Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΓΗΤΕΥΤΕΣ Κι αφού σ' αγαπώ οφείλω να είμαι κάτι περισσότερο από σπασμένος καθρέφτης ναι από απελπισία γίνονται τα θαύματα και πίστη γι' αυτό κρεμασμένοι στη δική μας κόλαση υπέροχα πλανημένοι θα μεταμορφώσουμε το βαθύ της νύχτας φως σε άσπρο λευκό χιόνι ελαφρύ γητευτές πουλιών διάφανοι θα ονειρευτούμε πως ονειρευόμαστε ακόμη γιατί το θαύμα έχει μια μοίρα μυστική και το συνήθειο να μυρίζει πάντοτε θάλασσα ανάσταση κι αγάπη CHARMERS And since I love you I need be something more than a broken mirror yes miracles derive from despair and faith that's wh...

Ποιητικό "Ταξίδι ζωής" στη Μνήμη, στο Χρόνο, στο "Αεί Υπάρχον", στην Ομορφιά, στο Απόλυτο, στο Θεό. Με πυξίδα τη μοναξιά και το ταξίδι, με έντοχα ίχνη νοσταλγίας και αναζητώντας πάντοτε το χαμένο καιρό, η ποιήτρια ψηλαφίζει και πάλι την οδύνη της ύπαρξης, το ακατανόητο της απώλειας, την πατρίδα των παιδικών μας χρόνων για να φτάσει αυτή τη φορά και να βραβευτεί στον ανοιχτό ωκεανό. "Ιχνηλατώντας" ποιητικά το Χρόνο, η Καλομοίρα Πιέτρη-Αυγούστη, διασώζει Στιγμές, Εικόνες, Αισθήματα, Ελπίδες, Όνειρα κι απόντες Αγαπημένους, Ταξιδεύοντας στη θάλασσα της Ποίησης, σταθερά και αε...

Το ποδήλατο είναι ένα όχημα διαφορετικό από τα υπόλοιπα γιατί απαιτεί από τον αναβάτη του να έχει παιδική καρδιά, κι ας μην είναι ο ίδιος τόσο παιδί. Σίγουρα ξέρετε πως είναι αυτά!... Η παιδική καρδιά ονειρεύεται, δημιουργεί κόσμους και ζει μέσα τους. Κόσμους με δέντρα που βλέπουν τη φύση να αλλάζει, ρομπότ που αγαπούν την ελευθερία, παιδικές σκέψεις για το ποδήλατο και τα κορίτσια, ένα ταξίδι που δεν ξεχνιέται, μια ληστεία, ένα κομπολόι που χάθηκε... Κι ακόμα, οι ξεκαρδιστικές επιπτώσεις των φρένων που λάσκαραν, ένας ελεύθερος σκοπευτής, ο διάκος που ακολούθησε το τσίρκο γ...

Χάρτινες ψυχές Δεν είμαστε τίποτ' άλλο από χάρτινες ψυχές άλλες είναι χρωματιστές, άλλες μονόχρωμες κι άλλες λευκές άλλες σκληρές, από χοντρό χαρτόνι ανθεκτικό (ματ ή ιλουστρασιόν) άλλες λεπτές σα τσιγαρόχαρτα άλλες κοινές, από απλό χαρτόνι εκτυπωτή κι όταν πλησιάζει η ώρα του εργοστασιακού χαρτοπολτού άλλες βρέχονται άλλες καίγονται άλλες σκίζονται ή φθίρονται άλλες λεκιάζονται ή κιτρινίζουνε άλλες πιάνουν έντομα κι άλλες τις παίρνει ο Θεός στα χέρια του και τις φτιάχνει οριγκάμι.

Μαρμάρωσαν οι όψεις σε τόπο χλοερό κείτονται τα λόγια σε εθνικές αρτηρίες αιμορραγούν... Χρόνε γιατρέ, συγχώρεσέ με για την ασέβεια. Είναι που λύγισα τον μπαλαντέρ για να εισβάλλω στην υαλοφανή οικία σου...

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ Κι αυτός κουβάλησε τον θάνατο για να μας φοβερίσει Τώρα που μπλέχτηκε ανάμεσα στα πόδια μας πρέπει κι εμείς

Ποιητές Αμφιλεγόμενες υπάρξεις ανάμεσα στο μετάξι και την πέτρα, / που ανθολογούν κάθε νύχτα χίλιους θανάτους / (παρελθόντες ή μελλούμενους,γενικούς ή προσωπικούς) / σε ένα απίστευτο -πολλές φορές απεγνωσμένο- / κονταροχτύπημα με την αθανασία.