Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πολλοί πιστεύουν ότι η ζωή της ελληνικής ομογένειας στην Πόλη ήταν πάντα χιονισμένη. Με μια πολύ ενδιαφέρουσα μείξη νοσταλγίας και χιούμορ, ο Γιώργος Βαλασιάδης περιγράφει αυτό που ελάχιστοι γνωρίζουν, μια κοινωνία ήπια και ανεκτική, οπλισμένη μ' έναν πολυεθνισμό γεμάτο αυτοπεποίθηση, που είχε τη δύναμη να απορροφά και να επουλώνει τους μεγάλους κλυδωνισμούς και τις καταστροφές που γνώριζε κατά καιρούς η ιστορική μειονότητα της Πόλης.

O Δημήτρης μεγαλώνει στα απόνερα του Εμφύλιου, σε μια εργατική γειτονιά της Αθήνας. Η ζωή τον φέρνει μπροστά σε αναπάντητα ερωτήματα. Φοιτητής Αρχιτεκτονικής αργότερα στο Πολυτεχνείο, στρατεύεται στον αγώνα για μια πατρίδα ελεύθερη και δημοκρατική. Βιώνει τον έρωτα την ώρα που χτυπά τη χώρα ο σεισμός της δολοφονίας του Λαμπράκη. Οι συγκρούσεις στους δρόμους καθημερινές. Ο Σωτήρης Πέτρουλας πέφτει χτυπημένος από τη συμμορία των φονιάδων του παρακράτους. Η Χούντα των επίορκων θα ρίξει τη χώρα στο επτάχρονο σκοτάδι του μαύρου φασισμού. Όμως ο αγώνας για τη δημοκρατία συνεχίζετ...

ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ, 1974. Μετάβαση στη δημοκρατία. Έκρηξη των προσδοκιών. Πολιτικοποίηση. Ένα κορίτσι μεγαλώνει στην Αθήνα. Μόλις που καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω της, συμμετέχει ωστόσο σε συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. Εντάσσεται σε μαθητική παράταξη και σε οργάνωση νεολαίας. Αρχίζει να σχηματίζει άποψη για τον κόσμο. Μαθαίνει ότι "ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα υπάρξει καθόλου". Γνωρίζει επίσης: τη φιλία, τη συντροφικότητα, την ομαδική προσπάθεια, καθώς και τον "ναρκισσισμό των μικρών διαφορών". Μαθητεύει στα μυστικά της γλώσσας και της γραφής. Ταυτόχρονα ανα...

Όταν σε ένα βιβλίο γράφεται απροκάλυπτα η αλήθεια είναι πιθανόν να γίνει το Πνευματικό μας Καταφύγιο, εάν αφεθούμε και συνδεθούμε με τη συχνότητά του. Παύει να είναι ένα άψυχο αντικείμενο από τη στιγμή που στις σελίδες του, αναγνωρίζουμε κάτι ιδιαίτερα δικό μας και που πλέον δεν είμαστε σε θέση να αποφύγουμε. Το προσωπικό βίωμα κάποιου άλλου μοιάζει σαν να περιγράφει τη δική μας εμπειρία. Αντιλαμβανόμαστε αμέσως πως δεν είμαστε οι μόνοι που αγρυπνούμε και ψάχνουμε απεγνωσμένα το Ποιοι Είμαστε, Γιατί ζούμε, Προς τα Πού θα πάμε, Πώς θα λυτρωθούμε, αναζητώντας τη Γαλήνη, Την Κ...

Μια συλλογή από άρθρα που γραφτήκανε στις δεκαπενθήμερες εκδόσεις των "Νέων της Ιθάκης" από το 1952 μέχρι το 1966 από τον Ιθακήσιο καπιτάνιο του εμπορικού ναυτικού Σπυρογιάννη Λ. Γράτσο για τις αναμνήσεις, γεμάτες ρομαντισμό, που του έμειναν εντυπωμένες όταν εκείνος ήταν παιδί και μαθητής στο νησί του Οδυσσέα. Η μνήμη του Καν Σπυρογιάννη για τη μακρινή εκείνη εποχή είναι εκπληκτική και ο αναγνώστης θα διαβάσει με ενδιαφέρον για συμβάντα στην Ιθάκη στις αρχές του 20ου αιώνα ή καταστάσεις που δημιουργήθηκαν μέσα στα παλαιά ατμόπλοια που ταξίδευε στις άκρες του κόσμου όταν πια...

Ανάμεσα στα ταλέντα της Έλλης Καρανίκα, ένα, ιδιαίτερο, ήταν το να διηγείται ιστορίες από την ζωή της με παραστατικότητα. Αυτό την έκανε πόλο έλξης σε κάθε παρέα, όπου έκλεβε κυριολεκτικά την παράσταση. Πολύ αργότερα, η φίλη της η Λουίζα, με την οποία γνωρίστηκε στο Βέλγιο, θαύμασε τις προφορικές της διηγήσεις. Την παρότρυνε θερμά και επανειλημμένα να γράψει. Έτσι η 'Ελλη άρχισε να γράφει -με ενθουσιασμό και πυρετώδη χαρά- και συνέχισε επί τρία συνεχή χρόνια. Κι η έκφραση στις ιστορίες της ακολουθούσε, κατά κάποιο τρόπο, την πορεία της. άλλοτε η Ελλη ήταν δυνατή, άλλο...

... μάθαμε να σκεφτόμαστε έτσι, σ' αυτή τη χαμένη αλλ' ανθρώπινη και ελεύθερη γειτονιά, με αυτούς τους ζωντανούς ποικίλους φίλους. Στα πολλά και διάφορα κινητά παιχνίδια που θέλανε κρίση και ταχύτητα. Στα ψαρέματα και τα κυνήγια όπου χρειαζόταν υπομονή και μάτι. Στις αθλητικές και βιοτικές καταπονήσεις, που απαιτούσαν ανάλωση ψυχοσωματική. Στους έρωτες που σεβόντουσαν το ένστιχτο και τη γυναίκα. Στις συνεργασίες που είχαν καλοπιστία, στα πειράγματα που δεν πίκραιναν, στα λάθη που συχωριόντουσαν. Αλλά -και το κυριότερο, στις ατυχίες και δυστυχίες, που βρίσκαμε συμπάθεια, συμ...

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Όπως πριν 14.000 χρόνια, έτσι και σήμερα ο άνθρωπος, το μεγαλούργημα του Θεού, κρατάει στα χέρια του το οριστικό του τέλος ή την ευτυχισμένη του διαιώνιση. Τα όρια της ζωής μετρούνται μόνο με συμπαντικούς όρους. Ευαίσθητοι ποιητές, ευφάνταστα πνεύματα, ασκητές, φιλόσοφοι προσήγγισαν από αιώνες αυτή την αλήθεια. Οι διακηρύξεις τους δεν έπεισαν αρκετά. Τώρα, μαζί με τη θεία δωρεά, την αλάνθαστη αναλυτική συνείδηση, διαθέτουμε το μεγαλούργημα του ανθρώπου -την Ελληνική γλώσσα- την υπέρτατη λογική -τα μαθηματικά- και τα θεόρατα ύψη των επιστημών....

Μια σειρά χαριτωμένων ιστορημάτων, μικρών ή μεγάλων, θέτουν το βιβλίο. Καθένα, μια έκπληξη, κάτι το ξεχωριστό, το ενδιαφέρον. Ένας κεντρικός πυρήνας διανθίζεται από συναφείς λεπτομέρειες, που κεντρίζουν το ενδιαφέρον για την εξέλιξη. Αλλού με λεπτή ευαισθησία ζωντανεύονται βιώματα, αλλού με ζωηρές πινελιές ζωγραφίζονται πρόσωπα, αλλού με γλαφυρότητα περιγράφονται γεγονόντα. Αποπνέουν αμεσότητα, φυσικότητα, απλότητα, ανθρώπινη ζεστασιά. Διαφαίνεται μια φανερή διάθεση για χιούμορ, ακόμα και μέσα από αυτοσαρκασμό. Το σοβαρό παντρεύεται με το αστείο τόσο αριστοτεχνικά, που σ...

Με την "Ιογενή πνευμονία", κείμενο του Ζήσιμου Λορεντζάτου (1915-2004) που πρωτοκυκλοφόρησε το 2016 εκτός εμπορίου ως "Αντί ευχών", εγκαινιάζεται η νέα σειρά του ΜΙΕΤ "Αρχειοθήκη", η οποία θα περιλάβει αδημοσίευτα κείμενα (πεζά, ποιήματα, ημερολόγια, μαρτυρίες, επιστολές κ.ά.) που απόκεινται στα αρχεία του ΕΛΙΑ / ΜΙΕΤ καθώς και σε ιδιωτικά αρχεία. Στόχος της σειράς είναι να φέρει στο φως κείμενα άλλοτε κρυμμένα σε οικογενειακά αρχεία και άλλοτε προσιτά μόνο σε προϊδεασμένους ερευνητές. Για το ιδιόμορφο αυτό γραπτό του Λορεντζάτου, που βρέθηκε στο αρχείο Λορεντζάτου του Ε...

Τις θύμησες των παιδικών μου χρόνων, τις ευτυχισμένες στιγμές γύρω απ' τη μεσημεριάτικη τάβλα με τον παππού, τη γιαγιά, τους γονείς και τ' αδέλφια μου, τις χαρούμενες μαζώξεις σε γλέντια, πανηγύρια και γιορτές αλλά και τις πονεμένες στιγμές με δικούς μου φίλους κι αγαπημένους, τα νανουρίσματα της γιαγιάς και του παππού και τα παραμύθια τους, τις νουθεσίες μέσα απ' τα αινίγματα και τις θυμοσοφικές τους ρήσεις, τα ακούσματα απ' τους ξωμάχους και τους βασανισμένους, μερικές εικόνες απ' τη γύρω φύση, απ' ό,τι απέμεινε όρθιο απ' το πέρασμα και τη φθορά του χρόνου και που μέσα...

Ο αείμνηστος Θανάσης Αποστολίδης, με αφετηρία τις περιπέτειες της δικής του οικογένειας, που εξαναγκάστηκε σε μια νύκτα, φορτώνοντας στο τραίνο παιδιά, παππούδες και υπάρχοντα, ν’ αλλάξει πατρίδα, μετακομίζοντας από την Τυρολόη της ανατολικής Θράκης στην Αλεξανδρούπολη, αφηγείται ουσιαστικά την ιστορία του προσφύγων του Μικρασιατικού Πολέμου, αμέσως μετά την εγκατάστασή τους στην Αλεξανδρούπολη, αλλά και της ίδιας της πόλεως μέχρι και τις αρχές του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.

Η μακρά άσκηση της ογκολογίας σε δημόσιο αντικαρκινικό νοσοκομείο βρίσκεται στο υπέδαφος αυτού του ημερολογίου που αποτολμά να γίνει βιβλίο. Στις σελίδες του, σπαρακτικά βιωμένες αληθινές ιστορίες αναπλάθονται μαζί με διεισδυτικούς -ζοφερούς ή λυτρωτικούς- στοχασμούς πάνω στα αβέβαια σύνορα της ζωής και του θανάτου. "Όλοι ακολουθούν αλλότριους δρόμους και όλοι συγκλίνουν στην ίδια πόρτα, την πόρτα του ιατρείου ως προθάλαμου του τέλους· όπως στον λαιμό του μπουκαλιού πριν την έξοδο στο αφιλόξενο ή και φιλόξενο χάος . . . Εκεί παραφυλάω και τους περιμένω, όπως οι παπά...

...Να περάσουμε γρήγορα αυτήν την εποχή... και να ξημερώσουμε εκείνη τη Δευτέρα της 28 Οκτωβρίου του '40, για ν' ανταμώσουμε πάλι μ' ένα λαό, που ξύπνησε απ' το λήθαργό του και ξαναβρήκε σ' αυτές τις τραγικές στιγμές τον εαυτό του... ...Τις δυσκολίες και τα βάσανα τα γιάτρεψε ο χρόνος που πέρασε. Οι πληγές επουλώθηκαν. Οι αγωνίες ξεχάστηκαν. Κι έμεινε μόνον η αίσθηση ότι πραγματικά ζήσαμε μια σπάνια για την ανθρωπότητα περίοδο, γιατί από τα παιδικά μας ακόμα χρόνια γνωρίσαμε και γευτήκαμε ανακαλύψεις και επινοήσεις τόσο σημαντικές και καθοριστικές, που αλλάξανε την ίδια τη...

Η de profundis συνομιλία με το πατρικό αρχέτυπο συνεχίζεται και στο δεύτερο αυτό λογοτεχνικό βιβλίο της Νίκης Λοϊζίδη το οποίο διαβάζεται ανεξάρτητα, αλλά και ως αφηγηματική προέκταση του πρώτου. Η "αυτοβιογραφική" εξιστόρηση του "Θεραπείας συνέχεια..." ακολουθεί και πάλι μια ανορθόδοξη και ασυνεχή περιήγηση μέσα στο χρόνο, αφού το παρόν διαγράφεται σαν σύμπτωμα της ασθένειας του παρελθόντος και το παρελθόν σαν "μύθος" που επινοείται από το παρόν. Αναμνήσεις των παιδικών χρόνων από τη μεταπολεμική Αθήνα και την Κύπρο, συμπλέκονται με μνήμες της φοιτητικής ζωής στο Παρίσι το...

- Το σημειωματάρι του Γεροκαλαμένιου - Το πανηγύρι της Καστρίτσας - Η Χαραυγούλα της Πρωτοχρονιάς - Ο χωρισμός - Πρωτομαγιά στα Γιάννινα - Αργυρώ η Μονοβύζα - Οι Ζακαίοι - Αι Απόκρεω εν Ιωαννίνοις - Γραμμενοχώρια - Η πανήγυρις της Μεταμορφώσεως - Εν Ιωαννίνοις - Φυλλάδα του Αλή Πασά

- Το σημειωματάρι του Γεροκαλαμένιου - Το πανηγύρι της Καστρίτσας - Η Χαραυγούλα της Πρωτοχρονιάς - Ο χωρισμός - Πρωτομαγιά στα Γιάννινα - Αργυρώ η Μονοβύζα - Οι Ζακαίοι - Αι Απόκρεω εν Ιωαννίνοις - Γραμμενοχώρια - Η πανήγυρις της Μεταμορφώσεως - Εν Ιωαννίνοις - Φυλλάδα του Αλή Πασά