Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εξετάζοντας τη διαχείριση του τραγικού στο έργο του Παπαδιαμάντη και του Βιζυηνού στην ουσία επιχειρούμε μια ανάγνωση της αρχαιοελληνικής παράδοσης, όχι για να προτείνουμε μια νέα θεωρία του μυθιστορήματος και της καταγωγής του μέσα από κάτι χαμένο στο βαθύ παρελθόν, στο χρόνο, αλλά για να δούμε τους δεσμούς του τόπου, τις επιρροές, τις συνέχειες ή τις ασυνέχειες του μύθου, του λόγου και της ιστορίας. Αυτή η υπόθεση εργασίας απλώνει σχοινιά στα πνευματικά προβλήματα που βασανίζουν τον τόπο, από τον καιρό της διάλυσης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι σήμερα: Τι απωθήθηκε...

Πρωτοποριακός πεζογράφος και ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, μαχητικός αρθρογράφος αλλά και αμφιλεγόμενος ιστορικός, ο Γιάννης Σκαρίμπας αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πεζογράφους της λεγόμενης "Γενιάς του '30". "Ιδιότυπος, αντικομφορμιστής, αναρχικός, πρωτότυπος, μοναδικός, αιρετικός, στυλίστας, σουρεαλιστής" είναι κάποια από τα επίθετα που τον συνοδεύουν. Ο κατακερματισμός της ταυτότητας των ηρώων, η ιδιάζουσα γλώσσα του, η εξάρθρωση της σύνταξης, η υψηλή αυτοαναφορικότητα της γραφής του, η εσωτερική διακειμενικότητα, οι παραδοξολογίες, το υπερρεαλιστικό στο...

Η Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας του Mario Vitti, που εκδόθηκε στα ελληνικά σε μια πρώτη μορφή το 1978, έχει επικρατήσει διεθνώς στον χώρο του πανεπιστημίου και του καλλιεργημένου κοινού. Γράφτηκε τώρα ξανά από την αρχή ώστε να συμπεριληφθούν τα πιο πρόσφατα λογοτεχνικά έργα και να αξιοποιηθούν όσες μελέτες δημοσιεύθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα και άλλου. Διακρίνεται για τη μέθοδο προσέγγισης των λογοτεχνικών κειμένων, όσο και των λογοτεχνικών φαινομένων που τα πλαισιώνουν, με ιδιαίτερη έμφαση στη δυναμική σύλληψη των αλλαγών που φέρει η κάθε εποχή. Η...

Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδερφοί, όπου και να θολώνει ο νους σας, μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη... Οδυσσέας Ελύτης, "Το Άξιον εστί", "Τα Πάθη", ΙΑ΄ Προσεγγίζουμε το έργο αυτών των τριών συγγραφέων: του Διονυσίου Σολωμού, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και του Οδυσσέα Ελύτη, προσπαθώντας να ανιχνεύσουμε κάποιες πτυχές του έργου και της ζωής τους, που μπορούν, όπως το ταπεινό ελληνικό χορταράκι να διώχνουν το κακό. Όπως αναφέρει ο Ελύτης, ένα χορταράκι κρατούσαν οι νησιώτισσες παραμάνες πάνω από την κούνια του μωρο...

Ξαναδιαβάζοντας σήμερα το έργο του Αντώνη Σαμαράκη, δεν μπορεί παρά να αισθανθεί κανείς πως η ιστορία επαναλαμβάνεται. Σκοτεινά σύννεφα αναβίωσης του ολοκληρωτισμού και του πολέμου πλανώνται σήμερα στην Ευρώπη και στον κόσμο. Ο φόβος για το μέλλον της ανθρωπότητας πλημμυρίζει ξανά τις ψυχές των ανθρώπων. Χωρίς μεγάλα λόγια και βαρύγδουπες διακηρύξεις, ο Σαμαράκης προσπάθησε να δείξει μέσα από τις δικές του εμπειρίες και τις δυσκολίες της δικής του γενιάς, τις αξίες της Ελευθερίας, της Ειρήνης και της Δικαιοσύνης, που κάθε ανθρώπινο πλάσμα δικαιούται. Ολόκληρο το έργο του...

Η παρούσα έκδοση της "Γυναίκας της Ζάκυθος" συστήνει εκ νέου στο αναγνωστικό κοινό αυτό το σημαντικό σολωμικό έργο σε εκδοτική επιμέλεια της Ελένης Τσαντσάνογλου, η οποία το είχε μελετήσει εξαντλητικά, ανασυνθέτοντας τη σταδιακή διαμόρφωσή του μέσα από τις διαδοχικές γραφές που σώζονται στα χειρόγραφα του ποιητή. Πρώτος καρπός της έρευνάς της ήταν η αναλυτική και σχολιασμένη έκδοση του έργου το 1991, η οποία περιλάμβανε όλο το επεξεργασμένο υλικό των χειρογράφων. Με βάση τη διάκριση του υλικού αυτού σε τρία στάδια επεξεργασίας, την οποία πρότεινε ο Γάλλος νεοελληνιστής Λουί...

Είτε εστιάζουν στα εκκεντρικά προσωπεία του, είτε στη γλώσσα, ή ακόμη σε ζητήματα πολιτικής και ιδεολογίας, οι εργασίες αυτού του τόμου δημιουργούν ένα δίκτυο συνάψεων που αναδεικνύουν τον προσίδιο μοντερνισμό του Σκαρίμπα και φωτίζουν την απόσταση που τον χωρίζει από τους συγκαιρινούς του. Αντικείμενο μελέτης αυτού του τόμου αποτελούν τόσο η πεζογραφία όσο και η ποίησή του, καθώς ο συγγραφέας έχει προσδώσει υπερειδολογική ταυτότητα στο λογοτεχνικό του σύμπαν, μεταπλάθοντας τα ίδια θέματα, που πρώτα στερεώθηκαν στην πεζογραφία του, είτε σε ποιήματα είτε σε θεατρικά έργα κα...

Η κριτική συγκομιδή είναι πλούσια, ανάλογη με τις κριτικές. Οι απόψεις πολύμορφες, συχνά διατυπωμένες ως δοκιμές. Δεν υπάρχει δηλαδή ομοφωνία αλλά αξιοσημείωτη καταγραφή γνωμών. Δεν είναι το δύσβατο της ποίησης του Φωστιέρη αλλά η έκπληξη μπροστά στο νεοφανές, η αδυναμία -ανάλογη με την αμφισβήτηση του ιδίου- μπροστά στη σύλληψη του κεντρικού μηνύματός του, εκφρασμένου από συλλογή σε συλλογή ετερότροπα και με συστηματικές προσθήκες φερτής ύλης, απόδειξη της ανάπτυξης ενός συστήματος εν εξελίξει, του οποίου τα σπέρματα έχουν αναφανεί ήδη από Το Μεγάλο Ταξίδι, τη νεανική και...

Η Σοφία Μηλιώτη επιχειρεί ένα ταξίδι στη νεοελληνική λογοτεχνία με τα μάτια της νεοπλατωνικής "ψυχής", της τελευταίας ικμάδας της ελληνικής φιλοσοφικής σκέψης. Η μέθοδός της, αυστηρά επιστημονική, τεκμηριώνει κάθε ιδέα και υπόθεσή της, όπως η ακαδημαϊκή τάξη απαιτεί, μολονότι ο ρομαντικός και επαναστατικός ενδιάθετος λόγος της την ωθεί να "θεωρεί" και υπερβατικά το αντικείμενό της. Με την έννοια αυτή γράφει παραδίδοντας με αφοπλιστική ειλικρίνεια το στίγμα της: "Το ρομαντικό κίνημα εμφανίστηκε στην Ευρώπη σε μια εποχή, όπου ο κόσμος ασφυκτιούσε κάτω από το βάρος της λογοκρα...

Από τα μυθιστορήματα του Νίκου Καζαντζάκη τέσσερα είναι τα καλύτερά του: ο "Χριστός ξανασταυρώνεται" είναι το αρτιότερο από την άποψη της σφιχτοδεμένης πλοκής· με το ίδιο κριτήριο ο "Τελευταίος πειρασμός" κατατάσσεται δεύτερο· τα "Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά" και "Ο Καπετάν Μιχάλης" έπονται, εξαιτίας της επεισοδιακής πλοκής τους. Και τα τέσσερα διαθέτουν μια σαγήνη που παρασύρει τον αναγνώστη να βυθιστεί σε ένα μαγικό κόσμο. Και τα τέσσερα αποτελούν κορυφές της αφηγηματικής τέχνης στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. [...]

Από τις πενήντα περίπου βιβλιοκριτικές της Έλλης Λαμπρίδη ξεχωρίζει αυτή στην Οδύσσεια του Νίκου Καζαντζάκη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Νεοελληνικά Γράμματα. Στον παρόντα τόμο, μαζί με την επανέκδοση της κριτικής αυτής, παρουσιάζεται σε Παράρτημα υλικό συνδεδεμένο με την πρώτη δημοσίευση της καζαντζακικής Οδύσσειας. Πρόκειται για σημειώματα, σχόλια και αλληλογραφία, Επίμετρο, προσεγγίζεται ερμηνευτικά ο πρωταγωνιστής της Οδύσσειας και, με βάση μια εξωκειμενική μαρτυρία του ίδιου του Ν. Κ., κατατίθεται νέα στοιχεία για τον ρόλο της Ε. Λ. στην υπόθεση της συγγραφής της, ό...

"Το βιβλίο του Δ. Δαμασκηνού, αποτέλεσμα χρόνιας ιστορικής και λογοτεχνικής έρευνας, περιγράφει τη ζωή και το έργο του Μενέλαου Λουντέμη: ο άνθρωπος, ο δημιουργός, ο φιλόσοφος, ο πολιτικός, ο δεσμώτης, ο πρόσφυγας. Η διαδρομή του, ένα ταξίδι πάνω από την άβυσσο, γίνεται ο καμβάς όπου πάνω του αποτυπώθηκαν οι εικόνες μεγαλείου, αλλά και τραγωδίας, ενός ολόκληρου λαού".

Το "Υπό την παπαδιαμαντικήν δρυν" είναι το τρίτο δοκίμιο που αφιερώνει στο έργο του Παπαδιαμάντη ο Λάκης Προγκίδης. Προηγήθηκαν "Η κατάκτηση του μυθιστορήματος" (Εστία, 1998) και "Ο Παπαδιαμάντης και η Δύση" (Εστία, 2002). Σ' αυτό το νέο βιβλίο ο Λάκης Προγκίδης φέρνει σε διάλογο το έργο του συγγραφέα των "Χαλασοχώρηδων" με τον σημερινό κόσμο. Καταπιάνεται λοιπόν, πάντα υπό την σκέπη του Παπαδιαμάντη, πότε μεμονωμένα, πότε συνδυάζοντάς τα μεταξύ τους, με διάφορα προβλήματα των καιρών μας, όπως η οργιώδης εκμετάλλευση της φύσης, η προγραμματισμένη και ελεγχόμενη λήθη του παρ...

Ο Γιώργος Θεοτοκάς (1905-1966) ανήκει στους συγγραφείς που επιβλήθηκαν εύκολα και αμέσως μόλις εμφανίσθηκε στα ελληνικά γράμματα. Έδωσε υποσχέσεις με τα πρώτα έργα του, τις οποίες ξεπέρασε με τα επόμενα, απέκτησε φήμη και κύρος, που διατήρησε και μετά θάνατον. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του λόγου: δοκίμιο, αρθρογραφία, μυθιστόρημα, δράμα, ταξιδιωτικές εντυπώσεις και ποίηση. Ο Θεοτοκάς του θεάτρου έγραψε δεκατρία θεατρικά έργα, τα περισσότερα από τα οποία παραστάθηκαν επανειλημμένα. Υπήρξε τρεις φορές διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και επιπλέον πρωτεργάτης στην ίδρυση και διε...

To ταξίδι στον Άθωνα παρήγε αξιομνημόνευτο ταξιδιωτικό λόγο προσφέροντας υπέροχα κείμενα στην Ελληνική ταξιδιωτική Γραμματεία. Τα λογοτεχνικά κείμενα Νεοελλήνων λογοτεχνών που ενδεικτικά επιλέξαμε να μελετήσουμε, από τη δύση του 19ου έως την αυγή του 21ου αιώνα, εντάσσονται στους τρεις απαράβατους άξονες της θεωρίας της Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας: ιστορικός χρόνος, χωρικός και προσωπικός χρόνος του ταξιδιώτη-αφηγητή. Tοποθετήσαμε δηλαδή τα λογοτεχνικά ταξίδια μέσα στο ιστορικό πλαίσιο στο οποίο έλαβαν χώρα, εξετάζοντας συνάμα την ηλικία, τα κίνητρα που ώθησ...

Η πολιτισμική ποιητική βλέπει το λογοτεχνικό κείμενο ως σημείο συνάντησης διαφορετικών λόγων και λειτουργεί ως ένα διαδραστικό πλέγμα που συστεγάζει, συναιρεί και συνθέτει κοινωνικές, ιστορικές, πολιτικές και τεχνοτροπικές αναζητήσεις στον χώρο της ελληνικής πεζογραφίας αλλά και πέρα από αυτόν. Το παρόν βιβλίο προσφέρει εναλλακτικές θεωρήσεις πεζογράφων και νέες αναγνώσεις κειμένων της νεοελληνικής πεζογραφίας από την ανεξαρτησία μέχρι τις μέρες μας, θέτοντας νέα ερωτήματα και επανατοποθετώντας τα λογοτεχνικά κείμενα στα συμφραζόμενα της εποχής τους και της δικής μας. Στέκε...

Αν το Ωραίο ανήκει στα έργα και τις ημέρες των ανθρώπων, στο πεπερασμένο, στη μορφή, στο αισθητό, το Υπέροχο, το Υψηλό ανήκει στα έργα και τις ημέρες των θεών. Στο Λόγο που, ως αιτία και αρχή της δημιουργίας, κινεί τις ιδέες, στην άπειρη ολότητα και την ουσία της. Και είναι αυτός ο ενδιάμεσος τόπος, όπως ορίζεται από τις περιοχές του Ωραίου και του Υψηλού, που "ανοίγεται", που προσφέρεται γενναιόδωρα στον καλλιτέχνη-δημιουργό για να συναντηθεί με τις ιδέες πραγματοποιώντας το άλμα από την αισθητή στην υπεραισθητή πραγματικότητα. Σε τούτο το βιβλίο, το οποίο περιλαμβάν...