Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

στη γη εκείνη δεν υπήρχαν καιρικές μεταβολές ούτε εποχιακοί κύκλοι, υπήρχε μόνο ο τεχνητός ουρανός ενός γιγάντιου αυγού, υπήρχε μόνο ένας νεφελοσκεπής θόλος, διάσπαρτος από ψηφίδες που λαμπύριζαν σαν ουράνια βλεφαρίσματα, ΣΠΑΣΜΟΣ κι έτσι το βραδινό σούρουπο περνούσε στο πρωινό χάραμα δίχως να παρεμβάλλεται άλλη διάσταση φωτός ανάμεσα τους, ακολουθώντας ένα σχεδιασμένο φεγγοβολημα που εκτεινόταν σε μια ποικιλία από γκρίζες ανταύγειες, μια σκιά που έφθινε σε φως και ένα φως που παράλλαζε σε σκοτάδι, ένα πελώριο πινέλο, κρεμασμένο απ' το μάτι του ουρανού, που περιστ...

Σε μια τόσο αντι-ηρωική εποχή τα εμβατήρια κι οι Θούρειοι έχουν δώσει τη θέση τους σε μικρά δοκίμια, πρόζες και πεζά. Μερικά από αυτά μαζεύτηκαν σε αυτό το μικρό βιβλιαράκι που φέρνει κάποιες μνήμες από την Τούμπα του '90 να αναλογιστούν τα σημερινά σημάδια και να ψάξει τα σπαράγματα, ό,τι έχει σωθεί κι ότι έχει απομείνει από μια σειρά δημόσιων φόνων... Του Αλέξη, του Παύλου, του Ιλία, των ανώνυμων κορμιών της Μεσογείου, κι όλα αυτά κάτω από ερείπια, σαν αυτά που άφησαν πίσω τους στο παλιό Ορφανοτροφείο.

Δεν είχε καμιά σημασία πως είχαμε "κάψει" μερόνυχτα με αναλύσεις κάθε είδους. Πως ταυτιζόμασταν σαν ένας άνθρωπος. Δεν είχε καμιά σημασία πως παραγνωριζόμασταν, και από την καλή και από την ανάποδη. Άλλωστε, η έκπληξη ξεπετιέται εκεί που δεν την περιμένεις, μέσα από τα αναμενόμενα. Άλλαξα πόδι, στο σταυροπόδι, για να απαλλαγώ από το μούδιασμα του ποδιού που κουβαλούσε το φορτίο του άλλου μου ποδιού. Τον άκουγα να μου μιλάει για το "πείραμα" που σκαρφίστηκε, ενώ πίεζα το μυαλό μου να σκεφτεί τις κατάλληλες λέξεις που θα μπορούσαν να τον αποθαρρύνουν. Έπινα τον καφέ μου παρισ...

4 ιστορίες για τον ανθρώπινο πόνο, τη φιλοσοφία, το μεταφυσικό που υπάρχει μέσα στο φυσικό, οι ματωμένες αλυσίδες που σέρνουνε από τη σάρκα, ενάντια και κόντρα στον μάταιο δρόμο προς την δικαιοσύνη. Το πνεύμα της αδικίας που στοίχειωσε και η αιώνια αναζήτηση που συγχρόνως χτυπάει συνέχεια με κεραυνούς αυτό το νεκρό κορμί που ζει ακόμα... ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΟΤΑΝ ΘΥΜΩΣΕ Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟ ΣΚΙΑΧΤΡΟ Η ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ "... -Τι είσαι; Τι είσαι; ... Ο καθρέφτης σου. Κι ένα τσεκούρι κατεβαίνει στα πόδια του, πρώτα το ένα και μετά το άλλο, αχρηστευμένα."

Στη ναυτία των σμικροτήτων της σημερινής ζωής θέλησα ν' αντιτάξω πέντε παλμούς που κρυστάλλωσαν εδώ και λίγα χρόνια κι' άλλες τόσες γλυκές νοσταλγικές αναμνήσεις γύρω από τις πιο όμορφες των περασμένων μου στιγμές. Αν στα κομμάτια τα ωμά της ήμερης ζωής που θα σκύψη ο καλός αναγνώστης, καθρεφτιστή και η δική του η ψυχή και ξαναζωντανέψουν στο διάβασμα αυτών των σελίδων παληές ξεχασμένες αυτού συγκινήσεις, ή -και το πολυτιμότερο- γίνουν αφορμή αυτές οι σελίδες να τονώσουν την υπέροχη σκέψης και δράσης σύγκρουση για μερικές αλήθειες, μια πολύ δυνατή, ανέκφραστη χαρά θα μ'...

Της είπα, θα θελα να ‘μουν μυρμήγκι και να κολυμπούσα στις μικρούλες λίμνες της κυτταρίτιδας του πισινού σου, κι αγρίεψε, αλλά μετά άγγιξε απαλά την κοιλιά της και ονειρεύτηκε γυμνή πως το κάνει μ’ ένα κουνούπι και η ψυχή αλλάζει ρούχα και αναστενάζει όταν βλέπει εφιάλτες. Η ενέργεια από το κολύμπι στις λίμνες της μπορεί να γίνει ύλη και είναι ασημί πηλός, δεν μπαίνει και δεν ξεραίνεται στο κενό μεταξύ του νυχιού και της σάρκας αντίχειρα. Περπάτησε λίγο καλοκαίρι σ’ ένα χωράφι γεμάτο ξερές μαργαρίτες, στάχια και συκιές. Η μυρωδιά του σύκου κάνει τις μασχάλες και ιδρώνουν....

Σκέψεις που γράφτηκαν την νύχτα. Κάθε φορά που ένοιωθα. Την νύχτα που φέρνει τις σκέψεις. [...] Περιγραφές, σκέψεις, εικόνες, μονόλογοι. Συστατικά, που ανακατεύονται, εναλλάσσονται, εξαφανίζονται και παρουσιάζονται πιο έντονα. Δείτε το σαν πνευματικό παιχνίδι. Ανακαλύψτε μόνοι σας το σενάριο ή τα σενάρια. Που σταματά η μια ταινία και πού αρχίζει η άλλη. Εάν έχω αλλάξει ή όχι τα καρέ για να σας μπερδέψω. Βρείτε τα κλειδιά αυτού του λυσαριού. Μπορεί να σας έχω ξεγελάσει και το λυσάρι να μην αφορά μόνο την δική μου ζωή αλλά και την δική σας. Που το ξέρω; Μα αυτό εδώ είνα...

Το παρόν έργο απευθύνεται σε όλες κι όλους ανεξαρτήτου ηλικίας, θρησκεύματος, φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, εθνικότητας, εθνότητας, σε οποιαδήποτε ταυτότητα δηλαδή (υπάρχει και στα αγγλικά). Αφορά μερικές σκέψεις και μαθήματα που διδάχθηκα ταξιδεύοντας, σε σχέση με την κοινωνία και τον κόσμο, και θέλησα να τα μοιραστώ μαζί σου. Στη σημερινή πραγματικότητα ισχύει το εξής παράδοξο: Η γνώση υπάρχει. Η πληροφορία υπάρχει κι αυτή. Τα κίνητρα έχουν χαθεί. Αυτό είναι το απόλυτα κατάλληλο πεδίο δράσης-εκμετάλλευσης για κάποιους, οι οποίοι με τη σιωπηλή, παθητική συναίνεση...