Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Μάλλον χρόνιες εξομολογήσεις, τα "προσωπικά κείμενα" κατάφεραν να ξεφύγουν από την τροχιά εκείνη των στίχων μα που μιλούν πάλι εν ονόματί τους, συγκεντρώνονται εδώ (μνήμες ζωντανών μετά θάνατον τα πιο πολλά) και αφιερώνονται στους ορατούς συνοδοιπόρους. Ο προφορικός και γραπτός τους λόγος, οικεία, θαρρώ, και με όλα τα δικαιώματα συμπαρατάσσεται." Μάρκος Μέσκος Ο τόμος περιλαμβάνει κείμενα για τους εξής λογοτέχνες και θέματα: Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι ("Λευκές νύχτες"), Θεόκλητο Καριπίδη, Όμηρο Πέλλα, Γιώργο Κοτζιούλα, νεοελληνικό δημοτικό τραγούδι, Γιώργο Ιωάννου, Άθω Δη...

Έμπνευση και δημιουργία: Κάλβος, Μακρυγιάννης, Σολωμός, Βιζυηνός, Παπαδιαμάντης, Παλαμάς, Καβάφης, Θεοτόκης, Μυριβήλης, Καζαντζάκης, Σικελιανός, Κόντογλου, Σεφέρης, Θεοτοκάς, Τερζάκης, Βαφόπουλος, Ρίτσος, Παπαδίτσας. Δοκίμιο: Ε. Παπανούτσος, Α. Τερζάκης, Αιμ. Χουρμούζιος, Π. Κανελλόπουλος, Ι. Ν. Θεοδωροκόπουλος, Κ. Τσάτσος, Χ. Μαλεβίτσης.

Τhis is the first collection of the essays of George Seferis to be published in English. The selection was made by Seferis himself, drawing upon his prose work written over a period of thirty years. Seferis was a classicist and a humanist, a man of modern sensibility imbued with a deep respect for Mediterranean tradition. He is present iη all these aspects in his essays. When he was awarded the Nobel Prize for Literature in 1963, the citation spoke of "his eminent lyrical writings inspired by a deep feeling for the Hellenic world of culture". Hellenism for Seferis is an end...

Zissimos Lorenzatos (1915-2004), during his last years, was generally acknowledged to be the most important man of letters in Greece. An essayist, poet and thinker, he was perhaps the last of his generation with a vision that is both deeply religious and humane. His profound knowledge of European literature and thought, and his familiarity with the writings and philosophy of the East, along with his thorough assimilation of the long Greek tradition, enabled him to explore, with unusual insight, the spirit both of Europe and of modern Greece. This second selection of his es...

[...] Η γλώσσα για το Σολωμό δεν είναι υπόθεση της σοφίας, όπως ο μεγάλος Σηκωμός στις ημέρες του δεν έγινε με τα βιβλία. Το πρωταρχικό τούτο φαινόμενο ο ποιητής το βλέπει ταυτισμένο βαθειά με τη ζωή τού ανθρώπου. Η γλώσσα φύεται απάνου στη ρέουσα αίσθηση του παρόντος. Τις ουσίες που μορφώνουν τους τύπους των λέξεων και την εκφραστική του ειδή η γλώσσα τις λαβαίνει από τα υπάρχοντα κοιτάσματα, τα οποία πυρπολεί και μεταβολίζει η μελλοντική πρόθεση. Η γλωσσική μνήμη υποταγμένη στη γλωσσική ορμή συντάσσει το παρελθόν και το μέλλον τού λαού στον πνευματικό άκμονα του παρόντος...

Το έργο της Τέχνης είναι τόσο πιο αυθεντικό, όσο πιο πολύ προσεγγίζει την Αλήθεια. Που είναι βασικό συστατικό ολόκληρης της Δημιουργίας. Άρα και του Νου που την έπλασε. Άρα και του δικού μας. Ως έννοια υπερβατική και απείρου πλάτους δεν κατανοείται με τη Λογική αλλά μόνο με την πίστη που την υπερβαίνει. Κοινό στοιχείο των καλλιτεχνών που σεβάστηκαν τους όρους της αποστολής τους στα Γράμματα και τις Τέχνες υπήρξε πάντοτε η Αλήθεια. Η προσέγγιση του αναγνώστη ή του θεατή στη μείζονα και υπερβατική αυτή έννοια πραγματοποιείται στο μέτρο που αποδέχεται τους ίδιους όρους και αντ...

Τα "Σολωμικά" συγκεντρώνουν την εργασία είκοσι τεσσάρων ετών πάνω σε θεμελιώδη προβλήματα ερμηνευτικής του έργου του Διονυσίου Σολωμού. Το γεγονός ότι τα προβλήματα αυτά, με τους όρους τους οποίους επεχείρησε να θέσει η εργασία αυτή ή με άλλους παραπλήσιους, απασχόλησαν ήδη από την έκδοση της πρώτης μελέτης, το 1976 (Το Δαιμονικό Ύψιστο), και εξακολουθούν να απασχολούν ένα σημαντικό τμήμα των Σολωμικών ερευνών, αποτελεί ασφαλώς απόδειξη της κρισιμότητας των προβλημάτων για τη συνολική θεώρηση και κατανόηση του Σολωμικού έργου, όσο και για την προώθηση των Σολωμικών μελετών...

Ο τόμος περιλαμβάνει τα κείμενα: "Δημήτρης Χατζής", "Στα 200 π.Χ." (με αφορμή ένα ποίημα του Κ.Π. Καβάφη) και "Φιλοσοφία και επιστήμη" (ανάλυση των απόψεων του Ludwig Wittgenstein και του Κορνήλιου Καστοριάδη).