Σήμερα και αύριο και χθες
Φασιανός Αλέκος 1935-
Εκδόσεις Καστανιώτη (1990)
Γεννήθηκα στους πρόποδες της Ακροπόλεως, μέσα σ' ένα κελί της εκκλησίας που ο παππούς μου λειτουργούσε. Ήταν στην παλιά γειτονιά της Αθήνας, με τα μικρά νεοκλασικά σπίτια που αργότερα γκρεμίστηκαν για να ανασκάψουν τις αρχαιότητες. Τώρα γέμισαν οι δρόμοι με τουρίστες. Ο πατέρας μου ήταν μουσικός και η μητέρα μου καθηγήτρια των αρχαίων ελληνικών. Πέρασα τα παιδικά μου χρόνια στην Κατοχή και στον εμφύλιο πόλεμο. Είδα σκοτωμένους, πεθαμένους από πείνα, αληθινές οδομαχίες, με τανκς και πολυβόλα που κελαηδούσαν. Γι' αυτό τα πρώτα μου έργα παρίσταναν στρογγυλά κεφάλια με...
Το οβάλ πρόσωπο
Φραγκούλης Γιώργος
Αλεξάνδρεια (1989)
«Σ' εκείνον που κάποτε θα διαβάσει την ιστορία μου και ίσως την πιστέψει, αν με ρωτήσει για τα δρώμενά της, θ' απαντήσω καθαρά και ξάστερα: Δεν υπάρχουν δρώμενα, επειδή απλώς δεν υπάρχει γνωστού είδους δράση. Εξελίσσεται μια ήσυχη, βουβή ιστορία: ένα πρόσωπο, ένα πάθος και ο θάνατος!» Επίδοξος αλλά και παραιτημένος δημιουργός, ο ζωγράφος Δάμων αφήνεται ηδονικά στη φρενίτιδα του αθηναϊκού πλήθους, προτού καταφύγει στις ερημικές γωνιές της Πλάκας. Αυτή η αμφιθυμική κίνηση διασταυρώνεται με μιαν άλλη: από την κοινή καλλιτεχνική μετριότητα στη μοναχική παραφροσύνη της δημιου...