Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Θανάσης Καραγιάννης με τον παρόντα τόμο καινοτομεί. Διότι όντως έλειπε απο΄τη θεατρική μας βιβλιογραφία, άρα και από την έρευνα και ως εκ τούτου από την ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου ένα γενναίο τμήμα της θεατρική δραστηριότητας, τμήμα καίριο και άκρως ευαίσθητο και παιδαγωγικό λεπτό. [...] Ο Θανάσης Καραγιάννης συγκέντρωσε εκατοντάδα κριτικών κειμένων μιας μόνο τριετίας. Και είναι εκπληκτικό το γεγονός πόσοι θίασοι, πόσα έργα και πόσες σκηνές λειτουργούν μέσα στην Αθήνα και στη μείζονα περιφέρεια προσφέροντας πνευματική θεατρική ευφορία σε παιδιά. [...] Οι κριτ...

Στόχοι του Συμποσίου ήταν να τεθούν ερωτήματα σε ένα ευρύ φάσμα θεωρίας και πρακτικής του θεάτρου καθώς και στο πεδίο της οργάνωσης των θεατρικών σπουδών. Συμμετέχουν: Marvin Carlson, Stratos E. Constantinidis, Claudine Elnecave, J. Michael Walton, Λίλα Μαράκα, Ζωή Σαμαρά, Άννα Ταμπάκη, Βάλτερ Πούχνερ, Γ. Π. Πεφάνης, Κυριακή Πετράκου, Sirkku Aaltonen, Pirkko Koski, Kalina Stefanova, Erica Fischer-Lichte, Henri Schoenmakers, John Somers, Herman Altena, Πλάτων Μαυρομούστακος, Jose Luis Navarro, Maria de Fatima Silva, Freddy Decreus, Καίτη Διαμαντάκου, Κωνστάντζα Γεωργακάκ...

Με τις ανατρεπτικές σκηνοθεσίες του ο Θεόδωρος Τερζόπουλος ήρθε σε ρήξη με το θεατρικό κατεστημένο στη χώρα μας και κατέκτησε εξέχουσα θέση στο παγκόσμιο θέατρο. Αν και το έργο του Τερζόπουλου έχει μελετηθεί από γνωστούς θεατρολόγους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, το βιβλίο του Γιώργου Σαμπατακάκη φωτίζει μια διαφορετική πτυχή και επιχειρεί να διασκεδάσει κάποια "κριτικά" ιδεολογήματα τα οποία σχετίζονται με τις παραστάσεις του Θεάτρου ΑΤΤΙΣ, δημιουργήματος του σκηνοθέτη. Στο θέατρο του Τερζόπουλου η σύγκρουση με την τρέχουσα αισθητική προκαλεί την αχρήστευση του παλαιο...

Η Αγνή Μουζενίδου ήταν μια περήφανη ψυχή που κρυβόταν για να μη φανεί η χαρισματική προίκα της ως έπαρση, ως αλαζονεία. Μεγαλωμένη μέσα σε ένα σπίτι λογίων, μέσα στην, ίσως, πλουσιότερη βιβλιοθήκη θεατρικής γνώσης της Ελλάδας, από νωρίς ένιωσε την ανάγκη να είναι επιφυλακτική απέναντι στην προπέτεια των πολλών και την επιδειξιομανία των ολίγων. Θησαύρισε γνώσεις και πρακτικές με τις σπουδές της στο εξωτερικό και με τα πτυχία που εκόμισε επέστρεψε τα τροφεία των κρατικών υποτροφιών με το παραπάνω. Τη σκίαζε η πληθωρική, απαιτητική προσωπικότητα του πατέρα της και με τη φόβο...

Η έκδοση αυτή συνοδεύει την έκθεση "Κάρολος Κουν - Θέατρο Τέχνης" (25/09/2008 - 16/11/2008) και περιλαμβάνει την αναλυτική καταγραφή του συνόλου των παραστάσεων, τις οποίες σκηνοθέτησε ο Κάρολος Κουν από το 1930 έως το 1987, καθώς και τις δραστηριότητες του Θεάτρου Τέχνης σε όλο το διάστημα της ζωής του ιδρυτή του. Το βιβλίο είναι δομημένο σε τέσσερις ενότητες: - 1930-1942, Κολλέγιο Αθηνών, Λαϊκή Σκηνή, Θίασος Κοτοπούλη, Θίασος Κατερίνας - 1942-1950, Θέατρο Τέχνης - 1950-1954, Εθνικό Θέατρο, Θίασος Αδαμάντιου Λεμού, Θίασος Κατερίνας, Θίασος Βασίλη Διαμαντόπουλου...

Στην παρούσα έκδοση εξετάζονται πτυχές του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου τόσο στη δραματική του μορφή όσο και στην παραστασιακή του έκφραση. Ακόμα και όταν επιχειρείται μια δραματουργική προσέγγιση λαμβάνεται πάντα υπόψη η παραστασιακή δυναμική του έργου, είτε αφορά στη διάρθρωση του σκηνικού χώρου και τα σκηνικά αντικείμενα, είτε στα ηχητικά σημεία, είτε στην ανάλυση του λόγου του δραματικού προσώπου, είτε, τέλος, στα σημεία της κινησιακής επιτέλεσης του ρόλου. Με βάση τη θεωρία της σημειωτικής, στο βαθμό που η έλλογη χρήση της και οι νέες κατακτήσεις της εξακολουθούν να προ...

Επειδή ο πραγματικός μύθος του έργου είναι η τρέχουσα Ιστορία και επειδή όλα έχουν ειπωθεί (και μάλιστα αν λάβει κανείς υπόψη του την 50χρονη εμπειρία του ελληνικού φεστιβάλ) θα μπορούσα να πω ότι την παράσταση την ενδιαφέρουν τρία πράγματα: - Ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο εφαρμόζεται σε όσο το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων. - Πάνω από όλα η Μουσική. Η παράσταση μοιάζει να είναι ένας τρόπος να αποκαλύψει κανείς και να διαχειρισθεί την μουσική που παράγεται όταν ο ποιητικός λόγος (αρχαίος ή σύγχρονος) προσκρούει πάνω στα γεγονότα της Ιστορίας. - Όλα αυτά που ακόμα δεν...

Η μελέτη καταγράφει κάποια από τα αντιπροσωπευτικά δρώμενα του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού και τις μορφές του λαϊκού θεάτρου, όπως εντοπίζονται στη θράκη, το Αιγαίο (Λέσβο) και την Κύπρο. Επισημαίνει τα ιδιαίτερα μορφολογικά χαρακτηριστικά, την πρωτογενή τους εμφάνιση και τους μηχανισμούς επιβίωσης και μετασχηματισμού, τα κοινά ή παρόμοια στοιχεία και τις πιθανές ή πραγματικές αλληλεπιδράσεις τους, γεγονός που μπορεί να στοιχειοθετήσει την ύπαρξη μιας κοινής ή παρόμοιας πολιτισμικής παράδοσης στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο που εκτείνεται από τη Θράκη μέχρι την Κύπρο.

Ο έκτος τόμος της σειράς "Θεατρική Βιβλιοθήκη" του "Ιδρύματος Κώστα & Ελένης Ουράνη" οδηγεί τον αναγνώστη στα χρόνια της "Ελληνικής Επανάστασης του 1821" και σ' ένα δραματικό συγγραφέα και ποιητή, που υπήρξε ο ίδιος και αγωνιστής με σημαντική δράση και ηθοποιός και θιασάρχης, σε μιαν από τις πρώτες προσπάθειες συγκρότησης ενός κανονικού θεατρικού σχήματος στην "Ερμούπολη της Σύρου" αμέσως μετά τη λήξη των εχθροπραξιών, όπου ανέβαζε κυρίως δικά του θεατρικά έργα, και στα οποία, απ' ό,τι φαίνεται, πρωταγωνιστούσε, και που παρουσιάζουν, με απλό αλλά συναρπαστικό τρόπο, επεισόδ...

Αφορμή αυτής της εργασίας ήταν η μουσική παράσταση του Διονύση Σαββόπουλου "Αχαρνής. Ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια" όπου οι ζωγραφιές έπαιζαν τους ηθοποιούς και βοηθούσαν στην εξέλιξη της σκηνικής δράσης. (Α. Κ.)

Περιέχονται οι εισηγήσεις: - Δημήτριος Χ. Σκλαβενίτης, "Το σκεπτικό και η θεματική του αφιερώματος" - Σπύρος Ι. Φλογαΐτης, "Οι Γιορτές Λόγου και Τέχνης. Ιστορική διάσταση και προοπτικές." - Θανάσης Καλαφάτης, "Το χρονικό των Γιορτών και η προσφορά του Αντώνη Τζεβελέκη" - Παναγιώτης Σάντας, "Η συμμετοχή των Λευκαδίων στις Γιορτές Λόγου και Τέχνης" - Τριαντάφυλλος Ε. Σκλαβενίτης, "Η ιστορία και η τοπική ιστορία στις Γιορτές Λόγου και Τέχνης" - Θεοδόσης Πυλαρινός, "Η λογοτεχνία και η φιλολογία στις Γιορτές Λόγου και Τέχνης" - Παρασκευή Κοψιδά - Βρεττού, "Λαογραφικά των...

Η βιογραφία του Κωστή Μπαστιά αποτελεί ένα συγκλονιστικό οδοιπορικό μέσα από το ελληνικό θέατρο, τις αθηναϊκές εφημερίδες και την πνευματική και πολιτική ζωή του τόπου. Η δημιουργία μεγάλων καλλιτεχνικών θεσμών, όπως το Εθνικό Θέατρο, η Λυρική Σκηνή, το "Άρμα Θέσπιδος", οι Πανελλήνιες Καλλιτεχνικές Εκθέσεις στο Ζάππειο, το Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος στο Ηρώδειο, οι παραστάσεις αρχαίων τραγωδιών στην Επίδαυρο, παρακολουθείται ζωντανά, μεταφέροντας τον αναγνώστη στις μεγάλες εκείνες εποχές. Tαυτόχρονα η γέννηση και εξέλιξη των ιστορικών αθηναϊκών εφημερίδων του 20ού αιώνα, με...

Tο βιβλίο αυτό επιχειρεί να καταγράψει και να κωδικοποιήσει το δραματολόγιο των αθηναϊκών επαγγελματικών θιάσων πρόζας του Μεσοπολέμου, μιας εποχής που έχει ελάχιστα ερευνηθεί σε ό,τι αφορά τα θεατρικά πράγματα. Σκιαγραφείται, βήμα προς βήμα, η διαμάχη μεταξύ συντήρησης και εκσυγχρονισμού, τόσο σε ό,τι αφορά την οργάνωση και τη λειτουργία των αθηναϊκών θιάσων, όσο και σε ό,τι αφορά το δραματολόγιό τους. Γενικότερα, κατά το διάστημα 1918-1924 επικρατεί ένα κλίμα επαγγελματικού εφησυχασμού, με επίκεντρο το ευρωπαϊκό βουλεβάρτο και την κυριαρχία των βασικών πρωταγωνιστριών Μα...

... Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας. Μόνος ο καθένας μας είναι ανήμπορος. Μόνος ο καθένας από σας, τους πιο κοντινούς στην προσπάθειά μας, είναι ανήμπορος. Μαζί ίσως κάτι μπορέσουμε να κάνουμε... (Κάρολος Κουν)

Aν και είναι πολύ πιο ουσιώδες να αναζητήσουμε στη μακρά πορεία αναγέννησης του νεοελληνικού θεάτρου τα μορφοποιά συστατικά και τα σημεία μετάβασης, τις ρήξεις αλλά και τις συγκλίσεις, το μπόλιασμα της μιας παράδοσης μέσα στην άλλη, δεν είναι δυνατόν να μην αναγνωρίσει κανείς πως η περίοδος του Διαφωτισμού αποτελεί τομή για τον σύνολο χώρο στον οποίο έδρασε η ελληνική παιδεία. Ρήξη που συνίσταται στον τομέα της δραματουργίας που εξετάζουμε στο παρόν βιβλίο (επιλέγοντας ένα είδος χαλαρής σύνθεσης, που οδηγεί ωστόσο σε αρκετά διεξοδική περιήγηση), τόσο στην ανανέωση της μορφή...

"Ο Καζαντζάκης δραματουργός. Θέμα ανεξάντλητο και μαζί εξαντλητικό. Ανεξάντλητο σε δύναμη φαντασίας, εξαντλητικό για κάθε μας προσπάθεια να υποτάξουμε την ορμή του σε θεατρική πράξη. [...] Από όλους τους νεοέλληνες θεατρικούς δημιουργούς, ο Καζαντζάκης είναι ο πιο αισχυλικός. Τιτάνας στ' αγκαλιάσματα της ύλης, γίγαντας στ' άπλωμα της δράσης, Κύκλωπας στο πελέκημα της κάθε του φράσης, αδιαφορεί για τους κοινούς τόπους και τρόπους, πλάθει, ονειρεύεται, προφητεύει. Αν στις τρεις δεκαετίες που δούλευε τα έργα του το θέατρό μας δεν ήταν προσηλωμένο στην ηθογραφία και τη φαρσοκωμ...