Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην τριλογία αυτή των ποιητικών συλλογών, η οποία απαρτίζεται από τον "Οιωνό" (The Omen), το "Ηλιοστάσιο" (Solstice) και τα "Θλιμμένα Κλουβιά" (Sad Cages), παρουσιάζεται με μορφή σπονδυλωτού έργου η εξέλιξη των ανθρωπίνων αισθημάτων, εμμονών, νευρώσεων και εφιαλτών του ανθρώπου της πόλης. Μια εικόνα που θυμίζει survival horror game (παιχνίδι επιβίωσης) που παίζουν οι έφηβοι στον υπολογιστή, μα που τώρα, περισσότερο από ποτέ, μοιάζει με πραγματικό σενάριο. Η συγγραφέας, εξακολουθεί να πραγματεύεται την αποξένωση, την εσωτερική μοναξιά και τις καταπιεσμένες αναμνήσεις του...

Η έκδοση του βιβλίου της Σαμοθρακίτισσας ποιήτριας, λαογράφου και ζωγράφου Μαρίας Βερβέρη-Κράουζε είναι στην γερμανική γλώσσα αυτή τη φορά. Διαβάζοντας τα πεζά κείμενα και τα ποιήματα του βιβλίου γνωρίζεις και αγαπάς το νησί, τη Σαμοθράκη. Το βουνό Σάος ή Φεγγάρι ανεμοδροσίζει. Οι αιωνόβιοι πλάτανοί της την κάνουν δροσερή και πράσινη, μα και οι γάργαροι καταρράκτες της ασταμάτητα ποτίζουν τη σαμοθρακίτικη γη. Μια γαλάζια αγκαλιά είναι η θάλασσά της και οι βοτσαλωτές ακρογιαλιές της μάς περιμένουν.

ΑΝΘΙΣΜΕΝΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ Στρώματα που κοιμήθηκα άνοιξη μ' εκδικούνται χειμώνα. Ανθίζουν αγριόχορτα πάνω τους - κραυγές αναλφάβητες στη νοηματική. Έκδοση εξαντλημένη με ζήτηση σε έκπτωση. Απρόσμενη ικανοποίηση σωμάτων αδικαιολόγητα ερωτευμένων υγρές αφές ασωμάτων. Γιορτάζουν εραστές ανώνυμοι που τους παραχωρήσαμε την αιωνιότητα.

Λες να 'ναι αυτός που αχνά ακούγεται; Ας ήμουν εγώ ο εφευρέτης νέων λέξεων. Δημιουργός μοιραίων συναντήσεων. Αλχημιστής του κρυφού ποτού σου κι η καρφίτσα στον πόνο σου.

Μία συλλογή με διηγήματα και ποιήματα. Ένα βιβλίο γεμάτο φόβους, αγωνίες, απορρίψεις, συγκινήσεις, χαρές και συμφορές· ιστορίες που η ίδια η ζωή έχει γεννήσει. Εσύ θα αποφασίσεις ποιες από αυτές τις ιστορίες επιθυμείς να κάνεις δικές σου. Και ίσως, όταν τελειώσεις την ανάγνωση αυτού του βιβλίου, αντικρίσεις στον καθρέφτη της ψυχής σου έναν άνθρωπο με περισσότερα βιώματα και εμπειρίες.

When he suddenly said desert flowers and then promptly sent his haiku gift of the image in the flesh of words and the beat of his chest for her to brood on the marvel of bloom in absence and gloom there flashed from the heart of her bard [...] Όταν ξάφνου είπε άνθη της ερήμου και αμέσως έστειλε ένα χαϊκού για δώρο με τις εικόνες ζωντανές στις λέξεις και τον παλμό στο στήθος του να τη βάζει σε σκέψεις για το θαύμα που θάλλει στην απουσία και τη θολούρα τότε έλαμψε από την καρδιά του βάρδου της [...]

γ' Το τι κοστίζει μόνο εγώ το ξέρω, στη Γλώσσα μου να μεταγράφω σώματα και ν'αποσπώ απ'τα πράγματα τα ονόματα επάνω στο χαρτί για να τα φέρω. Παίρνω τα στήθη, τους μηρούς, τις κνήμες, κυματισμούς μαλλιών, ψιθύρους, βλέμματα κι όλα τα κάνω τρόπους μου και θέματα, μέτρα, ρυθμούς, ελπίδες μου και μνήμες. Ξεσπάω σε ψαλμούς για σένα κι αίνους Η ιστορία μου απλή -Σε θέλησα και με τις λέξεις τις δικές μου ψέλλισα εμάς τους δυο, γυμνούς και αγκαλιασμένους. Ευδόκησε, μελαχρινή μου κι άγρια. Σε στίχους προπληρώνω τα μοιχάγρια.

Επίλογος τόσο καιρό ενόσω είχες τα μάτια μου για προσευχή γλεντούσα πισώπλατους έρωτες τώρα που εγκατέλειψες πώς να ξαναερωτευθώ;

[Μικρό δείγμα γραφής:] ΜΠΟΡΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ με φίλησες και μού δωσες το χρυσό πριν από τους αγώνες η αρετή της επιμονής συνεπήρε τα δόντια μου τρέμω να σου πω ότι νίκησα θα με πεις αχόρταγο γουρούνι ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ δεν είχαν πλέον σημασία το κατάλαβα όταν άνοιξε η ομπρέλα ξεσκάρισε μια δράκαινα ματιά αυτό ήταν παρανάλωμα ο τόπος στα μέσα του Γενάρη Η ΚΟΜΜΕΝΗ ΚΛΩΣΤΗ θυμάται δάχτυλα τραβούσαν να την τεντώσουν το αίμα πρώτα κομπιάζει έπειτα σκουραίνει όρθιο_ διάχυση νευρώνων κι άλλο τέντωμα κυκλικό και σύντομο η άκρη της υποχώ...

Ανά λεπτό σχεδόν, κοιτάζει ξανά και πάλι το ρολόι του. Είναι εκνευριστικό. Τι ώρα είναι; τον ρωτάω μόνο και μόνο για να δω τι θα μου απαντήσει. Σιωπή!... Τριάντα τέσσερα! πετάει σε λίγη ώρα, έτσι ξεκάρφωτα και δείχνει το ρολόι του. Είναι από εκείνα τα παλιά πού 'θελαν κούρδισμα, σταματημένο, χρόνια τώρα, στις 7.05' το απόγευμα. Είναι η ώρα που έχασε τον γιο του, παλικάρι στα τριάντα τέσσερα και κάτι χρόνια του.

Τραγουδούν: - Μαρία Φαραντούρη - Παντελής Θεοχαρίδης - Μάρθα Φριντζήλα - Σοφία Μανουσάκη