Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο συγγραφέας, καθηγητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (και Πρύτανης 2000-2006), Πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας (Αρσακείων - Τοσιτσείων Σχολείων) και Πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, δεν έκρυψε ποτέ τη σχέση του με τη χριστιανική πνευματικότητα και την Ορθοδοξία. Ως συγγραφέας, επιστήμονας, παιδαγωγός και πνευματικός άνθρωπος του τόπου μας, και μάλιστα από τους κορυφαίους, μαρτυρεί με ποικίλους τρόπους και σε ποικίλες ευκαιρίες τη βαθιά πίστη του. Αυτός ο τόμος, με άρθρα και ομιλίες του, καταδεικνύει αυτήν ακριβώς την πτυχή της προσωπικότητας τ...

Προφανώς, αυτό το βιβλίο δεν είναι γραμμένο για να διαβαστεί με μια ματιά. Προσφέρεται στον αναγνώστη, που ψάχνει για το νόημα της ζωής, σαν ένας ταπεινός σύντροφος στην πορεία, μια αδελφική φωνή, που μονολογεί κάτω από το βλέμμα του Θεού. Υπάρχει ωστόσο μια αθέλητη εξέλιξη με το πέρασμα των χρόνων, που κορυφώνεται το 1979-'80, και το 1995-'98, με την αυτοκτονία του νεοτέρου γιου μου και τα τελευταία έτη της ζωής του συζύγου μου. Ακριβώς τότε ένοιωσα πιο κοντά στο Θεό. Αυτή η εγγύτητα είναι στην ουσία το θέμα του βιβλίου μου, που επιθυμώ και εύχομαι να μοιραστώ με τους άλλο...

Η φήμη του Γέροντος Ειρηναίου, του καλού και αγαπητού ποιμένος, με τις πρωτοπορειακές ποιμαντικές ιδέες έχει περάσει προ πολλού τα όρια της Κρήτης και υπάρχει ως βιωματικό παράδειγμα κι ελπίδα για τους Χριστιανούς του πανελληνίου (και εδώ και στην αλλοδαπή). Κείμενα ζωντανά, περιγραφικά, με στοχασμούς, οραματισμούς και πνευματικές προοπτικές συνεχίζουν να εκπέμπουν φρεσκάδα, χαρά, ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο καθώς και ένα φρόνημα ολοκληρωτικού δοσίματος στον Σωτήρα Χριστό... Για τούτο και επιχειρείται η επανέκδοση τους ώστε να συνεχίσουν να προσφέρουν και στις νεότε...

Ένας "τσιγγούνης" ταξίδευε με καράβι σε αγριεμένη θάλασσα. Το καράβι χαροπάλευε. Άρχιζε και βούλιαζε! Οι επιβάτες του ούρλιαζαν! Πνίγονταν! "Ευτυχώς, ευτυχώς που δεν έβγαλα το εισιτήριο με επιστροφή!", έλεγε ο τσιγγούνης πέφτοντας στη θάλασσα για να πνιγεί! Αυτό εκφράζει μια πικρή αλήθεια: Πόσο ο άνθρωπος δένεται με το χρήμα, με αποτέλεσμα να "σκοτώνει" τη ζωή του, στο να συγκεντρώνει χρήμα (χωρίς να έχει ανάγκη!, αλλά απλά για να το "θάβει" στα ταμεία, και ο διπλανός του να πεθαίνει από την πείνα! Πρόκειται περι ψυχασθένειας! Και αυτή η ψυχασθένεια κυβερνά τον κόσμο!...

Συχνά διαβάζουμε πως η Καινή Διαθήκη είναι το "ιδρυτικό βιβλίο" του χριστιανισμού. Η έκφραση αυτή ωστόσο δεν είναι ακριβής. Για να περιγράψει κανείς τον εξέχοντα ρόλο των 27 αυτών βιβλίων, ο οποίος τα διαχωρίζει από το σύνολο της χριστιανικής γραμματείας που συντάχθηκε την ίδια εποχή, πρέπει να αναζητήσει κάποιον άλλο τρόπο. Πράγματι, η Καινή Διαθήκη δεν "ίδρυσε" το χριστιανισμό με την έννοια ότι προηγήθηκε αυτού και του έδωσε σχήμα: η θρησκεία αυτή και το ιερό της βιβλίο αναπτύχθηκαν ταυτόχρονα, σε τέτοιο βαθμό ώστε δεν θα μπορούσε κανείς να περιγράψει τη θρησκεία χωρίς να...

Ανάμεσα στις αισιόδοξες και απαισιόδοξες πτυχές σύνολης της πορείας του εικοστού αιώνα σημαντική θέση κατέχει η προσπάθεια για συνάντηση, καταλλαγή, διάλογο, αλληλογνωριμία, συναντίληψη, αλληλοκατανόηση και εμπέδωση σχέσεων αλληλοσεβασμού μεταξύ των Εκκλησιών. Οι εκκλησιαστικές διοικήσεις κατανόησαν επιτέλους τη βαρύτατη ευθύνη τους για την τραγική κατάσταση που βρίσκεται για πολλούς αιώνες το σώμα του Χριστού. Αυτή η προσπάθεια χαρακτηρίζεται "Οικουμενική Κίνηση" και αξιολογείται ως το μεγαλύτερο γεγονός στην πρόσφατη ιστορία του Χριστιανισμού. Ωστόσο η διαπίστωση...

Εις τους μετά χείρας δύο ημιτόμους του Θ΄ Τόμου των Ομιλιών της ημετέρας Μετριότητος περιέχονται αι Ομιλίαι αι οποίαι εξεφωνήθησαν κατά την εν έτει χιλιοστώ εννεακοσιοστώ ενενηκοστώ εβδόμω επίσκεψιν ημών εις την Ελληνορθόδοξον Ιεράν Αρχιεπισκοπήν των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, μίαν των πολυπληθέστερων και πλέον ακμαζουσών επαρχιών του καθ' ημάς Οικουμενικού Πατριαρχείου. Εώρταζε τότε η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής την έβδομηκοστήν πέμπτην επέτειον από της ιδρύσεως αυτής και διήρχετο περίοδον έντονων εσωτερικών προβληματισμών. Εν έτος προηγουμένως είχον ιδρυθή προς καλυτ...

"... Το φαινόμενο του "Νεοπαγανισμού", ως μιας από τίς πολλές "ατραπούς" της "Νέας Εποχής", δημιουργεί σύγχυση στους Ορθόδοξους Έλληνες και αποτελεί ένα σοβαρό ποιμαντικό πρόβλημα και όχι μόνο. Το σύνθημα, που ακούγεται στον "χώρο" αυτό: "ή Έλληνας ή Χριστιανός", καίτοι για μας ουσιαστικά είναι ένα ψευδεπίγραφο δίλημμα, δεν πρέπει να υπερεκτιμάται, αλλά ούτε και να υποβαθμίζεται. Πολύ περισσότερο, όταν τα Ελληνικά "αρχαιολατρικά" ρεύματα δραστηριοποιούνται ως ένας "νέος αντιχριστιανισμός" και, σε αρκετές περιπτώσεις, με έντονο εθνικιστικό χαρακτήρα. Η αντιπαράθεσή τους προ...

Μετά την κυκλοφορία και την αποδοχή των δύο πρώτων βιβλίων μας της Σειράς "Περί Θείας Λατρείας Ομιλήματα" τ. Α΄ (1-5) και τ. Β΄ (6-10) προβαίνουμε στην έκδοση του 3ου τεύχους (11-15). Ευελπιστούμε ότι και η παρούσα έκδοση και τα διαπραγματευόμενα λειτουργικά θέματά της, συμβάλλουν στα της θείας Λατρείας μελετήματα καθώς επίσης στην καλύτερη κατανόηση της Ορθοδόξου λειτουργικής ιστορίας. (από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Η επτανησιακή ιστοριογραφία του δέκατου ένατου αιώνα γνώρισε κορυφώσεις που υπήρξαν ο καρπός μιας ορισμένης ιστορικής συγκυρίας. Όπως όλες οι εκδηλώσεις του επτανησιακού πολιτισμού, η ιστοριογραφική παραγωγή αποτέλεσε προϊόν αφενός της επί αιώνες όχι μόνο αδιάλειπτης αλλά κυρίως οργανικής σχέσης με τη Δυτική Ευρώπη και αφετέρου των συγκλονισμών που συνεπήραν τις τοπικές κοινωνίες και τον ευρύτερο ελληνικό χώρο μετά τη Γαλλική επανάσταση. Τα νέα ρεύματα και οι ορμητικές ιδέες της εποχής αποτυπώθηκαν με ενάργεια στο έργο πολλών τοπικών ιστοριογράφων, με πλέον ανάγλυφη περίπτω...

Το βιβλίο αυτό ανήκει στους ελάχιστους. Ίσως να μη ζει πια κανένας απ' αυτούς. Μπορεί να είναι εκείνοι που κατανοούν τον "Ζαρατούστρα" μου: "πώς θα ήταν δυνατόν να με μπερδέψουν με εκείνους για τους οποίους φυτρώνουν αφτιά που τους ακούνε σήμερα;" - Εμένα μου ανήκει το μεθαύριο. Μερικοί γεννιούνται μετά θάνατον. Τους όρους κάτω από τους οποίους με καταλαβαίνουν και με καταλαβαίνουν "αναγκαστικά" -τους γνωρίζω πολύ καλά. Πρέπει να είναι κανείς έτοιμος μέχρι σκληρότητας στα πνευματικά πράγματα, προκειμένου να αντέξει τη σοβαρότητα μου, το πάθος μου. Πρέπει να είναι κανείς...

Οι μύχιες σκέψεις της ψυχής και η απαρχή του αγιασμού Τι σημαίνει "γνώθι σαυτόν"; Να αντιλαμβάνεσαι αμέσως τη διάθεση της ψυχής ύστερα από κάθε γεγονός, κάθε συνάντηση, κάθε πράξη. Προς τα πού κινείται; Προς την αγαθότητα ή την κακότητα; Προς την αγάπη ή την αγανάκτηση; Προς την ευσπλαχνία ή τη σκληροκαρδία; Κάποτε, ο π. Πορφύριος κινδύνευσε να χάσει τη χάρη διότη πήγε να δείξει μεγαλύτερη εύνοια σε συγγενικό του πρόσωπο. Κατάλαβε εκ πείρας πως, αν δεν αγαπάς κάθε άνθρωπο εξίσου, δεν μπορείς να διατηρήσεις τη θεία χάρη. Και εμείς κολλάμε στο γράμμα, στον τύπο, στα εξωτερι...

[...] Ο π. Πορφύριος αναλύει με σαφήνειαν και απλότητα ό,τι αναφέρεται και αρρήκτως συνδέεται με τον κοινόν τόπον λατρείας του Αγίου Τριαδικού Θεού μας, δηλαδή τον Ορθόδοξον Ιερόν Ναόν, και ακολούθως εισέρχεται εις την ψυχήν της Ευχαριστιακής Συνάξεως, την Θείαν Λειτουργίαν, την οποίαν ερμηνεύει και σχολιάζει επί τη βάσει της Πατερικής σοφίας και της Ορθοδόξου Εκκλησιαστικής Παραδόσεως. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

[...] The second volume consists of five parts. The first part refers to the sense of indifference and irresponsibility prevailing in our time, and to the compelling duty of conscientious Christians to ease the situation through self-correction, prudent behaviour, confession of faith and prayer. At one point, the Elder noted, "I am not saying that we should take up banners and march in demonstrations, but that we should raise our hands towards God in prayer." In the second part, the Elder kindles the zeal for spiritual work without confining us to a particular struggle....

«Εάν η Βίβλος ήταν ένα έργο εμπνευσμένο από ένα Θεό, δεν θα έπρεπε να είναι ορθό, σαφές, αληθινό, ευφυές, σωστό και όμορφο; Και γιατί άραγε ξεχειλίζει από επιστημονικά παράλογα, λογικές αντιφάσεις, ιστορικές πλάνες, ανθρώπινες ανοησίες, ηθικές διαστροφές και λογοτεχνικές ασχήμιες;»