Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με τους πρώτους στίχους από την "Οδύσσεια" του Ομήρου ξεκινάει το υπερπολυτελές φωτογραφικό λεύκωμα "Φωτοσοφία", που χωρίζεται σε 12 ενότητες και μας ταξιδεύει σε 3 ηπείρους μέσα από προσεκτικά επιλεγμένες φωτογραφίες από την 25χρονη διεθνή πορεία του Σπύρου Πώρου. Κάθε ενότητα εισάγεται με ένα κείμενο στο οποίο ο συγγραφέας, κάνοντας αναφορές στην αρχαία ελληνική σκέψη, εκφράζει τους φιλοσοφικούς προβληματισμούς που τον οδήγησαν στην έμπνευση και στη λήψη της συγκεκριμένης σειράς φωτογραφιών, κάποιες εκ των οποίων εκτίθενται για πρώτη φορά δημόσια. Μέσα στις 242 σελίδες...

Μια ομαδική έκθεση αποτέλεσμα τετραήμερου σεμιναρίου και πολλών ωρών μοναχικής φωτογράφισης. Η φωτογραφία αποκαλύπτει τη δύναμή της όταν επιτρέπει πολλές και διαφορετικές προσεγγίσεις, χωρίς να εγκλωβίζεται στην απεικόνιση του θέματος που νομιμοποίησε τη λήψη. Για τους φωτογράφους το "πώς" μπορεί να έχει μεγαλύτερη σημασία από το "τι", αλλά και πάλι το ένα δεν μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητα από το άλλο. Και αν η σύζευξη αυτών των δύο στοχεύει στη δημιουργία ενός ποιητικού οπτικού γεγονότος, τότε η επιλογή ενός απλού περιγραφικού θέματος συνιστά πολύτιμη πρόκληση για τον φωτογ...

Το βιβλίο "Ανάγνωση - Βιβλίο - Βιβλιοθήκη", είναι μια προσπάθεια των μελών της Ομάδας Φωτογραφίας της Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς, να αναδείξουν τη θεμελιακή ανάγκη - αξία της ανάγνωσης ως προσωπικής διαδικασίας, και την αξία της ύπαρξης του έντυπου βιβλίου, όχι μόνο ως περιεχομένου αλλά και ως αντικειμένου (αξία ιστορική, συλλεκτική, χρηστική κλπ). Τα μέλη που συμμετείχαμε στην ομώνυμη έκθεση, πάνω απ' όλα θελήσαμε να καταγράψουμε την ξεχωριστή αξία και την αναγκαιότητα μιας βιβλιοθήκης, δημόσιας αλλά και ιδιωτικής. Μια ιδιωτική βιβλιοθήκη αντανακλά και αντανακλάται στην προσωπι...

I had no intention of travelling for the sake of it, nor to be a tourist. I wanted to go where time stands still. I wanted to see up close if the smiles I saw on glossy magazines were real, in conditions of extreme poverty. I wanted to test my limits. My wandering starts way before my arrival in Ethiopia. Ι study everything I can about the tribes. I imagine the endless dirt roads that lie ahead. I know the term for 'foreigner' already. Faranji is Amharic for stranger but is mostly used to describe westerners. This is how everyone addressed me during my time in Ethiopia....

Δεν είχα σκοπό απλώς να ταξιδέψω, ούτε να κάνω τουρισμό. Ήθελα να πάω εκεί όπου ο χρόνος έχει σταματήσει. Να δω πώς δικαιολογούνται σε συνθήκες απόλυτης στέρησης τα φωτογενή χαμόγελα και τα λαμπερά μάτια που έβλεπα στις εξωτικές φωτογραφίες. Να δοκιμάσω τις αντοχές μου. Η περιπλάνηση στον μακρινό κόσμο, έξω και μέσα μου, έχει ξεκινήσει πολύ πριν φτάσω στην Αιθιοπία. Μελετώ αχόρταγα τα πάντα για φυλές ξεχασμένες από το χρόνο, για τις συνήθειές τους, για τις ατελείωτες χωμάτινες οδικές διαδρομές που με περιμένουν. Γνωρίζω ήδη όταν αντικρύζω τους ντόπιους πως για εκείνους...

Ο πληθυντικός του τίτλου, "Τα πρόσωπα...", θέλει εξαρχής να πει πως η κρίση δεν είναι τωρινή, δεν είναι ποτέ προσωρινή, δεν είναι μόνο οικονομική, και το σπουδαιότερο δεν είναι μόνο μια. Πέρα από αυτό που ο πολύς κόσμος πιστεύει ή αφήνεται να πιστεύει, κρίση ή καλύτερα κρίσεις υπήρχαν από τότε που ο άνθρωπος απόκτησε συνείδηση. Σε ατομικό επίπεδο έχουμε κρίση συνείδησης, προσωπική κρίση, κρίση ταυτότητας, οικογενειακή κρίση, κρίση εφηβείας, όταν είμαστε νέοι, αλλά είμαστε σε κρίσιμη ηλικία αργότερα, σε οικογενειακό-κοινωνικό επίπεδο έχουμε κρίση σχέσεων με τον ή την σύντροφ...

Το λεύκωμα περιέχει φωτογραφίες από το φυσικό τοπίο του Λυκαβηττού.

Το παρόν λεύκωμα είναι το πρώτο που εκδίδει ο Δημήτριος Τσακίρης, γιατρός στο επάγγελμα, και περιλαμβάνει στιγμιότυπα και πορτραίτα δρόμου από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Το στοιχείο, όμως, που το διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα του είδους είναι η ενότητα "Ζωγραφική με κάρβουνο", στην οποία παρουσιάζονται έργα τα οποία έχει φιλοτεχνήσει ο Χρήστος Αλαβέρας, χρησιμοποιώντας τις φωτογραφίες του λευκώματος. Ο καλλιτέχνης είχε, μάλιστα, την έμπνευση να τα ενώσει σε μια αλληλουχία, σε χαρτί-ρολό δεκαπέντε μέτρων, καταφέρνοντας να δημιουργήσει ένα road movie. Με αυτόν τον τρόπο πέτ...

Μέρες χωρίς κορόνες 1. Το χορτάρι γνέφει, λέει ότι γνέφει σε μένα και, αμέσως, να προσέξω πολύ πώς μου γνέφει. Το δεντρολίβανο μιλά στο χορτάρι, του λέει τι θέλει αυτός εδώ, και το χορτάρι του απαντά με τον ίδιο σχεδόν τρόπο, να προσέξει πώς μιλά. Στοχαστικές καρδιές στην καρδιά έρημων τόπων. Μπορώ να είμαι εδώ δίχως να είμαι; Στρατόπεδο Κόδρα, 20 Μαρτίου 2020.

Το "Μπαγκλαντές" δεν υπάρχει πια· ούτε "Το νησί της Αφροδίτης" ή "Τα Ίμια". Αυτά, και μερικά ακόμη στέκια στο Καλοχώρι, στο δέλτα του Αξιού, όπου ανάμεσα σε βαλτόνερα, υγρότοπους με εκατοντάδες ερωδιούς, φλαμέγκος και πελεκάνους ξεφύτρωναν αυτές οι φιλόξενες παραγκοταβέρνες - σύμβολα μιας εποχής που έφυγε ανεπιστρεπτί. Μικρά "παλατάκια" - που έδιναν άσυλο σε ψαράδες και κτηνοτρόφους της περιοχής αλλά και ησυχαστήρια μερικών φοιτητών, καθηγητών και ανθρώπων της πόλης. Μετά το 2007 η περιοχή άρχισε να ερημώνει. Τα στέκια έκλεισαν με απόφαση της πολιτείας και ο τόπος εγκατα...