Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΒΑΒΕΛ δεν αφού σχεδόν το έδειξε από πριν το μακριά μετάνιωσε ποτέ η χάρη απεναντίας έθελξε μην εγώ όταν μετά παρέστησε και ριζικά δεν όταν ματαιώθηκε

Μα σαν οι ανθρώποι αγαπηθούν στο λίγο δεν αρκούνται, φτιάχνουν βαρκούλα στ' όνειρο κι εκεί ξαναγεννιούνται. Μα σαν οι ανθρώποι αγαπηθούν χειμώνες αφοπλίζουν, σαν γιασεμιά μες το βοριά, που σ' ένα βράδυ ανθίζουν.

"Καταιγίδα" Πάρε ό,τι θέλεις να κρατήσεις/ τι θ' αφήσεις πίσω μην μου λες/ πάνω μας ξεσπάει η καταιγίδα/ γέμισε η νύχτα μ' αστραπές./ Μην βιαστείς να φύγεις, θα σε κρύψω/ μεσ' στην αγκαλιά μου μην βραχείς/ κράτα με σφιχτά, να ξαστερώσει/ τ' άστρο να φανεί της χαραυγής. (από τη σελ. 34 του βιβλίου)

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ Είναι ο άνεμος που σκόρπισε τα φύλλα, είναι μια θλίψη που βραδιάζει μοναχή, είναι του κήπου μας τα κόκκινα τα μήλα, που τα σαπίζει ο αγέρας κι η βροχή. Στη μοναξιά, στο χαλασμό και στο σκοτάδι, ψάχνω στη μνήμη την εικόνα σου να βρω, να ξαποστάσω στης ανάσας σου το χάδι, να λησμονήσω της θυσίας το σταυρό. Τραγούδι στήνει ο βοριάς έξω στη στράτα, για να μερώσουν οι καημοί στη έρμη γη, μα συ απ' όλα τα τραγούδια ένα κράτα, αυτό που ζει και μου ματώνει την πληγή. Είναι μια θάλασσα που μέσα της με κλείνει, είναι ένα κύμα που με πάει στ...

Ο Πούχνερ εμφανίζεται ως σκηνοθέτης των ποιημάτων του, αφού κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης των ποιητικών συλλογών του καλεί τον αναγνώστη να αλλάξει ρόλους. Ο ποιητής-σκηνοθέτης έχει την ικανότητα να δίνει στον αναγνώστη του το ρόλο του περιηγητή, και καθώς περπατάει σε μια θεατρική σκηνή, να ακούει τους τίτλους των ποιημάτων από ομάδες όλων των ηλικιών, εκ των οποίων μια ομάδα ζωγραφίζει τα ποιήματα σε καμβά, άλλη διαβάζει τους στίχους μέσα σε μυθιστόρημα ή θεατρικό έργο, άλλη ομάδα συνθέτει σε μουσικό έργο κάποιο άλλο ποίημα. Και εμείς οι περιηγητές παρασυρόμαστε από την...

"Τα ποιήματα είναι γραμμένα σε αλφαβητική σειρά των τίτλων τους. Αποσιωπάται η σελιδαρίθμηση. Υιοθετώ το ακόλουθο θεώρημα: το τονικό σημάδι στη λήγουσα είναι πλεονασμός (=βλακεία). Επομένως, κάθε λέξη χωρίς τονικό σημάδι σημαίνει ότι τονίζεται στη λήγουσα" γράφει ο ποιητής στο προλογικό σημειωματάριο. Την φιλολογική και τυπογραφική επιμέλεια έκανε ο Νίκος Μαθιουδάκης.

Πρόκειται για το όγδοο ποιητικό βιβλίο της Ιουλίτας Ηλιοπούλου που περιλαμβάνει σαράντα οκτώ ποιήματα με κεντρικό θεματικό άξονα τη νύχτα με τις πολλές φωνές της, με την κυριολεκτική, αλλά και μεταφορική σημασία της. Τα γράμματα του αλφαβήτου, σαν άλλες ψηφίδες εννοιών και αισθήσεων, προσδιορίζουν την κάθε νύχτα: Τη θαλασσινή νύχτα του τέλους του καλοκαιριού, τη νύχτα μες στους κινδύνους της πόλης, τη νύχτα στη μοναξιά του σπιτιού, τη νύχτα της ερωτικής επιθυμίας, αλλά και τη νύχτα του αιώνα, τη νύχτα όπου κάθε δίκιο και αξία δοκιμάζονται. Βρεγμένες από τη θάλασσα...

Η τετριμμένη πλευρά της καθημερινότητας υιοθετείται ως ποιητική ιδεολογία της ζωής. Με όχημα την ακριβολογία, τη λιτή χρήση επιθέτων και σχημάτων λόγου, αποφεύγοντας λυρικούς τόνους, αναδεικνύεται το πάθος ως ένα βασικό στοιχείο έκφρασης. Η στοχαστική μελέτη της πιο πεζής καθημερινότητας δίνει αναπάντεχες ερμηνείες στο φόβο, την ανασφάλεια και την πίκρα που μόνιμα επισκιάζουν τη χαρά. Έτσι, αυτή η πλευρά της ζωής, που, κατά κανόνα για τους ποιητές θεωρείται ασήμαντη, αποκτά μια δυνατή μετα-καβαφική φωνή, για πρώτη φορά στη νεοελληνική ποίηση. Να αφουγκραστεί κανείς τον κ...

Η συλλογή εξορύσσει στις βαθύτερες πτυχές των πεπερασμένων σχημάτων και των φασματικών αντιλήψεων που εδραιώθηκαν κοινωνικά. Το περιεχόμενο διεισδύει στο συλλογικό θυμικό διαμέσου του έρωτα, της συντροφικότητας και των μύθων που είχαν βιωθεί από κοινού. Και αναζητά διεξόδους για τη διάσωση των σημαινομένων που μεταλλάσσονται.