Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Πολλά από τα γεγονότα, που τόσο γλαφυρά περιγράφει, είναι και δικά μας βιώματα και εννοώ της δικής μου γενιάς. Επαναλαμβάνω ότι δεν με εντυπωσιάζει η λατρεία του Μπάμπη Κοντογιαννάτου για το Ληξούρι και τoυς Ληξουριώτες γιατί, κατά γενική παραδοχή όλων των Κεφαλλονιτών και όχι μόνο, το πανέμορφο Ληξούρι και τα παιδιά του ξεχωρίζουν σε όλες τις εκφάνσεις της επιστήμης, της τέχνης αλλά και του εμπορίου. Δεν αποπειρώμαι σε κριτική των θεμάτων που πραγματεύεται ο συγγραφέας, κυρίως για λόγους αρχής. Η επιστολή του μεγάλου τέκνου του Ληξουρίου, του καθηγητή της λαογραφίας...

Aν κάποιος με ρωτούσε γιατί έγραψα αυτό το βιβλίο, θα του έλεγα απλούστατα πως στην αρχή δεν είχα ιδέα για το πού θα με οδηγούσε. Ήξερα όμως ότι ήθελα να περιγράψω εν συντομία τον νοητό "περίπλου" μιας περιπέτειας της τελευταίας εικοσαετίας, το εσωτερικό τοπίο που η περιπέτεια αυτή διαμόρφωσε και -έχοντας την ελπίδα ότι οι οιωνοί ήταν με το μέρος μου- να μεταφέρω ένα μέρος της γοητείας και της νοσταλγίας που άσκησε πάνω μου η διπλή κίνηση από τον πραγματικό στον επινοημένο κόσμο και αντίστροφα. (Αναστάσης Βιστωνίτης) Μια περιδιάβαση σε τόπους, πόλεις αλλά και στο έργο...

Μπορεί ένας φοιτητής της Ιατρικής με κοινωνική αγωγή, με εθνική συνείδηση, να παραμένει απαθής και αμέτοχος στην αντίσταση κατά της κατοχής της πατρίδας του; Μπορεί να μπει στη φωτιά της αντίστασης και να παραμένει ερωτευμένος "μέχρι θανάτου" με τη φίλη του και με την ιδεολογία του "πατριώτη";

Όταν ο γιατρός είπε στη Σούζη, "Λυπούμαι, αλλά έχω άσχημα νέα για σας", ο φοβερότερος εφιάλτης που θα μπορούσε μια μητέρα ν' αντιμετωπίσει γίνεται πραγματικότητα στη ζωή της. Ο πεντάχρονος γιος της, Στέφανος, έχει λευχαιμία. Μετά από δύο χρόνια έρχεται και η ύστατη δοκιμασία: να προετοιμάσει το παιδί της για το ενδεχόμενο ότι ο θάνατος θα τους χωρίσει...

Σε διάφορα μήκη και πλάτη της Γης, όπου ο συγγραφέας διπλωμάτης ζει κι εργάζεται, του δωρίζεται το πρωτογενές υλικό της γραφής. Τα πραγματικά περιστατικά, οι βιωματικές αλήθειες, η σαγήνη των κρίσιμων στιγμών, αλλά και οι συνειρμοί, που ενδεχομένως συνδέουν την καθημερινότητά μας με ένα άλλο σύμπαν ιδεών, είναι οι σύντροφοι που δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ έως τώρα. Χωρίς να δοκιμάσει οτιδήποτε θα μπορούσε να εκληφθεί μυθοπλαστική προέκταση, ξέρει πώς να αισθητοποιεί τα κυριότερα περιστατικά των περιηγήσεών του, ακινητοποιώντας τρόπον τινά στο χαρτί αυτή την τόσο πλούσια σε π...

Αλυτρωτική και ανταρτική πραγματεία, το Μαρτύρων και ηρώων αίμα είναι ταυτόχρονα και μια προσωπική εμπειρία όπου το πρόσωπο του συγγραφέα δεν απουσιάζει από καμιά σελίδα. Ο διπλός αυτός χαρακτήρας του έργου αποτυπώνεται και στο ύφος του, όπου εναλλάσσονται η αφήγηση, ο μονόλογος, η περιγραφή και η ανάλυση? - Το πρόσωπο είναι ανεπιφύλακτα παρόν στις σελίδες της αλυτρωτικής και πολεμικής αυτής πραγματείας. Με αποτέλεσμα να έχουμε ένα από τα πρώτα έργα –και ένα από τα καλύτερα έργα στην ελληνική γλώσσα, ανεξάρτητα από τις ιδέες του... όπου η ιστορική δράση του ήρωα φωτίζεται α...

[...] Μεταξύ των άλλων πρωτοβουλιών που ανέλαβε ήταν και τα σχέδια που υπέβαλε στο γαλλικό Υπουργείο Εξωτερικών για αποστολή Ελλήνων σπουδαστών στο Παρίσι με υποτροφίες του γαλλικού κράτους. Μια πρωτοβουλία σωτήρια όχι μόνο γιατί έσωσε κυριολεκτικά τη ζωή εκείνων που επελέγησαν, νέων που προέρχονταν από τον αριστερό και αντιστασιακό χώρο, αλλά και γιατί πολλοί απ' αυτούς επρόκειτο να πρωταγωνιστήσουν στον διεθνή στίβο του πολιτισμού και των επιστημών. Οι περισσότεροι από τους επιλεγέντες επιβιβάστηκαν στο θρυλικό "Ματαρόα", το πλοίο-σύμβολο μιας γενιάς, που έφυγε από τον...

Με την μορφή άτακτων ημερολογιακών σημειώσεων καταγράφονται από τον συγγραφέα παρατηρήσεις πάνω σε ποικίλες όψεις ζωής. Η θεματολογία των ιμπρεσιονιστικών αυτών σχολίων αρδεύεται από την καθημερινότητα αλλά και από μονιμότερα πνευματικά ζητήματα. Το (φαινομενικά) κοινότοπο δεν αγνοείται, τίποτα δεν είναι περιγεγραμμένο και επιδιώκεται η ποιητική του απόδοση: το βλέμμα προσπαθεί να εισχωρήσει στην αθέατη πλευρά, να αναζητήσει συγγένειες ανάμεσα στα πιο ανόμοια πράγματα, συντάσσοντας έναν "ιδιωτικό κατάλογο" εντυπώσεων. Παράλληλα υπογραμμίζεται το πνευματικό μέσα σε κατ...

Βράδυ παραμονής Χριστουγέννων του 1963 στην αρχόντισσα Σύρο, τότε που κάποια έγκυος αγελάδα, ξεπερνώντας τα ανθρώπινα, θέλησε να κλέψει κάτι από τη δόξα της Παρθένου Μαρίας, αποφασίζοντας να γεννήσει τη χρονιάρα αυτή μέρα. Ούτε καν υπολόγισε ότι ο γιατρός της περιοχής της ήταν σε μέρες αργίας και δεν θα είχε εύκολα κτηνιατρική βοήθεια. Ίσως πάλι να βασίστηκε σε μια εύκολη γέννα από μόνη της. Όμως τα πράγματα εξελίχτηκαν διαφορετικά και στις 9 το βράδυ έστειλε επειγόντως το αφεντικό της να μου κτυπήσει την πόρτα: "Γιατρέ μου, να χαρείς, η Μαυρούλα μου δεν μπορεί να βγάλει τ...

«Kάποιος είπε: "Τα όρια του κόσμου μου είναι τα όρια της γλώσσας μου". Έτσι είναι· γι' αυτό, όσο πιο τσακισμένα τα ελληνικά, ο κόσμος γύρω μας, ο κόσμος μέσα μας είναι έτοιμος να καταρρεύσει. Oι λέξεις και τα πρόσωπα και τα πράγματα. H βαθύτερη, η κρυφή σχέση που έχουν μεταξύ τους. Φύσει ή θέσει; Aυτή ήταν η αρχαία έριδα, από την εποχή του Aριστοτέλη. Aυτό είναι το βαθύ και επίμονο ερωτηματικό. H σχέση με τις λέξεις είναι η σχέση με τους ανθρώπους, με τα πράγματα, είναι η σχέση με τη ζωή». Η συγγραφέας Μαρία Μήτσορα, εξηγώντας τη σχέση της με τις λέξεις, γράφει μια...