Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ποιητική συλλογή κυρίως με ποίηση για την Τροιζηνία.

Η νέα ποιητική συλλογή της Αγγελικής Φωτοπούλου περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα ποιημάτων, που η ίδια χωρίζει σε τρεις κατηγορίες: Εθνικά -Κοινωνικά - Αισθηματικά. Τα ποιήματα αυτά, γραμμένα από το 1972 μέχρι το 2013, αποτελούν μια κατάθεση ψυχής και συναισθημάτων για ό,τι ενδιαφέρει, προβληματίζει και εντέλει συγκινεί την ποιήτρια. Έντονα βιωματικά, άλλοτε εκφράζοντας πόνο, άλλοτε θλίψη, άλλοτε ονειροπόληση αντικατοπτρίζουν τον συναισθηματικό κόσμο της δημιουργού τους.

Εφήμερο Τι ήταν ξέραμε; Ότι το κοχύλι, που 'κρυβε τον έρωτα μας, Θα 'μενε για πάντα στα βάθη της Θάλασσας; Τι κι αν κρατήσαμε την αγάπη μας σ' ένα Κοχύλι μεταξένιο. Η πεταλούδα, που ύφανε το μυστικό μας. Θα γεννιόταν και θα πέθαινε την ίδια μέρα. Τι κι αν η αλήθεια πονάει; Αυτό που μοιραστήκαμε εμείς οι δύο Θα 'ναι πάντα δικό μας ακόμα κι αν ξέραμε Ότι ήταν ένα υπέροχο ψέμα Σ' ευχαριστώ.

Η Ουρανία Κονιδάρη μέσα από την πρώτη της ποιητική συλλογή εκφράζει συναισθήματα που αγγίζουν βαθιά την ψυχή μας και μιλάνε μέσα στην καρδιά μας. Η αγάπη και ο πόνος, η προδοσία, ο ξενιτεμός, ο χαμός ενός αγαπημένου προσώπου αποτέλεσαν διαχρονικά την έμπνευση του ανθρώπου για να μπορέσει να εκφραστεί και να βυθιστεί μέσα στην ίδια του την ψυχή, μέσα στην ίδια του την ύπαρξη για να μπορέσει να αναγεννηθεί και να προχωρήσει... Σαν τα πουλιά που φεύγουνε και πάνε σ’ άλλες χώρες το καραβάνι ξεκινά με χιόνια και με μπόρες

Η παρούσα έκδοση πραγματοποιείται στο πλαίσιο της 19ης Μαΐου, ημέρας μνήμης για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, που καθιερώθηκε ομόφωνα από τη Βουλή των Ελλήνων στις 24/2/1994. Ο Κυριάκος Σαχανίδης ποιητής της συλλογής αυτής, είναι γιος Ποντίων πρώτης γενιάς, απ' αυτούς που επέζησαν από τη γενοκτονία και έχει ακούσματα και διηγήσεις από αυτόπτες μάρτυρες, διαφυγόντες το θάνατο. Άλλωστε αρκετές από τις μαρτυρίες που παρουσιάζει με ποιητικό τρόπο αποτελούν γεγονότα που συνέβησαν σε μέλη των οικογενειών των γονιών του. [...] Η γενοκτονία των Ποντίων είναι μέρος του...

Το βιβλίο του Παναγιώτη Γαλανόπουλου "Τραίνα στο σκοτάδι και άλλα φωτεινά ποιήματα" περιέχει ποιήματα που έχουν γραφτεί από το 1977 μέχρι πρόσφατα και με "άλλα" λόγια, άλλοτε λίγα, άλλοτε πολλά, ποτέ αρκετά (λίγα ή πολλά), προσπαθούν να μιλήσουν γι' αυτό που δεν μπορεί να ειπωθεί. Αυτό που πάντα λείπει την ίδια ώρα που περισσεύει. Μιλάνε για τη νήσο Άναυδο (που πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει), τον Ινδιάνο που κάθεται για να συναντήσει τον θάνατο, την Τελεκάστερ, την Έρημο Μοχάβε, τη Μυστική βαρύτητα των πραγμάτων, την Αγκεντάμπια, τα Ποιήματα που δεν έχουν γραφτεί α...

ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ ΧΡΗΣΜΟΣ Το ίδιο φεγγάρι φορούν οι τρεμάμενες φλόγες ενός αδέξιου φιλιού που ήχησε σαν εξόριστος χρησμός προμηνύοντας την αγωνιστική διεκδίκηση του κατασχεμένου έρωτα.

Τρεις γυναίκες μιλούν. Με ηρεμία, με φόβο, με θυμό, με νοσταλγία. Τις συνδέουν δεσμοί αίματος. Τρεις γυναίκες αφηγούνται. Ξετυλίγουν εικόνες που τα χρώματά τους είναι το μπλε του νερού, το λευκό του ανέμου και το κόκκινο της φωτιάς. Μία τέταρτη γυναίκα στη σκιά μαζεύει πίσω ξανά το κουβάρι. Μέχρι να κλείσει.