Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Σκέψεις αυτοτελείς, ασύγχρονες, ολοκληρωμένες και μη, συναισθηματικές ή σκληρές, λογικές και παράλογες, πολυσήμαντες οπωσδήποτε και πάντα, λύσεις πολλές και μη αναμενόμενες, φυσικές ή μεταφυσικές, ιδεαλιστικές και υλιστικές, προοδευτικές και συντηρητικές, σκωπτικές και δηκτικές, ανέμελες και αφελείς, επιτηδευμένες και ανεπιτήδευτες [...]. Αποτιθέμενες στη Συλλογή, έτσι, όπως στη ζωή, στη φύση. Χαοτικές και αλλοπρόσαλλες. Να 'χουμε το δικαίωμα να λέμε: Τακτοποιούνται γαμώτο, δε μπορεί να είναι τόσο χάος! Δικαίωμα στη δόμηση, μέχρι και στα όνειρα!".

Στο βιβλίο αναπτύσσονται με έμμετρο τρόπο ενδιαφέροντα θέματα σχετικά με την καρδιά. Περιλαμβάνονται 130 ποιήματα στα οποία μπορεί να βρει κανείς απαντήσεις περιληπτικά και με εκλαϊκευμένο τρόπο για καρδιολογικά θέματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο. Τα ποιήματα με ευχάριστο και διασκεδαστικό τρόπο καθιστούν κατανοητές ακόμα και δύσκολες έννοιες. Αφορούν στην ανατομία και φυσιολογία της καρδιάς, στις διαγνωστικές εργαστηριακές εξετάσεις, στις κυριότερες καρδιοπάθειες και στην πρόληψή τους. Οι καρδιοπαθείς, αλλά και όσοι ενδιαφέρονται να μάθουν με τον απλουστευμένο α...

Η παρούσα συλλογή αποτελείται από εξήντα εννέα (69) ποιήματα τα οποία κατανέμονται ισομερώς σε τρεις οργανικά συνδεδεμένες ενότητες με τίτλο: "Επέκεινα της ουσίας", "Το χρέος ως νόημα ζωής", "Διαψάλματα", που αναφέρονται σε φιλοσοφικά, ιστορικά και κοινωνικά θέματα και αξίες, το λόγο, το νοητόν και τη μεταλογική τους αλήθεια, που απασχολούν διαχρονικά τον άνθρωπο. Οι ενότητες των ποιημάτων, πλαισιώνονται από καλαίσθητα σχέδια του ποιητή, τα οποία, σε συνδυασμό με το διάχυτο λυρισμό, ρυθμό και τη ρίμα της γλώσσας, συμβάλλουν στην ανάδειξη της όλης προσπάθειας, για μία αρμ...

Διαβαίνοντας τη ζωή, διαβαίνοντας τον χρόνο, διαβαίνοντας τον κόσμο... Θα ανταμώσουμε τις καμπάνες του Prenzlauer Berg να χτυπούν, την περήφανη λεύκα να μιλάει, την αγράμπελη να τραγουδάει, τον χορό των Περσειδών, τις βραδιές της Μυτιλήνης, τα χελιδόνια να φτερουγίζουν στο Μάτσου Πίτσου, τον Θησέα και την Αριάδνη, την Αρσινόη να καμαρώνει απ' το παλάτι την Αλεξάνδρεια, την Αρτεμισία της Αλικαρνασσού συγκλονιστική στην τριήρη της, την ποιήτρια Σαπφώ να γράφει για τις ζαβολιές του αδελφού της και στο τέλος θα φωνάξουμε όλοι μαζί: Αλαλά! Διαβαίνοντας τη ζωή, διαβαίνοντ...

Στον αχό της μοναξιάς Ίσκιος στον ίσκιο της σιωπής, στα χνάρια της βαδίζω και στον αχό της μοναξιάς τις ώρες ταλανίζω... Άλαλες μέσα μου φωνές λιγούν απελπισμένες, στον άξενο βουλιάξανε βυθό μαραζωμένες... Πώς να σ' αντέξω μοναξιά, τί ρήτρα μου ορίζεις; Μες στο δικό σου αργαλειό εσύ μ' ορθολογίζεις... Πώς να σταθμίσω τις στιγμές, τί χρώμα να τους δώσω; Μόνο το γκρίζο μου 'δωσες για φόντο να χρεώσω... Μες στο κατώφλι της ψυχής τ' αδιέξοδο με δέρνει, μέχρι στο χείλος του χαμού στην άβυσσο με σέρνει... Μες στο κρυφό σχολειό του νου ζητώ μιαν οπτασία, ό...

ΕΣΑΕΙ Ποίηση είναι όλα αυτά που θα σκεφτόμαστε με την ησυχία μας όταν πεθάνουμε. Η οπτική των νεκρών για όσους γεννηθήκαμε. Και το χαμόγελο των εσαεί αγέννητων.

ποτέ πια εμείς, με τόσο λίγο στόμα για τ' ανθρώπινα ποτέ πια εμείς, με τσέπες χρόνου αδειανές ποτέ πια εμείς, ο ενικός γλιστράει σε παλιοπάπουτσα κι όχι που λείπεις μα που μου έκρυψες ζωή

Μια ερωτική συνάρτηση Λέγεται συνεπής "όταν ισχύει" Το άθροισμα του εγώ κι εσύ να Είναι φωτεινότερο από μια ανοιξιάτικη παπαρούνα Μια συνεπής ερωτική συνάρτηση είναι και παραδεκτή Οι περισσότερες παραδεκτές ερωτικές συναρτήσεις δεν είναι και συνεπείς