Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Πανελλήνια Πολιτιστική Κίνηση", συνεχίζοντας τη σειρά διοργανώσεων και αφιερωμάτων για το Νεοελληνικό θεατρικό έργο, πραγματοποίησε το Β' Συμπόσιο με τίτλο: "Το Ελληνικό θεατρικό έργο κατά τη δεκαετία του 1990". Μια δεκαετία κατά την οποία οι παλαιότεροι θεατρικοί συγγραφείς έδωσαν νέα, σημαντικά δείγματα δουλειάς, ενώ πρωτοεμφανιζόμενοι δημιούργησαν έργα που εμπλουτίζουν το θεατρικό ελληνικό τοπίο με τάσεις που εμφανίζονται στο παγκόσμιο θέατρο. Συμμετέχουν οι παρακάτω θεατρικοί συγγραφείς, θεατρολόγοι, κριτικοί, σκηνοθέτες και ηθοποιοί, των οποίων οι ομιλίες και παρεμ...

Το συνθετικό βιβλίο "Θεόδωρος Τερζόπουλος και θέατρο Άττις - Αναδρομή, μέθοδος, σχόλια" έχει ως κεντρικό κορμό το κείμενο του Τερζόπουλου για τη μέθοδο και τις απόψεις του και 160 σελίδες με φωτογραφική καταγραφή των παραστάσεών του. Δύο κείμενα της Ελένης Βαροπούλου και τη Marianne McDonald, αναλύουν και τοποθετούν το έργο του, ενώ σε μια εκτενή συζήτηση με τον Ιάπωνα σκηνοθέτη Ταντάσι Σουζούκι ο Θ. Τερζόπουλος μιλάει για τη Θεατρική Ολυμπιάδα, της οποία είναι ο πρωτοεργάτης και πρόεδρος. Σε ένα παράρτημα, σπουδαίοι καλλιτέχνες και δημιουργοί σχολιάζουν τον Θ. Τερζόπουλ...

[...] Ο μέχρι τώρα απολογισμός της πορείας του Ιάκωβου Καμπανέλλη είναι εντυπωσιακός: τριάντα τέσσερα θεατρικά έργα· έξι κινηματογραφικά σενάρια και δύο τηλεοπτικά· αρκετά ποιήματα που εντάχθηκαν στα θεατρικά του και έγιναν τραγούδια· ένα συγκλονιστικό χρονικό της ομηρείας του· ένας εξαιρετικός τόμος με ομιλίες, εισηγήσεις και συνεντεύξεις του. Μας χάρισε αρκετές δικές του θεατρικές σκηνοθεσίες και δύο κινηματογραφικές, αναρίθμητες παραστάσεις έργων του στην Ελλάδα, ενώ και στο εξωτερικό έργα του έχουν ανέβει με επιτυχία σε πολλές και καθόλου "εύκολες" χώρες, όπως η Αγγλία,...

Έτσι, εμείς οι νεώτεροι Έλληνες, έχουμε το μεγάλο προνόμιο να μπορούμε να ζούμε και να ξεχωρίζουμε, μέρα με τη μέρα, τις μορφές, τα σχήματα, τους ρυθμούς, τους ήχους, λίγο πολύ όπως τα ζούσε και τα ξεχώριζε ο απλός αρχαίος Έλληνας, όπως τα ζούσε και ξεχώριζε ο Όμηρος, ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης, ο Αριστοφάνης, καθώς οι μέρες κυλούσαν, άλλοτε πλούσιες σε γεγονότα κι άλλοτε λιτές, άλλοτε στενόχωρες κι άλλοτε ειρηνεμένες, ενώ ο νους και η ψυχή τους έπλαθαν το έργο τους. Γι' αυτό, αν θέλουμε να ερμηνεύσουμε το θέατρό τους δημιουργικά, ας πλησιάσουμε και ας ξεχωρίσουμε...

Από τα νεανικά μου χρόνια σημείωνα σ' ένα σχολικό τετράδιο αγαπημένες στιγμές που άστραφταν και σβήνανε σαν τ' άστρα στο στερέωμα, για πρόσωπα που αγαπούσα παρά πολύ και ζέσταιναν τη ζωή γύρω μου. Έτρεμα πάντα τη Λήθη, που σημαίνει θάνατο, και διάλεξα τη Μνημοσύνη που τον καταργεί. Η λειτουργία της θεατρικής ζωής μ' έκανε να νιώθω ως προεξάρχουσα μιας πομπής από τα χρόνια του Θέσπη, που διηγείται τα πάθη του Διονύσου και άλλων ηρώων, μπροστά σ' ένα Κοινό έτοιμο να συγκινηθεί από άγνωστες λυπητερές και χαρούμενες ιστορίες για να μάθει πως ζει ο κόσμος πέρα από το δικό του κα...

"Μέσα σε τόσο χρόνο που πέρασε, σε τόσες ταινίες που γύρισα και σε τόσες ταινίες που δεν γυρίστηκαν ποτέ, σχέδια που ξωμείνανε ξεχασμένα σε συρτάρια, σε ντουλάπια, σε ράφια, μάρτυρες σιωπηλοί της ζωής ενός σκηνοθέτη του κινηματογράφου, γράμματα ανεπίδοτα, ενθουσιασμοί, ιδέες, οράματα καταδικασμένα στη λησμονιά που ψάχνω τώρα να συναρμολογήσω μέσα από εικόνες και σκόρπια γραπτά, πεταμένα εδώ κι εκεί. Εικόνες ακίνητες, νεκρωμένες θα' λεγες στο χρόνο ενός καρέ, σταματημένες για λίγα δευτερόλεπτα στη μικρή οθόνη μιας μουβιόλας. Αν τα υλικά που συνθέτουν αυτό το βιβλίο δεν καταν...