Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Όποιος παραδέχεται τον ιστορικό υλισμό, μπορεί ν' αντικρίσει τα περασμένα δίχως καμμιά προκατάληψη, και όταν ακόμα παίρνει πολύ ενεργό μέρος στους σημερινούς πρακτικούς αγώνες. Η πράξη όχι μόνο δεν τον εμποδίζει να δει σωστά τα φαινόμενα των περασμένων χρόνων, μα ακριβώς μπορεί να τον κάνει ικανό να βλέπει καλύτερα πολλά απ' αυτά. Έτσι κι εγώ άρχισα να περιγράφω τις ρίζες του πρώτου χριστιανισμού με το σκοπό όχι να τον εξυμνήσω ή να τον καυτηριάσω, παρά μόνο να τον καταλάβω. Ήξερα ότι οποιαδήποτε συμπεράσματα κι αν έβγαζα, η υπόθεση που γι' αυτήν αγωνίζουμαι, δεν είχ...

Ο Λουΐ Σαλά-Μολένς παίρνει το «θείο λόγο» και τον διαβάζει, χωρίς να αλλάζει ούτε τη σειρά των επεισοδίων ούτε τη γραμμικότητα της θεωρίας της οποίας αυτά τα επεισόδια αποτελούν την πρακτική εφαρμογή. Περνάει μόνο από το κόσκινο της στοιχειώδους λογικής αυτό που προσβάλει (συχνά κατά τρόπο κωμικό ή απερίγραπτα τερατώδη) κάθε δυνατή έννοια λογικής. Παίζει σοβαρότατα το παιχνίδι που η «αποκάλυψη του θείου λόγου» επιβάλλει στον πιστό να παίξει -«υπαγορεύει ο Θεός, δεν θα μπορούσε να πει ψέματα»- και ταυτόχρονα, το παιχνίδι που επιβάλλει ο ορθός λόγος -«ορίστε, λοιπόν, με τι φρ...

Η εκκλησία ήρθε τρίτη στη σειρά των στόχων. Αλλά εδώ μαίνεται η τρικυμία. Όπως όμως λέει ο ιερός Χρυσόστομος "μαινέσθω η θάλασσα, πέτραν διαλύσαι ου δύναται"! Σήμερα υπάρχουν πραγματικά γεγονότα που υποχρεώνουν την ηγεσία της εκκλησίας να σπεύσει αμελλητί σε μιαν εγγυημένη διαδικασία κάθαρσης σε βάθος και έκταση. Δεν έλειψαν εκείνοι που εζήλωσαν δόξαν Μεγάλου Ιεροεξεταστή που διαπρέπει ειδεχθή εγκλήματα στο όνομα του Χριστού και βαυκαλίζεται ότι "διορθώνει" το έργο του. Δεν μας διαφεύγει ότι το έθνος και η χώρα είναι στόχος πολλαπλών απειλών. Η νέα τάξη σχεδιάζει ανακατάξ...

Το βιβλίο αποτελεί μια εξιστόρηση του μεγάλου διωγμού που υπέστησαν οι Έλληνες, επιμαρτυρώντας ότι η αρχαία ψυχή ζει μέσα μας, αθέλητα κρυμμένη.

[...]Στην παρούσα εργασία μας, λοιπόν με βάση την ομιλητική έριδα μεταξύ των δύο μεγάλων ομιλητών της εποχής εκείνης, του Πρόκλου και του Νεστορίου, θα προσπαθήσουμε να δούμε το ευρύτερο άνοιγμα μια χριστολογικής διαμάχης, που οφείλει εκ των πραγμάτων να λύσει και προβλήματα πατρότητας στην πρόκλεια χριστολογική ορολογία, αλλά και να συνεισφέρει στην ερμηνευτική διευκρίνιση της ορολογίας αυτής. Η διευκρίνιση αυτή λείπει στη γνωστή έως σήμερα έρευνα και πρέπει να γίνει σε συνάρτηση με απαραίτητες κειμενικές χρονολογήσεις και με εξέταση της δογματικής ορολογίας και πατρότητας...

Πολύ μεγάλες ζυμώσεις, που θα τις λέγαμε χτες ακόμα απίστευτες, πραγματώνονται, τα τελευταία χρόνια, στους κόλπους των χριστιανικών εκκλησιών. Παντού γίνονται εκδηλώσεις, συναντήσεις και συσκέψεις με σκοπό να προετοιμαστούν πλατύτερες ενότητες αναμεταξύ τους. Ο οικουμενισμός, από την περιοχή της θεωρίας, αρχίζει να περνά στην πράξη. Προαιώνιες δυσπιστίες, προκαταλήψεις και εχθρότητες, βαθιά ριζωμένες στην ψυχή των λαών, υποχωρούν για πρώτη φορά και αφήνουν να εξωτερικευθούν διαθέσεις για την προσέγγιση, την κατανόηση, τη συμφιλίωση των χωρισμένων Χριστιανών.

"Άραγε ποιος μπορεί να μας σώσει απ' τον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης όπως τον ζούμε σήμερα, απ' την επιχειρούμενη πολτοποίηση και απ' τον ήδη διενεργούμενο πνευματικό θάνατο; Πραγματικά τίποτα απολύτως παρά μονάχα οι Ελληνορθόδοξες παραδόσεις μας κι εν τέλει ο ίδιος ο Χριστός μας. Ναι! Εξάλλου η Παράδοση, δεν διδάσκει ποτέ παράδοση, διδάσκει μόνον αντίσταση. Τι όπλο, λοιπόν! Κι όσο (εμ)μένουμε σ' αυτήν, όσο την μελετούμε, ακόμη δε και με διάθεση αυστηρής κριτικής και αμφισβήτησης, τόσο γινόμαστε κοινωνοί Θείων διδαγμάτων, ουρανίων εμπνεύσεων, υψηλών ανατάσεων,...

Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης, ως ανήσυχο πνεύμα, είχε την πεποίθηση ότι πρέπει να διακονήσει ταπεινά τον λαό του Θεού. Καρποί της διακονίας του είναι τα έργα, στα οποία βρίσκεται η διδασκαλία του περί τελειότητας [Εις τον του Μωυσέως βίον, Εξήγησις του Άσματος των Ασμάτων, Περί τελειότητος]. Σε κάποια από αυτά βλέπει την τελειότητα από διαφορετική πλευρά. Το θέμα μας είναι πολύπλευρο. Θα το παρουσιάσουμε όσο το δυνατόν πιο συνοπτικά. Ο Γρηγόριος βλέπει την τελειότητα ως ιδιότητα Θεού. Δεν μπορούμε να φαντασθούμε τον Θεόν με ατέλειες στην φύση Του. Επειδή αυτή υπάρχει μόνο στην...

Πολλά βιβλία μιλούν για θεϊκά οράματα, ελάχιστα από αυτά, όμως, μας οδηγούν προς τον άγιο φόβο του Θεού. Στο βιβλίο "Τελευταία Mάχη" ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος συγχρόνως και με το όραμα και με το φόβο του Θεού. Ένα βιβλίο βαθιά πνευματικό, που δεν έχει σκοπό τον εντυπωσιασμό αλλά τη γνήσια πνευματική οικοδομή όσων το διαβάσουν. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του συγγραφέα ο ίδιος ο Κύριος του έδωσε εντολή να το δημοσιεύσει.

Υπάρχουν δύο είδη υπακοής: α) η υγιής και β) η νοσηρή υπακοή. Η βασική διαφορά ανάμεσά τους είναι ότι η μεν υγιής υπακοή αποβλέπει σε δημιουργία αυτόνομης πνευματικής προσωπικότητας και προσωπική σύνδεση του υποτακτικού με τον Θεό, η δε δεύτερη, αποβλέπει στην αυθεντία του Γέροντα.

Αυτό το έργο απαρτίζεται από τρία αλληλένδετα μέρη. Στο πρώτο μέρος, γίνεται λόγος για την επονομαζόμενη "αδικία" του κόσμου και την ευθύνη μας για αυτήν. Στο δεύτερο μέρος, γίνεται λόγος για τη γνωστή σε όλους μας "οδύνη της ανθρωπότητας" και για την ουσιαστική δυνατότητα γνήσιας (αυτο)υπέρβασής της. Στο τρίτο μέρος, γίνεται λόγος για την υπέρ-λογη Αγάπη του Θεού, που αποτελεί τη γνήσια απάντηση σε όλα τα αγωνιώδη ερωτήματά μας, την ουσιαστική λύση σε όλα τα βασανιστικά προβλήματά μας.