Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Άγγελος Μπάκας δένει την αρχή του μίτου της φαντασίας του στο περίφημο δείγμα προχωρημένης τεχνολογίας της αρχαιότητας, τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων, που κρατούσε για αιώνες στην αγκαλιά της η θάλασσα, ώσπου ανασύρθηκε το 1900 κοντά στα Αντικύθηρα. Κατόπιν, κλώθει μια ποιητική αφήγηση που εντάσσεται με φυσικότητα στο επικό πνεύμα της Οδύσσειας. Βρισκόμαστε σε ένα καράβι μεσοπέλαγα, όπου συναντιούνται έμπειροι ναύτες, ένας κερδοσκόπος καπετάνιος, ένας μυστηριώδης ξένος και ένας πολυμήχανος ήρωας. Ακόμη και οι θεοί είναι παρόντες: ελέγχουν τον καιρό και επικοινωνούν με του...

Σείεται η κοιτίδα σου, ισοπεδώνονται εστίες τ’ αστέρια σου γκρεμίζονται σε σκοτεινές πηγές Γλώσσα, καταρρέεις Σε ξεριζώνουν σαλπίσματα από πυρωμένα μάτια Έχεις τρόμο να τελειώσεις Παιδιά λιμοκτονούν Αισχύνου σε δρόμους σιωπών Της προσφυγιάς εσύ, ικέτιδα ελέους εξόριστη σε κοινότοπες εκκλήσεις Ποιες ευτυχίες σου παλιές θα σε κερώνουν να μη σήπεσαι Ποιες ελπίδες σου να συνεχίζεις; Η τριλογία σιωπών του Απόστολου Παλιεράκη διαρθρώνεται σε τρία τμήματα: το εισαγωγικό ποίημα "Ήπιοι τόνοι" θέτει το πρόβλημα της δικής μας στάσης ζωής. Ακολουθεί η βασική...

Η μοναδικότητα της ποίησης της Βίκυς Αναγνώστη στηρίζεται στην συνύπαρξη δύο στοιχείων που πολύ σπάνια συνυπάρχουν στην σύγχρονη ποίηση: την εξομολόγηση της ψυχής - βασικά της νεανικής ερωτευμένης καρδιάς - αλλά και όλου του μυστικού κόσμου της ύπαρξης και μαζί τής απέραντης γνώσης του αρχαίου κόσμου, αλλά και του σύγχρονου κόσμου τής επιστήμης. Και δεν είναι μόνο συνύπαρξη είναι ένα δέσιμο βαθύ, μια ανταλλαγή λόγων ύπαρξης που συχνά οδηγεί στη βαθειά σοφία : "χωρίς σκέψη / η απόλυτη ελευθερία στο παράλογο". Η γνώση μου και βασικά η μνήμη μου δεν μ' αφήνει να πλησιάσω πολ...

ΛΕΥΚΗ ΣΕΛΙΔΑ Τίποτα πιο παρήγορο απ' τη λευκή σελίδα· σεντόνι απλωμένο πάνω απ' τα λάθη σου αφρός σκεπάζει σκοτάδια και βάθη σου. Τίποτα πιο τρομακτικό· πελώρια αυλαία τρέμει μπρος στα φώτα η αλήθεια σου άδεια σκηνή και πώς να στήσεις τα φανταχτερά τα παραμύθια σου; Σ' έρημο απέραντη βαδίζουν γυμνά του μυαλού σου τα πλάσματα. Σε μια στάλα γης πώς να στριμώξεις θεούς και φαντάσματα; Ποδιά νωπή κι αγκαλιά μέσα της σβήνουν οι λυγμοί σου θάλασσα χαρωπή να την οργώνει τρελοκάικο η ψυχή σου! Χώμα τραχύ ζητά το δάκρυ και τον ιδρώτα σου. Διστάζει...

Η συγκομιδή της ποιητικής παραγωγής της ποιήτριας και μεταφράστριας Έλενας Νούσια "Μωσαϊκό από παλιά και νέα υλικά (Ποιήματα 1995-2019)" συστήνει και συνιστά μια λυγμική κατάθεση σε αναζήτηση των συστατικών μιας ταυτότητας του ποιητικού ομιλητή και της εποχής του. Στο ποιητικό σύμπαν της Έλενας Νούσια, ένα μωσαϊκό, η μέρα εκβάλλει σε νύχτα, τα ψηφία εκρήγνυνται σε λέξεις, η πόλη ξεχειλώνει σε τοπίο, τα ζώα επείγονται να φανταστούν, το νερό να γίνει αφηγητής. Έτσι, τα εξίτηλα στοιχεία της πραγματικότητας αποκτούν υπόσταση και, μέσω της ποιητικής γραφής, ταυτότητα συντεθειμ...

Στην τρίτη ποιητική συλλογή της η Σοφία Τσίπα, ακολουθώντας και πάλι τη φόρμα του ομοιοκατάληκτου στίχου, μέσα από μια διαδικασία ζύμωσης με ιδέες και στίχους, παλεύοντας με τους φθόγγους και τα συναισθήματα, βρίσκει τη σωστή σειρά να τοποθετήσει τις λέξεις στο χαρτί και να μιλήσει με αντισυμβατικό τρόπο, για όλα όσα θάβουμε μέσα μας κι ύστερα από λίγο καιρό επιστρέφουν. Εσωτερικές και κοινωνικές συγκρούσεις, λάθη και σωστά, το δίκαιο αλλά και το άδικο της ζωής μας, περνούν μέσα από τη μελάνη της Σοφίας Τσίπα άλλοτε με άκρατο λυρισμό και άλλοτε ωμά, σκληρά, δηκτικά. Ο έρωτα...

Έξι συγκλονιστικά διηγήματα και μία ποιητική συλλογή βασισμένα στην πραγματικότητα των διαταραχών διατροφής, των προκαταλήψεων και του στίγματος για την ψυχική νόσο... Η Ηρώ Πισκοπάκη μας συστήνεται με έξι συγκλονιστικά διηγήματα και μία ποιητική συλλογή. Η συγγραφέας άντλησε από την πηγή που ρέει μέσα της, καταγράφοντας αυθεντικά τις δικές της πραγματικές συναντήσεις με τη νευρική ανορεξία, τη βουλιμία, τις προκαταλήψεις και το στίγμα για τη ψυχική ασθένεια, τις ενδοοικογενειακές συγκρούσεις, τους φόβους, τις ενοχές, την εσωτερική πάλη, και όλα όσα κάνουν παρέα στον άνθ...

Ξόδεψα πολύ χρόνο για να μάθω πως η ζωή είναι μια βόλτα. Ξόδεψα πολλή ζωή για να μάθω πως όλα είναι μια στιγμή. Ξόδεψα πολλή αγάπη μέχρι να μάθω ν’ αγαπάω εμένα. Ξόδεψα πολλά όνειρα μέχρι να μάθω να μην κάνω σχέδια. Ξόδεψα πολύ γέλιο μέχρι να μάθω πως η ευτυχία είναι μέσα μου. Ξόδεψα πολλά μέχρι να μάθω πως η ουσία της ζωής είναι απλή, σύντομη, πολύτιμη όσο τίποτα. Θα τη βρεις όταν θα πάψεις να την ψάχνεις γιατί σε βρίσκει εκείνη πάντα... όταν είσαι έτοιμος!

Πάντα ένα αντί να σκανδαλίζει Ένα αντί ο επόμενος προορισμός Ένας καθρέφτης και το αντι-πρόσωπο Μιλάς και αντι-μιλάει Ανάμεσα μια διαδρομή Οι πειρατές σού στήνουνε καρτέρι Εκεί τα λάθη και η αλλαγή πλεύσης Και μεσοπέλαγα Σειρήνες Να σου τραγουδούν Ερωτικά τις τύψεις Μη λες τα καιρικά φαινόμενα Εμπόδια Δεν είναι φταίχτες, Αιτίες είναι Στο πήγαινε έλα της ζωής Αν φτάσεις στο λιμάνι του αντί Θα δεις με καθαρό πια μάτι, ότι Καινούργιο αντί φαντάζει η αφετηρία Ζητάς αντίδωρο να λυτρωθείς Να μεταλάβεις τα άχραντα Αντι-Ιθάκη δεν υπάρχει Όσο κι αν ψάξεις «μεθυσμ...

Κατά βάθος ήξερα ότι δεν υποδυόμουν ρόλους ούτε ζούσα κατά φαντασίαν, είχα ενσυναίσθηση και δυναμική στη μελέτη των έργων μου και δεν είναι λίγο πράγμα αυτό. Το γραφείο γκαρσονιέρα το είχα αγοράσει σε ένα βορεινό τοπίο ώστε να έχει υγρασία το χειμώνα και κουφόβραση το καλοκαίρι. Καταστρώνω ένα ζωοφιλικό σχέδιο δράσης με τις χρυσόμυγες στο παλιό σπίτι. Κυκλοφορώ με νετρόνια και πρόσημα θετικά, ζω κομμάτια του παζλ. Τα στερεά υλικά μου φτάνουν για να κοιμηθώ στην πραγματικότητα του νερού. Οι φίλοι της βιβλιοθήκης μου είναι αμέτρητοι σε κάθε μου αναπνοή ως δυσεύρετο ον.

Διαβάζοντας την ποίηση της Κατερίνας νιώθει κανείς ένα γλυκό συναίσθημα ευτυχίας και αισιοδοξίας. Το ίδιο συναίσθημα που νιώθεις όταν η Κατερίνα τραγουδά μια ωραία άρια από όπερα ή μια ρομαντική μπαλάντα. Το πάθος ίδιο· η αγάπη για τη ζωή και τον άνθρωπο διάχυτα και στα δύο. Η Κατερίνα δίνει τον εαυτό και το είναι της γι' αυτά που αγαπά. Ο Stefan Anton George, γερμανός ποιητής του 19ου και 20ού αιώνα, μιλώντας για την αξία της ποίησης είπε μεταξύ άλλων: "Κάθε ποίημα που φέρει μαυρίλα χωρίς καμιά φωτεινή λάμψη, είναι πλαστό. Πιο πολύ συγκινεί εκείνη η τέχνη που μέσα της...

Παρατάσσοντας κανείς τα ποιητικά βιβλία του Γιώργου Βέη εν σειρά, πριν ακόμη αρχίσει να τα φυλλομετρά και να καταδύεται στο λεκτικό του σύμπαν, αρχίζει να διακατέχεται από ένα αίσθημα νοσταλγικής ευφορίας. Μία χρωματική παλέτα, ακόρεστη, απλώνεται στα εξώφυλλά τους με κλιμακώσεις και αποκλιμακώσεις της έντασης, τονικές εξάρσεις και υφέσεις, που ακολουθούν το λυρικό βηματισμό του ποιητικού του λόγου και απηχούν το εύκρατο κλίμα του ποιητικού χώρου στον οποίο πρόκειται να εισέλθει ο αναγνώστης. Τα περισσότερα από αυτά, φιλοτεχνημένα από τον σημαντικότατο εικαστικό Κώστα Πανιά...

"Όταν το τραύμα γίνεται ευλογία..." "Δεν μπορείς να ελέγξεις το είδος της κριτικής που θα έχεις, αλλά μπορείς να ελέγξεις τον τρόπο που θα αντιδράσεις..." Austin Kleon Αισθάνομαι ότι αυτό ακριβώς έπραξε ο άγιος Νεκτάριος. Δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασε, όχι απλώς στην κριτική, αλλά στις συκοφαντίες, δηλαδή στην παθολογική και αρρωστημένη μορφή της "κριτικής", ήταν τέτοιος που μεταμόρφωσε μια καταφανή αδικία σε ευλογία και πηγή αγιασμού. Ξέρετε, το μυστικό των αγίων, που δυσκολευόμαστε εμείς να εφαρμόσουμε στην ζωή μας είναι ακριβώς αυτό, ότι δια της Χάριτος απ...

Άνεμος που έφερε άξαφνα απροειδοποίητα άγνωστα μπουρίνια να σπάσει τ' ασφυκτικά όρια της ψυχής, ν' απελευθερώσει δύο θαρραλέους αετούς έναν από τη Δύση, έναν απ' την Ανατολή. Να βρει τον ομφαλό της Γης, να πάρει τον χρησμό, ν' αντικρίσει την πάλη του Εγώ με το Εσύ, να τα συμφιλιώσει στο Εμείς. Να ανακατασκευάσει το καράβι της ζωής...