Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό συσσωματώνει τέσσερα μελετήματα (και μια σύντομη βιβλιοκρισία) που αναφέρονται το έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, το συσχετίζουν με το έργο εν μέρει "ομολόγων" του μεταγενέστερων πεζογράφων και προσπαθούν να τηρήσουν μιαν ερμηνευτική μέθοδο προσαρμογή στη γενική εσωτερική λογική που διέπει τα κείμενα και στις επιμέρους εκφάνσεις της. [...] Εξετάζονται διαδοχικά στην παρούσα συναγωγή τα ακόλουθα θέματα: 1) Ο βαθμός επαρκούς περιεκτικότητας και ενάργειας των χαρακτήρων στα πρώτα μυθιστορήματα του Παπαδιαμάντη, όπου παρατηρείται μια κλιμάκωση από τις κυρίως "...

Ο Παπαδιαμάντης νοιάστηκε για τα πάντα, όχι σαν ανέστιος πολυπράγμων ή εντυπωσιοθήρας, αλλά ως βαθύτατος ανθρωπολόγος και κοινωνικός ανθρωπογνώστης που φιλοσοφεί τη ματαιότητα των ανθρωπίνων πραγμάτων: υπήρξε ο αυθεντικός λογοτέχνης που αρέσκεται να παίρνει θέση για τη μοίρα του κόσμου του. Γι' αυτό ο θησαυρισμός των γνωμολογικών του στιγμών αποδεικνύει ακόμη και σήμερα την επάρκεια του παπαδιαμαντικού πνεύματος και την κλασική ενέργεια του λόγου του: ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης διδάσκει γραφή, διδάσκει και ζωή. Κι όλα αυτά με την προσδοκία να λυτρώσει τη χαμένη ευαισθησία μ...

"Υπήρξε ένας σχισματικός, για να μην πω ένας εκούσιος αποσυνάγωγος..." Το βιβλίο αυτό, όπου κουβέντες και κείμενα, ενθυμήσεις και σημειώσεις ιχνηλατούν τον αφορισμό με τον οποίο ο Παντελής Πρεβελάκης χαρακτήρισε τον εαυτό του, δεν είναι μια βιογραφία. Αποτελεί τη μαρτυρία μιας γνωριμίας και μιας μαθητείας που κράτησαν 13 μήνες -τους τελευταίους ενός μεστού και θαλερού βίου- κατά τη διάρκεια των οποίων μια ιδιόρρυθμη όσο και συναρπαστική προσωπικότητα αφέθηκε να εκδιπλωθεί έντιμα και ανενδοίαστα, καθώς όδευε συνειδητά στην τελική ευθεία προς το θάνατο. Αποτελεί ακόμα μια...

Στο βιβλίο αυτό ανθολογούνται και εξετάζονται πεζά και ποιητικά κείμενα 16 πεζογράφων και 13 ποιητών -ιδιαίτερα από το συμβατικό όριο 1960 και εξής-, στα οποία η πόλη της Καβάλας μαζί με την ευρύτερη περιφέρειά της διαθλάται, μετασχηματίζεται σε λογοτεχνική πόλη, δημιουργεί την ιδιαίτερη μυθοποιητική της παράδοση και επωμίζεται αισθητικούς και ιδεολογικούς ρόλους. Στην εισαγωγή τους οι ανθολόγοι και επιμελητές του βιβλίου, φιλόλογοι-νεοελληνιστές Ευριπίδης Γαραντούδης και Μαίρη Μικέ, μετά τη διευκρίνιση ότι στόχος του παρόντος τόμου δεν είναι η συγκρότηση ενός καβαλιώτι...

Το βιβλίο αυτό στοχεύει να αναδείξει το νέο πρόσωπο της πεζογραφίας, όπως αποτυπώνεται στο έργο των πεζογράφων της Θεσσαλονίκης την περίοδο του μεσοπολέμου. Η μελέτη του μυθιστορηματικού έργου των Γ. Δέλιου, Στ. Ξεφλούδα, Αλκ. Γιαννόπουλου, Ν.Γ. Πετζίκη, σε συνδυασμό με την ανάδειξη της κριτικής, του θεωρητικού λόγου και του ευρύτερου πνευματικού κλίματος στα πλαίσια του οποίου αναδύεται το "καινούριο", αποκαλύπτει σ' όλες της τις εκφάνσεις την απόπειρα ανατροπής της μέχρι τότε "παράδοσης" του μυθιστορήματος στη χώρα μας. Η ανάγνωση του έργου των πεζογράφων της Θεσσαλονίκης...

Οι εκδόσεις Αίπεια αποτελούν μια εκδοτική προσπάθεια του Σπιτιού της Κύπρου σε συνεργασία με τις εκδόσεις Πάπυρος και με τη στήριξη της Εταιρείας Φίλων του Σπιτιού της Κύπρου. Στόχος της Αίπειας είναι να συνεισφέρει στη βαθύτερη γνωριμία με τον σύγχρονο κυπριακό πολιτισμό προσφέροντας στο αναγνωστικό κοινό, στην Ελλάδα και την Κύπρο, συνθετικά έργα αναφοράς με την υπογραφή καταξιωμένων μελετητών. Τον στόχο αυτό πραγματώνει με τον ιδεωδέστερο ίσως τρόπο η παρούσα έκδοση "Όψεις της κυπριακής πεζογραφίας, 1900-2000" του Αλέξη Ζήρα, καρπός της τριανταπεντάχρονης συνάφειας το...

Ο Ουράνιος γέλως - Ανατροπές του υψηλού στην πεζογραφία του Γ. Μ. Βιζυηνού της Ολυμπίας Ταχοπούλου, δεινής μελετήτριας της νεοελληνικής λογοτεχνικής παραγωγής, αποτελεί όντως μια ανατροπή σε ό,τι γνωρίζαμε ως σήμερα για τον μεγάλο διηγηματογράφο. Έχοντας κατά νου το κλίμα και την τραγικότητα που αποπνέει το έργο του Βιζυηνού, καθώς και τις ιδιαιτερότητες της ζωής του και το θλιβερό του τέλος, φαίνεται πως η ως τώρα κριτική του έργου του δεν είχε επισημάνει ιδιαίτερα την παρουσία του κωμικού στοιχείου που διανθίζει τα διηγήματά του, χωρίς βέβαια να αναιρεί τη σοβαρότητα κ...

Το παρόν βιβλίο αποτελεί ένα ταξίδι στην ανυπότακτη σκέψη του μεγάλου Κρητικού Νίκου Καζαντζάκη με τον μεγάλο Σκιαθίτη Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Η συγγραφέας φέρνει για πρώτη φορά με τρόπο συστηματικό ενώπιόν μας εκείνα τα στοιχεία από το έργο των δύο συγγραφέων που επιτρέπουν την αντίδοση ιδιωμάτων φύσεων διαφορετικών. "Άγιος των γραμμάτων" ο ένας, "Μέγας αιρετικός" ο άλλος.

Πώς αναπαριστά κανείς την ένοπλη βία; Με ποιους εκφραστικούς τρόπους και αισθητικά μέσα μπορεί να αποδοθεί λογοτεχνικά; Η παρούσα μελέτη καταπιάνεται με ελληνικά και ιταλικά πεζογραφικά κείμενα των τελευταίων δεκαετιών που επεξεργάστηκαν μυθοπλαστικά την ένοπλη βία στη σύγχρονη εκδοχή της, διερευνά τις μορφικές και θεματικές επιλογές των συγγραφέων, καθώς και τις διακριτές αφηγηματικές στρατηγικές που χρησιμοποίησαν για την αναπαράστασή της, και αναλύει το ιδεολογικό τους πρίσμα. Με κεντρικό θεωρητικό εργαλείο την έννοια της "μνήμης", και στηριζόμενοι σε μια διεπιστημονική...

Στο βιβλίο τούτο, είδος προδρόμου της φιλολογικής έκδοσης των "Διηγημάτων" και των "Ταξιδιωτικών" του Μωραϊτίδη από τους εκδοτικούς οίκους "Γνώση" και "Στιγμή"¨, αναδημοσιεύονται πέντε κείμενα για τη ζωή και το έργο του αποκαλούμενου συνήθως "άλλου Αλέξανδρου". [...] Περιέχονται τα κείμενα: - Τέλλος Άγρας, "Τα διηγήματα του Μωραϊτίδη" - Κωστής Παλαμάς, "Λόγος περί του έργου του Α. Μωραϊτίδου" - Παύλος Νιρβάνας, "Ο μοναχός Ανδρόνικος" - Κώστας Στεργιόπουλος, "Η περίπτωση του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη" - Ν. Γ. Πεντζίκης, "Περί Αλέξανδρου Μωραϊτίδη"

Ο Όμηρος ήταν για τον Πρεβελάκη μια απαραίτητη δομική παράμετρος αναφορικά με την συγκρότηση και ανάπτυξη του επιθυμητού ύφους αλλά και της αισθητικής ταυτότητος. Τα εν λόγω δεδομένα επηρέασαν χαρακτηριστικώς το μυθιστορηματικό έργο του Πρεβελάκη και το συνέδεσαν με την πρωτόγονη αθωότητα της ομηρικής ποίησης. Το εν λόγω βιβλίο ερευνά την πρόσληψη του ομηρικού έπους στην πεζογραφία του Ρεθύμνιου λογίου, αποτελώντας έτσι μια πρωτότυπη συμβολή στο συγκεκριμένο πεδίο.

Ο μεγάλος ποιητής εκ Κύπρου συγκεντρώνει σε δύο τόμους μια επιλογή από τα σημαντικότερα δοκιμιακά του κείμενα για την ποίηση, τη λογοτεχνία και το έργο του. "Τον πρώτο λόγο, ακόμα κι αν αναφερόμαστε σε συγκεκριμένα ιστορικά δρώμενα, θα πρέπει να τον έχει το αισθητικό πεδίο -η ρυθμική έκφραση πραγμάτων και εννοιών στο πλαίσιο των ανθρωπίνων καταστάσεων". Αυτά σημειώνει ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης προλογίζοντας τη δίτομη συλλογή δοκιμίων, συνεντεύξεων, μελετών και άρθρων του, που καλύπτουν περίπου τέσσερις δεκαετίες. Τα κείμενα -παλαιά και νέα- μένουν κάθε φορά ως ενδείκτες συ...

Ο μεγάλος ποιητής εκ Κύπρου συγκεντρώνει σε δύο τόμους μια επιλογή από τα σημαντικότερα δοκιμιακά του κείμενα για την ποίηση, τη λογοτεχνία και το έργο του. "Τον πρώτο λόγο, ακόμα κι αν αναφερόμαστε σε συγκεκριμένα ιστορικά δρώμενα, θα πρέπει να τον έχει το αισθητικό πεδίο -η ρυθμική έκφραση πραγμάτων και εννοιών στο πλαίσιο των ανθρωπίνων καταστάσεων". Αυτά σημειώνει ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης προλογίζοντας τη δίτομη συλλογή δοκιμίων, συνεντεύξεων, μελετών και άρθρων του, που καλύπτουν περίπου τέσσερις δεκαετίες. Τα κείμενα -παλαιά και νέα- μένουν κάθε φορά ως ενδείκτες συ...

Το βιβλίο αυτό αποτελείται από τα κείμενα οκτώ διαλέξεων που έδωσε ο Πήτερ Μπην, προσκεκλημένος από το Πανεπιστήμιο Κρήτης στο πλαίσιο του προγράμματος "Καζαντζάκης 2007: Πενήντα χρόνια μετά". Ο Μπην, εμβριθής μελετητής του Καζαντζάκη, προσπαθεί με συντομία και απλότητα να διαγράψει την πολύπλοκη πνευματική πορεία του κρητικού συγγραφέα. Στα κεφάλαια του βιβλίου συζητούνται σημαντικά ζητήματα γύρω από την κοσμοθεωρία, τη ζωή και τη δράση του: επισημαίνονται οι επιδράσεις που δέχτηκε από τις ιδέες του Δαρβίνου και του Μπερξόν, επιχειρούνται ερμηνευτικές αναγνώσεις της Οδύσσε...

Ο γνωστός συγγραφέας, ποιητής και δοκιμιογράφος Αναστάσης Βιστωνίτης, καταθέτει σε έναν τόμο μία ενδεκάδα λογοτεχνικών δοκιμίων γύρω από ποικίλα θέματα του πολιτικού και πνευματικού κυρίως βίου της εποχής μας. Στο πρώτο, που δίνει και τον γενικό τίτλο της συλλογής ("Οι σημαίες του αναχρονισμού"), στηλιτεύει με πάθος τον εθνικισμό και την πατριδοκαπηλία, στο δεύτερο ("Ο θάνατος είναι τέχνη") περιγράφει τις νέες μορφές που παίρνουν σήμερα οι ακραία απολυταρχικές ψευδοθεωρίες, στο επόμενο ("Η μεταμοντερνιστική αυταπάτη") υπεισέρχεται σε κατά μείζονα λόγο λογοτεχνικά ζητήματα,...