Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σε μισεί κάποιος υπερβολικά και σε καταπολεμεί; Εσύ να τον αγαπάς, να τον ευεργετείς. Σε υβρίζει πρόστυχα, σε κακολογεί ψευδέστατα; Εσύ τον ευλογείς, τον υπερεπαινείς! Αν διαπιστώνεις δη ούτε έτσι, με την ανεξικακίαν σου αυτός σταματά τον πόλεμον και συνεχίζει την έχθραν τι πρέπει να κάνεις; Να τον μισήσεις, να τον πολεμάς και σύ; Όχι! Να συνεχίζεις την αγάπη, την ευεργεσία, γιατί θα πάρεις περισσότερο μισθόν με την καλωσύνη σου. Αν κάποιος κακός, πονηρός, δεν σταματά τον πόλεμο, αν και ευεργετείται από σένα, αυτός άθελά του προετοιμάζει για σένα λαμπρότερες αμοιβές και ταυ...

Η "Αντιγνώση, τα Δεκανίκια του Καπιταλισμού" θέτει ένα πρόβλημα που ποτέ ώς τώρα δεν έχει ερευνηθεί αντικειμενικά και καίρια. Πώς καταποντίστηκε ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός; Γιατί; Ποιους εξυπηρετούσε ο αφανισμός του; Και γιατί θεωρήθηκε απαραίτητο να ξεριζωθεί η ελληνική παιδεία προκειμένου να επιβιώσει ο χριστιανισμός; Οι πολιτισμοί που καταστράφηκαν ολοκληρωτικά και αφανίστηκαν από το πρόσωπο της γης δέχτηκαν επιδρομές από ορδές βαρβάρων. Όπως ο Μυκηναϊκός από τους Δωριείς και ο Χαναανικός από τους Εβραίους. Αλλά ο χριστιανισμός εμφανίζεται σα θρησκεία. Και το...

Η αιώνια κατηγορία σε βάρος του χριστιανισμού θα γραφτεί από μένα τον ίδιο σε όλους τους τοίχους. Τα γράμματά μου τα βλέπουν και οι τυφλοί... Αποκαλώ το χριστιανισμό τη μεγαλύτερη κατάρα, τη μεγαλύτερη εσωτερική διαφθορά και το μεγαλύτερο ένστικτο εκδίκησης, που όμοιό του δεν υπάρχει πιο δηλητηριώδες ή ύπουλο ή υποχθόνιο και μικροπρεπές. Τον αποκαλώ μοναδικό και αθάνατο στίγμα της ανθρωπότητας... Και η ανθρωπότητα μετράει το χρόνο από τη μέρα που έπεσε αυτή η καταραμένη συμφορά από την πρώτη μέρα του χριστιανισμού! - Γιατί όχι μόνον από την τελευταία; Από σήμερα...

[...] Ο π. Πορφύριος αναλύει με σαφήνειαν και απλότητα ό,τι αναφέρεται και αρρήκτως συνδέεται με τον κοινόν τόπον λατρείας του Αγίου Τριαδικού Θεού μας, δηλαδή τον Ορθόδοξον Ιερόν Ναόν, και ακολούθως εισέρχεται εις την ψυχήν της Ευχαριστιακής Συνάξεως, την Θείαν Λειτουργίαν, την οποίαν ερμηνεύει και σχολιάζει επί τη βάσει της Πατερικής σοφίας και της Ορθοδόξου Εκκλησιαστικής Παραδόσεως. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Τον πρώτο αιώνα της εποχής μας, δηλαδή στην αυγή του χριστιανισμού, τα ελληνορωμαϊκά χρονικά σημειώνουν την διέλευση του θαυματουργού Απολλώνιου του Τυανέα, που έγινε τόσο διάσημος ώστε θα επονομαστεί ο "θαυματουργός της αυτοκρατορίας". Όμως, με την εξάπλωση των Ευαγγελίων, μια μυστηριώδης συνομωσία θα τον ωθήσει στην λήθη. Γιατί; Υπήρχε, άραγε, ανταγωνισμός ανάμεσα σ' εκείνον και τον Ιησού; Ή μήπως ο χριστιανισμός είχε δύο ιδρυτές, που ήσαν θαυματουργοί και ο ένας και ο άλλος; Οπαδός του Πυθαγόρα, κληρονόμος των μυστηρίων της Αιγύπτου, ο Απολλώνιος διασχίζει τις πολυτελε...

Ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος, Διδάσκαλος του Γένους και εκ των πρωτεργατών του Φιλοκαλικού κινήματος των "Κολλυβάδων", υπήρξε πολυγραφότατος συγγραφέας, πολυτάλαντος και πολυμερής. Ακολουθώντας την παράδοση των αγίων Πατέρων, συνέγραψε έργα ανταποκρινόμενα πάντοτε σε συγκεκριμένες ανάγκες ή προκλήσεις, για την πληροφόρηση, οικοδομή και νουθεσία του Ορθοδόξου ποιμνίου. Το έργο του "Απολογία χριστιανική", καταγγέλλει την αλλοτρίωση της Γαλλίας και την διαμετρική αποστασιοποίησή της από κάθε έννοια Χριστιανικότητας, κάτι που ενσαρκώνεται στην Επανάσταση του 1789. Εντοπίζει δε τ...

Όταν το φανατισμένο χριστιανικό πλήθος κατέστρεφε τα ελληνικά μνημεία τέχνης (ένα φαινόμενο που κράτησε αιώνες), δεν εξέφραζε παρά την ακαλαισθησία και τη βαρβαρότητα της χριστιανικής ψυχής. Ο ελληνικός πολιτισμός ύμνησε την ομορφιά του ανθρώπινου σώματος. Ο χριστιανισμός περιφρόνησε το σώμα. Ο ελληνικός πολιτισμός ανέπτυξε φιλοσοφία, καλές τέχνες, επιστήμη. Η χριστιανική θρησκεία προτίμησε την τυφλή πίστη προς το ανύπαρκτο και αντέστρεψε όλες τις αξίες του αρχαίου ελληνικού πνεύματος. Στη θέση του ανδρείου έβαλε τον ταπεινό, στη θέση του σοφού τον αγράμματο, στη θέση...

Επίκαιρα άρθρα από το σύνολο των κειμένων του μακαριστού Αρχιεπισκόπου που κατά καιρούς δημοσιεύονταν στην Εφημερίδα "Πληροφόρηση" της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, που ο ίδιος ίδρυσε το 1982 και σήμερα συμπληρώνει 30 χρόνια ζωής. Κείμενα για την συμπόρευση Εκκλησίας - Κοινωνίας, την Ιστορία, την Ελληνική Παιδεία, την αντιμετώπιση των αιρέσεων, την Ορθοδοξία στην Ελλάδα και στον κόσμο κ.ά. αποκαλύπτουν έναν αξεπέραστο εκκλησιαστικό άνδρα, από τον θάνατο του οποίου συμπληρώνονται πλέον τέσσερα χρόνια, αλλά ο ίδιος είναι περισσότερο επίκαιρος από ποτέ.