Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι στοχασμοί αυτοί συνιστούν αντικατοπτρισμούς της ψυχής μου από τον κόσμο των πραγμάτων κι εκείνο του πνεύματος. Στην συγγραφή των στοχασμών αυτών με συντρόφευσε ο έρωτας μου για το πάτριο, που έθρεψε, με τις φυσικές δυνάμεις και τους ρυθμούς του, την ίδια την ψυχή μου και τις ιδέες που η ίδια είναι φορέας τους, με μια μεταπλατωνική έννοια, για να σφυρηλατήσει τον δεσμό του αιώνιου με το πεπερασμένο στον πιο αυθεντικό του νοηματισμό. Αγάπησα πολύ την ιδέα, χωρίς όμως να ταλαντευτεί ποτέ η πίστη μου, ότι καμιά μεταφυσική καθολικής αιτιότητας δεν μπορεί να ερμηνεύσει τ...

Τα παραμύθια στην ανθολογία "Δώσε Κλώτσο να Γυρίσει" είναι λαϊκές αφηγήσεις χρόνων περασμένων που ακούγονται ακόμη, από γενιά σε γενιά... Όνειρα μαγικά χρόνων περασμένων, γεγονότα φανταστικά που ήταν κάποτε τόσο αληθινά και σήμερα προσπαθούν να σου δείξουν τη μαγεία που έχεις αφήσει πίσω. Ιστορίες που γεννήθηκαν σε χωριά και πόλεις της Ελλάδας και της Κύπρου για φόβους και για τρόμους, για ξωτικά και για νεράιδες, για πλάσματα μαγικά που έχουν να πουν τη δική τους ιστορία στους ανθρώπους. Παραμύθια αληθινά που γεννήθηκαν στα χρόνια των θαυμάτων, όταν η φαντασία έμοιαζε πραγ...

Τα δωμάτια είναι ψυχές. Άλλοτε μας προστατεύουν κι άλλοτε δεν μπορούν να μας προσφέρουν τίποτα, στέκουν διάφανα, μας εκθέτουν, μας εγκαταλείπουν γυμνούς. Και τότε μας βασανίζουν, και τότε περιστρέφονται γύρω από μια διάτρηση του μυαλού, σαν πελώριοι δίσκοι μουσικής από ασήμι [...] και μέσα τους κλείνουν οι άνθρωποι τις ζωές τους. Όπως οι γυναίκες επιστρέφοντας τα βράδια βγάζουν κι αφήνουν πάνω στο πάτωμα τις περσινές μαδημένες περούκες τους, έτσι κι αυτοί εγκαταλείπονται στη μοίρα τους, περιμένουν τον ύπνο πλάι στα σκοτεινά φυτά, τις φω-τογραφίες της τραπεζαρίας [...] Κάποι...

Χωρισμένο σε δύο, σοφά μέρη, από την συγγραφέα Μαριάννα Τυρέα-Χριστοδουλίδη, ο Δυτικός Άνεμος, έρχεται 5 χρόνια μετά το προηγούμενο βιβλίο της, να μας ταξιδέψει σε μέρη που πήγαμε -με το νου ή το σώμα- και δεν σταθήκαμε να τα δούμε όπως η ίδια. Σκέψεις που μας διαφεύγουν και που μας οδηγούν στο απόλυτο, στην άλλη όψη του κόσμου μας. Το δεύτερο μέρος -Το Ταξίδι- είναι ιστορίες από τις εσωτερικές σελίδες των εφημερίδων, του γείτονά μας, που προσπαθούμε να ξορκίσουμε. Φαίνεται να μην μας αφορούν. Κι όμως, όπως θα διαπιστώσετε, μας αφορούν. Ζουν δίπλα μας. Είναι σαν εμάς κι...

Στο “Δυτικά των Λιμνών” η Ανατολή “χορεύει” τη Δύση ένα πρωτόγνωρο χορό. Ο αναγνώστης ξεκινά από τους “anonymοus”, το κολτάν, το Λονδίνο, τις Βρυξέλλες και χάνεται στα βάθη της Ανατολής: περπατά στο όρος Σινά, τριγυρνά στην Αλεξάνδρεια, προσπαθεί να ορίσει φιλοσοφικά την Κόλαση και τον Παράδεισο, συναντά την Υπατία, βρίσκεται στην Κύπρο αναλύει παπύρους, χειρόγραφα και όλα αυτά συνδυάζοντας την αγωνία ενός αστυνομικού μυθιστορήματος με την ενάργεια ενός ιστορικού αφηγήματος και τον στοχασμό ενός φιλοσοφικού δοκιμίου. Ίσως το πιο συναρπαστικό ιστορικό αφήγημα, που γράφτηκε σ...

Δύο σταγόνες βύσσινο είναι η γεύση που αφήνει ο νεανικός έρωτας. Δύο νέα παιδιά που δεν πρόλαβαν να γνωριστούν καλά, αφού η επαρχιακή κοινωνία, τα ήθη μιας περασμένης εποχής και ένας αυστηρός πατέρα μπήκαν εμπόδιο στη ζωή τους. Οι δρόμοι τους μοιάζουν να χωρίζουν για πάντα. Υπάρχουν όμως εμπόδια στον πραγματικό έρωτα;

Πόσες φορές, άραγε, σταθήκαμε ξάγρυπνοι κάτω από το φως των αστεριών ψάχνοντας στο ουράνιο σύμπαν την απάντηση για το τι είναι αγάπη; Πόσες φορές την ψάξαμε σε γελαστές καρδιές, σε λαβωμένα δάκρυα, σε ήχους στεναγμών; Τη βλέπαμε να σεργιανά στις τρυφερές σελίδες ενός κοριτσίστικου ημερολογίου κρυμμένη σε αναμνήσεις για κείνο το πρώτο νεανικό σκίρτημα με τον ξανθομάλλη Paul, να ακουμπά χαμένη στον παράνομο έρωτα του Μάνου με τη Χριστίνα, να ξεγλιστρά στη βαριά σκιά της Λευκής σελίδας, στις πελάδες του Μεσολογγίου, να δραπετεύει στον Πάνο και την Αμαλία, ακροβάτες μιας Καμ...

Ο άνθρωπος, ο έρωτας, οι σχέσεις, η πολιτική, η κοινωνία, ... είναι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές σε αυτές τις μικρές ιστορίες. Άλλοτε τόσο σύντομες σαν αποστάγματα σοφίας κι άλλοτε λίγο μεγαλύτερες όσο ένα ρεαλιστικό παραμύθι. Μερικές γράφτηκαν πριν από σαράντα χρόνια κι είναι σα να μιλούν για το σήμερα. Κάποιες άλλες γράφτηκαν σήμερα και είναι σα να μιλούν για το χθες. Όλες θα είναι το ίδιο επίκαιρες κι όταν έρθει το αύριο.

Ο Νίκος Καββαδίας δεν είχε για φίλους του μονάχα δυο παπαγάλους και μια μαϊμού που έψαχνε πάντα τα ρούχα του και που αντάλλαξε κάποτε μια γραβάτα του για να την αγοράσει κι έπειτα την εκπαίδευσε ο ίδιος, αλλά είχε κι έναν μεγάλο έρωτα και έναν αδελφικό φίλο. Γι' αυτούς τους δύο μιλούν οι παρακάτω ιστορίες που μόνον ο αναγνώστης θα μπορέσει να κρίνει αν είναι φανταστικές ή πραγματικές...

Η ηρωίδα μας γεννιέται λίγο πριν ξεσπάσει ο ελληνοϊταλικός πόλεμος. Γύρω της στροβιλίζονται τα μεγάλα πολιτικά γεγονότα της εποχής: ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Εμφύλιος, γεγονότα που θα σημαδέψουν τις αναζητήσεις της και τους προβληματισμούς της και θα διαμορφώσουν την ιδεολογία της. Ο νεανικός της έρωτας, η φοίτηση στο Πανεπιστήμιο και τα πιστεύω της θα την οδηγήσουν να λάβει ενεργό μέρος στους φοιτητικούς αγώνες του 1-1-4, στις εκδηλώσεις στη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη κ.ά. Χούντα. Ισχυρά συναισθήματα απογοήτευσης και αποχωρισμού, μια προδοσία και η διάψευση προσδοκιών...

Ιωάννης Μωύσογλου, κλάση '21. Τον πήραν οι Βούλγαροι το '43, ντουρντουβάκι, να σπάει πέτρες στο Τσέρο Τσάροβο. Γύρισε με πετροζουλήγματα στα πόδια. Ούτε οι ντομάτες με ζάχαρη ούτε τα κρεμμύδια ούτε η κοπριά. Τίποτα. Γίναν τα πόδια του σαν μαυρολάχανα. Βγάλαν σκουλήκια και πριν πεθάνει είχαν ήδη αρχίζει να τον κονταίνουν.

Λένε ότι οι μύθοι ξεκίνησαν την εννοιολογική τους περιπέτεια ως "λόγος, ομιλία" και ότι στα χέρια των ποιητών έγιναν "υποθέσεις δράματος". Με τα χρόνια όμως αυτονομήθηκαν και απλώθηκαν ολόγυρα. Με ρίζες απείθαρχες, βαθιά ριζωμένες στους χυμούς του αγνώστου, σήκωσαν κορμί ψηλά, στο μέγεθος αμφίβουλων ανθρώπων. Για να μπορούν να μιλούν κατάματα στα πρόσωπα της ζωής. Στα πάνω και στα κάτω. Στα πριν και στα μετά. Στο φως και στο σκοτάδι. Στον ένα και στον άλλο. Οι "Διώροφοι μύθοι" είναι απ' αυτήν τη φτιαξιά. Περιπαικτικά απείθαρχοι στη σοβαροφάνεια του προφανούς και ποιητικά...