφτουν τα παλιά σπίτια. Πίσω τους κήποι.

Εκατόν εννέα χάικου γραμμένα την περίοδο 1991-2008. Εκατόν εννέα επιλεγμένα από ένα σύνολο, περίπου, εξακοσίων, τα οποία επέλεξα να δημοσιοποιήσω. Ορισμένα απ' αυτά, όλη την ενδιάμεση χρονική περίοδο από το 1991 έως σήμερα,... παρέμεναν σκοπίμως όλο αυτό το διάστημα αφημένα σε ένα ερμάρι. "Ο ποιητής έχει γράψει μία θαυμάσια συλλογή με χάικου. Βρίσκεται πολύ κοντά στο πνεύμα του Ίσσα, ενός εκ των Μεγίστων Τεσσάρων ποιητών του είδους - διαθέτει το ίδιο χιούμορ, την ίδια συμπόνια και ευαισθησία, εντούτοις γράφει με έναν τρόπο εντελώς προσωπικό. ... Στον ποιητή αξίζουν συγχα...

"Το σπίτι" δεν γειτνιάζει απαραιτήτως με τους διπλανούς μου. Δεν χτίστηκε στην Αθήνα την πρωτεύουσα της Ελλάδας. Είναι της οικουμένης "Το σπίτι". Κρατάνε σκοπιά οι 3 αράδες του χαϊκού. Εναλλάξ παρατηρούν τη χλόη που μεγαλώνει, Μια κόκκινη αγκαλιά, το λιγομίλητο φεγγάρι, Το σφαγείο του κόσμου μας. Η πληθώρα του λόγου καιγόμενη, αφήνεται στο αναγκαίο, εμπιστευτικό 5,7,5 των συλλαβών του χαϊκού. Ζ. Σαβίνα

Πάνω στο βράχο Μ'ορμή σπάει το κύμα Μάνας αγκαλιά

Νέα σελήνη - κρεμαστό σκουλαρίκι σε μαύρο κόσμο. Δύσκολοι καιροί. Στάσιμα νερά τρώνε τα θεμέλια.

Πρόκειται για σαράντα πέντε πολύ προσεκτικά επιλεγμένα ποιήματα που ενώ ενσωματώνουν όλη την μοντέρνα σκέψη δεν στερούνται κλασικής παιδείας, έχουν υψηλό γλωσσικό επίπεδο και αποδίδονται σε στέρεα και δύσκολη αντι/μοντέρνα φόρμα. Τα ποιήματα αυτά αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς ότι ξεφεύγουν επιτυχώς από τα στενά πλαίσια που ο χώρος και ο χρόνος θέτει συνήθως στον δημιουργό και μπορούν, δίχως καμία αμφιβολία, να ενταχτούν σε ένα είδος παγκόσμιας ποιητικής και μεταϊστορικής αφήγησης. Δεν αφορούν την επικαιρότητα, ούτε την ιστορική στιγμή, δεν ασχολούνται με πολιτικά δικαιώματα...

Δέκα πεζογραφήματα δέους, φρίκης και μοναξιάς στο μεταίχμιο του νοητού και ορατού κόσμου, όπως συμπυκνώνεται στον ατομικό αιώνα μας. Ο ανεπαρκέστατος συμβολισμός της προατομικής εποχής αντικαθίσταται με τον "σημαντικό λόγο", που είναι η ίδια η συγκεχυμένη συγκίνηση, η έκφραση της βαθύτερης ταραχής και της ουσιαστικής γαλήνης, η φρίκη, η αγωνία και η ελπίδα. Ανδρέας Φραγκιάς "Εικόνες", 1964