Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με ιδιαίτερα τιμητική για μένα προθυμία ο πολύ αγαπητός μου φίλος, ο καθηγητής Άγγελος Δεληβορριάς, δραστήριος διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη, δέχτηκε να περιλάβει στη σειρά των δημοσιευμάτων του Μουσείου δύο τόμους επιστολών ξένων επιστημόνων που στη μεγάλη τους πλειονότητα στάλθηκαν σ' εμένα κατά τον περασμένο αιώνα. Τον ευχαριστώ ιδιαίτερα. Στο πρώτο μέρος του πρώτου τόμου εκδίδονται γράμματα ξένων μελετητών γραμμένα σε ελληνική γλώσσα. Στο δεύτερο μέρος του ίδιου τόμου γράμματα γραμμένα στη γλώσσα του κάθε ξένου επιστολογράφου. Τρεις μόνο, οι Ρουμάνοι Berza και Caz...

Tα δελτάρια εξορίας και τα γράμματα του Γιάννη Ρίτσου προς την Καίτη Δρόσου και τον Άρη Αλεξάνδρου είναι τεκμήρια μιας ακρωτηριασμένης αλληλογραφίας ανάμεσα σε τρεις επιστήθιους φίλους και ομότεχνους σε καιρούς χαλεπούς: επάλληλες εξορίες και δοκιμασίες στα χρόνια του μετεμφυλιακου ζόφου, νέες εκτοπίσεις αργότερα και σκληρές συνθήκες αυτοεξορίας στη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας εμποδίζουν την προσωπική και άμεση επικοινωνία τους. Δεν είναι, βέβαια, οι μόνοι. Έτσι, εντασσόμενο σε ιστορική προοπτική, τούτο το επιστολικό μνημόνιο φιλίας προσεπικυρώνει και εμπλουτίζει τι...

Μπορεί άραγε η έκδοση κειμένων όπως αυτά ν' αποτελέσει "εισβολή" στον ιδιωτικό μας χώρο, μητέρα; Να παρερμηνευθούν και να πληγούν σκέψεις, ιδέες, στόχοι, πεποιθήσεις, καταθέσεις και ν' αναιρεθεί μια ζωή; Δεν έχω καταλήξει. Θα 'θελα να είχα την άποψή σου, να είχα έστω ένα σημάδι, μια επίσκεψη στα όνειρα μου, όπως αρκετά συχνά συμβαίνει. Βοήθησε με ν' αποφασίσω. "Πάρε όποιο δρόμο, όποια κορφή, ρώτα όποιο δέντρο θέλεις. Μ' ακούς; Οι δρόμοι όλης της γης βγαίνουνε στην καρδιά μου. Μην ξεχαστείς κοιτάζοντας το φως. Τ'ακούς; Να 'ρθεις!» Έτσι σε φωνάζει κι η δική μου καρδιά. Όπως σ...

Ο Ανδρέας Εμπειρίκος εκδίδει, ώριμος πλέον, το ιδρυτικό ποιητικό έργο του νεοελληνικού υπερρεαλισμού, την Υψικάμινο, το 1935. Στον παρόντα τόμο δημοσιεύονται οι επιστολές του στους στενούς συγγενείς από το 1921 ως το 1935, όπου διαφαίνονται η γλωσσική του διαμόρφωση και ωρίμανση, η εξέλιξη των πολιτικών του ιδεών, η ρήξη με τον πατέρα και τον κόσμο του, οι πνευματικές του ανησυχίες και οι δρόμοι της φωτογραφίας και της ψυχανάλυσης που του ανοίγονται, μαζί με τα πρώτα δείγματα μιας σοβαρής κατάθλιψης που τον ακολουθεί σε διάφορες περιόδους της ζωής του. Οι 33 επιστολές το...

Σε δύο τόμους, συνολικής έκτασης 1.000 σελίδων, υπό τον τίτλο "Αγαπητέ μου Γιώργο", κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ίκαρος η αναμενόμενη από χρόνια αλληλογραφία του Γιώργου Σεφέρη με τον Γιώργο Κ. Κατσίμπαλη, τον "κολοσσό του Μαρουσιού" κατά τον Henry Miller. Οι δύο συνονόματοι αλληλογράφοι αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα ισόβιας φιλίας και εκατέρωθεν αφοσίωσης και έχουν παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση, την προβολή και την διεθνή αναγνώριση της νεότερης λογοτεχνίας μας. Από τα χρόνια των σπουδών τους στο Παρίσι κατά τη δεκαετία του 1920 μοιράζονται την κοινή α...

Σε δύο τόμους, συνολικής έκτασης 1.000 σελίδων, υπό τον τίτλο "Αγαπητέ μου Γιώργο", κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ίκαρος η αναμενόμενη από χρόνια αλληλογραφία του Γιώργου Σεφέρη με τον Γιώργο Κ. Κατσίμπαλη, τον "κολοσσό του Μαρουσιού" κατά τον Henry Miller. Οι δύο συνονόματοι αλληλογράφοι αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα ισόβιας φιλίας και εκατέρωθεν αφοσίωσης και έχουν παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση, την προβολή και την διεθνή αναγνώριση της νεότερης λογοτεχνίας μας. Από τα χρόνια των σπουδών τους στο Παρίσι κατά τη δεκαετία του 1920 μοιράζονται την κοινή α...

Η Πηνελόπη Δέλτα εκδίδει τη "Ζωή του Χριστού" το 1925, όταν είναι ήδη πενήντα ενός ετών. Πρόκειται για ένα έργο με διαφορετική θεματική από όσα έχει ήδη γράψει αλλά και όσα θα το ακολουθήσουν. Είναι προφανές ότι η χριστιανική θρησκεία, η οποία της επιβλήθηκε στα παιδικά της χρόνια -ως καθήκον και δοκιμασία υπομονής, λόγω των ατελείωτων τελετών και προσευχών, που έπρεπε μάλιστα και να τη συγκινούν- δεν μπόρεσε να πληρώσει την πνευματική της μοναξιά. Αλλά ούτε αργότερα, στην ενήλικη ζωή της, η χριστιανική θρησκεία και η Εκκλησία μπόρεσαν να ανοίξουν διάλογο μαζί της και να τη...

Τα ανάλεκτα γράμματα αναγνωστών, με τις δημοσιεύσεις των διαφόρων θεμάτων με ποικίλα καυτά προβλήματα σε διάφορες εφημερίδες και, κυρίως της "Καθημερινής", αισθάνονται την επιτακτική τους υποχρέωση, ως έντυπο βιβλίο, να εκφράσουν τις ενδόμυχες ευχαριστίες και χαρά στους αξιόλογους και διακεκριμένους δημοσιογράφους των εφημερίδων, οι οποίοι με ευχαρίστηση παραχωρούν χώρο για την παρουσίαση στους φίλους αναγνώστες των διαφόρων προβλημάτων της καθημερινότητας από διαλεχτούς και εκλεκτούς επιστολογράφους. Κατά καιρούς και η μετριότητά μου στα ανάλεκτα γράμματα παρουσίαζε ποι...

[...] Το φίλο μου Νίκο Ματσανιώτη (1925-2010) τον γνώρισα το 2003. Όταν επρόκειτο να συνέλθει στη Θεσσαλονίκη ελληνοτουρκικό συνέδριο περιγεννητικής ιατρικής, ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας περιγεννητικής ιατρικής κ. Απόστολος Αθανασιάδης μου ανακοίνωσε ότι κατά τη διεξαγωγή του προσεχούς συνεδρίου της Εταιρείας (4-6 Απριλίου 2003) θα απονεμηθεί βραβείο σε έναν Έλληνα και σε έναν Τούρκο διανοούμενο· και ότι από τους Έλληνες επέλεξαν εμένα. Μου πρόσθεσε μάλιστα ότι η απόφαση της Εταιρείας να απονείμει το βραβείο σ' εμένα οφείλεται σε σύσταση του γενικού γραμματέα της Ακα...

Σε μιαν ιδιαίτερα φροντισμένη, και τυπογραφικά, έκδοση ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα της συνολικής γνωριμίας με το έργο του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα. (Ας σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά στα νεοελληνικά γράμματα που παρουσιάζονται σε μια ανθολογία όλες οι δημιουργικές όψεις ενός συγγραφέα και όχι μια μεμονωμένη πλευρά του έργου του. Και κατά τούτο η παρούσα έκδοση αποτελεί μια μοναδική και νέα εργασία στα γράμματά μας). Στην "Ανθολογία από το έργο του Παντελή Πρεβελάκη" δίδεται η συνολική εικόνα της δημιουργικής του πορείας, έτσι παρουσιάζεται: α) ως πεζογράφος (ανθολ...

Σε αυτή την ιδιαίτερα σημαντική έκδοση έχομε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε την μακρόχρονη επιστολική επικοινωνία δυο κορυφαίων προσωπικοτήτων των ελληνικών γραμμάτων. Η δημιουργική πορεία τους αυτό το χρονικό διάστημα πλουτίζει τον πολιτισμό του τόπου μας με σπουδαία έργα. Και δίδεται τώρα η δυνατότητα, χάρη στην "Αλληλογραφία" τους, να δούμε την κριτική ανταπόκριση που είχαν τα έργα τους στις αντίστοιχες αναγνώσεις τους. Να διαβάσουμε τις γνώμες που εξέφραζαν οι δυο επιστολογράφοι. Να ακούσουμε τις προσωπικές τους απόψεις, τα σχέδια, τις κρίσεις τους για πλήθος πνευ...

Ξάνθη 26 Νοεμβρίου 1939 Αγαπημένε μου Φίλε, Οι κακές μέρες περάσανε. Σήμερα ωραία λιακάδα. Είμαι ελεύθερος. Έχω μια Ν. Εστία και διαβάζω το Γιούγκερμαν. Στο άλλο φύλλο τελειώνει. Δε θα'θελα να τελειώσει. Τι θα γίνω χωρίς άλλη συνέχεια; Αυτές οι τελευταίες σελίδες είναι αναμφισβήτητα αριστούργημα. Πες μου ποιος δικός μας έχει γράψει παρόμοιες; ... Σ' αφήνω γιατί σ' έχω ζαλίσει. Και πάλι συχώρεσέ με που σ' απασχόλησα τελευταία. Γράφε μου μόνο. Δούλος Σου Μαραμπού 1.12.39 Σεβάχ Θαλασσινέ, Δεν υπάρχει λόγος πως πρέπει να μπαρκάρεις. Όχι τόσο για τις 40 μηνιάτ...

90 από τα περίφημα Παρισινά γράμματα, που έγραψε ο Παπαντωνίου στο Παρίσι το 1908-1909-1910, την περίοδο αυτή που το Παρίσι ήταν ως γνωστό η πνευματική πρωτεύουσα ολόκληρης της ανθρωπότητας. Δημοσιεύτηκαν στην ημερήσια εφημερίδα "Εμπρός" που τυπωνόταν εκείνη την εποχή στην Ελλάδα. Ο Νίκος Ζωρογιαννίδης, ανιψιός εξ' αίματος του μεγάλου λογοτέχνη, επιμελείται την έκδοση του τόμου με 90 λογοτεχνικά χρονογραφήματα, με σκοπό να γίνει η αρχή της προβολής του "άγνωστου" έργου του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Τα κείμενα εμφανίζονται συγκεντρωμένα σε έναν τόμο για πρώτη φορά και έχουν ι...

Με την παρούσα έκδοση, την οποία επιμελείται ο σπουδαίος δημοτικιστής φιλόλογος, ομότ. καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Εμμανουήλ Κριαράς, παραδίδεται για πρώτη φορά ως σώμα στη δημοσιότητα η επιστολογραφία του αείμνηστου Στέφανου Ματθία, πρώην Προέδρου του Αρείου Πάγου, προς τον επιμελητή. Μέσα από τις πενήντα συνολικά παρουσιαζόμενες επιστολές που ο Στ. Ματθίας απέστειλε στον Ε. Κριαρά, και οι οποίες καταλαμβάνουν μια υπερτριακονταετή χρονική περίοδο εκτεινόμενη από το καλοκαίρι του 1978 έως και το καλοκαίρι του 2009, λίγο πρι...

Η ποιήτρια Κατίνα Παΐζη γεννήθηκε στην Ανώπολη Σφακίων το 1911, έζησε στο Ηράκλειο και πέθανε στην Αθήνα το 1996. Ξεχωριστή ποιητική φωνή της γενιάς του μεσοπολέμου, αδελφή της σπουδαίας ηθοποιού Αλέκας Παΐζη, τα τελευταία χρόνια έγινε γνωστή με το ποίημα της "Πόσο πολύ σ’ αγάπησα" που έγινε τραγούδι με τη φωνή του Χρήστου Θηβαίου. Το βιβλίο περιλαμβάνει ανθολόγιο των ποιημάτων της και των πεζών της, τόσο από τις εκδόσεις των βιβλίων της, όσο και κείμενα για τη ζωή της από τη συγγραφέα, Νίκη Τρουλλινού, καθώς και ένα μέρος της αλληλογραφίας της με τον Νίκο Πλουμπίδη, τον...

"Πέταξα το φόβο στη θάλασσα στην αρχή της Ερυθράς, και την άλλη μέρα το πακέτο με τα φάρμακα. Μόνο τις τύψεις δεν πέταξα. Έχουνε μια δική τους θάλασσα μέσα μου, πηχτή σα λάσπη και βρομάει. Οι άνθρωποι είναι περισσότερο καλοί απ’ ό,τι νομίζω. [...] Ένας ναύτης μου ’πε χθες τη νύχτα ένα παραμύθι κι αποκοιμήθηκα. Δεν το θυμάμαι. Όμως θα' ταν θαυμάσιο. Δε σου 'χω πει ποτέ παραμύθια. Ίσως δεν ξέρω να τα πω. Ίσως γιατί από μικρή ήσουνα πολύ σοφή για τα παραμύθια μου. Όμως κάποτε θα πω στα παιδιά σου. Αν είχα στα χέρια μου το βιβλίο που έδωσα για τύπωμα θα το 'σκιζα όλο κι ίσως να...

Αγαπητέ Αλέξη, Το προηγούμενο γράμα σου που πήρα είνε 20.10. Είνε αφτό που το αρχίζεις έτσι: "Χτες με διέγραψαν απτό κόμα". Άλλο γράμα σου δεν πήρα. Ώστε λείπουν τα δυο γράματα που γράφεις ότι μούστειλες. Δεν κάνει ναργάς έτσι, γιατί, όπως ξαίρεις, αποτελείς το μοναδικό κάβο που κρατώ ζωντανή επαφή με τον έξω κόσμο... (Από γράμμα του Νίκου Ζαχαριάδη προς τον Αλέξη Πάρνη το Δεκέμβρη του 1956) To "Γεια χαρά - Νίκος" είναι μια λυρική αυτοβιογραφία του Αλέξη Πάρνη κι έχει ως κεντρικό άξονα την αλληλογραφία του με τον καθαιρεμένο και εκτοπισμένο στο Μποροβίτσι της βόρει...