Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ποιητής, μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, με ειδικές μελέτες πάνω στην ελληνική γλώσσα, ο Αριστοτέλης Νικολαΐδης υπηρετεί την λογοτεχνία πάνω από σαράντα χρόνια. Και, τούτο παράλληλα προς ένα χρονοβόρο κι εξουθενωτικό επάγγελμα, την ψυχιατρική, που άσκησε στην Αμερική, την Ελβετία και την Ελλάδα. Ένα επάγγελμα, εντούτοις, που θ' αποτελέσει τελικά κι αυτό ένα πρόσθετο υλικό μάλιστα "αιρετικό": σε ρήξη κάθετη προς το μύθο του καλού και του κακού. Φθάνοντας ως τις προγεννητικές μνήμες και καταστάσεις. Σ' αυτό το πρωτόγονο ανθρωποειδές, τον ερωτημα...

Μια μονογραφία του Άρη Αλεξάνδρου που είναι ταυτόχρονα βιογραφία, ανάπλαση του ιστορικού σκηνικού και μελέτη -ανάλυση ολόκληρου του έργου του- ποιητικού, μεταφραστικού και πεζογραφικού. Ιδιαίτερα αναλύεται "Το κιβώτιο", το οριακό αυτό έργο της γενιάς του εμφύλιου, που ανάγει την εμπειρία της στο συμβολικό και στο υπαρξιακό της επίπεδο. Το έργο συμπληρώνεται από ανθολόγηση κριτικής για τον Αλεξάνδρου, εργογραφία κλπ.

Από τις λίγες, αληθινά εξέχουσες γυναικείές φυσιογνωμίες της πρώτης μεταπολεμικής λογοτεχνικής γενιάς, η Ιουλία Ιατρίδη -θαυμαστά προετοιμασμένη με χάρισμα ισχυρό και με παιδεία βαθειά, ουσιώδη- κατόρθωσε με τα ψυχωμένα βιβλία της να υψωθεί επάξια στην πρώτη γραμμή των πεζογράφων της γενιάς της. Έπλασε, με γλώσσα χυμώδη και με σπάνιο οίστρο έμπνευσης, αφηγήματα, αυθεντικά κατορθώματα δημιουργικής λειτουργίας στην περιοχή της λογοτεχνίας και σμίλευσε χαρακτήρες που θα μείνουν αθάνατοι.

Εξετάζονται τα σημαντικότερα δείγματα της νεοελληνικής πεζογραφίας (μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, μυθιστορηματικές βιογραφίες και μυθιστορηματικά χρονικά) που στρέφονται γύρω από πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις του Μακεδονικού Αγώνα. Ο τελικός απολογισμός αυτής της καταγραφής αποκαλύπτει μιαν απροσδόκητη ποσότητα πεζογραφημάτων είκοσι τουλάχιστον συγγραφέων. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου επιχειρείται η γραμματολογική προσέγγιση και η αποτίμηση της θέσης που έχουν τα εξεταζόμενα έργα στη νεοελληνική γραμματεία. Στο δεύτερο ανθολογούνται 21 πεζογραφήματα, άλλα in...

Ο Νίκος Δ. Τριανταφυλλόπουλος συνεχίζει την ανεξάντλητη κειμενική του σχέση με τον Σκιαθίτη συγγραφέα. Ο Παπαδιαμάντης συγγραφικά, μεταφραστικά, ως ζώσα παρουσία στο έργο ομοτέχνων του, διυλίζεται και φωτίζεται περαιτέρω από τον άοκνο Χαλκιδαίο "εκσκαφέα" της παπαδιαμαντικής ουσίας.

Ένα νεανικό κείμενο του Ανδρέα Κάλβου με τον τίτλο "Apologia del suicidio" (Απολογία της αυτοκτονίας) δίνει το έναυσμα για μία μελέτη που φιλοδοξεί, χαρτογραφώντας τον "περί αυτοκτονίας" λόγο στην Ευρώπη και την Ιταλία του τέλους του δέκατου όγδοου και των αρχών του δέκατου ένατου αιώνα, όχι μόνο να αποκωδικοποιήσει το εν λόγω κείμενο, αλλά και να ιχνηλατήσει τους δρόμους μέσα από τους οποίους η νεωτερική αντιμετώπιση του εθελούσιου θανάτου εντάσσεται στο διανοητικό και ιδεολογικό υπόστρωμα του ποιητή των Ωδών.

Αν από τα κείμενά τους φαίνεται να εκφράζουν κάτι ξεχωριστό απ' ότι κυκλοφορούσε ως συρμός στην εποχή τους, είναι όχι μόνο γιατί βίωναν κάτι διαφορετικό από τους άλλους, αλλά και γιατί είχαν την τόλμη να το καταγράψουν και να το υπογράψουν τρισδιάστατα, αδιαφορώντας για την αρνητική κριτική ή τις όποιες επιπτώσεις τους "προσπόριζε" αυτή η στάση ζωής... Οι τέσσερις αυτοί δημιουργοί βρίσκονται στη σκέψη και τη συνείδησή μας σαν τα λεπτοσκαλισμένα "με μυρίας γλυφάς" τέμπλα που προβάλλουν και πλαισιώνουν τις μορφές των εικόνων τους. Υπάρχουν σαν τους πολύκλαδους και λεπτουργη...

Τα τελευταία χρόνια η εικόνα που είχαμε για την πεζογραφία των πρώτων πενήντα χρόνων του ελληνικού κράτους έχει αλλάξει ουσιαστικά. H προσεκτικότερη μελέτη των γνωστών πεζογραφημάτων και η ανακάλυψη άγνωστων ή λησμονημένων έργων έδειξε ότι η περιγραφή της πεζογραφικής παραγωγής της περιόδου 1830-1880 λίγο ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα. O τόμος αυτός περιλαμβάνει κείμενα που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο "H ελληνική πεζογραφία 1830-1880" (1995), σκοπός του οποίου ήταν ο πρώτος απολογισμός των αναθεωρητικών ερευνών. Παλαιότεροι και νεότεροι μελετητές παρουσιάζουν εδώ πορίσ...

Η κίνηση συνιστά μια βασική παράμετρο του χώρου, όποιου χώρου, από το γεωγραφικό χώρο ως τον πολιτισμικό, μια διαρκής αλληλεπίδραση ασκείται ώστε να συμπεριλάβει ό,τι θα μπορούσε να εμφανιστεί ως μεταβλητό ή αμετάβλητο, προσδιορισμένο ή απροσδιόριστο, συνέχεια ή λύση. Κατά συνέπεια, η αναφορά στην έννοια του συνόρου σύμφωνα με αυτήν την προοπτική σημαίνει την αποδοχή μιας θεμελιώδους αντίφασης: όσο περισσότερο τα σύνορα παρουσιάζονται ως προφανή τόσο λιγότερο υφίστανται, μέχρι του σημείου εκείνου όπου γίνονται αδιόρατα. Αντίθετα, όσο περισσότερο τα σύνορα παρουσιάζονται ως...

Η μελέτη αυτή αποπειράται μια παράλληλη ανάγνωση του μυθιστορήματος του Καζαντζάκη "Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά" (1946) και της ταινίας του Κακογιάννη "Zorba the Greek / Αλέξης Ζορμπάς" (1964), με βάση την ιστορία της πρόσληψής τους. Εξετάζονται θέματα όπως η αρχική υποδοχή των δύο έργων από λογοτεχνικούς και κινηματογραφικούς κριτικούς της Ελλάδας και του εξωτερικού, οι "θερμές" αντιδράσεις που προκλήθηκαν από μερίδα Ελλήνων θεατών της ταινίας και ενισχύθηκαν από τον ελληνικό Τύπο της εποχής, οι μεταγενέστερες κρίσεις για τα δύο έργα, ενώ, παράλληλα, εντοπίζονται ε...

Η συγκεκριμένη μελέτη επιχειρεί να εξετάσει την εμφάνιση και την επακόλουθη εξέλιξη της αστυνομικής πλοκής σε νεοελληνικά διηγήματα του 19ου αιώνα. Το corpus των έργων που εξετάζονται περιλαμβάνει έργα του Ραγκαβή, του Βικέλα και του Βιζυηνού. Η εστίαση στο διήγημα και στον 19ο αιώνα δικαιολογείται από το γεγονός ότι το εν λόγω λογοτεχνικό είδος φιλοξένησε τα πρώτα δείγματα γραφής μιας αστυνομικής πλοκής, κατά αντιστοιχία και όπως αυτή εμφανίστηκε στα έργα των Edgar Allan Poe, Wilkie Collins, Emile Gaboriau και Arthur Conan Doyle, πριν εξελιχθεί σε αυτόνομο είδος και επηρεά...