Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ζωηφόρος Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι το θεμέλιο της πίστεώς μας και της εν Χριστώ ζωής και σωτηρίας. Στο βιβλίο μας αυτό παρουσιάζουμε την ωραιότερη ίσως μελέτη που έχουμε συναντήσει στην πατερική γραμματεία. Ο κορυφαίος διδάσκαλος και μέγας πατήρ της Εκκλησίας συνοψίζει άριστα τη χαροποιό αναστάσιμη θεολογία με μια θαυμάσια ηθική διδασκαλία με πλήρη χάρη λόγου.

Ο άρρωστος δεν είναι αμελητέα οντότης, δεν είναι απλώς μια αριθμημένη κλίνη, είναι ο Άνθρωπος· ο άνθρωπος για τον οποίο δημιούργησε ο Θεός τον κόσμο. Γι' αυτόν έγιναν τα πάντα. Για την σωτηρία της αθάνατης ψυχής του ο Άπειρος Θεός έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε και αναστήθηκε. Στο πρόσωπο του πονεμένου ανθρώπου, ο Ιερεύς που έχει συναίσθησι της αποστολής του, βλέπει τον ίδιο τον Χριστό... Ο Πνευματικός αντιμετωπίζει τον άρρωστο ως προσωπικότητα πνευματική και ολοκληρωμένη ως ψυχή, που δεν ανταλλάσσεται με όλο τον κόσμο· μια ψυχή βασανισμένη και ταλαιπωρημένη, που η αγάπη...

Τα κείμενα του βιβλίου αυτού γράφτηκαν από έναν άνθρωπο που αγαπά πολύ την Εκκλησία του και την πατρίδα του, αλλά που αισθάνεται συν τω χρόνω όλο και περισσότερο πολίτης του κόσμου. Έναν άνθρωπο που προσπαθεί να είναι απέναντι στους "εκσυγχρονιστές" πατριώτης και απέναντι στους πιστούς παγκόσμιος. Μέσα στις οδυνηρές αυτές καμπές της ιστορίας η υποτιθέμενη από κάποιους ανωτερότητα του λαού μας μέλλει να αποδειχθή ως πρωτείο διακονίας, ως παραγωγή καρπών μετανοίας που θα υπηρετήσουν τα άλλα έθνη και τους άλλους πολιτισμούς. [...]

Το κείμενο, για να αποφύγει την εύλογη πιθανότητα να είναι ανιαρό, γράφτηκε υπό μορφή διαλόγου. Για να δεθεί ο διάλογος, χρησιμοποιείται κάτι που μόνο με τη φαντασία μπορεί να μεταβληθεί. Αυτό το κάτι απείρως μεγάλο, είναι η θεία δύναμη και η θεία σοφία, που επικρατεί στο σύμπαν [...] χωρίς την οποία δε θα υπήρχε το σύμπαν ούτε εμείς. Και ο συγγραφέας ελπίζει ότι ο Θεός, ο φιλεύσπλαχνος Θεός μας, θα τον συγχωρέσει για το τόλμημά του. (από την εισαγωγή)

"Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργείας, φιλαρχίας και αργολογίας μη μοι δως. Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης, χάρισαί μοι τω σω δούλω. Ναι, Κύριε βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνας των αιώνων. Αμήν".

Η συζήτηση του Μητροπολίτη Αντωνίου (Bloom) με τη Μαργκανίτα Λάσκι μεταδόθηκε από το αγγλικό τηλεοπτικό δίκτυο BBC τον Ιούλιο του 1970 σε δύο συνέχειες και με τρόπο πρωτότυπο: στην πρώτη τους συνάντηση η Μ. Λάσκι έθετε τα ερωτήματα και ο Μητρ. Αντώνιος απαντούσε· στη δεύτερη, έγινε το αντίστροφο. Αν ο Έλληνας αναγνώστης επιχειρήσει να προσεγγίσει τη συζήτηση του Μητρ. Αντωνίου και της Μ. Λάσκι με τη λογική των τηλεοπτικών "παραθύρων", της άγονης αντιπαράθεσης και των παράλληλων μονολόγων, τότε σίγουρα θα ξαφνιαστεί. Κι αυτό γιατί η συζήτηση των δύο αυτών ανθρώπων δεν έχει...

"Τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής ημών εν ειρήνη και μετανοία εκτελέσαι παρά του Κυρίου αιτησώμεθα". ... Για τον ιερό Χρυσόστομο η μετάνοια είναι γεγονός του παρόντος. Ό,τι δεν κάνουμε σήμερα, δύσκολα μπορεί να γίνει αύριο. Και τούτο γιατί μόνο το σήμερα μας έχει δοθεί από το Θεό. Το χθες πέρασε, το αύριο δεν ξέρουμε αν θα έλθει. Λοιπόν μόνον αυτό που εκτείνεται άμεσα μπροστά μας, μας "ανήκει", που σημαίνει ότι το σήμερα είναι το πεδίο του αγώνα της σωτηρίας μας. Κατά συνέπεια "μετανοίας ο καιρός" είναι η κάθε ημέρα μας, άρα και όλη η ζωή μας. Διότι αυτό που πρέπει να κάνουμ...

"Οι Άγιοι Πατέρες μας έδωσαν την ευφυΐα, τούς Κανόνες της ζωής, μας παρέδωσαν το υπόδειγμα της αγάπης και προ πάντων μας δίδαξαν τη διάκριση στη ζωή μας. Με βάση αυτά τα δεδομένα πορευόμαστε και ανοιγόμαστε στο πέλαγος της προσωπικής και κοινωνικής μας ζωής. Γιατί η Εκκλησία πορεύεται, δεν έχει στατικό χαρακτήρα. Αν συνέβαινε αυτό, θα ήταν απολίθωμα και δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί στα καθήκοντά Της, ούτε να επικοινωνήσει με το ποίμνιό Της". (Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, από ομιλία του σε ιατρικό συνέδριο)

"Ο πατήρ Αλέξιος αξιοποιεί την χιλιόχρονη ιστορία του Αγίου Όρους και των αγίων του για να ορίσει την καθιερωμένη Ορθόδοξη ερμηνεία σχετικά με τα πνευματικά χαρίσματα. Πολλοί αναγνώστες θα μείνουν έκπληκτοι, όπως συνέβη και με εμένα, μαθαίνοντας ότι οι περισσότερες σύγχρονες ερμηνείες για το "χάρισμα των γλωσσών" βασίζονται σε σοβαρά παραποιημένες (αγγλικές) μεταφράσεις Αγιογραφικών χωρίων. Ο πατήρ Αλέξιος ξεκαθαρίζει το θέμα αυτό και συγχρόνως εξηγεί το μήνυμα και τη σημασία του χαρίσματος της γλωσσολαλίας με βάση την ασκητική-μυστική παράδοση της Εκκλησίας. Αυτό το βιβλί...

Κραυγάζει ο Θεός στον 81ο Ψαλμό του Δαυίδ: "Εγώ είπα· θεοί έστε καί υιοί Υψίστου πάντες· υμείς δε ως άνθρωποι αποθνήσκετε καί ως εις των αρχόντων πίπτετε". Εάν ο άνθρωπος εγκλωβιστεί σ' έναν υπαρξιακό ορίζοντα φραγμένο με το σίδερο της ιστορικότητας, τότε θα αποστερηθεί του θείου αξιώματος του και θα οδηγηθεί στον θάνατο ως κοινό ιστορικό ον, χωρισμένο από την υπεριστορική πηγή της σημασίας της ύπαρξης. Ο άνθρωπος όμως που ζει στην προοπτική του εσχάτου νοήματος του είναι, δηλαδή ενωμένος με την Αλήθεια, είναι άξιος του θείου αξιώματος του... Ποια είναι η σημασία της αλήθει...

[...] Έχουμε πει και έχουμε γράψει και άλλες φορές ότι έχει πολύ μεγάλο κόστος η γνώση της εκκλησιαστικής παραδόσεως και προ παντός η θέληση και η επιθυμία της τηρήσεως των παραδεδομένων, της κατακολουθήσεως των Αγίων. Όταν προσβάλλεται το Ευαγγέλιο και αθετείται η αλήθεια, τότε δεν δικαιολογούνται η σιωπή και η απραξία. Υπάρχει "καιρός του σιωπάν και καιρός του λαλείν". Εμείς ομιλήσαμε, αναλύσαμε και προτείναμε λύσεις. Γνωρίζαμε τις συνέπειες του τολμήματος και τις υποστήκαμε. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Ο Λουΐ Σαλά-Μολένς παίρνει το «θείο λόγο» και τον διαβάζει, χωρίς να αλλάζει ούτε τη σειρά των επεισοδίων ούτε τη γραμμικότητα της θεωρίας της οποίας αυτά τα επεισόδια αποτελούν την πρακτική εφαρμογή. Περνάει μόνο από το κόσκινο της στοιχειώδους λογικής αυτό που προσβάλει (συχνά κατά τρόπο κωμικό ή απερίγραπτα τερατώδη) κάθε δυνατή έννοια λογικής. Παίζει σοβαρότατα το παιχνίδι που η «αποκάλυψη του θείου λόγου» επιβάλλει στον πιστό να παίξει -«υπαγορεύει ο Θεός, δεν θα μπορούσε να πει ψέματα»- και ταυτόχρονα, το παιχνίδι που επιβάλλει ο ορθός λόγος -«ορίστε, λοιπόν, με τι φρ...

Το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου αποτελεί ένα από τα πλέον αξιαγάπητα Χριστιανικά βιβλία αυτού του αιώνα μας. Κυκλοφορεί σε εκατομμύρια αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο και σε πολλές και διαφορετικές εκδόσεις, για σαράντα ολόκληρα χρόνια. Η μεγάλη κυκλοφορία του μέχρι σήμερα οφείλεται στο γεγονός ότι περιγράφει με απλότητα και χάρη το τι σημαίνει ο Ιησούς Χριστός να είναι - πραγματικά - ο Κύριος της ζωής του Χριστιανού. Ο συγγραφέας του, Robert Boyd Munger, παρουσιάζει με τι ακριβώς θα έμοιαζε ο καθένας μας, αν ο Χριστός ερχόταν στην κατοικία της καρδιάς μας. Είναι τότε...

Στον τιμητικό αυτόν τόμο συνάδελφοι και φίλοι του Ομότιμου Καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Ιωάννη Καραβιδόπουλο συνεργάστηκαν για να του εκφράσουν την εκτίμηση και την αγάπη τους ως ελάχιστη αναγνώριση για τα όσα επί πολλές δεκαετίες πολλά και πολύτιμα πρόσφερε και προσφέρει στην επιστήμη της Καινής Διαθήκης και την Εκκλησία. Ο τιμώμενος Καθηγητής είναι μια εξέχουσα προσωπικότητα στο χώρο της Κ.Δ. με διεθνή ακτινοβολία και κύρος. Ως Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ασχολήθηκε με όλους τους κλάδους της Κ.Δ., την εισαγ...

Υπάρχουν δύο είδη υπακοής: α) η υγιής και β) η νοσηρή υπακοή. Η βασική διαφορά ανάμεσά τους είναι ότι η μεν υγιής υπακοή αποβλέπει σε δημιουργία αυτόνομης πνευματικής προσωπικότητας και προσωπική σύνδεση του υποτακτικού με τον Θεό, η δε δεύτερη, αποβλέπει στην αυθεντία του Γέροντα.