Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πριν λίγο καιρό, με εντολή ενός πανίσχυρου θεού, αποκοιμήθηκε ολόκληρη η ανθρωπότητα. Ήμουν η μοναδική θνητή που κατάφερε να ξεγελάσει τον Ύπνο και το γένος των Ονείρων, με τρόπο που θα μου επιτρέψετε να μη σας αποκαλύψω. Κατά τη διάρκεια της νύχτας εκείνης, κρυφάκουσα θεϊκούς διαλόγους, τους οποίους και κατέγραψα. Ομολογώ ότι στην αρχή τρομοκρατήθηκα, αλλά μετά ησύχασα. Τους γνωστοποιώ, λοιπόν, στο ανθρώπινο γένος. [...]

Ήταν κάποτε στο βυθό της θάλασσας ένα παράξενο μοναδικό λουλούδι. Αυτό το λουλούδι, που λέτε, έμοιαζε με δαντελωτό φύκι που είχε πάνω του όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Ήταν σαν να έσπειρε ο ουρανός ένα κομμάτι του, στο βυθό. Ώσπου ένας βατραχάνθρωπος το ξερίζωσε από τον βυθό...

Ένα τεμπέλικο γαϊδουράκι πέφτει στα χέρια μιας απαίσιας μάγισσας που το ξεθεώνει στη δουλειά. Το βάζει να σφουγγαρίζει το πάτωμα με μύξα από δράκο και αμίλητο νερό, να καθαρίζει καυτές πατάτες, να τσιγαρίζει γλώσσες από βατράχια, να τρατάρει τις φιλενάδες της με αποκρουστικές λιχουδιές και να τη μακιγιάρει με σκιά ματιών από γύρη μαύρων λουλουδιών και κραγιόν από σάλιο πράσινων φιδιών. Η εκμετάλλευση όμως έχει και τα όριά της και, όπως είπε ο σοφός γάιδαρος Ονονούφριος, "γκαρίζει καλά όποιος γκαρίζει τελευταίος".

... Η πρώτη Μοίρα της χάρισε την ομορφιά των αγγέλων. Η δεύτερη ευχήθηκε στο κορίτσι να πέφτουν δροσερά τριαντάφυλλα από τα μάγουλά της όταν γελά. Και η τρίτη της υποσχέθηκε να τρέχουν μαργαριτάρια από τα μάτια της όταν κλαίει...

Μια συλλογή εφτά παραμυθιών για παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας, γεμάτα συναισθήματα και αγάπη, που μοιάζουν βγαλμένα από τα παλιά. Ο παππούς Ζαχαρίας έπλασε μικρές τρυφερές ιστορίες για να ταξιδέψει με τα εγγόνια του και με όλα τα μικρά παιδιά στον κόσμο και στις ομορφιές του. Στο ταξίδι, μικροί και μεγάλοι θα μάθουν, θα στοχαστούν, θα κάνουν συντροφιά με αγαπημένους, θα καλλιεργήσουν τη φαντασία τους. Τα παραμύθια πρωτοεκδόθηκαν στην Ιταλία και διαβάστηκαν σε νηπιαγωγεία και σε παιδικές βιβλιοθήκες.

Ο Άλκης θέλει να πάει στο θέατρο, για να δει το έργο "Ο βασιλιάς της μπάλας και η πριγκίπισσα της σάλας" και να κερδίσει την μπάλα με την υπογραφή του φημισμένου ποδοσφαιριστή Σουτάρα. Αλλά το ίδιο θέλει και ο συμμαθητής του ο Λάκης. Μα η μπάλα είναι μόνο μία -και, τελικά, θα την κερδίσει ο... Α, όχι, δε θα γνωρίσετε έτσι εύκολα το νικητή. Πρέπει να διαβάσετε πρώτα το βιβλίο... Έτσι θα μάθετε, άλλωστε, και όλα τα άλλα που κέρδισε ο Άλκης, μα και όσα έχασε ο Λάκης. "Η μη κυβερνητική οργάνωση "Διεθνής Διαφάνεια" είναι μια μεγάλη διεθνής ένωση πολιτών η οποία αγωνίζεται...

...Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, μέσα απ' τα είκοσι εννιά συν ένα (29+1) παραμύθια που περιέχει, θα σας γυρίζει πίσωθε στο χρόνο. Θα σας μεταφέρει σε αστοχημένες εποχές, σε καιρούς ξεθωριασμένους και σε περασμένα χρόνια. Θα σας υπάγει στην εποχή όπου, στης Ευρυτανίας τα πανέμορφα τα τόπια, η Βάβω είχε αξία στη ζωή και στη γωνιά μια θέση. Μέσα στις σελίδες του θα συναντήσετε την ευρυμάθεια ενός αγράμματου λαού, ενός λαού που απάνω στης φτώχειας του τις δόξες και στην ανέχειας την ευμάρεια οικοδομούσε πύργους σοφίας και μέγαρα ορθοφροσύνης...

Ευελπιστώ σ' ένα φιλοσοφικό παραμυθάκι, που πραγματεύεται ανθρώπινες αξίες τη φιλία, την αγάπη, την εμπιστοσύνη, την ευγνωμοσύνη, την υπευθυνότητα... δοσμένες ευκολονόητα και γραμμένο μονοτονικά. Με λεκτικό πλούτο ικανό να οξύνει τις φιλολογικές ευαισθησίες ή ανησυχίες παρ' ίσως και δεξιότητες ενός παιδιού.

Παραμύθια κρυμμένα μέσα σ' ένα μπαουλάκι μιλούν για πύργους και θαύματα. Λένε ιστορίες για την αγάπη και το φόβο, για την πονηριά και την ευγνωμοσύνη, για τα γέλια και τα δάκρυα των ανθρώπων μιας άλλης εποχής. Τα λαϊκά μας παραμύθια είναι μνήμες και σημάδια. Είναι το θαύμα του αηδονιού και της Πανώριας. Είναι οι περιπέτειες και ο λυτρωμός του άτακτου γιου. Είναι η τιμωρία του αχάριστου ανθρώπου στο δικαστήριο των ζώων.

- Tσιλικροτά! φώναξε αλαφιασμένος ο γερο-Μουσκλής. Κι απ' τη μισάνοιχτη πόρτα, μιλιούνια από δαύτα ξεχύθηκαν μέσα στο μύλο... Οχ! πάει το ψητό μου! ψυθύρισε... Μα είνια ωμό, βρε μαναράκια μου, τους είπε. - Τσιτσί-τσιτσί κι ας είν' κι ωμό! φώναζαν εκείνα... Τον περιτριγύριζαν κι ανέβαιναν στα γόνατά του, σκαρφάλωναν στη ράχη του, κρύβονταν στις τσέπες του. Μάλιστα ένα μικρούλι, πολύ ζωηρό, κρεμάστηκε από τα γένια του κι ένα άλλο, ζαβολιάρικο, πήδησε στα μουστάκια του και τον τσιμπούσε. - Ουστ! αναθεματισμένα, θα μου φάτε τα μουστάκια μου! θύμωσε ο γερο-Μουσκλής. Τίπ...

Tα παραμύθια, μια λέξη γνωστή και αγαπημένη από παιδιά και μεγάλους. Πρόσφατα ανακάλυψα ότι προέρχεται από τη λέξη παρα-μυθεύω, δηλαδή παρηγορώ. Ίσως γι' αυτό οι παππούδες και οι γιαγιάδες έλεγαν τα ομορφότερα παραμύθια, που μερικά μόνο από αυτά είχαν την τύχη να βρεθούν σε σελίδες κάποιου βιβλίου και να διαβαστούν. Έτσι, λοιπόν, απλά θα σας παρηγορήσω και εγώ με τα παραμύθια μου. Γιατι οι επτά ιστορίες που ακολουθούν, γράφονταν μετά από ένα ταξίδι ή έναν περίπατο, μια συζήτηση ή ακόμη και ένα χωρισμό. Ελπίζω να σας ταξιδέψουν και να απολαύσετε τη διαδρομή. Καλώς ήλθατε και...

Γοργόνες που κάθοντται στα δέντρα της ακροποταμιάς και λιάζονται στο φως του φεγγαριού, τριχωτά στοιχειά του δάσους, με κέρατα και τραγοπόδαρα, που άλλοτε γίνονται ψηλά σαν καμπαναριό εκκλησίας και άλλες φορές χαμηλά σαν το χορτάρι, δαιμονικά του νερού που μπορούν να πάρουν όποια μορφή θέλουν για να σε παγιδέψουν και να σου αρπάξουν την ψυχή. Θα μου πείτε παραμύθια! Και βέβαια παραμύθια. Τι ωραιότερο όμως υπάρχει από ένα καλό παραμύθι; Κι έτσι πήρα τρεις ρωσικές παραδόσεις, που τις αγάπησα από μικρή, κι έφτιαξα παραμύθια δικά μου...

Η αγαπημένη μου γιαγιά, Ελπίδα, όταν ήθελε να μου μάθει κάτι ή να μου περάσει κάποιο μήνυμα, μου έλεγε μια ιστορία ευχάριστη, παραμυθένια, η οποία έδινε στο παιδικό μυαλό μου -με εξαιρετικά παραστατικό τρόπο- το ερέθισμα να σχηματίσει την εικόνα ενός χαρακτήρα, μιας κατάστασης. Μέσα στiς τρεις υπέροχες ιστορίες του βιβλίου, που είναι: 'Το βασιλόπουλο που έμαθε να υφαίνει', 'Ο Φιλάργυρος', και το 'Όποιος θέλει τα πολλά...' απεικονίζεται με τον πιο ζωντανό τρόπο το μεγαλείο της παραδοσιακής και λαϊκής μας κληρονομιάς!