Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΗΛΟΣ (Τρεις γριές ξερακιανές, έρημες, δούλες σε ξένο τόπο, αρπαγμένες απ' τον τόπο τους, κάθουνται όξω στο χαγιάτι, κοντά μεσάνυχτα, άνοιξη, στριμωγμένες η μία δίπλα στην άλλη, με τα μαύρα τους ρούχα, τα μαύρα τους τσεμπέρια, πες γεννήματα της νύχτας, φαντάσματα. Δεν κοιτάνε τη θάλασσα. Μήτε τ' αστέρια. Λίγο λίγο αρχίζουν να μιλάνε, αργά, σα να ξέχασαν και τα λόγια, σαν μόλις τώρα να τα ξαναθυμήθηκαν, και ατ κρατάν κάτου απ' τη γλώσσα τους, τα γεύουνται μαζί με το σάλιο τους και δεν ξέρουν αν είναι αυτά ή άλλα. [...])

Συναυλίες μαγευτικές στην Αγορά και στο Μέγαρο. Αλλά και ποιήματα. Με ποιό γνωστά ίσως ορισμένα από τα τραγούδια της Οδού Ονείρων σε δικούς του στίχους: "Οδός Ονείρων", "Η μαύρη Φόρντ", "Ο ηθοποιός" (Ηθοποιός / σημαίνει φως / κι είναι καημός / πολύ πικρός".), "Το πάρτυ". Δεν είναι όμως τα μόνα. Από μία εργογραφία του Μ. Χ. που υπήρχε στο πρόγραμμα συναυλίας που έδωσε στο Βεάκειο το καλοκαίρι του 1983, αντιγράφω πρόχειρα ότι δικοί του στίχοι βρίσκονται - όλοι ή μέρος τους δικοί του - στα (μελοποιημένα από τον ίδιο) έργα του: "Ο Κύκλος του C.N.S.", "Η ερημιά", "Απόψε αυτοσχ...

ΣΤΙΓΜΗ Τα χρόνια που σε σήκωσα γλαυκό μαράζι με κάβους και νησιά και χόχλο ψίθυρο και μ' ένα πέλαγο θησαυρισμένο στην πυρή σταγόνα καθώς συλλογιέται μεσοχείμωνα στην άκρη του ματιού και λογαριάζει πλώρες που ξόδεψαν τις αναστάσεις.

Στη συλλογή αυτή, εκτός από τα κομμάτια που δημοσιεύονται για πρώτη φορά, συμπεριλάβαμε, ξαναδουλεμένα, και λίγα ακόμη που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα περιοδικά στα χρόνια '67-'71, καθώς και ένα μέρος από τα κομμάτια μιας πειραματικής συλλογής στίχων που κυκλοφόρησε, εκτός εμπορίου, το 1967, ο συγγραφέας σε 200 αντίτυπα. (από το σημείωμα του εκδότη) Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΑΡ. 2 Θάναι μια στιγμή· μια ακάλυπτη ώρα γιομάτη χλωροφύλλη και φως που θε ναρθώ, ωραίος στο άσπρο άτι, ή και, χωρίς παράτες, στο παλιό τριμένο σακκάκι μου να σου θυμίσω μια παλιά μου επιστροφή. Έτ...

[Δείγμα γραφής] Σέρνω τα βήματα μου στους στενούς δακτυλίους. Το δίκτυο επικοινωνίας των δωματίων μου. Αφρόψαρο που γλιστράει πάλι και πάλι στον οισοφάγο του γλάρου. Μετατόπιση μαύρου χρώματος των σπλάχνων μου στις δεσμίδες του φωτός. Καθημερινά χαστουκίζουν τους τοίχους μου. Καθημερινά ανοίγουν τους στενούς δακτυλίους. Στενεύουν οι δακτύλιοι στενεύουν. Νομίζεις ότι ζεις. Κάθε μέρα ισιώνεις την κορνίζα...

Το βιβλίο αυτό περιέχει τα ανέκδοτα ποιήματα που διακρίθηκαν στον ομώνυμο διαγωνισμό με το "Α΄Βραβείο Στέγης Καλών Τεχνών και Γραμμάτων 1981". Το ποίημα "Σφραγιδόλιθος", δημοσιευμένο στη "Νέα Εστία" το 1975, προστέθηκε στην έκδοση με την άδεια της επιτροπής.

Λόγια Ύστερα τα βήματά μας χάθηκαν σέρντοντας μαζί τους τα καλύτερα μας χρόνια. Το κενό μέσα μας γέμισε λέξεις. Χιλιάδες λέξεις πού τόσο θέλαμε μα δεν μπορέσαμε ποτέ να πούμε. Χρόνια τώρα είχαμε μάθει να μιλάμε πάντα δύσκολα.