Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ποιητής της ζωής, της μνήμης και του έρωτα, είναι ο Luan Rama. Διανοούμενος στοχαστής, ο οποίος εστιάζει την κάθε απόλαυση ζωής και την κάθε πικρία και απογοήτευση, καθώς χαρά, λύπη, αισιοδοξία και πτώση, μέσα στο χώρο του Πνεύματος και της Τέχνης, δύο στοιχεία, από τα οποία αντλεί δύναμη και απαντοχή για να συνεχίζει την ανθρώπινη πορεία του και να μην λυγίζει. Φιλόσοφος ο ίδιος, στο ποιητικό του έργο, στέκεται ενεός μπροστά στην γυναίκα και την Τέχνη, - την γυναίκα, την οποία από τα συμφραζόμενά του θεωρεί έργο Τέχνης και την Τέχνη, η οποία και δύναται να αποθανατίζει, να...

Στα ποιήματά της -ερωτικά στην πλειοψηφία τους- η ποιήτρια πραγματεύεται τον έρωτα ως άλγος και συμφορά, όχι ως ηδονή, ως ανεκπλήρωτη επιθυμία που η ποιήτρια υπομένει με καρτερία. Η Yllka R. Imeri ακολουθεί την ποιητική παράδοση των αλβανόφωνων ποιητών του Κοσόβου, η οποία είναι πλούσια και υπολογίσιμη.

Ποιητική συλλογή που αναφέρεται στη γενέτειρα, στον έρωτα και στις αιώνιες ανθρώπινες αξίες, την αγάπη για τη ζωή, την αλήθεια και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Αυτή τη φορά, στην ποιητική του δραστηριότητα, ο Λουάν Τζούλις προτιμά να είναι "Γυμνός". Γυμνός με τις αλήθειες του, που υπερασπίζει προσκολλημένος στις εμμονές του με ερωτικό και θρησκευτικό ζήλο. Θέματά του ο οικείος χώρος των παθών, η αδιαπραγμάτευτα καθοριστική σκιά της καταγωγής του, η περιπέτεια της καθημερινότητας όπως την επισημαίνει ο μοναχικά στοχαζόμενος ποιητής. Γυμνός, απαλλαγμένος από κάθε ναρκισσισμό της βιοπάλης -που συνήθως ανακυκλώνει τα κλισέ της ήττας της- ξεδιπλώνει συχνά με γλαφυρές περιφράσεις των ελληνικών του (επιμένει πεισματικά να γραφεί ελλην...

Ποιητής από την Αλβανία με έντονη δραστηριότητα στη χώρα μας, ο Λουάν Τζούλις καταθέτει τώρα τη νέα ποιητική συλλογή "Άγιος προδότης" έντεκα χρόνια μετά την πρώτη του "Μυρίζω μήλο" (2003), που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση. Επικεντρωμένος στον άνθρωπο που, ξεριζωμένος από τον τόπο του, πασχίζει να φτιάξει από την αρχή το μωσαϊκό της ελπίδας του, ο Λουάν Τζούλις επανέρχεται κάθε φορά και πιο έντονα στην αποξένωση και στα φοβικά σύνδρομα που ακολουθούν μοιραία την ταυτότητα του μετανάστη. Ενδεικτικός ο στίχος "Ξέρω να μετρώ χωρίς ανάσα μέχρι τα εκατό. Μεταναστευτική μέτρηση. Του ξέ...

Μετά τη «Βιογραφία των ματιών», τη δεύτερη συλλογή του ποιητή από την Κορυτσά Λουάν Τζούλις που κυκλοφορεί στα ελληνικά -έχει ήδη εκδώσει τρεις συλλογές στην αλβανική γλώσσα- έρχεται το «Πού να ζητήσω συγγνώμη» σε επιμέλεια Γιάννη Ξανθούλη, μια διεισδυτική ματιά που ενδοσκοπεί τη λαχτάρα του μετανάστη να κατακτήσει λίγο σίγουρο χώμα μιας πατρίδας εν πολλοίς «ιδεατής». Με την ευαισθησία του σύγχρονου μεσήλικα που αγωνίζεται να ορίσει έναν καινούργιο κόσμο γύρω του, ο Λουάν Τζούλις, ξεδιπλώνει τις αδυναμίες μιας αέναης νοσταλγίας για το μέλλον, απολογούμενος τρυφερά για το...

Η δίγλωσση αυτή ανθολογία παρουσιάζει τη νέα ποιητική γενιά της γειτονικής χώρας, τη γενιά για την οποία ο Κανταρέ έχει πει ότι αυτή είναι «η αληθινή εκπρόσωπος της νέας αλβανικής λογοτεχνίας», θεωρώντας το έργο της ως «το σπουδαιότερο δημιουργικό επίτευγμα στην Αλβανία των τελευταίων ετών». Ανθολογούνται οι: Αρμπέν Ντέντια, Αριάν Λέκα, Βιριόν Γράτσι, Λονλιέτα Λεσανάκου, Αγκρόν Τούφα, Τσέλο Χότζα, Ιντλίρ Αζίζι, Ολυμπία Βελαΐ, Ιλίρ Μπελίου, Λιντίτα Αράπι, Πάρις Τεφερίτσι, Γκεντιάν Τσοτσόλι, Λιντίτα Αχμέτι, Ρομέο Τσολάκου, Αλκέτ Τσάνι, Ερβίν Χατίμπι και Λέντια Ντούσι. Ο...

Όταν ξεφυλλίζεις τα δημοτικά τραγούδια, δοκιμάζεις ένα αίσθημα αιωνιότητας και απεραντοσύνης. Επιθυμείς να ζήσεις, να ερωτευτείς, να γεννήσεις παιδιά, να γίνεις μάνα, πατέρας, γαμπρός, να πας στον πόλεμο, να γυρίσεις από τη μάχη, κι ακόμα, να πεθάνεις, όπως στα τραγούδια. Για ολόκληρες εποχές το δημοτικό τραγούδι ήταν για τον Αλβανό το χρονικό της ζωής του, η ιστορία, οι γνώσεις, η ηθική, η σοφία, αρχείο εθνικής μνήμης, μήνυμα που περνούσε από γενιά σε γενιά αντικαθιστώντας το σχολείο, τα βιβλία, τις εφημερίδες, το πανεπιστήμιο, την ακαδημία. Γιατί το δημοτικό τραγούδι δ...

"Ταυτότητα" Χωρίς όνομα/ χωρίς γονείς/ χωρίς επίθετο/ χωρίς θρησκεία/ χωρίς πατρίδα/ -όλα ίδια. Μια ευθεία από μελάνι./ Μια λέξη. Μετανάστης.../ Πρόσθεσα κι εγώ από κάτω:/ "Που γράφει ποιήματα ασταμάτητα.../ και ασβεστώνει υπόγεια στα Πατήσια". (από τη σελ. 33 του βιβλίου)

Εγώ είμαι από την Κορυτσά, αδέρφια. Γι' αυτό το κορμί μου μυρίζει μήλο. Γι' αυτό, παιδιά, η φωνή μου είναι γλυκιά σαν μελωδία κιθάρας. Θέλησα να καθαρογράψω τα ποιήματα με τις φράσεις του Λουάν Τζούλις γιατί ήταν τόσο αθώα όσο και η "περίτεχνη" άσκηση επιβίωσης κάθε μετανάστη που αφομοιώνει γρήγορα τη γλώσσα, τους χρόνους και τα πολυτελή ελαττώματα της χώρας που τον υποδέχτηκε (ή τον ανέχεται). Ως Αλβανός ειλικρινής, χωρίς δηλαδή να καθαγιάζει τίποτα με το εύσημο του "Βορειοηπειρώτη", απέριττος και σημαντικός στα αισθήματά του, μου έδειξε τα ποιήματα αυτής της ιδιότυπη...