Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Φιλοσοφία με λόγια απλά" σου κάνει συνειδητό ότι είσαι πλασμένος για κάτι σημαντικό και συμπαντικό. Οδηγείσαι σε ψυχική ανάταση, αισθάνεσαι να σου ανήκουν κορυφές. Μέσα από το έργο αναβλύζει ο στόχος και ο στοχασμός του δημιουργού, που είναι αποτέλεσμα μιας σαρωτικής προσπάθειας του εγκεφάλου να συνθέσει ό,τι πιο ουσιώδες από όλες τις διαστάσεις του πολιτισμού και να το αναδείξει μέσα και έξω από τον άνθρωπο. Πρόκειται για μια συνειδητή και έντιμη προσπάθεια, που διεγείρει εγκεφάλους και δονεί καρδιές. Ό,τι περιέχεται σ' αυτό το ποίημα είναι το απόσταγμα ενός νοητικού...

Το βιβλίο, που κρατάτε στα χέρια σας, είναι μια συνοπτική κάτοψη της Φιλοσοφίας, στη χθεσινή, στη σημερινή και στην αυριανή της εκδοχή. Έτσι ο αναγνώστης μπορεί να διαλέξει τι θα απορρίψει και τι θα αποδεχτεί, για να διαμορφώσει τη δική του συνειδητή ζωή.

Τη λέγαν Μίλλυ Και ζούσε μέσα σε ένα αεροπλάνο Πολλά χρόνια Μισή φλαμίνγκο μισή άνθρωπος Ροζ από την κορφή ως τα νύχια Τραγούδια δεν ήξερε άλλα Εκτός από τον αέρα Πότε από εδώ πότε από εκεί Κανέναν λένε δεν αγάπησε Εκτός από τα σύννεφα Κοιτούσε τον κόσμο από ψηλά Τι έκσταση Να νιώθεις τα χιλιόμετρα Ποτέ της δεν φοβήθηκε Τον ουρανό Κι όλο ήταν πάνω στις σκεπές Τις λίγες μέρες που στον κόσμο κατοικούσε Μικρές σταγόνες ξεχείλιζαν τις τσέπες της Και έσταζαν πάνω στα όνειρά μας Οι φτέρνες της χάιδευαν τα μαλλιά μας Τη λέγαν Μίλλυ και ίσως δεν την είδαμε ποτέ...

Φλεγόμενη Βαβέλ. Ή όταν η φλόγα για έμπνευση και δημιουργία γίνεται ποιητική συλλογή. Ένα οδοιπορικό στην πολυφωνία του κόσμου, όπου σκέψεις, ψίθυροι, σιωπές, αγωνίες αλλά και κραυγές της ανθρωπότητας καταγράφονται σε 40 ποιήματα. Σαράντα ποιήματα, σαράντα εξομολογήσεις από έναν 27χρονο που παρά το νεαρό της ηλικίας του μιλάει στις καρδιές όλων μας αφού είναι αδύνατον να μην βρει κανείς έστω ένα ποίημα που να μην εκφράζει κάποια και από τις δικές μας στιγμές και εμπειρίες. Η Φλεγόμενη Βαβέλ μας ταξιδεύει στις σκέψεις μας και τις φωνές που συναντούμε στον κόσμο. Ένα ταξίδ...

Κάποιοι μύθοι είναι καλό να παραμένουν ως έχουν απαρασάλευτοι στο μεγαλείο της αυταπάρνησής τους. Ο Χριστός να μη γίνει ποτέ μεγαλέμπορος στην Ιερουσαλήμ συνδαιτημόνας χιλίαρχων και του Ποντίου Πιλάτου. Ο Καρλ Μαρξ να μη γίνει ποτέ εργοστασιάρχης σε μονάδα επεξεργασίας χάλυβα στο βόρειο Λονδίνο. Ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι να μη γίνει ποτέ γηραιός καθεστωτικός ποιητής στην μπρεζνιεφική εποχή της στασιμότητας. Ο Τσε Γκεβάρα να μη γίνει ποτέ κοιλαράς μεγαλογιατρός στις αστικές συνοικίες του Μπουένος Άιρες. Οι μύθοι δελεάζουνε τα πλήθη οι απομυθοποιήσε...

ΒΕΓΓΑΛΙΚΑ Στο δρόμο απέναντι με το δάχτυλο στο κουμπί. Πως με είχανε καλέσει, λέει, το σπίτι μου το πατρικό ν’ ανατινάξω. Η μητέρα κι ο πατέρας μέσα να γελάνε. Τους έβλεπα απ’ τα φώτα τ’ αναμμένα. Κόσμος πολύς μαζεύτηκε σιγά-σιγά. Η αδελφή μου, ο Ηλίας. Ήρθε ακόμη κι η γιαγιά, παρότι νεκρή. Η ώρα είχε φτάσει, είπανε. Και τη δουλειά πως έπρεπε να τελειώνω. Αφήνω το κουμπί και τρέχω. Λέω, ελάτε έξω, έχει βεγγαλικά. Στο κρύο τι ωραία που όλοι κρατιόμαστε απ’ το χέρι. Μάτια υγρά. Με ένα φλο?υ το σπίτι μου σωριάζω σε αναμνήσεις. ΛΑΤΡΕΙΑ να δώσει ένας θεός κάπ...

Μέρες κλειστές τυραννικές, μες το αβέβαιο αύριο/ μέρες, σε μια φλούδα ελπίδα από δροσιά παραδομένες/ κι από τον καραγκιόζη βασιλιά ταξιδευτή αγκυλωμένες... (από τη σελ. 45 του βιβλίου)

Η ποίηση περνά μέσα από αποσιωπητικά, που ολοένα μακραίνει η γραμμή τους και χάνεται. Από ναρκοθετημένα τοπία, ν' ανακαλύψει με λέξεις και λάμψεις το νήμα της αθωότητας. Ξεκλειδώνει τη μνήμη και φωτίζει μυστικά απολιθωμένα. Τα σημερινά "διαβατήρια" προϋποθέτουν την απώλεια της ψυχής κι αυτό είναι απάνθρωπο. Οι Φόδρες της νύχτας σκύβουν στο χαμένο αίτημα της ενότητας του κόσμου. Στο αναγκαίο και αυτονόητο σ' έναν ορίζοντα που στενεύει. Δοκιμάζουν μια αλληλογραφία μες στη σιωπή, χωρίς συγκεκριμένο αποδέκτη. Πρόκειται για μια εσωτερική ελεγεία μιας αμφίβιας ψυχής ανάμεσα στο β...

Ο Τάσος Ψάρρης, ήδη καταξιωμένος στον χώρο της γραφής, με πολλές μεταφράσεις, διηγήματα, μυθιστορήματα και δύο ποιητικές συλλογές, έρχεται με αυτήν την τρίτη να συμπυκνώσει εμπειρίες ζωής και σκέψης. Η πένα του ρέει, παρασύροντας τον αναγνώστη σε σκέψεις και εικόνες, με πολιορκίες κι αποχαιρετισμούς, με λογοδοσίες κι εκρήξεις που διαγράφουν την ήττα μας μέσα από το κλάμα ενός παιδιού. Η αποτίμηση γίνεται με λυρική διάθεση και η απολογία με αυτοσαρκασμό. ΓΡΑΜΜΗ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ Εντός της ημέρας θα χαράξω στο χώμα τη γραμμή του τερματισμού με το ξίφος που κρατώ...

Όσοι αγρυπνούν Άχαρη αυγή Τρομακτική και το φεγγάρι Μέταλλο Έχει μάτια και βλέπει Διασχίζει άγριο σκοτάδι Η παραφροσύνη Γυμνά στιλέτα Βγήκαν στη σιωπή Πρώιμη ήττα το χάραμα Πού βρέθηκαν τόσοι νεκροί;

Συγκεντρωτική έκδοση των ποιητικών συλλογών "Υλικό μονώσεως", 1966-1970, "Το παιχνίδι της επαφής", 1970-1973, "Στη σκιά του μακρόβιου κόσμου", 1973-1977 και "Ζω με τους φίλους και τις λέξεις", 1977-1981. [Δείγμα γραφής: ΚΟΥΡΑΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ Κάτω από αντίξοα ωράρια Δίπλα σε βρώμικες αναπνοές Ανάμεσα στα θύματα των ίδιων διαδρομών Αρχίζουν να με κουράζουν Τα πιο απλά πράγματα: Ο έρωτας λόγου χάριν. (από τη συλλογή "Υλικό μονώσεως") ΑΜΙΓΗΣ ΑΧΡΩΜΑΤΟΨΙΑ Όσο κι αν ψάχνω -Ξαφνικά φιλοπερίεργος- Πουθενά δεν παρατηρώ Το μαύρο χρώμα μες στην φύση. Αντί γι' αυ...

(Δείγμα γραφής:) ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ Δες πώς συσσωρεύεται η κτίση Κάτω απ' το βλέμμα του ανθρώπου. Τι απομένει... Έν' απέραντο σεντόνι. Τις άκρες του θα σηκώσει μοναχός. Τον μπόγο θα φτιάξει της κατοικημένης γης, Ακόμη και της στέπας και της θάλασσας, Στον ώμο του θα τον φορτώσει Και θα φύγει. ΔΥΟ ΚΥΡΙΕΣ Δεν έχω να βαδίσω αλλού Παρά μόνο πάνω στα βήματά μου. Έχουν από ώρα γυρίσει πίσω. Άλλα -τώρα δα- ξεκινάνε. Πάντα βαδίζει γύρω μου Ο εαυτός μου. Αλλά εσύ, μουσική, φοράς πούπουλα. Δεν γράφεις χνάρι στον αέρα. Κανείς ποτέ δεν θα μάθει Τους περιπάτους μα...