Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από τον Αριστοτέλη στη Σύλβια Πλαθ, από τον Όμηρο στον Χεμινγουέυ, από τον Δάντη στον Έζρα Πάουντ, μεγάλοι συγγραφείς έγραψαν έργα που δυστυχώς δεν μπορούμε να αποκτήσουμε. Ολόκληρη η ιστορία της λογοτεχνίας είναι και η ιστορία της απώλειάς της. Ο Τζέραρντ Μάνλεϋ Χόπκινς έκαψε όλα τα πρώιμα ποιήματά του όταν αφιέρωσε τη ζωή του στην ομορφιά του Θεού, και ο Μιχαήλ Μπαχτίν, εξόριστος στο Καζακστάν, χρησιμοποίησε το έργο του για τον Ντοστογιέφσκι ως χαρτί για τσιγάρα, αφού προηγουμένως είχε καπνίσει και ένα αντίτυπο της Βίβλου. Μερικά γραπτά λείπουν, θεωρούμε πως καταστράφηκαν...

"Οι λογοτεχνίες αλληλοερωτεύονται" Paul Valery Η φράση αυτή του Paul Valery αποδίδει με ποιητικό τρόπο την έννοια της Συγκριτικής Φιλολογίας. Στόχοι της συγκεκριμένης επιστήμης είναι η θεώρηση μιας εθνικής λογοτεχνίας από σκοπιά που υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα και η σύγκρισή της με μια άλλη ξένη λογοτεχνία, ενώ στο πεδίο έρευνάς της συμπεριλαμβάνονται και οι συγκρίσεις με άλλες τέχνες (μουσική, ζωγραφική κ.ά.) ή με άλλους τομείς της πνευματικής δραστηριότητας (φιλοσοφία, πολιτική, θρησκεία κ.ά.). Με το βιβλίο της "Συγκριτική φιλολογία: Από τη θεωρία στην πράξη", η...

Βιβλία - σταθμοί στην ιστορία της διεθνούς λογοτεχνίας. Ανάμεσά τους: "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο" Προυστ, "Οδυσσέας" Τζόυς, "Εκατό χρόνια μοναξιάς" Μάρκες, "Ο Μικρός Πρίγκιπας" Εξιπερύ κ.ά. Κάθε έργο αναλύεται σε 4 σελίδες, με ταυτόχρονη περιγραφή των συνθηκών κάτω από τις οποίες γράφτηκε, στοιχεία για τον συγγραφέα, μια κριτική, το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης και χρονολόγιο με τα γεγονότα της περιόδου. Σε αυτόν τον τόμο λανσάρονται στοιχήματα ("Οι γυμνοί και οι νεκροί" του Mailer), παρεξηγήσεις, ("Ο εραστής" της Duras), συχνά ευχάριστες εκπλήξεις ("Τα εκατό χρόνια...

Το έργο παρουσιάζει έναν απολογισμό των ερευνών στο πεδίο της θεωρίας της λογοτεχνίας. Εξετάζονται κομβικά ζητήματα στις έρευνες και τις συζητήσεις περί της λογοτεχνίας και της θεωρίας της, από την έννοια της ιστορίας της λογοτεχνίας και της λογοτεχνικότητας ως την καθολικότητα και την συγκρισιμότητα σε λογοτεχνικό επίπεδο και από την ερμηνεία και την πρόσληψη ως το επιστημολογικό καθεστώς της λογοτεχνικής έρευνας και θεωρίας. Στόχος είναι να καταγραφούν τα επιστημολογικά και θεωρητικά προϋποτιθέμενα, οι ποικίλες μέθοδοι, τα διαφορετικά κοινωνικά και πολιτισμικά δεδομένα πο...

Στην Ιλιάδα παρατηρούμε δύο τρόπους αφήγησης. Ο πρώτος εμφανίζεται όταν ο Όμηρος περιγράφει την ασπίδα του Αχιλλέα: πρόκειται για μια ολοκληρωμένη φόρμα στην οποία ο Ήφαιστος έχει απεικονίσει όλα όσα γνώριζε για μια πόλη, τις γύρω αγροτικές περιοχές, τους πολέμους, τις ειρηνικές της τελετουργίες. Ο άλλος τρόπος εκδηλώνεται όταν ο ποιητής δεν κατορθώνει να πει πόσοι και ποιοι ήταν οι Αχαιοί πολεμιστές: τότε ζητά βοήθεια από τις μούσες αλλά αναγκάζεται να περιοριστεί στον λεγόμενο κατάλογο των πλοίων, ο οποίος ολοκληρώνεται με ένα «και τα λοιπά». Αυτός ο δεύτερος τρόπος παρ...

Το βιβλίο "Θεωρία λογοτεχνίας, δομισμός και σημειωτική" έρχεται να καλύψει τις ανάγκες όσων διδάσκουν και διδάσκονται λογοτεχνία, αισθητική, θέατρο και όσων ασχολούνται με κάθε αντικείμενο που έχει σχέση με το λόγο. Το πόνημα αυτό απευθύνεται σε απλούς αναγνώστες, ειδικούς μελετητές, σπουδαστές, κάθε ενδιαφερόμενο για τη λογοτεχνία και κάθε έργο λόγου. Δίνει επίσης απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα, όπως: - Πώς θα συλλάβουμε το βαθύτερο νόημα ενός λογοτεχνικού έργου; - Πώς προσεγγίζεται ένα νεοτερικό κείμενο; - Τι είναι δομισμός; - Ποια νέα πεδία ανιχνεύει η σημειωτική σ...

O ένατος τόμος της εννεάτομης σειράς "The Cambridge History of Literary Criticism", η οποία αποτελεί μια συνολική ιστορική επισκόπηση της κριτικής της λογοτεχνίας του δυτικού κόσμου, από την κλασική αρχαιότητα μέχρι σήμερα, αναμετριέται με την ιστορία, τόσο υπό την έννοια ότι εγείρει ζητήματα μιας κατεξοχήν κριτικής-ιστοριογραφικής μέριμνας όσο και στον βαθμό που εξετάζει συγκεκριμένες περιπτώσεις ιστορικά προσδιορισμένων ρευμάτων και σχολών σκέψης.

Η Σκανδιναβική λογοτεχνία, επίτευξη υψηλότατου επιπέδου, κατέχει μια σπουδαία θέση ανάμεσα στις λογοτεχνίες των άλλων πολιτισμένων λαών. Είναι το πνευματικό προϊόν μιας φυλής με ιδιαίτερα ήθη και έθιμα. Ο νους και η ψυχή του Βορρά έχουν δημιουργήσει, τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν, έργα μοναδικά, η φωνή των οποίων διαπερνά τις ομίχλες, πνίγει το βουητό των ανέμων και τελικά λιώνει τους πάγους. Ελένη Β. Πίππα

Το τρίπτυχο λογοτεχνία, φιλοσοφία, πολιτική ορίζει τα ενδιαφέροντα της συγκεκριμένης συλλογής δοκιμίων. Πρόκειται για ασκήσεις ανάγνωσης στο ευρύ πεδίο της ευρωπαϊκής νεωτερικότητας. Για συναρτήσεις με στιγμές της ιδεολογίας και το βλέμμα του νεωτερικού συγγραφέα. Για ανταποκρίσεις στην εμπειρία της ποίησης και στα πάθη της κριτικής. Στο επίκεντρο του βιβλίου βρίσκεται η δύσκολη και συχνά εχθρική επαφή της πολιτισμικής και της κοινωνικής κριτικής. Σε τι από τα δυο πρέπει να δοθεί προτεραιότητα; Στο ότι ο κόσμος μας είναι, ενδεχομένως, περισσότερο ρηχός ή στο ότι αποδεικνύετ...

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: - Ζαχαρίας Ι. Σιαφλέκης, "Εισαγωγή: Εκδοχές και συστατικά της λογοτεχνικής μνήμης" Εναρκτήρια ομιλία - Alain Montandon, "La memoire en ruines" Ενότητα πρώτη: Πολιτισμική μνήμη - Αικατερίνη Δούκα - Καμπίτογλου, "Μνήμες ανάμνησης και γραφής: Πλάτων, Heidegger, Derrida" - Ουρανία Πολυκανδριώτη, "Ιστορική μνήμη από μετάφραση (19ος αιώνας)" - Ελευθέριος Μύστακας - Αλίκη Τσοτσορού, "Σύγχρονοι Έλληνες και Ευρωπαίοι εικαστικοί και ποιητές. Μνήμη και κλασικός μύθος" - Λητώ Ιωακειμίδου, "Ο μύθος από την πολιτισμική στη λογοτεχνική μνήμη: Αναγνώ...

"Ο Μάικ Κήλυ είναι ένας Αμερικανός συγγραφέας που είναι Έλληνας": έτσι παρουσιάζει τον άνθρωπο στον οποίο είναι αφιερωμένος τούτος ο τόμος ο Ντίνος Σιώτης, ένας από εκείνους που μιλούν για το έργο του. Δίχως αμφιβολία, ο Έντμουντ (Μάικ) Κήλυ, πασίγνωστος στο ευρύ ελληνικό κοινό ως μεταφραστής της λογοτεχνίας μας στην αγγλική γλώσσα, είναι δύσκολο να (προσδι)οριστεί μονοσήμαντα: με μία ιδιότητα και με μία "εθνικότητα". Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, άλλωστε, ορίζει ο ίδιας δυναμικά και ενεργητικά τον δικό του κόσμο, τη δική του "πατρίδα", που είναι πολύ πιο πλούσια, πολύ πιο γόν...

Βασισμένη στο μοντέλο του λογοτεχνικού πεδίου του Πιερ Μπουρντιέ, έτσι όπως περιγράφεται κατά κύριο λόγο στους "Κανόνες της τέχνης" (Εκδ. Πατάκη, 2006), η Πασκάλ Καζανοβά επιχειρεί εδώ να περιγράψει τη γένεση και τη δομή του παγκόσμιου λογοτεχνικού χώρου. Αυτή η "παγκόσμια πολιτεία των γραμμάτων" έχει τον δικό της μεσημβρινό του Γκρίνουιτς, που αποτελεί και το μέτρο της καινοτομίας και της νεωτερικότητας των έργων. Ο τρόπος πρόσβασης των συγγραφέων αλλά και των χωρών σ' αυτόν τον παγκόσμιο χώρο, οι στρατηγικές που υιοθετούν οι πρώτοι προκειμένου να περάσουν από την αφάνεια...

Πηγή θείας έμπνευσης, θανάσιμο αμάρτημα, ένδειξη ιδιοφυΐας ή νόσος: η μελαγχολία αποτελεί ένα από τα κύρια θέματα του δυτικού πολιτισμού. Από τον Αριστοτέλη και τον Γαληνό ως τον Robert Burton και από τους Πατέρες της Εκκλησίας ως τον Sigmund Freud, η δυτική σκέψη προσπαθεί να περιγράψει και να ερμηνεύσει το φαινόμενο της μελαγχολίας, προβάλλοντας κάθε φορά και μια διαφορετική πτυχή του. Παράλληλα, οι εικαστικές τέχνες και η λογοτεχνία αξιοποιούν δημιουργικά τον πολυδιάσταστο λόγο περί μελαγχολίας, εμπλουτίζοντάς τον διαρκώς. Η παρούσα μελέτη κινείται μεταξύ της ιστορία...

Η κοινωνία της Βαϊμάρης είχε πάμπολλες ευκαιρίες να έρθει σε επαφή με το ελληνικό πνεύμα είτε μέσω του θεάτρου, είτε μέσω των περιοδικών με τα ελληνικά ονόματα και πολλές φορές ελληνικά θέματα. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον και αγαπητό θέμα συζήτησης στην πόλη αποτελούσαν, βέβαια, και οι αυτοσχέδιες ερασιτεχνικές θεατρικές παραστάσεις, που διοργάνωνε κυρίως ο Γκαίτε αυστηρά για την Αυλή, και οι οποίες πολύ συχνά είχαν θέμα από την αρχεία Ελλάδα. Τέτοια γεγονότα αποτελούσαν θέματα συζητήσεων για μήνες στη μικρή πόλη και καταγράφονταν και σχολιάζονταν σε προσωπικές σημειώσεις και επισ...

O τόμος αυτός είναι ο έβδομος της εννεάτομης σειράς "The Cambridge History of Literary Criticism", η οποία αποτελεί μια συνολική ιστορική επισκόπηση της κριτικής της λογοτεχνίας του δυτικού κόσμου, από την κλασική αρχαιότητα μέχρι σήμερα, και έχει ως αντικείμενό της τόσο τη θεωρία της λογοτεχνίας όσο και την κριτική της πράξη. Αναλαμβάνοντας να εξιστορήσει τις θεωρητικές και μεθοδολογικές διαδρομές των γραμματολογικών σπουδών από την κλασική αρχαιότητα έως την αυγή του 21ου αιώνα, η εννεάτομη σειρά "Cambridge History of Literary Criticism" συνιστά ένα εντυπωσιακό κριτικό εγ...

Η υπερπαραγωγή θεωρητικού λόγου για τη λογοτεχνία και τις γραμματολογικές σπουδές, ιδίως από τη δεκαετία του 1960 και εξής, προσέφερε μεν μεγάλη ποικιλία προσεγγίσεων, διαμόρφωσε όμως ένα τοπίο όπου δεν μπορεί κανείς να προσανατολιστεί αν αγνοεί τους βασικούς οδοδείκτες, τα κείμενα δηλαδή που αποτέλεσαν την αφετηρία των περισσότερων θεωρητικών αναζητήσεων. Το παρόν "Ανθολόγιο" του K. M. Newton αποτελεί μια συλλογή τέτοιων θεμελιωδών κειμένων: ξεκινώντας από τις συμβολές του Ρωσικού Φορμαλισμού, της Νέας Κριτικής και της Ερμηνευτικής, ο Newton παρακολουθεί την επίδραση π...

Η "Πραγματεία περί της καταγωγής των μυθιστορημάτων" (Παρίσι 1670), το γνωστότερο από τα έργα του επιφανούς Γάλλου ιερωμένου, λογίου και λογοτέχνη Pierre-Daniel Huet, ενός από τους πρωταγωνιστές της περίφημης Μάχης των Αρχαίων και των Συγχρόνων, δεν προσέλκυσε μέχρι τώρα το νεοελληνικό μεταφραστικό ενδιαφέρον παρά το ενδιαφέρον που παρουσιάζει ειδικά για το ελληνικό κοινό. Το κείμενο του Huet αποτέλεσε, 134 χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση, την αφετηρία για την πρώτη νεοελληνική ποιητική του μυθιστορήματος, τα "Προλεγόμενα" του Αδαμάντιου Κοραή στην έκδοση (1804) των "Αιθι...

Ένας αυτοδίδακτος, ένας άνθρωπος ταπεινής καταγωγής, που βρέθηκε στην Αυλή της Βαϊμάρης ως βοηθός και φίλος του μεγαλύτερου Γερμανού ποιητή, του Γκαίτε -αυτός είναι ο Γιόχανν Πέτερ Έκερμανν (1792-1854). Ο Έκερμανν έμεινε στην Ιστορία γιατί συνέγραψε "το καλύτερο γερμανικό βιβλίο" σύμφωνα με τον Νίτσε, τις "Συνομιλίες με τον Γκαίτε"- ένα βιβλίο το οποίο συνεχίζει να προκαλεί, όπως και ο συγγραφέας του, το ενδιαφέρον τόσο του αναγνωστικού κοινού όσο και των ειδικών. Πάνω από χίλιες φορές συνάντησε ο Έκερμανν τον Γκαίτε, κρατώντας σημειώσεις των συζητήσεων που είχε μαζί του...

Ένας αυτοδίδακτος, ένας άνθρωπος ταπεινής καταγωγής, που βρέθηκε στην Αυλή της Βαϊμάρης ως βοηθός και φίλος του μεγαλύτερου Γερμανού ποιητή, του Γκαίτε - αυτός είναι ο Γιόχανν Πέτερ Έκερμανν (1792-1854). O Έκερμανν έμεινε στην Ιστορία γιατί συνέγραψε "το καλύτερο γερμανικό βιβλίο" σύμφωνα με τον Νίτσε, τις Συνομιλίες με τον Γκαίτε - ένα βιβλίο το οποίο συνεχίζει να προκαλεί, όπως και ο συγγραφέας του, το ενδιαφέρον τόσο του αναγνωστικού κοινού όσο και των ειδικών. Πάνω από χίλιες φορές συνάντησε ο Έκερμανν τον Γκαίτε, κρατώντας σημειώσεις των συζητήσεων που είχε μαζί του...