Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στη ζωή μας, η μεγάλη επιθυμία είναι η αναζήτηση του έρωτα, γιατί αυτός είναι η ορμή που ενώνει όλες τις δυνάμεις. Ο μύθος της "Ψυχής και του Έρωτα" έχει βαθιά τις ρίζες του, στην αρχή της Ελληνικής Μυθολογίας. Περνώντας μέσα από τα Καβείρια Μυστήρια, τα Ορφικά και τα Διονυσιακά, έχει εμπνεύσει όλον τον κόσμο, από πάντοτε μέχρι σήμερα, ποιητές, ζωγράφους, γλύπτες, ερωτευμένους και παραμυθάδες. Πηγή έμπνευσης αποτελεί και ο θεός Ερμής. Αυτός ο καταπληκτικός θεός, γιος του Δία και μιας νύμφης, από μικρός έδειξε σημάδια μεγάλης εξυπνάδας. Περίεργος, ορμητικός, γρήγορος σαν τον...

Με μεγάλη μας χαρά παραδίδουμε στα χέρια μικρών και μεγαλύτερων φίλων του ΠΑΚΕΘΡΑ, τούτο το βιβλίο με τα εφτά παραμύθια. Ίσως η τύχη κάποτε μας έδεσε με τον Φίλιππο Μπατζακίδη, κρεοπώλη στο επάγγελμα, για πολλά χρόνια ταξιδιώτη της ανάγκης του, ψαρά ερασιτέχνη θαυμάσιο, αλλά και σ' άλλα καλλιτέχνη. Τον παραμυθά Φίλιππο, που χρόνια τώρα, σε νύχτες της Γερμανίας μετά τη δουλειά, και σε σούρουπα, στα ψηλώματα της Ξάνθης, ονειρεύεται. Και περνάει στο χαρτί τα όνειρά του, μικρός κρίκος κι αυτός στο χορό των παραμυθάδων της Ανατολής, θαλασσινά παλικάρια και όμορφες κόρες, σοφοί...

Σ' ένα μικρό χωριό γεννήθηκαν δυο αδέλφια που ήταν δίδυμα. Έμοιαζαν τόσο πολύ μεταξύ τους, που ακόμα και η μάνα τους δυσκολευόταν να τα ξεχωρίσει. Μόνο μια διαφορά άρχισαν να παρουσιάζουν, όσο μεγάλωναν. Το ένα γινόταν πιο κινητικό, πιο δραστήριο από το άλλο. Έτσι, από τη μικρή ακόμα ηλικία, το ένα, το δραστήριο, το φώναζαν "ζορζοβίλη" και το άλλο "ακαμάτη".

Σε ένα μικρό χωριό ζούσε ένας ψαράς με τη γυναίκα του και τα δυο του παιδιά... Η γυναίκα του ψαρά, κάθε βράδυ καθόταν με τον άντρα της κοντά στο τζάκι, άλλοτε με γλυκόλογα και άλλοτε με παράπονο, προσπαθούσε να πείσει τον άντρα της να της αγοράσει μια γούνα...

Ο κυρ- Λύκος φρόντιζε, κάθε φορά που πήγαινε στις στάνες για κανένα σφαχτό, να κλέβει και καμιά κοτούλα για τη γειτόνισσά του την κυρά- Μάρω. Έτσι την φώναζε. Κι εκείνη, όταν πήγαινε στα κοτέτσια, στεκόταν έξω απ' τα παράθυρα και μάθαινε τις κινήσεις των τσοπάνηδων. Έτσι, ο κυρ- Λύκος ήταν πάντοτε ενημερωμένος και προγραμμάτιζε τις ενέδρες του ανάλογα με τις υποδείξεις της φίλης του, της κυρά- Μάρως.

Μια μέρα ένας κηπουρός που περιποιόταν τον κήπο του αρχοντικού, είδε ένα παιδάκι, ίσαμε πέντε χρονών, να περιφέρεται τρομαγμένο ανάμεσα στα λουλούδια. Το περιμάζεψε και το πήγε στην αρχόντισσα, γιατί νόμισε ότι ήταν κάποιας οικογένειας που εργαζόταν στο τσιφλίκι... Όταν γύρισε ο άρχοντας το βράδυ από τα κτήματα και είδε το πανέμορφο παιδί, που σαν αγγελούδι καθόταν στην αγκαλιά της γυναίκας του, τα έχασε...

Ο Σταχτοπούτας περνούσε τη μέρα του μέσα στο σπίτι ανακατεύοντας τις στάχτες. Όλοι τον κορόιδευαν και τον περιφρονούσαν για την τεμπελιά του. Όμως, έπαιζε το σουραύλι του τόσο όμορφα, που όποιος τον άκουγε μαγευόταν! Μια μέρα τον άκουσε και η βασιλοπούλα... Ο Σταχτοπούτας, η Μυρσινιώ, η Ροδοπαπούδα, η Μαρί, ο δράκος και οι δέκα σπανοί... Όμορφα παραμύθια του λαού μας, έτσι όπως ξέρουν να τα διηγούνται στα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά μας!