Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"...Στον υπερρεαλισμό δεν προσεχώρησα ποτέ. Τον υπερρεαλισμό τον είχα μέσα μου, όπως είχα μέσα μου το πάθος της ζωγραφικής, από την εποχή που γεννήθηκα. Αλλά, για να βρω τον δρόμο μου τον αληθινό, τον υπερρεαλιστικό, για να μπορέσω να εκδηλωθώ ελεύθερα και απερίσπαστα, αυτό το χρωστώ σε δύο κορυφαίους, στις δύο μεγαλύτερες μορφές που παρουσίασε ποτέ, ίσαμε τώρα, εξ όσων γνωρίζω, το παγκόσμιο υπερρεαλιστικό κίνημα. Ευτύχησα (το λέγω για τρίτη φορά), ευτύχησα να γνωρίσω τον μεγάλο ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκο και τον μεγάλο ζωγράφο, τον μεγάλο Βολιώτη Γεώργιο ντε Κήρυκο. Συγκαταλ...

Τα "Μυστικά τοπία" είναι το τρίτο βιβλίο με πεζά κείμενα του ποιητή Γιάννη Κοντού. Είναι συνέχεια και συμπλήρωμα της ποιήσεώς του. Έχουν γραφτεί την τελευταία δεκαετία. Περιλαμβάνουν πρόσωπα και το έργο τους, που για τον συγγραφέα καθόρισαν τη ζωή του και τους προσανατολισμούς του. Άλλα ζουν ανάμεσά μας, άλλα δεν υπάρχουν πια: Γιώργος Σεφέρης, Γιάννης Τσαρούχης, Νανά Καλλιανέση, Μποστ, Κώστας Καρυωτάκης, Νίκος Καββαδίας, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Δημήτρης Ποταμίτης, Τάσος Λειβαδίτης, Γιώργος Θεοτοκάς, Κική Δημουλά, Αρθούρος Ρεμπό, Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι, Βέρα Ζαβιτσιάνου, Έλλη Α...

Η ανάπτυξη πάντως του δοκιμίου και της κριτικής, και η ανάπτυξη μιας ιδέας και ενός κειμένου γύρω από ένα βιβλίο επηρεάζεται τα μέγιστα από προσωπικές απόψεις, το ύφος του συγγραφέα, τα συναισθήματα, τα όποια βιώματα, τις γνώσεις και την έμπνευση. Αποτελεί βύθιση στο συγκεκριμένο έργο κάποιου άγνωστου στις περισσότερες των περιπτώσεων, η οποία στη συνέχεια προσφέρει μια δοκιμή λόγου, ή έστω φιλότιμη προσπάθεια ανάδυσης ιδεών. Οι αποκλίσεις από την συνήθη χρήση του λόγου, η μεταφορά των εικόνων και η πρωτοτυπία στη χρήση της λέξεων και φράσεων στη διάρθρωση του όλου κειμένου...

"Τα βιβλία συνοµιλούν ερήµην του συγγραφέα τους. Γνωστή αυτή τους η έξη, να µπλέκονται το ένα στις σελίδες του άλλου. Είθισται, επίσης, να λέγεται πως πολλοί συγγραφείς δεν γράφουν παρά ένα και µοναδικό βιβλίο, πως τα γραπτά τους δεν είναι παρά παραλλαγές µίας εκτενούς, ατέρµονης, διαρκώς υπό σκέψη και αναθεώρηση αφήγησης. Τι γίνεται, όµως, όταν ένας συγγραφέας εµπλέξει δολίως τη µυθοπλασία ενός βιβλίου του στον µύθο ενός άλλου, προγενέστερου έργου του; Προφανώς εξαρτάται από τον συγγραφέα. Στην περίπτωση της Έρσης Σωτηροπούλου έχουµε να κάνουµε µε ένα συναρπαστικό, διπλό π...

Το παρόν βιβλίο αποτελείται από κριτικά κείμενα για τα βιβλία της Ελένης Λαδιά, από τον Νοέμβριο του 2000 έως σήμερα. Τα κείμενα αυτά αποτελούν μία αναλυτική / συνοπτική εικόνα του έργου της.

[...] Το ανά χείρας βιβλιαράκι απογράφει και συνοψίζει την εμπειρία από τις σεμιναριακές, προπτυχιακές και μεταπτυχιακές ασκήσεις δημιουργικής γραφής πάνω στο διήγημα του Βαλτινού (στις Πρέσπες, στην Καστοριά, στη Θεσσαλονίκη, στα Μουδανιά, στη Δράμα, στα Γιαννιτσά, στην Αλόννησο, κ.α.) έτσι ώστε όποιος είχε λάβει μέρος να τα βρει εδώ όσα είπαμε συγκεντρωμένα· ή, εκείνος που θα πρωτοενδιαφερθεί, να μπορεί να επαναλάβει την διαδρομή, πάνω-κάτω, από μόνος του: χωρίς τους συνασκούμενους και "άνευ διδασκάλου". Τελειώνοντας σεμνύομαι να συναριθμώ τον εαυτό μου στους φίλους του...

Όταν διαβάζουμε ένα αφηγηματικό κείμενο, αυτό που κυρίως μας ελκύει είναι οι χαρακτήρες του. Αυτούς αγαπάμε, μισούμε, ονειρευόμαστε, γι' αυτούς συζητούμε, διαφωνούμε ή και τσακωνόμαστε. Γι' αυτούς, που δεν είναι παρά λέξεις στο χαρτί, δείγματα του παραδειγματικού άξονα τοποθετημένα στην κατασκευασμένη αφήγηση σύμφωνα με τους κανόνες του συνταγματικού άξονα. Τότε, γιατί συμβαίνει αυτό; Μήπως ως αναγνώστες γινόμαστε αθώα παιδιά, που επιζητούν την παραμυθία και αποζητούν τους ήρωές τους; Κι εάν αυτοί που λατρεύουμε ως ήρωες, αποδεικνύονται αντιήρωες; Μπορεί να είναι αν...

Το βιβλίο "Μοντερνισμός και πρωτοπορίες" προσανατολίζει τον αναγνώστη σε μια περιδιάβαση μέσα από έννοιες, όρους και ιδέες σε ρεύματα και κινήσεις στο χώρο της λογοτεχνίας, κινήσεις που αρχίζουν το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα στη Γαλλία και κορυφώνονται τις πρώτες δεκαετίες του 20ού στα μεγάλα μητροπολιτικά κέντρα της Ευρώπης, από όπου απλώνονται σε όλο τον κόσμο. Στην περιδιάβασή του αυτή ο αναγνώστης παρατηρεί τους τολμηρούς πειραματισμούς που ανατρέπουν τη στατικότητα του παλαιού λογοτεχνικού καθεστώτος και ανοίγουν το δρόμο σε επαναστατικές κατακτήσεις. Παράλληλα, παρα...

Εκατόν τριάντα χρόνια από την γέννησή του και εβδομήντα από την κοίμησή του, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, περνώντας μέσα από τις θύελλες της ιστορικής ζωής του Νέου Ελληνισμού, φθάνει ως εμάς, αυτό το "σκοτεινό τρυγόνι" της Ελλάδας, κρατώντας στο ράμφος του χλωρό τον καρπό του πνεύματος, που είναι της αθανασίας της τέχνης ο αμάραντος βλαστός. Ορθός, πέρα από την λατρεία και την καταφρόνεση που συναλλάσσουν άκριτα οι Νεοέλληνες, έγινε -για όσους πειστεύουν ότι η δημιουργία αλλά και η λειτουργία της τέχνης εγγράφεται μέσα στην ιστορική αγωνία των λαών- το ακρόπρωρο του Νέου...

Με την απόσταση που τραγικά ανοίγει ο χρόνος όταν η ύπαρξη κρυσταλώνεται με την τελευτή της, ατενίζουμε σήμερα τον Φώτη Κόντογλου - είκοσι χρόνια μετά την κοίμησή του και ενενήντα από την γέννησή του. Τον ατενίζουμε με βαθύ σέβας και πιστή αγάπη να ψηλώνει από χρόνο και χρόνο και μέσα στην δεινή εμπλοκή του Ελληνισμού με την εποχή μας, να κερδίζει η μορφή και το έργο του ακέρια την σημασία τους. Με καθαρότερη σήμερα ματιά και με καρδιά που βρίσκει την δύναμη να τιθασεύει την αγάπη της στον ζυγό της δίκαιης κρίσης, θωρούμε τον Φώτη Κόντογλου να υψώνεται εις κεφαλήν γωνίας τ...

Συναντώντας τον μυστηριώδη "Ξεπεσμένο δερβίση" μέσα από το ομώνυμο διήγημα, ο Γ. Κυθραιώτης παρακολουθεί τον Παπαδιαμάντη καθώς ο τελευταίος χτίζει μιαν αφηγηματική ποιητική με καινοφανείς για την εποχή του τεχνικές, για να στηρίξει καλλιτεχνικά τη δική του θέαση του κόσμου. Όπως μεθοδικά καταδεικνύει ο Κυθραιώτης, εξετάζοντας θέματα που αφορούν τον αφηγηματικό χρόνο, την πλοκή, τις συντακτικές δομές, τον αφηγητή και τα πρόσωπα του διηγήματος, ο Ξεπεσμένος δερβίσης αναιρεί τη μια μετά την άλλη τις συμβάσεις του αφηγηματικού ρεαλισμού, εισάγοντάς μας σε μια ποιητική που καθι...