Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα διαφορετικό βιβλίο που συνδυάζει τη φωτογραφία και την ποίηση σε μια ιστορία ζωής με εικόνες και λέξεις. Φωτογραφίες του Αλέξανδρου Γκουντινάκη από την Ελλάδα και το εξωτερικό συνοδεύονται από αντιπροσωπευτικούς, επιλεγμένους από τον Κώστα Μπουρνατζίδη, στίχους από μεγάλους Έλληνες ποιητές για να μας ταξιδέψουν σ' έναν κόσμο όπου ο καθένας αναζητά το στίγμα του.

Παρατηρώντας το θαύμα των ημερών μου, φωτογραφίζω την αόρατη αντανάκλαση του σώματος στον αμείλικτο καθρέφτη του κόσμου. Ακινητοποιώντας τη στιγμή, στην ουσία, καταγράφω την ανελέητη καταστροφή που επιτελείται μέσα στον χρόνο. Δεν εξωραΐζω. Φωτογραφίζω το είναι, όπως φαίνεται. Με ενδιαφέρει η ουσία. Δεν με ενδιαφέρει ν' αποδείξω ότι είμαι καλός φωτογράφος. Χρησιμοποιώ τη φωτογραφία για να μη λησμονήσω αυτό που μου συνέβη, για να οργανώσω, στο μέτρο του δυνατού, αυτό που θα 'θελα να δημιουργήσω, ίσως και να για να καταλάβω καλύτερα αυτό που είμαι. Πες ότι πρόκειται για ένα...

Η ζωή απαρτίζεται από εμπειρίες, αναμνήσεις, εικόνες, ιστορίες. Είναι ένα μεγάλο ταξίδι. Για παραπάνω από δέκα χρόνια, ο Γιάννης Κωσταρής ακολούθησε μια προσωπική διαδρομή και χαρτογράφησε τη δική του Ελλάδα. 58 φωτογραφιές, 61 τόποι, άνθρωποι και γεγονότα καθημερινά (άρα μάλλον ασήμαντα για τη "μεγάλη εικόνα", πάντως καθ΄ όλα σημαντικά για την πραγματικότητα όσων τα έζησαν). Όλα μαζί όμως συνθέτουν τις "μικρές ιστορίες πατριδογνωσίας" και τη διαρκή αναζήτηση του Κωσταρή για τη δική του ενδοχώρα. Τόσο στις φωτογραφίες, όσο και στις (μικρές) ιστορίες, δεν υπάρχουν ωραιοπο...

...σε ασπρόμαυρο φόντο "Το Κουντρί", μια ασήμαντη μεγάλη πέτρα στην έξοδο ενός χωριού, λίγο μακριά απ' την Άρτα, την Κυψέλη (Χόσεψη), εκεί γύρω στη δεκαετία του '30, μπορεί σήμερα και να μην υπάρχει. Αυτή η πέτρα έμεινε "καρφί στην καρδιά" ενός εντεκάχρονου, τη στιγμή του μισεμού του για την αναζήτηση καλύτερης τύχης, αφήνοντας πάνω της την μάνα αποκαμωμένη δίνοντάς του το τελευταίο χάδι με τα στερνά τρυφερά λόγια και συμβουλές της. Έμελλε... να μην την ξαναδεί! Ο πρόωρος χαμός της αγαλματώθηκε ως αιώνιο σύμβολο πόνου και μόχθου, μέσα στην ψυχή και το νου του εντεκ...

Το 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης παρουσιάζει, στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων του, την έκθεση "Θεσσαλονίκη 101". Η έκθεση προέκυψε από το ομώνυμο διαδικτυακό εργαστήριο δημιουργικής φωτογραφίας για νέους το οποίο έγινε το Φεβρουάριο μετά από πρόσκληση του Φεστιβάλ. Οι 14 νέοι που επιλέχθηκαν να συμμετάσχουν στο εργαστήρι δραστηριοποιούνται κατά κύριο λόγο ερασιτεχνικά στο χώρο της φωτογραφίας και διαμένουν στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Στο εργαστήρι δίδαξε το Ιρανοκαναδός φωτογράφος Μπάμπακ Σαλαρί και η επιλογή των τελικών έργων έγινε σε συνεργασία με τους σ...

Οι φωτογραφίες του λευκώματος έχουν επιλεγεί από ένα ευρύτερο σώμα φωτογραφιών και καλύπτουν το διάστημα 2006-2012. Στη φωτογραφική δουλειά της Έφης Χαλιορή κυριαρχούν τα τοπία, τα αρχιτεκτονικά θέματα και τα πορτραίτα. Η ιδιαιτερότητα της φωτογραφικής της ματιάς προκύπτει από την ένταση που δημιουργείται ανάμεσα στη φορμαλιστική αναζήτηση, τη φροντίδα για τη μορφολογική αρτιότητα των φωτογραφιών και την αθέατη, την κρυμμένη συγκίνηση που η φωτογράφος ανακαλύπτει πίσω από τα αντικείμενα και τους ανθρώπους. Οι φωτογραφίες του λευκώματος, είτε τραβήχτηκαν στην Ελλάδα είτε...

Στις φωτογραφίες του λευκώματος αποτυπώνεται ένας πρώτος κύκλος αναζητήσεων που ξεκίνησε το 2006 και εκτείνεται έως το 2013. Η φωτογραφική δουλειά της Δέσποινας Πιλάτη χαρακτηρίζεται από έντονη εξωστρέφεια. Η ανθρωποκεντρική οπτική, η συγκινησιακή διάσταση, οι έκδηλες εικαστικές επιρροές συνιστούν βασικά χαρακτηριστικά της φωτογραφικής της γλώσσας. Από το λεύκωμα δεν απουσιάζουν και οι σκηνοθετημένες φωτογραφίες, που εμπεριέχουν ισχυρό εννοιολογικό φορτίο και δημιουργούν έντονες, αν και μορφολογικά ελεγχόμενες, δραματικές συνδηλώσεις. Ευδιάκριτη κατηγορία αποτελούν οι φωτογ...

[...] Πόσο ουδέτερος ή πόσο αθώος είναι ο φακός; Και πόσο αντικειμενικός ο θεατής-αναγνώστης ενός βιβλίου με φωτογραφίες από λεηλατημένα τοπία-κορμιά; Καταγράφω πληγές. Τις πληγές ποιανού; Ενός μοντέλου που δέχτηκε να γυμνώσει το δράμα του για μια στιγμή; Τις πληγές ενός προσφιλούς ή μη προσφιλούς προσώπου, ή μήπως τελικά τις πληγές που είναι σαν δικές μου ή απλώς δικές μου; Και τι είναι αυτό που γυρεύει να κάνει το μάτι του θεατή, του αναγνώστη, του σχολιαστή που προλογίζει ένα βιβλίο με φωτογραφημένα τοπία ανθρώπινων πληγών. Μόνο μέσα από μια πληγή μας μιλάμε για την πληγ...

Αφετηρία αυτής της δουλειάς υπήρξε η έκθεση "Σπίτι: μια εγκατάσταση" στην Γκαλερί 7, το 2010. Αργότερα, αποφάσισα να εγκαταλείψω την ασφάλεια του εργαστηρίου μου και να χρησιμοποιήσω το σπίτι ως εργαλείο εξερεύνησης, επικοινωνίας και προσπάθειας κατανόησης του εξωτερικού κόσμου, αλλά και ως αφορμή διείσδυσης στον προσωπικό μου λαβύρινθο. Ταυτόχρονα η δουλειά αυτή αποτελεί ένα σχόλιο για τη μετατροπή μιας μορφής τέχνης σε άλλο ιδίωμα: από τη ζωγραφική στη φωτογραφία. Περιπλανήθηκα πολύ... Ανάσανα στην εξοχή, σε άλση, κήπους και παραλίες. Θαύμασα μνημεία, συνάντησα άστε...

Κάτι παράξενο συμβαίνει στους Κήπους του Βασιλιά Μίδα. Ο χρόνος παγώνει, οι άνθρωποι μαρμαρώνουν, η ζωή σκοτεινιάζει και οι δείκτες του ρολογιού γυρίζουν εκατό χρόνια πίσω, στο 1912. Μια κατάρα απειλεί την Έδεσσα με αφανισμό και επιστροφή στο απόλυτο μηδέν. Ο Γίγαντας, που εδώ και αιώνες κοιμάται στη ρίζα του βράχου, ξύπνησε και ζητάει εκδίκηση για την αγνωμοσύνη των ανθρώπων. Μοναδική αχτίδα φωτός ένα κορίτσι από το μέλλον, η Μαργαρίτα, που έρχεται από το 2012 και καλείται να σώσει τον τόπο της, αναζητώντας στο αρχέγονο Δάσος των Θαυμάτων τη Μάγισσα Καρκάγια και το ξόρκι τ...

"Έρχονται όλα όπως πρέπει. Άλλοτε είναι γαλάζιος ο ουρανός και άλλοτε ο ίδιος βρέχει. Ένα ποτάμι είναι η ζωή... να κυλάς μέσα του... να ρέεις... και όσο πιο βαθύ, τόσο πιο σιγανό, να το θυμάσαι. Αφέσου. Αυτά που ο Θεός νομίζει χρήσιμα, ο ίδιος εύκολα θα σου τα φανερώσει. Ό,τι γραμμένο είναι μες στη φύση, δεν σκοντάφτει σαν περπατά μέσα στα πράγματα του κόσμου... Μόνον ο άνθρωπος σκοντάφτει. Έχει το φόβο και τη βούληση... για εργαλεία. Να μάθει πάνω τους, να μεταχειριστεί... να δοκιμάσει... άλλοτε το καλό και άλλοτε τη σκοτεινή πλευρά του... Μα αλλιώς πώς να κατανοήσει τις α...

Μια εικονογραφημένη περιπλάνηση σε κάθε είδους (πολιτισμικά, ιδεολογικά, θεολογικά, εγκόσμια και υπερ-κόσμια) σημαινόμενα του πιο κυρίαρχου συμβόλου του χριστιανικού δόγματος, αλλά και, πρωτίστως, μια μυθολογημένη αναζήτηση της χρυσής τομής μεταξύ σάρκας και ψυχής, ύλης και πνεύματος. Ζητήματα όπως αυτά της πίστης, της ηθικής, της ελευθερίας, της μεταφυσικής και του επέκεινα συναντώνται στο σταυροδρόμι εικόνας και λόγου, αποδομώντας φαντασιακά τα πιο έμμονα ιδεολογήματα του έγχρονου υποκειμένου.

Δαίμων -ονος, ο, η = θεός, θεά ΙΙ η θεότης, μοίρα, το πεπρωμένο, ειμαρμένη, τύχη (καλή ή κακή) ΙΙΙ ο δαίμων τινός, το προστατεύων αυτόν πνεύμα, ο κλήρος τινός, η τύχη του. ΙV δαίμονες ωνομάζοντο και αι ψυχαί των ανθρώπων του χρυσού αιώνος, αίτινες απετέλουν τον συνδετικόν κρίκον μεταξύ θεών και ανθρώπων ΙΙ όθεν μτγν. αι ψυχαί των τεθνεώτων V πονηρόν πνεύμα, διάβολος (εν τη Κ. Διαθήκη) Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης του Ιωαν. Σταματάκου Υπάρχουν στιγμές που ο έρωτας κατακλύζει με ασπρόμαυρα τοπία τις καρδιές μας... Στιγμές που το σώμα και η ψυχή α...

Το "Μελάνι στην άσφαλτο" δεν είναι παρά η συνισταμένη των προσπαθειών του συγγραφέα να αφηγηθεί δύο παράλληλες διαδρομές μέσα από δύο παράλληλες καλλιτεχνικές οδούς. Οι στίχοι και οι εικόνες μπλέκονται, αντιπαρατίθενται, ανταγωνίζονται αλλά και συνεργάζονται για να παρασύρουν τελικά τον αναγνώστη - συνοδοιπόρο από τη μια στο εσωτερικό ταξίδι του συγγραφέα και από την άλλη στην περιπλάνηση του μέσα στο αστικό και μη τοπίο. Πρόκειται για ένα βιβλίο που επιδιώκει να ισορροπήσει την αμεσότητα της εικόνας, της φωτογραφικής λήψης, με όσα οι στίχοι που την περιβάλλουν υποδηλ...

[...] Οι φωτογραφίες αυτής της έκθεσης τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια της διαμονής του καλλιτέχνη στα βόρεια της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, στη συνέχεια κατά την περίοδο που ήτανε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης και από τα ταξίδια επιστροφής του στην πατρίδα, στην Ελλάδα. Η έκθεση μπορεί να θεωρηθεί ως ένα χρονικό των εμπειριών του καλλιτέχνη. Ακριβώς όπως θα διάβαζε κανείς αποσπάσματα από ένα ημερολόγιο, κάθε φωτογραφία αποτελεί ένα κομμάτι της ζωής του. Σε κάθε φωτογραφία βλέπει κανείς μια αντανάκλαση και του ξένου και του ντόπιου - μία οπτική από έξω κοιτάζοντας...

Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Χ. Σοροβού αφορούν το καθημερινό της φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον, ενώ οι έγχρωμες φωτογραφίες του Λ. Βασιλικού απεικονίζουν κυρίως σκηνές του δρόμου.