Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό συζητά ένα παράδειγμα κλασικού θεάτρου στη δεκαετία των πολεμικών και ιδεολογικών συγκρούσεων. Με αναφορές στην υπόλοιπη Ευρώπη, επιχειρεί να ερευνήσει τον τρόπο με τον οποίο οι δύο πόλεμοι, ο Β΄ παγκόσμιος και ο ελληνικός εμφύλιος, επηρέασαν τις παραστάσεις των έργων ενός δραματουργού που προπολεμικά αποτελούσε σύμβολο της ευρωπαϊκής κουλτούρας και ηγούνταν του εθνικού ρεπερτορίου σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Ειδικός στόχος του βιβλίου είναι να προσδιορίσει τη χρήση (οικειοποίηση) του Σαίξπηρ σε καταστάσεις πολέμου ή "έκτακτης ανάγκ...

Το "Σύγχρονο γυναικείο θέατρο" φέρνει για πρώτη φορά στο ελληνικό προσκήνιο την πολυσήμαντη γυναικεία συμμετοχή στη θεατρική δημιουργία. Πρόκειται για μια μοναδική δραστηριότητα που, με αρχικό ιδεολογικό υπόβαθρο την κοινωνικοπολιτική και σεξουαλική επανάσταση της δεκαετίας του '60 και το συναφές γυναικείοι κίνημα, προχώρησε στη διαμόρφωση μιας πολύμορφης ποιητικής του θεάτρου, η οποία έχει ήδη αποτελέσει διεθνώς ένα καινούργιο μοντέλο για περαιτέρω αισθητικούς πειραματισμούς και νέες τακτικές παρεμβατισμού στον ευρύτερο χώρο των παραστασιακών τεχνών. Η εκτενής αυτή μελέ...

Tον Aύγουστο του 1881, μέσα σε ένα κλίμα εύθραυστης στασιμότητας και διάχυτης επιφυλακτικότητας απέναντι στους εργάτες της ελληνικής σκηνής, εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Aθήνα ο Nικόλαος Λεκατσάς: ένας ηθοποιός γεννημένος στην Iθάκη που, μετά από είκοσι πέντε χρόνια παραμονής στη Mεγάλη Bρετανία, επιστρέφει στην πατρίδα του και πρώτος γνωρίζει στο ελληνικό κοινό τον Σάυλοκ, τον Pωμαίο, τον Bασιλιά Ληρ, τον Pιχάρδο III, διευρύνοντας έτσι σημαντικά το ισχνό μέχρι τότε σαιξπηρικό ρεπερτόριο. H άφιξή του προκαλεί έκρηξη ενθουσιασμού και δημιουργεί ελπίδες για την ποιοτική α...

Το συγκεκριμένο εγχειρίδιο έχει αντικείμενο την ιστορία του θεατρικού πολιτισμού της Δύσης. Το κάθε κεφάλαιο αναφέρεται στον σκηνικό χώρο, τις θεατρικές αναπαραστάσεις και τα δραματουργικά κείμενα κι εμπλουτίζεται με εικονογραφικό υλικό (σχέδια και φωτογραφίες), απαντώντας έτσι στην ανάγκη για την παρουσίαση των ιστορικών δεδομένων σχετικά με τη σκηνογραφία, τη θεατρική αρχιτεκτονική και τις θεατρικές ενδυμασίες. Ο τομέας που περιλαμβάνει αποκλειστικά τη δραματουργία, δομεί τη θεματική κάθε χώρας. Το βιβλίο απευθύνεται στους φοιτητές, μα και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό...

Το συγκεκριμένο εγχειρίδιο έχει αντικείμενο την ιστορία του θεατρικού πολιτισμού της Δύσης. Το κάθε κεφάλαιο αναφέρεται στον σκηνικό χώρο, τις θεατρικές αναπαραστάσεις και τα δραματουργικά κείμενα κι εμπλουτίζεται με εικονογραφικό υλικό (σχέδια και φωτογραφίες), απαντώντας έτσι στην ανάγκη για την παρουσίαση των ιστορικών δεδομένων σχετικά με τη σκηνογραφία, τη θεατρική αρχιτεκτονική και τις θεατρικές ενδυμασίες. Ο τομέας που περιλαμβάνει αποκλειστικά τη δραματουργία, δομεί τη θεματική κάθε χώρας. Το βιβλίο απευθύνεται στους φοιτητές, μα και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό...

Προτείνω την έννοια του σκηνικού δοκιμίου ως προϊόν μιας ανασύνταξης του αφηγηματικού λόγου προς εμπλουτισμό ενός ρεπερτορίου όπου θα προηγείται η διάνοια της ομάδας, ο καινοτόμος προσανατολισμός στη θεατρική πράξη. Ένα τέτοιο δοκίμιο θα προκύψει από τη δραματοποίηση ως σύνθετο φαινόμενο. Ο χαρακτήρας του εγχειρήματος θα κριθεί κατ' αρχάς από τον τρόπο εκταμίευσης των συγκινησιακών αξιών που περιέχονται σ' ένα πρωτότυπο αφηγηματικό κείμενο, ποιητικό ή πεζό. Η συν-κίνηση θα λειτουργήσει ως έμπνευση, θα εκθρέψει τον οίστρο και θα οδηγήσει στη δράση. Ένα δοκίμιο, για να κατοχ...

Αν γενικότερα η μαρτυρία είναι ένα πρωτογενές υλικό για τη γνώση της ιστορίας, οι αφηγήσεις του Αιμίλιου Βεάκη, που περιλαμβάνονται στα "Παρασκήνια", αποτελούν σίγουρα ένα πολύτιμο μέρος της άτυπης και ως ένα βαθμό άγνωστης ιστορίας και προϊστορίας του θεάτρου μας. Πέρα όμως από τεκμήρια των συνθηκών μέσα στις οποίες γεννήθηκε και αναπτύχθηκε το θέατρό μας, στον 19ο και στον 20ο αιώνα, οι αφηγήσεις αυτές είναι από μόνες τους λογοτεχνικά κείμενα. Με εξαιρετική ζωντάνια, με γλαφυρότητα, με συγκρατημένη συγκίνηση αλλά και με διεισδυτικό χιούμορ που φθάνει ως τα όρια της αριστο...

Το "Ανθολόγιο θεατρικών μονολόγων, ξένοι συγγραφείς", επιχειρεί να παρουσιάσει τη διαδρομή του θεάτρου από το ρωμαϊκό μέχρι το ευρωπαϊκό και αμερικάνικο του εικοστού αιώνα. Απευθύνεται ως "θεατρικός χάρτης" στο ευρύ κοινό αλλά και ως "πρακτικό βοήθημα" στους σπουδαστές και μετόχους της δραματικής τέχνης. Υπηρετώντας αυτόν το στόχο εντάχθηκαν κατά χρονολογική σειρά εισαγωγές στα ιστορικά και καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά των αναφερόμενων περιόδων. Ακουλουθεί βιογραφικό σημείωμα των συγγραφέων από τα έργα των οποίων επιλέχθηκαν οι μονόλογοι. Σε αυτά τα βιογραφικά σημειώματα κ...

Ακολουθώντας τα βήματα του Goya στην Ιταλία, ένα ταξίδι που πρόσφατα τεκμηριώθηκε, το βιβλίο αυτό εστιάζει στις επιρροές που δέχτηκε από τη βενετσιάνικη τέχνη, επιχειρώντας μία πρωτότυπη προσέγγιση της ματιάς του Ισπανού καλλιτέχνη στον κόσμο του τέλους του 18ου αιώνα. Την εποχή που ο Goya επισκέφτηκε τη Βενετία, η πόλη είχε ήδη παραδοθεί σε μία καρναβαλική γιορτή δίχως τέλος. Η θεατρικότητα διείπε την καθημερινότητα και οι απολαύσεις αποτελούσαν σκοπό ύπαρξης της εκθαμβωτικά όμορφης αλλά συνάμα παρακμάζουσας πόλης. Οι Βενετσιάνοι καλλιτέχνες Giambattista και Domenico Tie...

Aν και είναι πολύ πιο ουσιώδες να αναζητήσουμε στη μακρά πορεία αναγέννησης του νεοελληνικού θεάτρου τα μορφοποιά συστατικά και τα σημεία μετάβασης, τις ρήξεις αλλά και τις συγκλίσεις, το μπόλιασμα της μιας παράδοσης μέσα στην άλλη, δεν είναι δυνατόν να μην αναγνωρίσει κανείς πως η περίοδος του Διαφωτισμού αποτελεί τομή για τον σύνολο χώρο στον οποίο έδρασε η ελληνική παιδεία. Ρήξη που συνίσταται στον τομέα της δραματουργίας που εξετάζουμε στο παρόν βιβλίο (επιλέγοντας ένα είδος χαλαρής σύνθεσης, που οδηγεί ωστόσο σε αρκετά διεξοδική περιήγηση), τόσο στην ανανέωση της μορφή...

Ο τόμος αυτός συμπεριλαμβάνει μια επιλγοή 90 συνολικά βιβλιοκρισιών και βιβλιοπαρουσιάσεων για διάφορα θέματα της θεατρικής ιστοριογραφίας, όπως έχουν δημοσιευτεί (με λίγες εξαιρέσεις) στους πρώτους πέντε τόμους της "Παραβάσεως", του Επιστημονικού Δελτίου του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Όλες έχουν υποστεί εκ νέου επεξεργασία κι έχουν ενημερωθεί με την τελευταία βιβλιογραφία. Άλλωστε παρουσιάζονται σε μια λογική (θεματολογική και χρονολογική) συνέχεια, ώστε να διαφωτίσουν, στο σύνολό τους, αρκετά συστηματικά συγκεκριμένους τομείς της θεατρικής ιστορι...

Σκοπός αυτού του βιβλίου δεν είναι να εξετάσει τα αμφισβητούμενα σημεία της βιογραφίας του Σαίξπηρ ή να ερευνήσει σε βάθος τη λογοτεχνική δόξα του. Είναι, μάλλον, να παρουσιάσει τον θεατρικό συγγραφέα σαν άνθρωπο της εποχής του, με πλαίσιο το φανταχτερό ταπέτο της Αγγλίας του, του βασιλείου της Ελισάβετ Α΄ και του Ιακώβου Α΄. Ο νεαρός Σαίξπηρ στάθηκε τυχερός που βρέθηκε στην Αγγλία και στο Λονδίνο, την εποχή εκείνη. Το πρώτο επαγγελματικό θέατρο άνοιξε στην πρωτεύουσα στα 1576· εκείνος έφτασε διψασμένος για θέατρο και γυρεύοντας δουλειά, γύρω στα 1587. Αποσύρθηκε στο Στράτ...

[...] Το θέμα συνδυάζει το θέατρο με την ιατρική, τη σκηνή με το λειτούργημα, την παράσταση με τη θεραπεία. Η ιερότητα και κρισιμότητα της σχέσης γιατρού-ασθενούς έχει προκαλέσει πάντα το ενδιαφέρον των δραματουργών και, προσφέροντας μια μικρή πινακοθήκη πορτρέτων των γιατρών της νεοελληνικής δραματολογίας, όχι πάντα απαλλαγμένη από σάτιρα και καρικατούρες, ελπίζω να συμβάλω μ' ένα μικρό ψηφιδωτό στην παγκόσμια βιβλιογραφία γύρω από το θέμα αυτό. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Η έκδοση αυτή περιλαμβάνει μελετήματα που καλύπτουν ένα ευρύ χρονικό φάσμα, από την αρχαιότητα έως τον 20ό αιώνα. Θέμα των περισσότερων κειμένων είναι το ιερό με τις διάφορες εκφάνσεις του το οποίο αναζητείται στη συμπλοκή του με το δράμα και τη σκηνή στην πατερική γραμματεία, στην εκκλησιαστική λατρεία και σε θεατρικούς συγγραφείς (όπως ο Ο' Νήλ, ό Ουίλλιαμς ή ο Τερζάκης), αν και παρουσιάζονται έργα στα οποία κύριος σκοπός είναι η καταγραφή και η ανάδειξή τους (όπως στην περίπτωση του Μ. Καραγάτση και του Παύλου Νιρβάνα). Άλλες στιγμές η ερευνητική ματιά εστιάζει στον μαρα...

[...] Είναι άξιο μνείας ότι το έργο του Πλάτωνα Μάξιμου δεν περιορίζεται μόνο στην παρουσίαση σταδίων και θεάτρων της Ελλάδας, αλλά και της Μικράς Ασίας, δηλαδή της Ιωνίας, της Παμφυλίας, της Πισιδίας, της Κιλυκίας, της Λυδίας, της Αιολίδας, της Φρυγίας, της Καρίας, της Μυσίας, της Λυκίας, και αποτέλεσε για μένα έκπληξη το ότι παρουσιάζεται το θέατρο και το Στάδιο της Σαλαμίνας στην Κύπρο όπως και αυτών της Σικελίας. Βλέπουμε λοιπόν μια πλήρη παρουσίαση των Ελληνικών μνημείων της Μεσογείου και όχι μόνο αυτού καθαυτού του ελληνικού χώρου. Η συλλογή "Ευ αγωνίζεσθαι: Αρχαία σ...

Τον Απρίλιο του 1994, στο ακριανό ράφι της βιβλιοθήκης μου, βρήκα 26 γράμματα που μου έστειλε ο Γιέρζι Γκροτόφσκι από τον Ιούλιο του 1963 έως και τον Αύγουστο του 1969. Το πρώτο από αυτά μού το έστειλε όταν ήμουν στην Ινδία και το τελευταίο μού το έστειλε όταν πήγε για πρώτη φορά στην Ινδία. Η Ινδία ήταν σημείο συνάντησης για μας. Ποτέ δεν πήγαμε εκεί μαζί. Όμως, ο πολιτισμός της, τα παράδοξά της και οι αντιθέσεις της μας βοήθησαν να δημιουργήσουμε έναν κοινό τρόπο σκέψης. Τα περισσότερα γράμματα χρονολογούνται από το 1964 εώς το 1966. Για τον Γκροτόφσκι ήταν τα χρόνια πο...