Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τον έρωτα τον εισπνέεις με μια πρωτόγονη λαχτάρα και ό,τι εκπνέεις, είναι ό,τι δεν πρόλαβες να πεις. Δοκιμάζεσαι, έρμαιο μέσα στην πλάνη του και στην παραφορά των συναισθημάτων που σου προκαλεί. Λιώνεις και λιώνεσαι, ματώνεις και ματώνεσαι. Μετά φεύγει γι' αλλού. Άλλωστε ό,τι βιώνουμε έντονα, είναι και μικρής διάρκειας. Κατά πόσο όμως του ανθρώπου η καρδιά, μπορεί να επανέλθει στο αρχικό της σχήμα και στην αρχική της μορφή, μετά από το τραύμα του έρωτα; Κατά πόσο δύναται να συνεχίσει να χτυπάει όπως πριν; Τις "Εκπνοές" του έρωτα ακολουθούν οι "Άυλες καταστροφές" τ...

καθιστός δρομέας διπλή απόσταξη ιζήματα χαμένων καιρών ανθισμένο τίποτα κάρβουνα στις ρυτίδες αλισάχνη

όστρακα της αμφιλύκης NaCl φρονήματα ανάποδος γιαλός πυρετός στο μολύβι

Ο Αίσωπος, βαθύς γνώστης των ανθρώπινων χαρακτήρων, με τη βουκολική μορφή των μύθων του, απευθυνόμενος σε ευφυείς αλλά και σε αφυείς, είναι φανερό ότι, προσπαθεί να νουθετήσει τους συγχρόνους του και να τους καταστήσει τουλάχιστον προσεκτικούς στην αντιμετώπιση των ποικιλόμορφων αντιξοοτήτων της ζωής. Σήμερα, αν ζούσε και επιχειρούσε να νουθετήσει τους σύγχρονους συνανθρώπους του σίγουρα δεν θα χρησιμοποιούσε την ίδια γλώσσα και παρόμοια επιχειρήματα με αυτά που παρουσιάζει στους μύθους του, για τον λόγο ότι, τα γνωστικά αντικείμενα του σήμερα έχουν διαφοροποιηθεί πάρα πολ...

Ο "Ριμαδόρος» η τέταρτη κατά σειρά ποιητική συλλογή, μετά τα "Θρακιώτικα και άλλα", τα "Πράσσειν ποιητικά άλογα ή εικοτολογίες" και τους "Αισώπειους Μύθους", προέκυψε από διάφορα κείμενα που περιέρχονταν κατά διαστήματα στα χέρια του γράφοντα, περνούσαν την απαραίτητη κρησάρα και διασκευασμένα προσφέρονται στο αναγνωστικό κοινό προς τέρψη του θυμικού και ενημέρωση. Στο πρώτο μέρος του έργου, τα "ιστορικά ανάλεκτα", στιχοπλέκονται πρόσωπα και γεγονότα από τη Μυθολογία και την Ιστορία, αρχαία και νεώτερη. Και στο δεύτερο "ποικίλοι προβληματισμοί" και μεταφυσικές κοσμοθεωρ...

Για μεγάλες αποφάσεις δεν πρέπει να μιλάς γιατί αυτή η γενιά δεν έχει το θάρρος να διασχίσει το Σύμπαν, μονάχα όποιος έχει το ύψος όσο και ο ουρανός μπορεί να κάνει την Υπέρβαση.

Στο βιβλίο αυτό αναδύονται οι μελωδίες και τα αρώματα των ποιημάτων, με σκοπό να ξυπνήσει η ψυχή και να θαυμάσει ερμηνεύοντας πέρα από τα φαινόμενα. Ποίηση μεστή, κρυστάλλινη, ρέουσα, ωθεί την ψυχή να εκφραστεί αυτόφωτη και πλέρια, υμνώντας την Χαρά της Ζωής. Στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου γράφει μεταξύ άλλων ο κριτικός λογοτεχνίας και εξαίρετος λογοτέχνης κος Δημήτρης Καράμβαλης: (...) Ποίηση εκ των ένδον, πνευματική ανθοφορία και διάσπαση και σχάση των οριζόντων, επικοινωνία του πάνω με τον κάτω κόσμο, διαρκής ανάφλεξη και μαρτυρία, εύρεση και απώλεια, "κήπο...

ΡΩΤΗΣΑ Ρώτησα, πόσους οβολούς στοιχίζει μια κατά παραγγελίαν αδιαφορία. Πόση δόση θυμού σπρώχνει το μαστροπό υπερεγώ μας στην ένοχη σκηνοθεσία μιας έκνομης πράξης. Απαιτείται απόθεμα υστερίας πολλών χρόνων και η τόλμη αδυνατεί να υιοθετήσει παράλογες διαβεβαιώσεις, να καταγράψει υπερβολές τάχα μου μαρτυρίες αυτόπτη.

Η παρούσα ποιητική συλλογή πρόκειται για μια σειρά από μεταφορικές απεικονίσεις του νυχτερινού ουρανού με τη σελήνη και τα αστέρια σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Τα ποιήματα είναι διαρθρωμένα σε ένα σύνολο με χαλαρή συνεκτικότητα εν είδει παραμυθιού, όπως μαρτυρά άλλωστε και το τελευταίο χαϊκού της συλλογής.

Εφτά μικρά διηγήματα χαρακτηρίζουν εφτά θρησκευτικές εορτές. Επισήμως, πέντε γιορτάζονται στο πλοΐο καί δύο... ιδιωτικώς, που στό παρόν πόνημα τυγχάνει νά συνδέονται με γεγονότα τερπνά ή λυπητερά.

Είχες φίλους, είναι ακόμη δυνατοί, αλλά την αδιαφορία τους τη δείχνουν τώρα για σένα.

ΕΙΔΑ ΞΑΝΑ ΤΟΝ RORY Είδα ξανά τον RORY να στέκει και να με κοιτά, με μάτια βουρκωμένα, τα ίδια μακριά πυκνά του μαλλιά. Συνάντησα τον RORY πάλι δεκαετίες πίσω με γύρισε η μορφή του. Κουβάλαγε κλάμα, έρωτες, θανάτους. Με όλες τις παλιές ζωές, ίδια κι απαράλλαχτη η ζωή του. Και δύσκολα συγκράτησα τα δάκρυά μου, τον RORY συνάντησα ξανά. Μου θύμισε ξανά τη χαμένη παιδική ανεμελιά μου.