Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αντλώντας από το πλούσιο επιστολικό αρχείο του Καθηγητή Εμμανουήλ Κριαρά, στο παρόν έργο δημοσιεύονται 185 επιστολές του των ετών 2001-2011 προς πρόσωπα και ιδρύματα. Μια σημαντική έκδοση που αποτυπώνει την ασίγαστη δράση και τη διαρκή παρουσία στο πνευματικό γίγνεσθαι ενός κορυφαίου Έλληνα διανοούμενου.

Το βιβλίο "Προσδοκία" χωρίζεται σε δύο μέρη: Το πρώτο περιλαμβάνει ποιήματα ποικίλων εμπνεύσεων -τα περισσότερα λυρικά- και το δεύτερο, μια σειρά αισθηματικών επιστολών με τίτλο "Χωρίς παραλήπτη". Επιστολές που απευθύνονται σε μια ιδεατή αγαπημένη, που μοιάζει να αναδύεται και να σβήνει στη φαντασία του Χρήστου Γιουσμαδόπουλου μ' έναν τρόπο στωικής επίκλησης, δραματικής κάποτε, διατυπώνοντας σκέψεις, στοχασμούς και ερωτικές εκμυστηρεύσεις, που είναι ολοφάνερο ότι εκπυρώνονται από μια ψυχή διψασμένη για έρωτα και ζωή. Οι στίχοι του Χρήστου στην αγαπημένη του -και μιλώ για...

Στον παρόντα τόμο εμπεριέχονται επιστολές και άλλο αρχειακό υλικό με επίκεντρο τη Μικρασιατική Εκστρατεία. Η αλληλογραφία διεξάγεται μεταξύ ενός μαχητή και μιας νεαράς Ελληνίδας, μόνιμης κατοίκου Κωνσταντινουπόλεως και τουρκικής υπηκοότητας. Για την επικοινωνία των δύο νέων μεσολάβησε ο "Σύνδεσμος των Ελληνίδων Κωνσταντινουπόλεως", στο πλαίσιο του οποίου συστήθηκαν και ομάδες γνωστές ως "Αδελφές Στρατιώτου", με βασικό προσανατολισμό τη συμπαράσταση στους στρατευμένους. Η παραστατικότητα με την οποία περιγράφονται τα γεγονότα, η προβολή εικόνων και ο τρόπος σκέψης και έκφρασ...

"Κατά τας αρχάς του έτους 1859 απεχαιρέτησα και πάλιν την οικογένειαν και την πατρίδα. Την παραμονήν της αναχωρήσεώς μου έβλεπα μετά περιεργείας τρεις Καυκασίους περιφερομένους εις τας οδούς της Σύρας και ηπόρουν πως και πόθεν ευρέθησαν εκεί! Την επαύριον, ότε επεβιβάσθην επί του ατμοπλοίου, είδα ευχαρίστως ότι θα τους έχω συνταξειδιώτας. Δεν ήργησα δε ν' ανακαλύψω ότι δεν ήσαν και οι τρεις Ασιάται, αλλά Γάλλοι και - τούτο ήτο αληθώς χαροποιά ανακάλυψις - ότι ο πρεσβύτερος, ο ψηλός, μακροσκελής, μελαψός, ο με τας ούλας τρίχας της λευκαζούσης κόμης, ήτο ο Αλέξανδρος Δουμάς,...

Σ' αυτό το βιβλίο δημοσιεύονται τρία άγνωστα κείμενα του Χρήστου Χρηστοβασίλη, τα οποία, αν και ανήκουν σε διαφορετικά λογοτεχνικά είδη, έχουν θέμα κοινό, τους Εβραίους. Τα κείμενα αυτά τεκμηριώνουν με τρόπο μοναδικό το εύρος των ενδιαφερόντων και τη φωτεινή προσωπικότητα ενός συγγραφέα που μας είναι περισσότερο γνωστός για τα ηθογραφικά του διηγήματα, και λιγότερο για την περιπετειώδη, πολυκύμαντη ζωή του, την ευρυμάθεια του, την αγάπη του όχι μόνο για τη δική του πατρίδα αλλά και για τις πατρίδες των άλλων, τον αγώνα του κατά του σκοταδισμού και το ενδιαφέρον του για τον...

Πρόκειται για ένα πηγαίο ταλέντο. Το πλήθος και το είδος των κειμένων του μαρτυρεί περί τούτου και αποδεικνύει ότι μπορεί να κινήθηκε στο ημίφως της περιφέρειας ή στην περιφέρεια της Λογοτεχνίας, μπορεί να μην έτυχε μιας πανελλήνιας αναγνώρισης, ο χρόνος όμως και η συγκυρία διέσωσε το θησαυρό που η πένα του ανεξίτηλα χάραξε στο χαρτί. Συγκεκριμένα, ο Γιαννακός Βόμβας, έχοντας αφομοιώσει την πλούσια και πανάρχαια λογοτεχνική μας παράδοση, έχοντας κληρονομήσει το σκωπτικό πνεύμα πολλών άλλων ομοτέχνων του, έχοντας υπ' όψιν του όλα τα επιτεύγματα στο χώρο, με οξύνοια και ευ...

Όπου μπορεί να βρεθεί μόνος του ο φαντάρος, όταν ο χώρος γίνεται έστω και για λίγο δικός του, βρίσκει την ευκαιρία να εκφράσει ό,τι τον πιέζει ή τον απασχολεί, γράφοντας γράμματα ή συμπληρώνοντας το σημειωματάριό του ή σχεδιάζοντας σε τοίχους και άλλες επιφάνειες. Το γράμμα είναι αποτέλεσμα εξομολόγησης σε έμπιστο πρόσωπο. Γι' αυτό πολλά γράμματα στρατευμένων είναι αποκαλυπτικά, συχνά χτυπούν χωρίς οίκτο και προφυλάξεις πρόσωπα και καταστάσεις και όχι σπάνια είναι ωμά και αθυρόστομα. Αρκετοί εκτονώνονται με το ημερολόγιο και αισθάνονται ικανοποίηση που διασώζουν πολλά απ...

Ένα σημαντικό έργο, καρπός πολυετούς έρευνας, του Ακαδημαϊκού Εμμανουήλ Κριαρά για τον κορυφαίο δημοτικιστή διανοούμενο και λογοτέχνη Γιάννη Ψυχάρη. Μέσα από χαρακτηριστικά αποσπάσματα της αλληλογραφίας του Ψυχάρη με Έλληνες και ξένους λόγιους, καθώς και ενδιαφέροντων βιογραφικών και αυτοβιογραφικών στοιχείων, ο αναγνώστης θα έχει την ευκαιρία να μελετήσει τις απόψεις του Ψυχάρη για την κατάσταση στην Ελλάδα προς το τέλος του 19ου αιώνα, τη στάση του απέναντι στα λογοτεχνικά και κοινωνικά κινήματα της εποχής, την τακτική του στο γλωσσικό ζήτημα, αλλά και να γνωρίσει καλύτερ...

Πράγματι ο Άγρας, με την πρόθεση να συμβουλέψει, κατ' ουσίαν εξομολογείται. Εξομολογείται, με τη γνώριμη ψυχονοοτροπία του μέσα από το "πνεύμα παρακμής" της εποχής του, όπως εύστοχα τον σκιαγράφησε ο αρμοδιότερος μελετητής του. Και εξομολογούμενος αυτοχαρακτηρίζεται: πότε αυτοψυχαναλύεται και πότε παρακάμπτει τα λεγόμενα του "συνομιλητή" του και προβάλλει τις απόψεις του. Τι συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση; Ο Ευάγγελος Ιωάννου (γεν. 1899), καθιερωμένος στη "Διάπλασι των Παίδων" ήδη από το 1911 ως Τέλλος Άγρας και απ' το 1916 (6 Αυγούστου) ως "συνεργάτης" πλέον, αλληλογ...

Μία εκ των περιόδων με την οποία ο Γρηγόριος Ξενόπουλος ασχολήθηκε ελάχιστα, εντελώς επιφανειακά και εμφανώς επεδίωξε να προσπεράσει, αφιερώνοντας ελάχιστες σειρές στις αυτοβιογραφικές σελίδες του, είναι το διάστημα κατά το οποίο αγανακτισμένος και απογοητευμένος από την συνεχή άρνηση του Αριστείου των Γραμμάτων και Τεχνών, αποφάσισε να δηλώσει ότι διακόπτει κάθε συγγραφική δραστηριότητα, ανακοινώνοντας ότι προχωρά σε "απεργία". Οι τέσσερις επιστολές του Ξενόπουλου στον Μιλτιάδη Λιδωρίκη, καθώς και η μία του Λιδωρίκη στον Ξενόπουλο, που δημοσιεύονται σχολιασμένες παρουσιάζ...

Όπως σε όλες τις μελέτες του, έτσι και στην προκείμενη, ο Διονύσης Μουσμούτης, όπου ασχολείται με την αλληλογραφία Ξενόπουλου-Μαλάνου, τα τεκμήρια της οποίας απόκεινται στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο, δεν αρκείται στην απλή, σχολιασμένη παρουσίαση των επιστολών. Επιδιώκει την αναστύλωση των βασικότερων στοιχείων που καθόρισαν το γραμματολογικό πρόσωπο της εποχής κατά την οποία γράφτηκαν, προσθέτοντας επίσης πληροφορίες για τα κοινωνικά και τα πολιτιστικά ήθη που αναμφίβολα έχουν πάντοτε έμμεση ή άμεση σχέση με τη δημιουργική προετοιμασία πολλών έργων της σύγχρ...

Το βιβλίο αυτό, έκδοση 40 ανέκδοτων γραμμάτων του Φώτου Πολίτη αλλά και θεωρητική διερεύνηση του επιστολικού χώρου, κινείται ταυτόχρονα στον άξονα της διαχρονίας και της συγχρονίας. Από μια άποψη είναι γραμμένο στο πρώτο, στο δεύτερο και στο τρίτο πρόσωπο. Λόγος για την επιστολογραφία, τεκμηριώνεται επίμονα με επιστολικά παραθέματα ή μεταμορφώνεται, όταν χρειάζεται, σε επιστολή.

Η εργασία "Ο Κάρλες Ρίμπα και η νεοελληνική λογοτεχνία", η οποία τιμήθηκε με το Βραβείο Δοκιμίου Josep Vallverdu το 2011, εκπονήθηκε με αφορμή τον εντοπισμό, στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο της Αθήνας (Ε.Α.Ι.Α.), επτά ανέκδοτων επιστολών του Κάρλες Ρίμπα και μίας της συζύγου του, Κλεμεντίνα Αρδερίου, οι οποίες απευθύνονταν στη σπουδαία ελληνίδα ισπανίστρια Ιουλία Ιατρίδη. Εκκινώντας από την εν λόγω αλληλογραφία (και από τις επιστολές της Ιατρίδη προς τον Ρίμπα που εντοπίστηκαν στο Εθνικό Αρχείο της Καταλονίας), ο συγγραφέας επιχειρεί να ρίξει φως στους λόγους π...

Ο Χρήστος Ευαγγελίδης (1815 - 1881), ιδρυτής και διευθυντής του περίφημου "Ελληνικού Λυκείου" της Ερμούπολης, ήταν δάσκαλος του Εμμανουήλ Ροΐδη και του Δημητρίου Βικέλα, καθώς και πολλών άλλων Ελλήνων, οι οποίοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ελληνική κοινωνία του 19ου αιώνα στον εμπορικό και πνευματικό τομέα. Το ανά χείρας βιβλίο περιλαμβάνει τα αντίγραφα 15 επιστολών του Ευαγγελίδη, τις οποίες είχε στείλει σε φίλους του και πρώην μαθητές του το 1856, καθώς και το ημερολόγιό του με καταγραφές από τη 13η Σεπτεμβρίου 1859 έως και την 11η Οκτωβρίου 1860. Βρέθηκαν σε ένα μεγάλο σ...

Η συγγραφέας αυτού του βιβλίου έζησε με τον Νίκο Καζαντζάκη τριάντα ολόκληρα χρόνια. 'Ηταν γι' αυτόν σύντροφος και σύζυγος, συμπαραστάτης και βοηθός, φίλος και συνοδοιπόρος. Ήταν, όπως ο ίδιος λέγει, "το εφταγύναικο, το εφταπέτσινο σκουτάρι της ζωής του που καμιά σαγίτα δεν το περνάει". Γνώρισαν μαζί εύτυχες ώρες χαράς, όμως δεν ήσαν λίγες και οι αντιξοότητες που αντιμετώπισαν. Τα χρόνια τής Αίγινας με την πείνα της κατοχής αλλά και με τις απλές συγκινήσεις και την αδιάκοπη δουλειά, τα χρόνια της Αντίμπ με τις αντιδράσεις αλλά και με τη δημιουργική ευφορία, άλλα χρόνια τ...

"Πέταξα το φόβο στη θάλασσα στην αρχή της Ερυθράς, και την άλλη μέρα το πακέτο με τα φάρμακα. Μόνο τις τύψεις δεν πέταξα. Έχουνε μια δική τους θάλασσα μέσα μου, πηχτή σα λάσπη και βρομάει. Οι άνθρωποι είναι περισσότερο καλοί απ’ ό,τι νομίζω. [...] Ένας ναύτης μου ’πε χθες τη νύχτα ένα παραμύθι κι αποκοιμήθηκα. Δεν το θυμάμαι. Όμως θα' ταν θαυμάσιο. Δε σου 'χω πει ποτέ παραμύθια. Ίσως δεν ξέρω να τα πω. Ίσως γιατί από μικρή ήσουνα πολύ σοφή για τα παραμύθια μου. Όμως κάποτε θα πω στα παιδιά σου. Αν είχα στα χέρια μου το βιβλίο που έδωσα για τύπωμα θα το 'σκιζα όλο κι ίσως να...