Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο εκδοτικό σημείωμα του πρώτου τόμου του σχετικού με το αφηγηματικό μέρος του μητσακικού έργου είχαμε αναφέρει ότι το έργο της σημαντικής και πολυσχιδούς αυτής νεοελληνικής πνευματικής μορφής θα παρουσιασθεί σε δύο συνολικά τόμους. Το "Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη" και ο υπογραφόμενος πραγματοποιούμε την υπόσχεσή μας με την ανά χείρας έκδοση. Σ' αυτήν παρουσιάζουμε τα κριτικά κείμενα του Μιχαήλ Μητσάκη, κάποιες επιστολές του και μέρος από την ποιητική του δημιουργία. [...] (από τον πρόλογο του επιμελητή)

Οι μελέτες του τόμου αυτού επανεξετάζουν τη θέση και την προσφορά της λογοτεχνίας, και ιδιαίτερα της ποίησης, στη σύγχρονη κοινωνία. Διερευνούν την "αντοχή" ή τη λήθη καταξιωμένων δημιουργών, παλαιότερων και νεότερων, στο πολιτισμικό μας παρόν και αναζητούν την επιρροή του ιστορικοκοινωνικού και πολιτισμικού περι6άλλοντος στη διαμόρφωση του έργου τους. Στο πρώτο μέρος του 6ι6λίου, μέσα από σειρά μελετών, ε:πιχειρείται η επανανάγνωση του παλαμικού έργου από διαφορετικές οπτικές γωνίες (ιστορικοκοινωνική, βιογραφική, κειμενοκεντρική, αναγνωστική), καθώς και του έργου ποιητών...

Το βιβλίο αυτό είναι μια εμπεριστατωμένη έρευνα για το πολύπλοκο και αντιφατικό θέμα της σχέσης του Καζαντζάκη με τη θρησκεία. Αναλύει τους ύμνους, αλλά και τις επιφυλάξεις και ύβρεις του Καζαντζάκη για το Θεό, το Χριστό, τον κλήρο και το μοναχισμό, κυρίως της Ορθόδοξης Εκκλησίας και ασκεί κριτική. Ενημερώνει για τη σχέση των ιδεών του με την Ορθόδοξη Παράδοση και τους Πατέρες της Εκκλησίας, την αρχαιοελληνική σκέψη, τις αιρέσεις, τον Ιουδαϊσμό, Μωαμεθανισμό, Βουδισμό, Ινδουισμό, Κομφουκιανισμό, Ταοϊσμό, Μαρξισμό, Λενινισμό, Φροϋδισμό, Δαρβινισμό, Νιτσεϊσμό, Μπερξονισμό κ...

Το βιβλίο του Χριστόφορου Μηλιώνη "Το βλέμμα της Μέδουσας" περιέχει μια σειρά μελετήματα που αναφέρονται σε μερικούς από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς (Γ. Βιζυηνός, Αλ. Κοτζιά, Δημ. Χατζή, Α. Φραγκιά, Ν. Μπακόλα, Τ. Καζανζτή, Μ. Αλεξανδρόπουλο, Λ. Κούσουλα, Σπ. Τσακνιά) και σε βασικά κείμενα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ο συγγραφέας του βιβλίου, από τους πιο έγκριτους μεταπολεμικούς πεζογράφους, αλλά και έγκυρος φιλόλογος και εκπαιδευτικός, διερευνά με την οξυδέρκεια του δημιουργού και τον πλούσιο φιλολογικό του εξοπλισμό τα θέματά του. Τα μελετήματά του, όπως και του...

Εξόριστος για πάντα από την ιστορία της "Νεοελληνικής Λογοτεχνίας" του Κ.Θ. Δημαρά, ο Γιάννης Σκαρίμπας καταλαμβάνει, αντίστοιχα, μια παράγραφο δεκαεξίμισι και άλλη μία δεκατρισίμισι αράδων στις ιστορίες της νεοελληνικής λογοτεχνίας του Mario Vitti και του Λίνου Πολίτη, ο οποίος του επέθεσε τον τίτλο του "ιδιότυπου και απροσάρμοστου και στην ποίηση και στην πεζογραφία". Όσον αφορά την σύγχρονή μας "Εισαγωγή στη Νεότερη Ελληνική Λογοτεχνία" του Roderick Beaton, εκεί ο Σκαρίμπας κατάφερε να έχει ελάχιστα μεγαλύτερο εκτόπισμα (δεκαεννέα αράδες). Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση σπανί...

Το ανά χείρας βιβλίο αποτελείται από διάφορα κείμενα που δημοσιεύτηκαν, τα τελευταία δέκα χρόνια, σε αθηναϊκά έντυπα (κυρίως στα περιοδικά "Αντί", "Νέα Εστία", "Άρδην", στις εφημερίδες "Η Καθημερινή" και "Η Αυγή" και σε συλλογικούς τόμους). Τα κείμενα αναδημοσιεύονται εδώ στην αρχική μορφή τους, χωρίς προσθήκες ή αφαιρέσεις, ως μαρτυρία μιας εποχής. Φυσικά, ορισμένα τυπογραφικά ή φραστικά λάθη και αβλεψίες διορθώθηκαν σιωπηρά -ακόμη εντάχθηκαν σημειώσεις και προμετωπίδες σε όσα κείμενα η τρέχουσα δημοσιογραφική πρακτική δεν είχε επιτρέψει να συμπεριληφθούν. Επίσης, πρέπει ν...

Όπως σε όλες τις μελέτες του, έτσι και στην προκείμενη, ο Διονύσης Μουσμούτης, όπου ασχολείται με την αλληλογραφία Ξενόπουλου-Μαλάνου, τα τεκμήρια της οποίας απόκεινται στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο, δεν αρκείται στην απλή, σχολιασμένη παρουσίαση των επιστολών. Επιδιώκει την αναστύλωση των βασικότερων στοιχείων που καθόρισαν το γραμματολογικό πρόσωπο της εποχής κατά την οποία γράφτηκαν, προσθέτοντας επίσης πληροφορίες για τα κοινωνικά και τα πολιτιστικά ήθη που αναμφίβολα έχουν πάντοτε έμμεση ή άμεση σχέση με τη δημιουργική προετοιμασία πολλών έργων της σύγχρ...

Ο τόμος αυτός στοχεύει στην εξέταση ορισμένων πλευρών του πολύπλευρου έργου που έδωσε ο Γρηγόριος Ξενόπουλος και κυρίως εκείνων που δεν έχουν φωτιστεί αρκετά ή καθόλου από την κριτική. Ανάμεσα στις καταθέσεις του τόμου προηγούνται, εύλογα, τα κείμενα των ομοτέχνων: του Ιακώβου Καμπανέλλη, του Γιώργου Μανιώτη και του Γιάννη Χρυσούλη. Ακολουθούν τα μελετήματα για την πεζογραφία, τη δραματουργία, τον κριτικό λόγο και την αλληλογραφία του Ξενόπουλου. [...] Είναι σαφές ότι όσες σελίδες και αν αφιερωθούν στον Ζακυνθινό συγγραφέα θα παραμένουν πάντα κενά στην περιοχή της έρε...

Το διάβασμα ενός λογοτεχνήματος προκαλεί ευχαρίστησιν. Υπάρχει ευχαρίστησις που αισθάνεται ο γλάρος, όταν παίζει με τους αφρούς των κυμάτων. Υπάρχει και η ευχαρήστησις που αισθάνεται το γουρούνι όταν κυλιέται στην λάσπη. Όσοι διαβάσουν το λογοτέχνημα της κυρίας Σωτηροπούλου θα καταλάβουν ποιους ευχαριστεί.

[...] Εδώ, ότι ακολουθεί δεν είναι κριτική αποτίμηση του έργου του, ούτε φυσικά αναφορικά στην ιδιωτική του ζωή. Πρόκειται, για πλησίασμα του, μέσα από δικά του κείμενα, κατά κύριο λόγο, αλλά και κείμενα τρίτων, που δημοσιεύτηκαν στα χρόνια της δράσης του. Προβάλλονται έτσι περιστατικά που έχουν "ξεφύγει" από τις "σοβαρές" μελέτες που έγιναν γι΄αυτόν ή έχουν "αποσιωπηθεί" -ενίοτε και σκοπίμως. Τα περισσότερα έχουν μια ευτράπελη, ας πω, διάθεση καθώς εκεί οδηγούν τα συμβάντα, αλλά, όμως, είναι και πικρά, κάποτε και θλιβερά. Πιστεύω πάντως πως όλα έχουν να προσθέσουν κάτι γι'...

[...] Η λεγόμενη Μαντάμ Σουσού κι ο άντρας της, οι διάσημοι πρόγονοί τους, οι ξεπεσμένοι αριστοκράτες της νεοελληνικής κοινωνίας, το προλεταριάτο της γειτονιάς των μεγαλουπόλεων της περιόδου 1940-1960, οι κουτσομπόλες, χαιρέκακες πληβείες της γειτονιάς, ο νεαρός ρωμαλέος ερωτιδέας Περίανδρος, η ερωτοχτυπημένη θετή κορούλα του ζεύγους των πρωταγωνιστών, ωραία Μπουμπούκα, όλα τούτα τα πρόσωπα είναι δοσμένα με καταπληκτική ψυχορατική εικαστική διεισδυτικότητα, σε σημείο που κάθε μια απ' τις εικόνες να ξεφεύγει απ' το συγκεκριμένο εικονιζόμενο πρόσωπο και να γίνεται σύμβολο ενό...

Στο βιβλίο αυτό ανθολογούνται ποιήματα και κείμενα του Γιώργου Σεφέρη χωρισμένα στις εξής ενότητες: 1. Ο νεανικός και πρώιμος Σεφέρης- Από τη "Στροφή" (1931) έως τη "Στέρνα" (1932), 2. Ο προπολεμικός Σεφέρης- Από το "Μυθιστόρημα" (1935) έως το "Τετράδιο Γυμνασμάτων" (1940), 3. Ο Σεφέρης στα χρόνια του πολέμου- Από το "Ημερολόγιο Καταστρώματος" (1940) έως την "Κίχλη" (1947), 4. Ο μεταπολεμικός Σεφέρης- Από το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄" (1955) έως τα "Τρία κρυφά ποιήματα" (1966), 5. Ο "ανεπίσημος Σεφέρης"- "Τετράδιο Γυμνασμάτων Β΄" (1976) Το βιβλίο απευθύνεται...

Στο συλλογικό αυτό έργο εξετάζονται οι διάφορες πτυχές του Νατουραλισμού, ενός σημαντικού λογοτεχνικού ρεύματος, που με κύριο εκπρόσωπο τον Εμίλ Ζολά αναπτύχθηκε στη Γαλλία και διαδόθηκε γρήγορα σ' όλες τις λογοτεχνίες της Ευρώπης στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Οι μελέτες που περιλαμβάνονται, αναφέρονται στον Ζολά και το έργο του, στη μορφή που πήρε ο νατουραλισμός στις ξένες λογοτεχνίες, στη σχέση του ρεύματος αυτού με ομόλογα ρεύματα, όπως ο ρεαλισμός κι ο βερισμός, στην επίδραση που άσκησε σε άλλες τέχνες, όπως είναι το θέατρο, η ζωγραφική ή η μουσική. Κυρίως όμως εξετ...

Ο χρόνος που πέρασε τίποτα δε θόλωσε σ' αυτή τη μορφή, τίποτα δεν αφαίρεσε από το έργο του. Ή τον συλλογιζόμαστε, ή βλέπουμε μια του φωτογραφία, ένα του σκίτσο, νομίζουμε πως είναι εδώ μπροστά μας, πως θα μας μιλήσει, πως θα μας καρφώσει με τα δυνατά του μάτια που πότε αντανακλούσαν έναν δαίμονα, πότε μια ανυπόφορη πλήξη και πότε μια καλοκάγαθη παιδικότητα. Δεν έλειπε ο σαρκασμός και το περιγέλασμα από τα βλέμματα αυτά. Μα πάντα είχαν κάτι το οξύ, το τραχύ και το κοφτερό. Ψηλός, επιβλητικός, υπεροπτικός, ωραίος, είχε το ύφος ενός αρχηγού, κάποτε και ενός δικτάτορα. Ένοιωθε...

Το βιβλίο του Μίλτου Πεχλιβάνου περιγράφει τη ζωντανή σχέση του Στρατή Τσίρκα με τους συντρόφους του, τους αναγνώστες αλλά και τους ήρωές του. Παρακολουθεί την πορεία από τη "Λέσχη" στις "Ακυβέρνητες Πολιτείες" και επιχειρεί να σχεδιάσει τη βιογραφία της ίδιας της τριλογίας. Οι "Ακυβέρνητες πολιτείες" κατατάσσονται στις πρώτες θέσεις του "κανόνα" της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ο Στρατής Τσίρκας έχει εύλογα χαρακτηριστεί ως ο σημαντικότερος εισηγητής καινών τρόπων στη μεταπολεμική μας πεζογραφία. Το έργο του αποτελεί προνομιακό πεδίο για να μελετηθεί η λογοτεχνία ως επικο...

Ο Κ. Πορφύρης γεννήθηκε στη Ζάκυνθο των αρχών του εικοστού αιώνα, αλλά έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σε άλλους τόπους και σε άλλες συντεταγμένες. Η προσωπικότητά του ωστόσο υπήρξε ο αγαθός καρπός ενός δημιουργικού συγκερασμού, οι συνιστώσες του οποίου αλληλοτροφοδοτούνταν και αλληλονοηματοδοτούνταν. Η συνείδηση μιας ισχυρής τοπικότητας, η πνευματική και πολιτική παράδοση του Ριζοσπαστισμού που αντλούσε από την ίδια την επτανησιακή ιστορία, η κοινωνική ευαισθησία που κρυσταλλωνόταν στην κομμουνιστική ιδεολογία, οι προκλήσεις της σύγχρονής του ελληνικής πραγματικότητ...

[...] Ο Παρμενίων Μπώλος κάνει κάτι απλό: δείχνει πως η ποίηση του Εμπειρίκου είναι φωτογραφική. Ο ποιητής βλέπει πιο πέρα απ' ότι βλέπει η κοινή όραση και φωτογραφίζει όχι με το φακό του ματιού αλλά με το φακό του νου. Σε προκαλεί "Σκέψου κι εσύ", "βλέπε κι εσύ". Ο υπερρεαλισμός τόσο στην ποίηση, όσο και στην ζωγραφική, κι αν τίποτα άλλο δεν πρόσφερε -, το γεγονός ότι μας δίδαξε να βλέπουμε πιο διεισδυτικά, πιο στοχαστικά, να διαβάζουμε όχι μόνο με τα μάτια αλλά και με το νου σε συνεχή εγρήγορση, είναι κάτι σημαντικό. Προσωπικά μου αρκεί. Η εργασία του Παρμ. Μπώλου είνα...