Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα αποσπάσματα από τα έργα του Ευριπίδη που δεν σώζονται ακέραια: Φιλοκτήτης, Φοίνιξ, Φρίξος, Χρύσιππος κ.ά.

Θα μπορούσαν όλα στο Άργος να κυλήσουν ήρεμα από κει και πέρα. Ο Άδραστος είχε επιστρέψει και ανέλαβε το θρόνο της πόλης. Συμφιλιώθηκε με τον Αμφιάραο, τον θεόπνευστο μάντη, και μάλιστα του έδωσε την αδελφή του Εριφύλη για γυναίκα. Ακόμα και η άφιξη στο Άγρος δύο σκληροτράχηλων ξένων δεν έμοιαζε να ταράζει τη γαλήνη και την ευημερία του λαμπρού βασιλείου. Ο Άδραστος τους πάντρεψε με τις κόρες του. Ώσπου στη ζωή της πόλης και όλων των Ελλήνων μπήκε ένα θεϊκό στολίδι, που όμοιό του δεν είχε ξαναγγίξει χέρι θνητής. Τα πάντα πια ακροβατούν ανάμεσα στις βουλές των θεών και στη...

Ένα από τα γοητευτικότερα στοιχεία στην τραγωδία είναι ο τρόπος αφήγησης μιας ιστορίας γνωστής, που παρουσιάζεται για να συγκινήσει, να διδάξει και να νικήσει, μέσα σε ένα εξαιρετικά ανελαστικό συμβατικό μορφολογικό περίγραμμα. Θα θεωρούσε κανείς ότι η τραγωδία απαντάει συνολικά, ως λογοτεχνικό είδος, στο γνωστό ερώτημα της λογοτεχνικής κριτικής, αν το θέμα της αφήγησης ή ο τρόπος της αφήγησης ορίζουν την αξία του λογοτεχνικού έργου· κατά την τραγωδία, την ορίζει ο τρόπος. [...]

Ο Οιδίπους πορεύεται προς την κατεύθυνση που του ορίζει η μοίρα του. Οι λαμπρές εικόνες με τους ποικίλους εκφραστικούς τρόπους, τα επικολυρικά στοιχεία, η αναζήτηση της αλήθειας, όλα τα στοιχεία του τραγικού λόγου κορυφώνουν το πάθος, τον πόνο, αλλά και το μεγαλείο του ήρωα.

Σ' αυτό το βιβλίο οι 32 τραγωδίες που έχουν διασωθεί ακέραιες μέχρι τις μέρες μας (7 του Αισχύλου, 8 του Σοφοκλή και 17 του Ευριπίδη), παρουσιάζονται, η καθεμιά τους, σε μίαν εκτενή περίληψη, με χαρακτηριστικά αποσπάσματα μονολόγων, διαλόγων και χορικών. Για όλες υπάρχουν αναφορές στους βασικούς τους μύθους, ώστε ο αναγνώστης να είναι σε θέση να κατανοήσει καλύτερα το νόημά τους, να σχηματίσει μια πληρέστερη και συνολική γνώμη πάνω στην τεχνική του κάθε τραγικού ποιητή, αλλά και να ευαισθητοποιηθεί και να επιδιώξει να διαβάσει ακέραια τα σχετικά δράματα ή / και να παρακολου...

Το τραγικότερο και πλέον ένθεο από τα δράματα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, έργο γεμάτο παραφορά και με υψηλές ποιητικές κορυφώσεις. Θέμα του η διαρκής ύβρις της εξουσίας απέναντι στους θεούς (και συνακόλουθα στους ανθρώπους) και η δίκαιη τιμωρία, που οι μακάριοι κάτοικοι του Ολύμπου επιφυλάσσουν πάντα για τον όποιον υβριστή. Ταυτόχρονα, ο ποιητής διδάσκει στους συγχρόνους του (και τους κατοπινούς) την αξία της σωφροσύνης και του ήρεμου βίου και διακηρύσσει ότι η ζωή του ανθρώπου είναι σύντομη και επομένως το κυνήγι των μεγάλων πραγμάτων μονίμως περιττό και άνευ λόγου....