Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο γνωστό από την αρχαιότητα "Συμπόσιον", θέμα και αντικείμενο είναι ο έρως. Στο "Συμπόσιον" του Καζαντζάκη, βασικό θέμα είναι το θείον, η θε(ι)ότης. Η έκδοση του "Συμποσίου" τον Απρίλιο του 2009 πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το μόνο γνωστό ως υπάρχον χειρόγραφο του έργου, που φυλάσσεται στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης στο Ηράκλειο. Είναι η πρώτη φορά που βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη εκδίδεται μαζί με το χειρόγραφό του. Στην έκδοση 2009 περιλαμβάνονται, επίσης, δύο Επίμετρα και εικόνες των "συμποσιαστών" και όχι μόνον. Στο πρώτο Επίμετρο ο αναγνώστης θα βρει επιστολή τού Καζαντζά...

Πρόκειται για μια συλλογή πεζών, ποιημάτων και στοχασμών με επίκαιρη ωστόσο και διαχρονική προσέγγιση θεμάτων κοινωνικών, ανθρωπιστικών, ιστορικών και φιλοσοφικών καθώς και ηθικών και αξιακών αναμοχλεύσεων.

Παίρνοντας αυτό το βιβλίο στα χέρια σου, έχεις δύο επιλογές. Η μία είναι να διαβάσεις επτά αυτοτελείς ιστορίες και να τις δεις ως τις ενδιαφέρουσες φανταστικές αφηγήσεις της συγγραφέως. Η άλλη είναι να δεις τους συμβολισμούς που κρύβονται πίσω από τις ιστορίες και αποτελούν προϊόν της εσωτερικής αναζήτησης της συγγραφέως. Προτείνω να επιλέξεις το δεύτερο! Το βιβλίο αυτό θα σε βοηθήσει να δεις βαθιά μέσα σου και να κάνεις ένα ταξίδι αυτογνωσίας αντικρίζοντας όψεις του εγωισμού σου, εμπόδια στην εσωτερική σου πορεία, αλλά και να συνειδητοποιήσεις κάποια πράγματα αναφορικά μ...

Γίναμε παντοτινά αδέρφια, ναι, αδέρφια ταμένα στων φίλων μας την ιερή χαμούρα μνήμη, αδέρφια πιστά στων αδερφιών μας την έλλογη τρέλα, στων αδερφιών μας το άλκιμο σακατιλίκι, στων αδερφιών μας τα απραγματοποίητα σχέδια. Μείναμε η Εύα κι εγώ να κάνουμε ρεπεράζ στον ουρανό, να μοντάρουμε όνειρα, να μουσκεύουμε τις σελίδες του Γονατά με άδολα δάκρυα. Μείναμε η Εύα κι εγώ να κάνουμε συλλαλητήρια στο δωμάτιό μας.

O Κώστας Βλάχος γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια από τις πολλές φτωχογειτονιές του "μέσα" Πειραιά, στον Άγιο Δημήτρη. Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες και ως φοιτητής, συμμετείχε ενεργά στην ίδρυση του "Φοιτητικού Συλλόγου Πειραιά". Επαγγελματικά ασχολείται με την κοινωνική ασφάλιση και τα οικονομικά. "Στους χτύπους του παλιού ρολογιού", πάλλεται η καρδιά του συγγραφέα, και μέσα από την αχλή του χρόνου, ξεχωρίζει και ιστορεί όσα έζησε στις φτωχογειτονιές και στο λιμάνι του Πειραιά, καταγράφοντας τις προσωπικές του εμπειρίες. Αναπλάθει ένα ξεχασμένο Πειραιά, α...

"Κάποιες διαφημίσεις μας "γανώνουν" το κεφάλι απ' το πρωί ως το βράδυ. Προσπαθούν επίμονα να σε πείσουν πως τώρα υπάρχει ένας Τύπος που μπορεί όλα τα όνειρά σου να τα κάνει πραγματικότητα. Πώς, αν αγοράσεις την τάδε εφημερίδα, μπορείς να έχεις σαν δώρο και μια μεζονέτα "ονειρεμένη" και μάλιστα στο καταπράσινο Καστρί. Πως υπάρχει δεύτερο ή τρίτο "Τζακ Ποτ"! Κι αν αγοράσεις το τάδε λαχείο, μπορείς ν' αποκτήσεις "τα εκατομμύρια των ονείρων σου". Αγοράζοντας την τάδε εφημερίδα, μπορείς ν' αποκτήσεις, εκτός από ένα σπίτι "όνειρο", "πλήρως επιπλωμένο" και 380 αγιογραφίες παρακαλώ...

"Τί κοινό μπορεί να έχουν, άραγε, μεταξύ τους, μια κοσμογυρισμένη Λατινοαμερικάνα, αυτοεξόριστη πολίτης της οικουμενικής πραγματικότητας, ένας Γάλλος ουτοπιστής με σπινθηροβόλο βλέμμα, ένθερμος οπαδός του σιτουασιονισμού, και μια ατίθαση Ελληνίδα, αμετανόητη αντάρτισσα της σαγήνης;", αναρωτήθηκαν η Δεσμίνα και ο Σείριος, προς το τέλος του χειμώνα του '73-'74 και -καθώς απέκλεισαν οποιοδήποτε άλλη εκδοχή- συμφώνησαν στο γεγονός πώς χρημάτισαν -και οι τρεις- ένοικοι και γείτονές τους στο αριστερό δωμάτιο του διαμερίσματος της Roi de Sicile.

Η έκδοση "Στου κουφού την πόρτα" αποτελεί τη δεύτερη συλλογή χρονογραφημάτων του Δημήτρη Ψαθά-που κυκλοφορεί μετά τη μεγάλη επιτυχία του πρώτου τόμου "Στο καρφί και στο πέταλο"-και περιλαμβάνει 50 διαχρονικά χρονογραφήματα που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα "Τα Νέα" στην καθημερινή του στήλη "Εύθυμα και σοβαρά", κατά την περίοδο 1946-1975. Το βιβλίο είναι εμπλουτισμένο με 60 ανέκδοτες φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο του συγγραφέα με προσωπικότητες από τον πολιτικό, καλλιτεχνικό και λογοτεχνικό χώρο, καθώς και με τις υπέροχες γελοιογραφίες του κορυφαίου σκιτσογράφου Φωκίων...

[...] "Δεν έχω κανένα άλλο σημάδι εκτός απ' τη γαλάζια σου σκιά, τη γαλάζια ανάσα. Αλλά ξέρω ότι υπάρχεις σα μια εικόνα στην οθόνη του μυαλού μου. Νοιώθω τη γαλάζια ανάσα σου. Είμαι σίγουρος για σένα. Σ' ευχαριστώ Αρχάγγελε..." (απόσπασμα από το κείμενο του βιβλίου)

Ένας ατζαμής και μύωπας λαθροκυνηγός σκότωσε μια νύχτα, που είχε πανσέληνο μόνο στο Instagram, τη μαμά του Μπάμπι με μια Bennelli – Raffaello, περνώντας την ελαφίνα για φραγκόκοτα. Της άνοιξε μια τεράστια τρύπα στο κεφάλι, ίσα με μια -ανοιχτή- ομπρέλα θαλάσσης. Ο Μπάμπι είπε "δεν πειράζει, θα ζήσω με τον μπαμπά μου". Ο μπαμπάς του όμως είχε άλλα σχέδια -αφού δεν του ‘δινε χάπια ο ΕΟΠΥΥ για να γλιτώσει την κατάθλιψη- και στα σαράντα της γυναίκας του έφτιαξε μια ωραία θηλιά σταυρόκομπο και κρεμάστηκε πάρα πολύ απελπισμένος και πικραμένος από μια ροδακινιά. Ο Μπάμπι είπε "...