Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια ομαδική έκθεση αποτέλεσμα τετραήμερου σεμιναρίου και πολλών ωρών μοναχικής φωτογράφισης. Η φωτογραφία αποκαλύπτει τη δύναμή της όταν επιτρέπει πολλές και διαφορετικές προσεγγίσεις, χωρίς να εγκλωβίζεται στην απεικόνιση του θέματος που νομιμοποίησε τη λήψη. Για τους φωτογράφους το "πώς" μπορεί να έχει μεγαλύτερη σημασία από το "τι", αλλά και πάλι το ένα δεν μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητα από το άλλο. Και αν η σύζευξη αυτών των δύο στοχεύει στη δημιουργία ενός ποιητικού οπτικού γεγονότος, τότε η επιλογή ενός απλού περιγραφικού θέματος συνιστά πολύτιμη πρόκληση για τον φωτογ...

"Κάπου τριάντα ή παραπάνω χρόνια, ο μεταφραστής μου στα νέα ελληνικά Φαίδων Ταμβακάκης, είχε την καλοσύνη να μου δώσει ένα βιβλίο του Νίκου Δήμου: "Το φως των Ελλήνων". Μόνο αφού διάβασα το δυνατό δοκίμιο και τα αποσπάσματα που συνοδεύουν τις φωτογραφίες, άρχισα να καταλαβαίνω τι μου είχε συμβεί εκείνη την τόσο μακρινή Γεναριάτικη μέρα του 1952. Οι Έλληνες βλέπουν, νιώθουν, κατανοούν το φως όχι όπως οι άλλοι - και από την αρχή ως το τέλος της ιστορίας". John Fowles ...Μέσα από "Το φως των Ελλήνων" αναδύεται μια βαθιά εδραιωμένη πεποίθηση για τη δύναμη που έχουν τα απλ...

Μια εικονογραφημένη περιπλάνηση σε κάθε είδους (πολιτισμικά, ιδεολογικά, θεολογικά, εγκόσμια και υπερ-κόσμια) σημαινόμενα του πιο κυρίαρχου συμβόλου του χριστιανικού δόγματος, αλλά και, πρωτίστως, μια μυθολογημένη αναζήτηση της χρυσής τομής μεταξύ σάρκας και ψυχής, ύλης και πνεύματος. Ζητήματα όπως αυτά της πίστης, της ηθικής, της ελευθερίας, της μεταφυσικής και του επέκεινα συναντώνται στο σταυροδρόμι εικόνας και λόγου, αποδομώντας φαντασιακά τα πιο έμμονα ιδεολογήματα του έγχρονου υποκειμένου.

Το Φωτογραφικό Κέντρο Σκοπέλου είναι ο πρώτος οργανωμένος περιφερειακός θεσμός στη χώρα μας αφιερωμένος στη φωτογραφία. Στην εξέλιξη της πορείας του έχει διαμορφώσει ένα σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό, εγγράφοντας έτσι την Ελλάδα και τη Σκόπελο στο διεθνές φωτογραφικό σκηνικό. Το Κέντρο, μέσα από τα προγράμματα και τις δράσεις του, ταξιδεύει σε όλη την επικράτεια, δικαιώνοντας έτσι αυτό που πίστευα πάντα, ότι οι πολιτιστικοί θεσμοί έχουν απεριόριστα όρια δράσης, όταν διευθύνονται και υποστηρίζονται από δημιουργικούς ανθρώπους. Η φετινή εκδήλωση είναι αφιερωμένη στην οικογένε...

...Και το κοράκι του Πόε, κρεμασμένο, για να διώχνει τα πουλιά που πάνε να φάνε τα σπαρμένα χωράφια. Όμως τίποτα δεν φυτρώνει στους αγρούς αφού δεν τους έσπειραν. Μόνο το κακό να γίνει, να αφανιστεί το κοράκι - που ζει, αν δεν το κρεμάσουν, 100 χρόνια. Οι δρόμοι του Σωτήρη Λάμπρου καταλήγουν στη θάλασσα. Εκεί όλα η θάλασσα τα γαληνεύει, τα χωνεύει. Τα αφομοιώνει. Είναι η θάλασσα που δεν καταλαβαίνει τίποτα. Από τα δικά μας. Τα λόγια μας. Γιώργος Χρονάς

Κάθε φωτογραφία και μια ιστορία. Ένα συγκινητικό φωτογραφικό οδοιπορικό, όπως αυτό αποτυπώθηκε σε περισσότερες από πεντακόσιες γυάλινες στερεοσκοπικές πλάκες του γιατρού και φωτογράφου Νισήμ Λεβή, μέλους επιφανούς οικογένειας της ρωμανιώτικης εβραϊκής κοινότητας των Ιωαννίνων. Οι φωτογραφίες βρέθηκαν τυχαία στην κατοχή ενός μικροπωλητή που καλούσε τον κόσμο να σκύψει στο ξύλινο κουτί και να δει - με το αζημίωτο: "Ένα φράγκο το πανόραμα, κύριοι!". Ένα γοητευτικό ταξίδι στο χρόνο, που ξεκινά από την τελευταία δεκαπενταετία της οθωμανικής κυριαρχίας στα Ιωάννινα και διατρέχει...

16 καρτ ποστάλ, 16 φωτογραφίες, 16 όψεις της πόλης, πάντα μέσα από τη φωτογραφική ματιά του Δημήτρη Θεοδόση, φωτογράφου και λάτρη τoυ αστικού τοπίου και των εκπλήξεών του. Αιχμηρές εικόνες, πολύχρωμη επανάσταση, άγγελοι σε εγκαταλειμμένα κτίρια, λουλούδια σε τοίχους σπιτιών και δεκάδες φανταστικοί ήρωες αντικαταναλωτικά προϊόντα γνωστών και... αγνώστων δημιουργών του δρόμου, γεμίζουν τις σελίδες/κάρτες αυτής της εντυπωσιακής σύγχρονης έκδοσης και επιθυμούν να βρουν τους σωστούς παραλήπτες! Το ιδανικό τυπωμένο ντοκουμέντο αλλά και ενθύμιο μιας πόλης που καθημερινά μετα...

...σε ασπρόμαυρο φόντο "Το Κουντρί", μια ασήμαντη μεγάλη πέτρα στην έξοδο ενός χωριού, λίγο μακριά απ' την Άρτα, την Κυψέλη (Χόσεψη), εκεί γύρω στη δεκαετία του '30, μπορεί σήμερα και να μην υπάρχει. Αυτή η πέτρα έμεινε "καρφί στην καρδιά" ενός εντεκάχρονου, τη στιγμή του μισεμού του για την αναζήτηση καλύτερης τύχης, αφήνοντας πάνω της την μάνα αποκαμωμένη δίνοντάς του το τελευταίο χάδι με τα στερνά τρυφερά λόγια και συμβουλές της. Έμελλε... να μην την ξαναδεί! Ο πρόωρος χαμός της αγαλματώθηκε ως αιώνιο σύμβολο πόνου και μόχθου, μέσα στην ψυχή και το νου του εντεκ...

Το "Ασφαλές, ιδιωτικό πεδίο του σπιτιού μου 1996-2001 - μηδέν έως πέντε" είναι μια ενότητα 73 φωτογραφιών που πραγματεύεται το συναισθηματικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η νέα οικογένεια, στον χώρο του σπιτιού. Στη διάρκεια της μεταβατικής αυτής περιόδου "κλείνει το κεφάλαιο της κοριτσίστικης ανεμελιάς και αθωότητας για να δώσει τη θέση του σ' αυτό της οικογένειας, της μητρότητας και της εστίας." Tο 1998, μέρος αυτής της ενότητας πρωτοδημοσιεύεται στο περιοδικό φωτογραφίας "Blind Spot" της Nέας Yόρκης. Aπό τότε, και μέχρι σήμερα μικρές ενότητες φωτογραφιών έχουν...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα "πάντρεμα" της αγάπης του Γιάννη Σιγάλα για τη φωτογραφία με την κηπουρική, και ειδικά την καλλιέργεια κάκτων και άλλων παχυφύτων, που τον ανταμείβουν με τη συμμετρία και την ομορφιά τους, αλλά και τον εκπαιδεύουν στην ανάπτυξη υπομονής. "Το φωτογραφικό άλμπουμ του Γιάννη Σιγάλα μού θύμισε το τηλεγράφημα του Αλέξη Ζορμπά προς το αφεντικό του στο ομώνυμο έργο του Νίκου Καζαντζάκη: "Εύρον πέτραν πρασίνην ωραιοτάτην, ελθέ τάχιστα"." Καθηγητής Βασίλης Φίλιας Πρώην πρύτανης Παντείου Πανεπιστημίου "Οι φωτογραφίες του λευκώματος είναι μια μι...

Εάν υπάρχουν κι άλλοι ορίζοντες εκτός του ορατού, τότε υπάρχει ΑΥΤΗ η φωτογραφία. Τότε το βλέµµα δεν δίνει µόνο βαθύ νόηµα στην όραση, αλλά γίνεται βαθιά ψυχοσύνθεση αναίρεσης του οπτικού µας κόσµου, για τον άλλο τον σκοτεινά πραγµατικό. Το γεγονός της ύπαρξης ενός επιπέδου ζωικού, που είναι σκοτεινό, κρυφό αλλά παράλληλα συναρπαστικό και πολύ πιο αληθινό στη ζωή είναι αυτό που γεννά τη λαχτάρα. Στον ίδιο δρόµο οδηγεί η αφαίρεση στοιχείων και νοηµάτων από την εικόνα, όχι µε την αίσθηση της απουσίας και της απώλειας αλλά αντίθετα µε την απελευθέρωση της οµορφιάς αυτού που µέ...

Το "Τατόι στα όρια" είναι μία διαχρονική και δια-εποχιακή εικαστική ματιά στο χώρο των πρώην ανακτόρων. Ένα χώρο ξεχασμένο και παρεξηγημένο, επειδή κατασκευάστηκε και αποτέλεσε κατοικία των βασιλέων της Ελλάδος, αφημένο στην καταστροφική φθορά του χρόνου. Από το φθινόπωρο του 2016 έως και το καλοκαίρι του 2017, τα 16.000 περίπου στρέμματα που καλύπτει σήμερα το Κτήμα Τατόι, αποτέλεσαν αντικείμενο καθημερινής αυτοψίας, φωτογράφισης και βιντεοσκόπησης της Βιβής Μήλιου. Τα επιμέρους στάδια της έρευνας και της περιήγησης στο Κτήμα έχουν αποτυπωθεί στο παρόν βιβλίο. Τα τριάντα π...

Οι φωτογραφίες αυτές ξεκίνησαν όταν ξεκίνησε και η οικογένειά μου. Όχι μόνο γιατί ο τόπος αυτός είναι κληρονομιά των παιδιών μου, ο τόπος που όργωσαν οι προγονοί τους και που οι ιδιαιτερότητες και η νοοτροπία του χαράχτηκαν από την αρχή στη ψυχή τους, αλλά και με μια πιο άμεση, πρακτική έννοια. Καθώς τα παιδιά μου μεγάλωναν χρόνο με το χρόνο, το ίδιο μεγάλωναν και οι διαδρομές που περπατούσαμε στα Κάτω Μέρη της Τήνου. Η εξερεύνησή μας ξεκίνησε λιγότερο από μια δεκαετία πριν, το χειμώνα, όταν ήμουν έγκυος στο μεγαλύτερο γιο μου κι έκανα περιπάτους από το σπίτι μας προς το...

Η παρούσα συλλογή ταξιδιωτικών αποτυπωμάτων οριοθετεί μία περίοδο τριάντα χρόνων από το πρώτο, εκτός Ελλάδος, ταξίδι και εικοσιπέντε ετών ερασιτεχνικής σπουδής στην τέχνη της καταγραφής του φωτός. Ο μίτος των εικόνων που ξετυλίγεται στις επόμενες σελίδες εμφανώς χαρακτηρίζεται αφενός από εμμονές ορισμένων γεωγραφικών περιοχών και αφετέρου από την παντελή απουσία άλλων, είναι δηλαδή μία άκρως υποκειμενική αλλά και κατακερματισμένη εικονογραφημένη ταξιδιωτική αφήγηση. Αναμφισβήτητα κάθε ένα από τα ταξιδιωτικά ίχνη υπήρξε συγκυριακό αφού καταγράφηκε μία ορισμένη χρονική επ...

Με ένα καράβι σ' ένα τραίνο η σκέψη απ' του σκοταδιού τα μέρη ως του φωτός το ταίρι ταξιδεύει Όλη τη νύχτα ερωτεύομαι και τη μέρα ξεχνώ. Ο έρωτας είναι υπόθεση ενός, Ο έρωτας δεν είναι υπόθεση, Ο έρωτας είναι κράμα ουρανίου, Ο έρωτας είναι πλανήτης, Ο έρωτας έχει όνομα που σβήνεται με τ' άστρα. [...] Ο νους πλανεύει στου έρωτα τα κόλπα τα όρια πρώτα καταργεί [...] Στα ψηλά στα βαθειά στα δύσκολα αναζητώ την καθαρότητα [...] Ο "Ταξιδευτής μιας ερωτικής ιστορίας" αποτελείται από φωτογραφίες και σκέψεις ταξιδιών στην Ευρώπη το χρονικό δι...

Στο νέο φωτογραφικό λεύκωμα του Τάκη Διαμαντόπουλου παρουσιάζεται μια σειρά από γυμνά πορτρέτα διακεκριμένων Ελληνίδων, που προέρχονται από το χώρο της τέχνης. Φωτογραφίες που χαρακτηρίζονται για τη δωρική λιτότητα και ταυτόχρονα για την εντυπωσιακή ζωντάνια τους, έργα ενός καλλιτέχνη ο οποίος εδώ και πολλά χρόνια αποτυπώνει στο χαρτί την προσωπικότητα και το συναίσθημα των μοντέλων του, αναπτύσσοντας έναν ιδιαίτερο, προσωπικό διάλογο μαζί τους. Δουλεύοντας με το φως και με την αντίθεση άσπρου-μαύρου, ο διακεκριμένος Έλληνας φωτογράφος προσδίδει σε κάθε εικόνα κίνηση, φό...

Ο πληθυντικός του τίτλου, "Τα πρόσωπα...", θέλει εξαρχής να πει πως η κρίση δεν είναι τωρινή, δεν είναι ποτέ προσωρινή, δεν είναι μόνο οικονομική, και το σπουδαιότερο δεν είναι μόνο μια. Πέρα από αυτό που ο πολύς κόσμος πιστεύει ή αφήνεται να πιστεύει, κρίση ή καλύτερα κρίσεις υπήρχαν από τότε που ο άνθρωπος απόκτησε συνείδηση. Σε ατομικό επίπεδο έχουμε κρίση συνείδησης, προσωπική κρίση, κρίση ταυτότητας, οικογενειακή κρίση, κρίση εφηβείας, όταν είμαστε νέοι, αλλά είμαστε σε κρίσιμη ηλικία αργότερα, σε οικογενειακό-κοινωνικό επίπεδο έχουμε κρίση σχέσεων με τον ή την σύντροφ...