Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας πολυτελής τόμος για την Ιστορία της Τέχνης, με τα σημαντικότερα έργα τέχνης σε εικονογραφήσεις υψηλής ποιότητας. Περιέχονται βιογραφικά στοιχεία καλλιτεχνών, εκτίμηση και κριτική της Τέχνης, πολιτιστικές αξίες και ρόλος των καλλιτεχνών στην εκάστοτε εποχή. Το βιβλίο αυτό κυκλοφορεί επίσης και σε 2 τόμους "Ιστορία και Μορφές Τέχνης Ι & ΙΙ"

Στην Ιλιάδα παρατηρούμε δύο τρόπους αφήγησης. Ο πρώτος εμφανίζεται όταν ο Όμηρος περιγράφει την ασπίδα του Αχιλλέα: πρόκειται για μια ολοκληρωμένη φόρμα στην οποία ο Ήφαιστος έχει απεικονίσει όλα όσα γνώριζε για μια πόλη, τις γύρω αγροτικές περιοχές, τους πολέμους, τις ειρηνικές της τελετουργίες. Ο άλλος τρόπος εκδηλώνεται όταν ο ποιητής δεν κατορθώνει να πει πόσοι και ποιοι ήταν οι Αχαιοί πολεμιστές: τότε ζητά βοήθεια από τις μούσες αλλά αναγκάζεται να περιοριστεί στον λεγόμενο κατάλογο των πλοίων, ο οποίος ολοκληρώνεται με ένα «και τα λοιπά». Αυτός ο δεύτερος τρόπος παρ...

Με αναφορές σε περίπου διακόσιους, στην πλειονότητά τους άγνωστους έως σήμερα καλλιτέχνες (αγιογράφους, ζωγράφους και γλύπτες) που έζησαν στην Κρήτη την περίοδο 1800-1950, και με παρουσιάσεις και αναλύσεις έργων τους που συνοδεύονται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό, η μελέτη, "Η Κρήτη των καλλιτεχνών", αποσκοπεί να αποτελέσει μία πρώτη γνωριμία με κεντρικές όψεις της παραγνωρισμένης ιστορίας της καλλιτεχνικής ζωής του τόπου. ... Η πρώτη καταγραφή και αποθησαύριση ενός άγνωστου υλικού που διαμορφώνεται αργά και προβάλλει μέσα από τα τεράστια αναχώματα που είχαν στηθεί στα...

Ένα ταξίδι σε χώρους που είναι πηγές πολιτισμού: στη Φλωρεντία, για να γνωρίσουμε τα Ουφφίτσι, στο Παρίσι, για να γνωρίσουμε το Λούβρο, το Μουσείο Ορσαί, το Κέντρο Πομπιντού, και, τέλος, στη Νέα Υόρκη για να γνωρίσουμε το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (MoMA), με σκοπό να παρακολουθήσουμε την πορεία της Τέχνης από την κλασική έως τη μοντέρνα μορφή της. Η περιήγηση σε πολύ γνωστούς χώρους δεν γίνεται τυχαία. Τα πιο γνωστά έργα είναι συχνά, από πολλές απόψεις, και τα πιο σημαντικά. Η εξοικείωση με τους ναούς της Τέχνης συμβάλλει ουσιαστικά στο άνοιγμα των πνευματικών οριζόντων και...

Τα μνημεία αποδεικνύουν ότι κατά την βυζαντινή εποχή η μοναδική εορταστική εικόνα της Πεντηκοστής έφερε την επιγραφή "Η Πεντηκοστή". Η διαμόρφωση της εικόνας της Καθόδου του Αγίου Πνεύματος έγινε αμέσως μετά την εικονομαχική εποχή, στα χρόνια του Μεγάλου Φωτίου. Η αξία του βιβλίου του π. Νικολάου Ozoline σχετικά με την εικόνα της Πεντηκοστής έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι ο συγγραφέας, έχοντας λάβει μία κατάρτιση θεολογικής βάσης, προσπάθησε να εξοικειωθεί, με τις μεθόδους και τα δεδομένα της ιστορίας της τέχνης. Πιθανώς κάποια από τα συμπεράσματά του να τύχουν κριτικής...

Οι διάσημες "Δεσποινίδες της Αβινιόν" (1907), όχι μόνο συγκέρασαν στη ζωγραφική τους επιφάνεια νέες εικαστικές τάσεις, με στοιχεία επιστημονικών και κοινωνικών αλλαγών που θα σημάδευαν τον 20ό αιώνα, αλλά απετέλεσαν και την αφετηρία μιας σειράς ανατροπών που θα καθόριζαν την εικόνα και την πορεία της σύγχρονης τέχνης διεθνώς. Είναι λοιπόν λογικό αυτός ο πίνακας να απασχολεί την επιστημονική και καλλιτεχνική κοινότητα παγκοσμίως ακόμη και εκατό χρόνια μετά τη δημιουργία του. Οι «Δεσποινίδες της Αβινιόν» έγιναν τόπος συνάντησης του βλέμματος του θεατή με αυτό του καλλιτέχνη...

Το 1931 παρουσίαστηκε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό η "Γενική Ιστορία της Τέχνης". Επρόκειτο για ένα φιλόδοξο δίτομο έργο, το οποίο σκοπό είχε να αναπληρώσει ένα κενό στην τότε πνευματική ζωή του τόπου, προσφέροντας μια γενική ιστορική, θεωρητική και κριτική έρευνα της τέχνης, από την προϊστορική εποχή μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Μεταφρασμένο από τον Παντελή Πρεβελάκη, το έργο αποτελεί σύνθεση δύο σημαντικών συγγραμμάτων, του "Apollo: Histoire Generale Des Arts Plastiques" του Salomon Reinach και της "Ιστορίας των Καλών Τεχνών" ("Histoire Generale Des Beaux Arts"...

Το βιβλίο αυτό παρασύρει σ' ένα ταξίδι σε χώρους που είναι πηγές πολιτισμού, θα ταξιδέψουμε στη Φλωρεντία, για να γνωρίσουμε τα Ουφφίτσι, στο Παρίσι, για να γνωρίσουμε το Λούβρο, το Μουσείο Ορσαί, το Κέντρο Πομπιντού, και, τέλος, στη Νέα Υόρκη για να γνωρίσουμε το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (ΜοΜΑ), με σκοπό να παρακολουθήσουμε την πορεία της Τέχνης από την κλασική έως τη μοντέρνα μορφή της. Η περιήγηση σε πολύ γνωστούς χώρους είναι συνειδητή. Τα πιο γνωστά έργα είναι συχνά, από πολλές απόψεις, και τα πιο σημαντικά. Η εξοικείωση με τους ναούς της Τέχνης συμβάλλει ουσιαστ...

Η Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικης Τέχνης (εκδ. 1928) του καθηγητή και ακαδημαϊκού Χρ. Τσούντα έμεινε μέχρι σήμερα βιβλίο κλασικό και αναντικατάστατο. Ο συγγραφέας υπήρξε βαθυστόχαστος πνευματικός ηγέτης της νεότερης γενιάς των Ελλήνων αρχαιολόγων και η πνευματική του παραγωγή, στο σύνολό της υποδειγματική. Στο βιβλίο μας συναρπάζει η καθαρότητα στη διάταξη της ύλης, η υποδειγματική περιγραφή της τεχνοτροπίας, η στοχαστική προσπάθεια του συγγραφέα να κατανοεί πάντα το πνευματικό περιεχόμενο των περιγραφόμενων έργων, η διεισδυτική ματιά του και οι λεπταίσθητες παρατηρήσεις του....

Τα κείμενα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο και γράφηκαν από το 1934 έως το 1969, είναι γράμματα σε φίλους ζωγράφους (Barnett Newman, Robert Motherwell, Adolph Gottlieb και άλλους), εντυπώσεις από ταξίδια στην Ευρώπη (Παρίσι, Λονδίνο, νότια Ιταλία· γράφει χαρακτηριστικά από την Ποσειδωνία της νότιας Ιταλίας: "ανέκαθεν ζωγράφιζα αρχαιο-ελληνικούς ναούς χωρίς να το ξέρω"), περιγραφή καλοκαιριών που πέρασε με την οικογένειά του σε πανεπιστημιουπόλεις των Η.Π.Α. στις οποίες δίδασκε, τετράδια σημειώσεων στα οποία μιλά για την τέχνη των παιδιών και για τη σημασία του σουρεαλισμού,...

Η "Ιστορία της αρχαίας τέχνης" είναι το αριστούργημα του Winckelmann - ένα έργο ορόσημο στο πεδίο των αρχαιογνωστικών επιστημών - που τον έκανε γνωστό σε όλον τον κόσμο. Το έργο αυτό αποτελεί πράγματι τον θεμέλιο λίθο της ιστορίας της τέχνης ως ξεχωριστού κλάδου της ιστορίας, που παραμένει μέχρι σήμερα κλασικό στο είδος του, αν και σε μερικά σημεία οι απόψεις του συγγραφέα έχουν ξεπεραστεί από την πρόοδο των αρχαιολογικών και αισθητικών σπουδών. Στην ιστορία του ο Winckelmann θέτει όντως για πρώτη φορά τις βάσεις της εξέλιξης της τέχνης γενικά, και ειδικότερα της αρ...

Είτε επρόκειτο για τον Beuys (συνεχιστή της ρομαντικής γερμανικής παράδοσης στο ρόλο του πνευματικού πατέρα και χαρισματικού αρχηγού) είτε για τον αυστριακό ακτιβιστή Otto Muehl (ηγέτη μιας ελευθεριάζουσας μικρο-κοινωνίας που βάδιζε με αρκετή ομολογουμένως αδεξιότητα στα ίχνη του γάλλου ουτοπιστή Charles Fourier), είτε πάλι επρόκειτο για τους καταστασιακούς, τον Guy Debord και την οργισμένη απαξίωση της κοινωνίας του θεάματος, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Όπως σημειώνει η Laurence B. Dorleac, αυτές οι άγρια ενθουσιώδεις, προκλητικές ή ζοφερές εκδηλώσεις των επιγόνων του κινή...

Τι κοινό έχει ένας αρχαίος κινεζικός κύλινδρος με τη φωτογραφία ενός παπαράτσι; Ένα προϊστορικό ειδώλιο με ένα βίντεο; Γιατί οι άνθρωποι εξακολουθούν να δημιουργούν έργα τέχνης και γιατί αλλάζει η μορφή τους; Από τις πρώτες ενστικτώδεις απόπειρες να δοθεί μορφή σε ακατέργαστα υλικά ως τη σύγχρονη τέχνη, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να αντισταθεί στη δημιουργία εικόνων. Τα στιλ και οι περίοδοι έρχονται και παρέρχονται, αλλά ερεθιστικοί σύνδεσμοι μεταξύ φαινομενικά άσχετων παραδόσεων μένουν να ανακαλυφτούν. Ο Τζούλιαν Μπελ μάς ταξιδεύει ανά τους αιώνες και ανά τις ηπείρους στην πλ...

Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται με τρόπο συνοπτικό και καίριο, σε αλφαβητική σειρά, όροι που έχουν επικρατήσει για όλα τα καλλιτεχνικά ρεύματα και κινήματα, παλαιότερα αλλά και σύγχρονα. Tο έργο προσφέρει τη δυνατότητα, τόσο στους σπουδαστές, κυρίως της Iστορίας της Tέχνης, αλλά και στον κάθε φιλότεχνο, να γνωρίσει και να κατανοήσει τις τάσεις και τις τεχνοτροπίες, την εξέλιξη του κάθε καλλιτεχνικού ρεύματος, τις διάφορες καλλιτεχνικές ομάδες και σχολές και την επίδραση που είχαν στην εποχή τους. Στις περισσότερες των περιπτώσεων αναφέρονται ονομαστικά οι δημιουργοί,...

Πόσο καταλαβαίνουμε ένα έργο σύγχρονης τέχνης; Η τέχνη προϋπάρχει ως γνώση ή επινοείται; Τι νέο πρότειναν τα κινήματα σύγχρονης τέχνης και οι εκπρόσωποί τους, των οποίων τα έργα γεμίζουν σήμερα τα μεγάλα μουσεία και τις ιδιωτικές συλλογές στην Ευρώπη, στην Αμερική και στις αραβικές χώρες; Στην εποχή μας υπάρχουν "τέλεια" έργα τέχνης και "αντικειμενικά" κριτήρια στη συγγραφή μιας Ιστορίας της Σύγχρονης Τέχνης; Στο βιβλίο αυτό ο Γιάννης Κολοκοτρώνης επιχειρεί μία νέα μέθοδο ανάγνωσης για το έργο τέχνης, θεωρώντας το ως ένα ανοιχτό σύστημα κωδικοποιημένων συμβόλων των οποίω...

Για τους καλλιτέχνες των κινημάτων της πρωτοπορίας του α’ μισού του 20ου αιώνα, εικαστική έκφραση και σκηνικός χώρος αποτέλεσαν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η μελέτη εστιάζει συγκεκριμένα στο φουτουρισμό, στον κονστρουκτιβισμό και γενικότερα στη ρώσικη πρωτοπορία, στο ντανταϊσμό, στο σουρεαλισμό, στο Bauhaus και στον εξπρεσιονισμό και επικεντρώνεται στο έργο κάποιων από τους σημαντικότερους εκπροσώπους τους. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον ότι οι καλλιτέχνες όπως ο Malevich, ο Tatlin, ο Marinetti, ο Depero, ο Balla, ο Schlemmer, ο Kikoschka, ο Ball, ο Tzara ή ο Picabi...

Με τον ενθουσιασμό και την τόλμη που τον χαρακτηρίζουν, ο Ντανιέλ Αράς, βαθύς γνώστης της ιστορίας της τέχνης, μας προσκαλεί σε μια περιδιάβαση στην ιστορία της ζωγραφικής κατά τη διάρκεια έξι αιώνων, από την ανακάλυψη της προοπτικής μέχρι την εξαφάνιση της φιγούρας. Αναφερόμενος σε σημαντικές θεματικές (την προοπτική, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, τη θέση της λεπτομέρειας, τη συντήρηση, τις συνθήκες θέασης και έκθεσης), αλλά και σε συγκεκριμένους ζωγράφους ή έργα, ξαναζωντανεύει με ευφυΐα και θέρμη κομβικές στιγμές της ζωγραφικής: τον Λεονάρντο ντα Βίντσι, τον Μιχαήλ Άγγελ...

Αυτός ο πλούσια εικονογραφημένος τόμος παρουσιάζει στον αναγνώστη μια αναλυτική θεώρηση του πλούτου και της ποικιλομορφίας της αρχιτεκτονικής και των καλών τεχνών της περιόδου ανάμεσα στα 1750 και 1848. Ενώ ο Νεοκλασικισμός αναφέρεται ξεκάθαρα στην αντανάκλαση των αρχών της τέχνης και της αρχιτεκτονικής της κλασικής Αρχαιότητας, ο όρος Ρομαντισμός περιλαμβάνει ένα πολύ ευρύτερο νόημα και ενδιαφέρεται περισσότερο για τη διανοητική άποψη του καλλιτέχνη. Ο Νεοκλασικισμός και ο Ρομαντισμός δεν θα πρέπει να θεωρούνται δύο αντιθετικοί πόλοι, αλλά δύο "διαφορετικές προσεγγίσει...