Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Χάνα Άρεντ είναι ένα από τα σπουδαιότερα πρόσωπα της σύγχρονης πολιτικής σκέψης και φιλοσοφίας. Έχοντας ζήσει από πρώτο χέρι όλες εκείνες τις στιγμές που χαρακτήρισαν τον εικοστό αιώνα, άφησε στην καταγεγραμμένη ιστορία της σκέψης μια πολύ σημαντική παρακαταθήκη που δεν περιορίζεται στα κουτάκια των ιδεολογικών μαυσωλείων που μας έχει συνηθίσει η σύγχρονη πολιτική φιλοσοφία -η ακαδημαϊκή κυρίως-, και που δεν έγινε δυνατό να ενσωματωθεί στα βασικά ιδεολογικά μπλοκ της εποχής της, όσο και αν το προσπάθησαν πολλοί. Η σκέψη της Άρεντ συνεχίζει να ενοχλεί τόσο τους οπαδούς...

O αμερικανός ιστορικός και κοινωνιολόγος Kρίστοφερ Λας (1932-1994) έγραψε το βιβλίο αυτό, που διαβάστηκε πολύ στη χώρα του και στο εξωτερικό, το 1979. Θεωρεί χαρακτηριστικό της ζωής στην Aμερική της δεκαετίας του 1970 τον "ναρκισσισμό". O συγγραφέας αναφέρεται στην υποδοχή και την επίδραση του βιβλίου του σε ένα Eπίμετρο που έγραψε το 1990 και περιλαμβάνεται στην παρούσα έκδοση. "Eκπληκτική κατανόηση της σύγχρονης ζωής, με μία ηθική πεποίθηση που σπάνια συναντάται στη σημερινή ιστορία και κοινωνιολογία οι οποίες έχουν ξεκοπεί από τις ηθικές αξίες. O Λας συνέλαβε πράγματι...

Άπασα η ζωή των κοινωνιών στις οποίες κυριαρχούν οι σύγχρονες συνθήκες παραγωγής προαγγέλεται ως μία απέραντη συσσώρευση θεαμάτων. Ό,τι υπήρξε άμεσο βίωμα έχει απομακρυνθεί σε μία αναπαράσταση. Οι εικόνες που αποσπάσθηκαν από κάθε όψη της ζωής, συγχωνεύονται σε μια κοινή πορεία όπου η ενότης αυτής της ζωής δεν είναι δυνατόν πλέον να αποκατασταθεί. Η αποσπασματικά θεωρημένη πραγματικότης εκτυλίσσεται εντός της ιδίας της, της γενικής ενότητος ως ένας κεχωρισμένος ψευδόκοσμος, αντικείμενο της μοναδικής παρατήρησης. Η εξειδίκευση των εικόνων του κόσμου επανευρίσκεται, ολοκλη...

Στην "Κοινωνία του θεάματος"- που κυκλοφόρησε το 1967-, ο Guy Debord εκθέτει συνεκτικά τους τρόπους λειτουργίας της σύγχρονης κοινωνίας όπως διαμορφώνεται από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 και γιγαντώνεται, παροξυσμικά και παρανοϊκά, έως τις μέρες μας. Μισό αιώνα μετά την πρώτη του έκδοση, αυτό το μοναδικό βιβλίο παραμένει δυναμικά επίκαιρο. Γράφει ο Debord: "Το θέαμα δεν μπορεί να εννοηθεί ως κατάχρηση ενός κόσμους της όρασης, ως το προιόν των τεχνικών μαζικής διάχυσης εικόνων. Είναι μάλλον μια Weltanschauung [κοσμοθεώρηση] που έγινε πραγματική, που εκφράστηκε υλικά. Είνα...

Έχουν γραφτεί πολλά για το φαινόμενο που περιγράφεται με ποικίλους τρόπους ως η μετανεωτερική κατάσταση και για τη μεταμοντέρνα κουλτούρα, αρχιτεκτονική, τέχνη και κοινωνία. Σ' αυτό το βιβλίο ο David Harvey επιδιώκει να ορίσει τι εννοούμε με αυτόν τον όρο στα διαφορετικά πλαίσια του και διερευνήσει πόσο ακριβής και χρήσιμος είναι ως περιγραφή της σύγχρονης εμπειρίας. Όμως το βιβλίο περιέχει πολλά περισσότερα. Ο συγγραφέας αναπτύσσει την κοινωνική και σημασιολογική ιστορία -από τον Διαφωτισμό μέχρι σήμερα- του μοντερνισμού και της έκφρασής του στις πολιτικές και κοινωνικές ι...

Συγκεντρώνοντας δεκαπέντε χρόνων πρωτοποριακές εθνογραφικές μελέτες, η Ερμηνεία των Πολιτισμών έφερε μια τομή που έμελλε να έχει μακρόπνοες συνέπειες. Στο βιβλίο αυτό ο κορυφαίος αμερικανός ανθρωπολόγος Κλίφορντ Γκήρτζ επεξεργάζεται μια ρηξικέλευθη έννοια του πολιτισμού, που αντλεί από τις παραδόσεις της σημειωτικής, της ερμηνευτικής και της πολιτισμικής και κοινωνικής ανθρωπολογίας. Η κλασσική πλέον απόψή του για τον πολιτισμό ως «δίκτυο σημασιών» που φέρονται από σύμβολα εφαρμόζεται εδώ σε πεδία όπως η ιδεολογία, η θρησκεία και η τελετουργία, ο εθνικισμός και το κράτος, η...

O Eagleton είναι ο θεωρητικός της εναντίωσης και της αντιπαλότητας. Μπορεί να άνοιξε διάλογο με το έργο πολλών θεωρητικών (Λούκατς, Αλτουσέρ, Μασρέ, Μπένγιαμιν, Μπαχτίν) ή να αξιοποίησε στο έργο του διάφορες θεωρίες από το φεμινισμό μέχρι την ψυχανάλυση, ωστόσο συχνά ο Eagleton προτείνει την επιστροφή στον παραδοσιακό ρόλο της κριτικής ή της κουλτούρας ως ένα τρόπο για τον επαναπροσδιορισμό τους στο παρόν αλλά και ως υπενθύμιση για το ζωτικό και καίριο ρόλο που διαδραμάτισαν στο παρελθόν. Αναζητώντας σταθερές ηθικές και πολιτικές αρχές για την εξασφάλιση μιας πραγματικής κο...

Στοχασμοί γύρω από τη μακραίωνη ιστορία της ιεραρχίας, της ισότητας και της εξύψωσης από την αναρχία στη Δύση και συγκριτικές σημειώσεις πάνω σε άλλες αντιλήψεις περί της ανθρώπινης συνθήκης. Εδώ και πάνω από δυο χιλιάδες χρόνια, ένα φάντασμα βασανίζει τον πολιτισμό που ονομάζουμε δυτικό: "η οπτασία μιας ανθρώπινης φύσης τόσο αχόρταγης κι εριστικής που, αν δεν δαμαστεί με κάποιο τρόπο, θα βυθίσει την κοινωνία στην αναρχία". Το αντίδοτο στην αναρχία προσφέρεται σε δύο θεωρητικές συσκευασίες: ιεραρχία ή ισότητα, είτε ένα σύστημα κυριαρχίας που συγκρατεί με τη βία τη φυσική ι...

Πώς η Αμερική επηρεάζει την ελληνική κουλτούρα; Με ποιους τρόπους η Ελλάδα αφομοιώνει, επεξεργάζεται και μετουσιώνει την αμερικανική πολιτισμική επιρροή; Το βιβλίο εξετάζει την πολιτισμική σχέση Ελλάδας και Αμερικής, συνδυάζοντας διαφορετικές επιστημονικές προσεγγίσεις και εστιάζοντας στις πολλαπλές διαδικασίες μέσω των οποίων οι δυο κουλτούρες αλληλοτροφοδοτούνται και συνδιαλέγονται. Η διεξοδική ανάλυση των τρόπων με τους οποίους η Ελλάδα συναλλάσσεται με την αμερικανική κουλτούρα αποκαλύπτει όχι μόνο την αδιαμφισβήτητη παρουσία της αμερικανικής πολιτισμικής επιρροής στη χ...

Ως αντικείμενο έρευνας, η αντικουλτούρα με την οποίαν ασχολείται αυτό το βιβλίο έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μια καλώς εννοούμενη αίσθηση διανοητικής επιφύλαξης θα μας έπειθε ν' αποφεύγουμε σαν την πανώλη. [...] Ίσως υπάρχουν πολλοί αναγνώστες για τους οποίους τα ζητήματα που εγείρει αυτό το βιβλίο ενδέχεται να φανούν χωρίς νόημα ή πρακτική σημασία. Δεν είναι εύκολο να αμφισβητήσουμε τον απολύτως λογικό, απολύτως καλοπροαίρετο, αλλά πάντως αναγωγικό ανθρωπισμό με τον οποίο η τεχνοκρατία περιβάλλει τον εαυτό της χωρίς να φανεί ότι μιλάμε μια νεκρή και ανυπόληπτη γλ...

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι απλώς ένα σύστημα κανόνων και πολιτικών θεσμών οι οποίοι καθορίζουν τα δικαιώματα και καθήκοντα του Ευρωπαίου πολίτη. Είναι επίσης χώρος στον οποίο συνυπάρχουν διαφορετικές πολιτικές παραδόσεις, πολιτικές εμπειρίες, πολιτικές πρακτικές και πολιτισμικές μνήμες. Πως είναι επομένως δυνατόν να υπάρξει πολιτική ενοποίηση εάν δεν γίνουν κατανοητές και αποδεκτές οι ιδιαιτερότητες ανάμεσα στις πολιτικές κουλτούρες οι οποίες συνθέτουν την Ευρώπη; Καθώς οι διαφορές ανάμεσα στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά στους πολιτικούς στόχους και προσδοκ...

Αλλά η "αυτονομία" της τέχνης δεν είναι πια η σκηνή μιας αντίφασης η οποία καταθέτει μαρτυρία για μια αλλοτρίωση που πρέπει να εξαλειφθεί. Εκείνο που παράγει ο καλλιτέχνης δεν είναι πια το παιχνίδι μιας αντίφασης. Είναι η εγγραφή ενός σοκ. Αυτό που παρουσιάζει το σοκ εξακολουθεί να είναι μια αλλοτρίωση, όμως μια αλλοτρίωση ανυπέρβλητη. Ο double bind δεν ανήκει πια στο έργο. Είναι το σημάδι μιας συνθήκης, της συνθήκης του όντος που είναι υποταγμένο στην αισθητή συνθήκη: είτε υποταγή στο αισθητό που μας ασκεί βία είτε απουσία αισθητού, δηλαδή θάνατος. Αν η τέχνη οφείλει να...

Το βιβλίο αυτό αναφέρεται στις νέες κατευθύνσεις στη σχολική εκπαίδευση που έχουν αναδυθεί από την αξιοποίηση της εθνογραφίας και της κοινωνιογλωσσολογίας ως διδακτικών εργαλείων. Περιγράφεται η θεωρία στην οποία βασίζονται οι καινοτόμες αυτές προσπάθειες, καθώς και οι σχετικές πρακτικές που εφαρμόζονται στο πλαίσιο της τάξης. Έπειτα από μια επισκόπηση των σημαντικότερων μελετών των τελευταίων είκοσι ετών στο χώρο της εθνογραφίας και της κοινωνιογλωσσολογίας, παρουσιάζονται συγκεκριμένες περιπτώσεις όπου οι μαθητές/-τριες λειτουργούν ως ερευνητές/-τριες του πολιτισμού και...

Η ιδέα αυτού του βιβλίου αναταράχτηκε μέσα μου για πολλά χρόνια, ώσπου σκέψεις και καημοί φούσκωσαν, με πλημμύρισαν, κι άδειασαν όλα πάνω στο χαρτί μέσα σε λίγες εβδομάδες. Αν, λοιπόν, ο αναγνώστης διαπιστώσει πως οι σελίδες που ακολουθούν έχουν κάποια αμεσότητα, δε θα λαθέψει. Δεν αποκλείεται έτσι το βιβλίο αυτό να γίνει ελκυστικότερο από άλλα, τα οποία, ξεκινώντας από ενδόσιμα διαφορετικά κι' αλλού στοχεύοντας, δείχνοντας την ερμητική πλευρά της κουλτούρας, όχι την ποιοτική της διάσταση, το ανθρώπινο πρόσωπό της και τα στοιχεία που περικλείει.[...] (Από τον πρόλογο του β...

"Δεν πρέπει κανείς να έχει ρεφορμιστικές αυταπάτες σχετικά με το θέαμα, ότι δηλαδή μπορεί κάποια μέρα να βελτιωθεί από τα μέσα- διορθωμένο από τους ίδιους τους ειδικούς του, υπό τον υποτιθέμενο έλεγχο μιας καλύτερα πληροφορημένης κοινής γνώμης: αυτό θα ισοδυναμούσε με την οπισθοχώρηση των επαναστατών σε μια απλή επαναστατική τάση, ή στο φαίνεσθαι μιας τάσης, σ' ένα παιχνίδι το οποίο σαφώς δεν πρέπει να παίξουμε. Ένα παιχνίδι που πρέπει να απορρίπτουμε σταθερά στο όνομα των θεμελιωδών απαιτήσεων του επαναστατικού σχεδίου, το οποίο σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να παράγει μι...

Από τι απειλείται η ζωή του πνεύματος στους καιρούς ενός σφαιρικού καπιταλισμού, σε μια εποχή όπου η οικονομία, η τεχνική και το άγχος της απόλαυσης γίνονται κέντρο της ύπαρξης; Και με ποιο τρόπο αναγγέλλονται σε εμάς οι απειλές; Mε αυτό το δίπτυχο ερώτημα ξεκινούν και ξετυλίγονται σκέψεις, σχόλια και κρίσεις που μετέχουν με τη σειρά τους σε μια διπλή αγωνία, ηθική και πολιτική. Αν η πνευματικότητα αποκαλύπτει εκείνη την ανθρώπινη διάσταση που αντιστέκεται στο τυφλό γίγνεσθαι των πραγμάτων και στην αδιακρισία των παιχνιδιών της ισχύος, είναι προφανές πως η όποια απάντηση στ...

Το Αποκωδικοποιώντας τον Ντίσνεϋ, στοχεύει στην αποκωδικοποίηση της πολιτικής κουλτούρας -και της κουλτούρας της πολιτικής- και στο ρόλο της εταιρείας Ντίσνεϋ, από την εποχή της εμφάνισης της αποκαλούμενης Νέας Παγκόσμιας Τάξης έως σήμερα. Η Έλεανορ Μπερν και ο Μάρτιν Μακουίλαν, κάνουν μία κριτική προσέγγισης στο θέμα Ντίσνεϋ, δίνοντας τα απαραίτητα κλειδιά για την αποκωδικοποίηση τόσο των ταινιών όσο και μιας ευρύτερης θεματολογίας που συμπεριλαμβάνει θέματα όπως το ρατσισμό, το φύλο και τη σεξουαλικοτητα και τις παγκόσμιες βλέψεις της τελευταίας μεγάλης υπερδύναμης.

Διάφορα κινήματα που αναστάτωσαν και γοήτευσαν την Αμερική της δεκαετίας του '60, εξακολούθησαν να επηρεάζουν ολόκληρο τον κόσμο μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του '70 τουλάχιστον. Η γενιά της μπητ (Τζακ Κέρουακ, Άλεν Γκίνσμπεργκ και Γουίλιαμ Μπάροουζ), το ροκ-εν-ρολ και, μαζί, αρκετά κινήματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, μαρτυρούν μια νεολαία που θέλει να ξεφύγει από τα δεσμά της καταναλωτικής κοινωνίας. Τα υπαρξιακά αδιέξοδα αλλά και τα όνειρα για έναν καλύτερο κόσμο, κόντρα στην υποκρισία του συστήματος, είναι μεταδοτικά: δεν αργούν να συγκλονίσουν τους νέους και άλλων...