Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είμαστε χώρες που αλλάζουν σύνορα χωρίς πολέμους Τη συλλογή "Polaroid, Ποιήματα χαϊκού" συναποτελούν τρεις ενότητες ποιητικές ("Εκποίηση", "Polaroid" και "Ίμερος") με συνολικά 71 ποιήματα χαϊκού, διαρθρωμένα σε τρεις διακριτές θεματικές, που προσπαθούν να πειθαρχήσουν μέσα στο αυστηρό πλαίσιο του ποιήματος χαϊκού, εξαντλώντας κάθε υπαρκτό περιθώριο που τους δίνει ο κανόνας της φόρμας. Έτσι ο τίτλος π.χ. ενός ποιήματος αποτελεί αναπόσπαστο μέρος μιας ποιητικής σύλληψης, η συνέχεια ανάμεσα στα διαφορετικά ποιήματα ορίζει τη δραματουργική εξέλιξη μιας ενότητας, ενώ τ...

Τέρας: Είναι η ομορφιά ένα ακατέργαστο μέταλλο που πέφτει με μεγαλειότητα ανώτερη βροχή ποτίζοντας τις πόες και διαβρώνοντας τα μάρμαρα της κοσμικής ψυχής. Πεντάμορφη: Να δέχεσαι το θόρυβο με μεγαλοψυχία. Σαν δυνάμει μουσικούλα. Αυτό 'ναι η ομορφιά.

Η τελευταία ποιητική συλλογή του Τάκη Βαρβιτσιώτη με είκοσι πέντε, τα περισσότερα ολιγόστιχα, ποιήματα. Τυπωμένη λίγες μέρες πριν φύγει για το μεγάλο ταξίδι, Φεβρουάριος του 2011. Είναι ποιήματα που γράφτηκαν το 2004. Φαίνεται πως μετά το 2004 ο Βαρβιτσιώτης δεν έγραψε άλλα ποιήματα. Σε πολλά από τα ποιήματα της συλλογής ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει τη στάση και φιλοσοφία του ογδονταοχτάχρονου τότε Βαρβιτσιώτη γύρω από τη ζωή και τον θάνατο. Στη συλλογή υπάρχουν και δύο ποιήματα παλιότερης σοδειάς, που ανήκουν στη συγκεντρωτική έκδοση "Ποιήματα 1941-2002". Τα συμ...

Η Αγγελική είχε αξίες και αυστηρή συνείδηση. Είχε και λίμπιντο τρελή... Έγινε η σκανδαλιά; Μια underground ιστορία για rock ενήλικες.

Δείγμα γραφής: ΓΙΑ ΝΑ ΙΔΕΙΣ ΚΑΛΑ ΟΝΕΙΡΑ Για να ιδείς καλά όνειρα, μικρά παιδιά χρειάζονται με δάχτυλα ζαχαρωτά και κλωστίτσα του Μάρτη πιασμένη ολονυχτίς στις τριανταφυλλιές. Και σύννεφο χρειάζεται, μια πρέζα θρυμματισμένων δαφνόφυλλων, λευκού λύκου κυνόδοντες κι ένα σπίτι σχολικής χαρτοκοπτικής δίχως θεμέλια πάνω απ' ορύγματα αβύσσου να αιωρείται. Ωστόσο μένει, σ' αγέννητο χαρτί όλα τούτα να χωρέσεις. Να ανυψώσεις το κρεβάτι σου σε τέσσερις τάκους μυρτόξυλου και να ν' ανοίξεις ιστίο λευκό το σεντόνι, χαραμίζοντας πορεία στα βορειανατολικά του ύπνου σου. Αλ...

Ποιο λουλούδι ζει Όσο χρειάζεται για να θυμάται; Ποιο ξαναγεννιέται Σ' αυτόν που το έκοψε; Και όταν στρέψει νωχελικά Τα πέταλα στο φεγγάρι Πώς να δει ποιος το ποτίζει; Βέβαια κάθε ερώτηση, μπορεί ένα παιχνίδι να 'ναι. Και κάθε ίσως παιχνίδι να 'ναι ερώτηση. Θα έκλαιγα αργότερα... κι αυτό είναι η δύναμη, το θάρρος μου μα κι η αδυναμία μου μαζί. Τις αναμνήσεις πρέπει να τις χαράσσουμε. Μα στη ζωή οι εφήμερες αρέσουν γεύσεις... Πάλι αγριέψαν τα τριαντάφυλλά μου

Στην τριλογία αυτή των ποιητικών συλλογών, η οποία απαρτίζεται από τον "Οιωνό" (The Omen), το "Ηλιοστάσιο" (Solstice) και τα "Θλιμμένα Κλουβιά" (Sad Cages), παρουσιάζεται με μορφή σπονδυλωτού έργου η εξέλιξη των ανθρωπίνων αισθημάτων, εμμονών, νευρώσεων και εφιαλτών του ανθρώπου της πόλης. Μια εικόνα που θυμίζει survival horror game (παιχνίδι επιβίωσης) που παίζουν οι έφηβοι στον υπολογιστή, μα που τώρα, περισσότερο από ποτέ, μοιάζει με πραγματικό σενάριο. Η συγγραφέας, εξακολουθεί να πραγματεύεται την αποξένωση, την εσωτερική μοναξιά και τις καταπιεσμένες αναμνήσεις του...